Sekcja 6 - Wykorzystywanie jednostek CER i ERU - Rozporządzenie 389/2013 ustanawiające rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2013.122.1

Akt utracił moc
Wersja od: 22 lipca 2019 r. do: 31 grudnia 2029 r.

Sekcja  6

Wykorzystywanie jednostek CER i ERU

Stan posiadania międzynarodowych jednostek emisji w rejestrze Unii

1. 
Centralny administrator dopilnowuje, aby CER i ERU dotyczące projektów w państwach członkowskich były przechowywane na rachunkach ETS w rejestrze Unii, jedynie jeżeli ich emisja nie została objęta zakazem zgodnie z art. 11b dyrektywy 2003/87/WE.

Centralny administrator dopilnowuje, by ERU wydane w odniesieniu do redukcji emisji dokonanych do dnia 31 grudnia 2012 r., ale związanych z projektami w państwach członkowskich dotyczącymi działalności niewymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 219/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady 23 , lecz wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE 24  były przechowywane na rachunkach ETS w rejestrze Unii, jedynie jeżeli zostały wydane przed dniem 30 kwietnia 2013 r.

2. 
Centralny administrator dopilnowuje, by ERU wydane po dniu 31 grudnia 2012 r. w odniesieniu do redukcji emisji dokonanych do dnia 31 grudnia 2012 r. i związanych z projektami w państwach trzecich niepodlegających ilościowo określonym zobowiązaniom w zakresie redukcji emisji w okresie 2013-2020, jak określono w zmianie protokołu z Kioto zgodnie z jego art. 3 ust. 9, lub które nie złożyły instrumentu ratyfikacyjnego dotyczącego tej zmiany protokołu z Kioto, były przechowywane na rachunkach ETS w rejestrze Unii, jedynie jeśli dotyczą one redukcji emisji zweryfikowanych zgodnie z procedurą weryfikacji komitetu nadzoru mechanizmu wspólnego wypełniania zobowiązań ustanowioną decyzją 9/CMP.1 (zgodnie z tzw. ścieżką drugą), lub - jeżeli taka weryfikacja nie jest możliwa - jeśli zostały poświadczone przez niezależną jednostkę akredytowaną zgodnie z decyzją 9/CMP.1 jako wydane w odniesieniu do redukcji emisji, które miały miejsce do dnia 31 grudnia 2012 r.
3. 
Centralny administrator udostępnia krajowym administratorom wykaz rachunków ETS zawierających międzynarodowe jednostki emisji, które nie mogą być przechowywane zgodnie z ust. 1 i 2 po dacie ustalonej w tych ustępach.. Na podstawie tego wykazu krajowy administrator zwraca się do posiadacza rachunku o wskazanie rachunku PzK, na który takie międzynarodowe jednostki emisji mają być przekazane.

Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na wniosek administratora w ciągu 40 dni roboczych, administrator przekazuje międzynarodowe jednostki emisji na krajowy rachunek PzK.

Wprowadzanie tabel uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji do EUTL

1. 
Każde państwo członkowskie powiadamia Komisję o swojej tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji w ciągu jednego miesiąca od przyjęcia środków zgodnie z art. 11a ust. 8 dyrektywy 2003/87/WE. Państwa członkowskie dopilnowują, by tabela uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji zawierała łączne wstępne uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji w okresie 2008-2020 dla każdego operatora i operatora statków powietrznych, a także informacje określone w załączniku XII.
2. 
Jeżeli Komisja uzna, że tabela uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE i środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 8 wspomnianej dyrektywy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie Komisja odmawia przyjęcia tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Państwo członkowskie w ciągu jednego miesiąca przedkłada Komisji zmienioną tabelę uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji.
3. 
Państwo członkowskie powiadamia Komisję o zmianach w tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji, w tym o uprawnieniach dla nowych instalacji. Jeżeli Komisja uzna, że zmiany w tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE i środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 8 wspomnianej dyrektywy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził odpowiednie zmiany w tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji znajdującej się w EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie Komisja odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.

Wykorzystanie międzynarodowych jednostek emisji poprzez wymianę uprawnień

1. 
Operator może zwrócić się o wymianę międzynarodowych jednostek emisji na uprawnienia ogólne do dnia 31 marca 2015 r., zgodnie z art. 11a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE, i do dnia 31 grudnia 2020 r., zgodnie z art. 11a ust. 3 i 4 wspomnianej dyrektywy. Proponuje on dokonanie przekazu międzynarodowych jednostek emisji z właściwego rachunku posiadania operatora na unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji dla operatorów w rejestrze Unii.

Operator statku powietrznego może zwrócić się o wymianę międzynarodowych jednostek emisji na uprawnienia do emisji lotniczych do dnia 31 marca 2015 r., zgodnie z art. 11a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE, i do dnia 31 grudnia 2020 r., zgodnie z art. 11a ust. 3 i 4 wspomnianej dyrektywy. Proponuje on dokonanie przekazu międzynarodowych jednostek emisji z właściwego rachunku posiadania operatora statku powietrznego na unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji dla operatorów statków powietrznych w rejestrze Unii.

2. 
Na wniosek centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii dokonał przekazu międzynarodowych jednostek emisji na odpowiedni unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji, jeżeli:
a)
przekaz jest dozwolony z uwagi na status rachunku inicjującego;
b)
odpowiednia tabela uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji została wpisana do EUTL i operator lub operator statków powietrznych ma wpis w tabeli zgodnie z art. 59;
c)
liczba jednostek proponowanych do przekazania nie przekracza pozostałej części uprawnień do jednostek emisji na podstawie art. 61;
d)
wszystkie jednostki zaproponowane w przekazie kwalifikują się do wykorzystania zgodnie z art. 11a i 11b dyrektywy 2003/87/WE, art. 58 niniejszego rozporządzenia i środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 9 dyrektywy 2003/87/WE.
3. 
Po dokonaniu przekazu zgodnie z ust. 1 akapit pierwszy centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utworzył na unijnym rachunku wymiany jednostek emisji równoważną liczbę uprawnień do emisji ogólnych dla operatorów oraz w imieniu właściwego organu dokonał przekazu równoważnej liczby uprawnień do emisji ogólnych na rachunek posiadania operatora, z których zainicjowano przekaz.

Po dokonaniu przekazu zgodnie z ust. 1 akapit drugi centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utworzył na unijnym rachunku wymiany jednostek emisji dla operatorów statków powietrznych równoważną liczbę uprawnień do emisji lotniczych oraz w imieniu właściwego organu dokonał przekazu równoważnej liczby uprawnień do emisji lotniczych na rachunek posiadania operatora statków powietrznych, z którego zainicjowano przekaz.

Obliczanie pozostałych uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji

1. 
Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii automatyczne określał pozostałe uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji dla każdego operatora lub operatora statków powietrznych poprzez odjęcie od łącznego wstępnego uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji wskazanego zgodnie z art. 59:
a)
sumy wszystkich CER i ERU umorzonych przez operatora lub operatora statków powietrznych zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 219/2009;
b)
sumy wszystkich CER i ERU przekazanych na unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji zgodnie z art. 60 niniejszego rozporządzenia;
2. 
Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii dokonał korekty pozostałych uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji w celu odzwierciedlenia operacji wycofania zgodnie z art. 70.
23 Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 109.
24 Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s 63.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.