Część 2 - ŹRÓDŁA FINANSOWANIA INWESTYCJI I KAPITALNYCH REMONTÓW - Źródła i zasady finansowania inwestycji i remontów kapitalnych w jednostkach państwowych na rok 1959.

Monitor Polski

M.P.1959.16.67

Akt utracił moc

Wersja od: 4 maja 1959 r.

CZĘŚĆ  II.

ŹRÓDŁA FINANSOWANIA INWESTYCJI I KAPITALNYCH REMONTÓW

Rozdział  1.

Źródła finansowania inwestycji scentralizowanych.

§  3.

1. Inwestycje scentralizowane przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym finansowane są ze środków bezzwrotnych.

2. Na środki bezzwrotne składają się:

1) środki budżetowe,

2) środki pochodzące z amortyzacji przedsiębiorstw w części podlegającej odprowadzeniu na rachunki amortyzacji scentralizowanej.

§ 4. Inwestycje scentralizowane jednostek budżetowych budżetu centralnego, jak również jednostek budżetowych i przedsiębiorstw objętych lub rozliczających się z budżetami terenowymi, finansowane są ze środków budżetowych.

§  5.

1. Jednostki realizujące inwestycje scentralizowane obowiązane są przeznaczać na finansowanie tych inwestycji środki uzyskiwane w związku z realizacją inwestycji scentralizowanych.

2. Do środków związanych z realizacją inwestycji zalicza się w szczególności wartość osiągniętych podczas działalności inwestycyjnej uzysków i produktów ubocznych (łącznie z wartością produktów otrzymanych przy próbnej produkcji wykonanej w związku z próbami technicznej sprawności wydziału produkcyjnego lub całego zakładu), po potrąceniu ewentualnych kosztów sprzedaży.

3. Przepisy części III zarządzenia ustalają, w jakich przypadkach i w jakim zakresie inwestycje scentralizowane mogą być finansowane również ze środków własnych inwestorów.

Rozdział  2.

Źródła finansowania inwestycji zdecentralizowanych i kapitalnych remontów przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym (z wyjątkiem "przedsiębiorstw pozostałych").

§  6.

1. inwestycje zdecentralizowane i kapitalne remonty przedsiębiorstw finansowane są ze środków funduszu inwestycyjno-remontowego przedsiębiorstw.

2. Banki mogą na sfinansowanie inwestycji zdecentralizowanych i kapitalnych remontów udzielać kredytów na zasadach ustalonych w części III zarządzenia.

§  7.

1. Fundusz inwestycyjno-remontowy tworzy się:

1) ze środków funduszu amortyzacyjnego przedsiębiorstw,

2) ze środków funduszu rozwoju przedsiębiorstw, a w przedsiębiorstwach, którym nie przysługuje prawo tworzenia funduszu rozwoju - z części zysku przeznaczonej na inwestycje,

3) z innych środków, a mianowicie:

a) z dochodów ze sprzedaży lub likwidacji środków trwałych, po potrąceniu kosztów sprzedaży lub likwidacji,

b) ze środków uzyskanych z funduszów szkód górniczych, w związku ze szkodami wyrządzonymi w środkach trwałych,

c) z przeznaczonych na kapitalne remonty odszkodowań ubezpieczeniowych uzyskanych w związku ze szkodami poniesionymi w środkach trwałych,

d) ze świadczeń przyszłych użytkowników realizowanych inwestycji,

e) z dobrowolnych świadczeń załogi,

f) ze środków uzyskiwanych w związku z realizacją inwestycji zdecentralizowanych (§ 5 ust. 2),

g) ze środków uzyskanych z innych źródeł, których przeznaczenie na inwestycje dopuszczone jest odrębnymi przepisami,

h) z oprocentowania środków gromadzonych na bankowym rachunku funduszu inwestycyjno-remontowego.

2. Organy samorządu robotniczego mogą przelewać na fundusz inwestycyjno-remontowy przedsiębiorstwa środki funduszu zakładowego w części nie podlegającej odprowadzeniu na zakładowy fundusz mieszkaniowy. Organy te określają równoczesne cele, na jakie przelane z funduszu zakładowego kwoty mają być zużyte.

3. Na fundusz inwestycyjno-remontowy przelewane są również dotacje otrzymane przez przedsiębiorstwo na cele inwestycyjno-remontowe.

4. Na fundusze inwestycyjno-remontowe wpływają ponadto kary umowne otrzymywane przez przedsiębiorstwo za niedotrzymanie przez kontrahentów terminów wykonania dostaw, robót i usług zamówionych na cele inwestycji scentralizowanych i zdecentralizowanych oraz remontów kapitalnych.

5. Przedsiębiorstwa planowo deficytowe, nie objęte uchwałą o systemie finansowym, oprócz środków wymienionych w ust. 1-4 przeznaczają na fundusz inwestycyjno-remontowy cześć planowej dotacji na finansowanie strat do wysokości 20% ustalonej w okresowych i rocznych sprawozdaniach finansowych obniżki planowanej straty. Jeżeli przedsiębiorstwo planowo deficytowe osiągnęło zysk - na fundusz inwestycyjno-remontowy przeznacza dodatkowo 10% osiągniętego zysku.

§  8.

1. Amortyzacja przedsiębiorstw podlega odprowadzeniu:

1) na własny fundusz inwestycyjno-remontowy przedsiębiorstw,

2) na rachunek amortyzacji scentralizowanej.

2. Procentowy podział funduszu amortyzacyjnego na część przeznaczoną do odprowadzenia na fundusz inwestycyjno-remontowy i na część przeznaczoną na rachunek amortyzacji scentralizowanej ustalają na rok 1959 dyrektywne wskaźniki do rocznych planów, przekazywane przedsiębiorstwom przez jednostki nadrzędne, oparte na ustaleniach zawartych w narodowym planie gospodarczym.

3. Ustalone w narodowym planie gospodarczym wskaźniki procentowego podziału amortyzacji dla resortów mogą być przez resorty w stosunku do zjednoczeń, a przez zjednoczenia w stosunku do przedsiębiorstw różnicowane pod warunkiem nieuszczuplenia części amortyzacji przypadającej do odprowadzenia na rachunki amortyzacji scentralizowanej i zachowania przepisu ust. 4.

4. Część amortyzacji przeznaczona na fundusz inwestycyjno-remontowy nie może być niższa od sumy przypadających do spłaty w roku 1959 rat bankowych kredytów inwestycyjnych wraz z odsetkami oraz potrzeb w zakresie remontów kapitalnych.

5. Przepisy ust. 1-4 nie dotyczą amortyzacji zakładowych budynków mieszkalnych. Amortyzacja zakładowych budynków mieszkalnych podlega odprowadzaniu na fundusz inwestycyjno-remontowy przedsiębiorstw w wysokości niezbędnej na sfinansowanie kapitalnych remontów tych budynków. W pozostałej części amortyzacja zakładowych budynków mieszkalnych podlega odprowadzeniu na zakładowy fundusz mieszkaniowy z wyłącznym przeznaczeniem na budowę zakładowych budynków mieszkalnych.

§  9.

1. Zasady przeznaczania środków z funduszu rozwoju przedsiębiorstwa na jego fundusz inwestycyjno-remontowy ustalają przepisy uchwały o systemie finansowym.

2. Wysokość przeznaczonej na inwestycje części zysku w przedsiębiorstwach nie objętych uchwałą o systemie finansowym określają:

1) w odniesieniu do ministerstw - resortowe bilanse dochodów i wydatków,

2) w odniesieniu do zjednoczeń i przedsiębiorstw - wytyczne jednostek nadrzędnych dotyczące sporządzania planów rocznych.

3. Część funduszu rozwoju lub część zysku przeznaczona na fundusz inwestycyjno-remontowy przelewana jest na ten fundusz na podstawie okresowych i rocznych sprawozdań finansowych w terminach wyznaczonych dla rozliczeń wynikowych z budżetem.

§  10.

1. Jeżeli środki funduszu inwestycyjno-remontowego przedsiębiorstw przekraczają ich potrzeby, zjednoczenia mogą zarządzić blokadę tych nadwyżek do końca roku.

2. W granicach zablokowanych kwot funduszów inwestycyjno-remontowych banki mogą udzielać kredytów na inwestycje zdecentralizowane lub na kapitalne remonty innym przedsiębiorstwom wskazanym przez zjednoczenie.

§  11.

1. Przedsiębiorstwa uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do finansowania wszelkich remontów w ciężar kosztów własnych tworzą fundusz inwestycyjny przeznaczony na finansowanie ich inwestycji zdecentralizowanych. Zawarte w niniejszym rozdziale przepisy należy odpowiednio stosować do funduszów inwestycyjnych tych przedsiębiorstw, z tym że środki pochodzące z funduszów szkód górniczych oraz odszkodowań ubezpieczeniowych nie przeznaczonych na odtworzenie likwidowanych środków trwałych podlegają przelaniu na rachunek rozliczeniowy przedsiębiorstwa.

2. Amortyzacja zakładowych budynków mieszkalnych przedsiębiorstw wymienionych w ust. 1 podlega w całości odprowadzeniu na zakładowe fundusze mieszkaniowe z wyłącznym przeznaczeniem na budowę zakładowych domów mieszkalnych.

Rozdział  3.

Źródła finansowania inwestycji zdecentralizowanych i kapitalnych remontów przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi (z wyjątkiem "przedsiębiorstw pozostałych").

§ 12. Przedsiębiorstwa terenowe finansują wszelkie remonty bezpośrednio w ciężar kosztów własnych przy ewentualnym rozłożeniu nakładów w czasie oraz ze środków uzyskanych z funduszów szkód górniczych i z przeznaczonych na remonty odszkodowań ubezpieczeniowych.

§  13.

1. Inwestycje zdecentralizowane przedsiębiorstw finansowane są z ich funduszu inwestycyjnego. Banki mogą na sfinansowanie inwestycji zdecentralizowanych udzielać kredytów na zasadach ustalonych w części III zarządzenia.

2. Fundusz inwestycyjny tworzy się z następujących źródeł:

1) ze środków funduszu amortyzacyjnego,

2) ze środków funduszu rozwoju, a w przedsiębiorstwach, którym nie przysługuje prawo tworzenia funduszu rozwoju - z części zysku przeznaczonej na inwestycje,

3) z innych środków, a mianowicie:

a) z dochodów ze sprzedaży lub likwidacji środków trwałych, po potrąceniu kosztów sprzedaży lub likwidacji,

b) ze świadczeń przyszłych użytkowników realizowanych inwestycji,

c) z dobrowolnych świadczeń załogi,

d) ze środków uzyskiwanych w związku z realizacją inwestycji zdecentralizowanych (§ 5 ust. 2),

e) ze środków uzyskanych z innych źródeł, których przeznaczenie na inwestycje dopuszczone jest odrębnymi przepisami,

f) z oprocentowania środków gromadzonych na bankowym rachunku funduszu inwestycyjnego.

3. Fundusz inwestycyjny przedsiębiorstw może być zasilany dotacjami ze środków budżetowych lub pozabudżetowych.

4. Organy samorządu robotniczego mogą przelewać na fundusz inwestycyjny przedsiębiorstwa środki funduszu zakładowego w części nie podlegającej odprowadzeniu na zakładowy fundusz mieszkaniowy. Organy te określają równocześnie cele, na jakie przelane kwoty mają być zużyte.

5. Na fundusz inwestycyjny wpływają nadto kary umowne otrzymywane przez przedsiębiorstwo za niedotrzymanie przez kontrahentów terminów wykonania dostaw, robót i usług zamówionych na inwestycje scentralizowane i zdecentralizowane.

§  14.

1. Amortyzacja przedsiębiorstw, o ile szczególne przepisy nie stanowią inaczej, podlega w 1959 r. odprowadzeniu na:

1) własny fundusz inwestycyjny przedsiębiorstwa,

2) bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstwa.

2. Procentowy podział amortyzacji na część przeznaczoną do odprowadzenia na własny fundusz inwestycyjny przedsiębiorstw i na część podlegającą odprowadzeniu na bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej ustalają prezydia właściwych rad narodowych. Część amortyzacji przeznaczona na fundusz inwestycyjny nie może być niższa od sumy przypadającej do spłaty w roku 1959 rat kredytów inwestycyjnych wraz z odsetkami.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą amortyzacji zakładowych budynków mieszkalnych. Amortyzacja zakładowych budynków mieszkalnych podlega odprowadzeniu na zakładowy fundusz mieszkaniowy przedsiębiorstwa z wyłącznym przeznaczeniem na budowę zakładowych budynków mieszkalnych.

§  15.

1. Zasady przeznaczania środków z funduszu rozwoju przedsiębiorstwa na jego fundusz inwestycyjny określają odrębne przepisy.

2. Wysokość przeznaczonej na fundusz inwestycyjny części zysku w przedsiębiorstwach, w których nie tworzy się funduszu rozwoju, ustalają prezydia właściwych rad narodowych, jeżeli obowiązujące przepisy nie stanowią inaczej.

3. Część funduszu rozwoju lub część zysku przeznaczona na fundusz inwestycyjny przelewana jest na ten fundusz na podstawie okresowych i rocznych sprawozdań finansowych w terminach przewidzianych dla rozliczeń wynikowych z budżetem.

§  16.

1. Jeżeli środki funduszu inwestycyjnego przedsiębiorstw przekraczają ich potrzeby, prezydia właściwych rad narodowych mogą zarządzić blokadę tych nadwyżek do końca roku.

2. W granicach zablokowanych kwot funduszów inwestycyjnych banki mogą udzielać kredytów na inwestycje zdecentralizowane innym przedsiębiorstwom wskazanym przez prezydia właściwych rad narodowych.

Rozdział  4.

Źródła finansowania inwestycji zdecentralizowanych oraz kapitalnych remontów "przedsiębiorstw pozostałych" (§ 2 ust. 3).

§  17.

1. Remonty kapitalne finansowane są z przeznaczonej na remonty kapitalne części amortyzacji przedsiębiorstw.

2. Ponadto na finansowanie remontów kapitalnych przeznacza się wpływy:

1) z funduszów szkód górniczych uzyskanych w związku ze szkodami wyrządzonymi w środkach trwałych,

2) z odszkodowań ubezpieczeniowych uzyskanych w związku ze szkodami poniesionymi w środkach trwałych poddawanych remontowi kapitalnemu,

3) z oprocentowania środków gromadzonych na bankowych rachunkach finansowania remontów kapitalnych.

3. Przedsiębiorstwom rozliczającym się z budżetami terenowymi prezydia właściwych rad narodowych mogą przydzielać dotacje z budżetu na finansowanie remontów kapitalnych w przypadku, gdy amortyzacja tych przedsiębiorstw okaże się niewystarczająca. Przedsiębiorstwom rozliczającym się z budżetem centralnym mogą być przydzielone dotacje z budżetu na finansowanie remontów kapitalnych w przypadkach określonych w narodowym planie gospodarczym.

4. Na finansowanie remontów kapitalnych banki mogą udzielać przedsiębiorstwom kredytów na zasadach określonych w części III zarządzenia.

§  18.

1. Amortyzacja przedsiębiorstw podlega odprowadzeniu na własny rachunek bankowy finansowania remontów kapitalnych, a w pozostałej części:

1) w przedsiębiorstwach rozliczających się z budżetem centralnym na rachunki amortyzacji scentralizowanej,

2) w przedsiębiorstwach rozliczających się z budżetami terenowymi - na bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstw.

2. Procentowy podział amortyzacji na część przeznaczoną na finansowanie remontów kapitalnych i na część podlegającą odprowadzeniu na rachunki amortyzacji scentralizowanej w odniesieniu do przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym ustalają dyrektywne wskaźniki do rocznych planów przekazywane przedsiębiorstwom przez jednostki nadrzędne zgodnie z ustaleniami zawartymi w narodowym planie gospodarczym. Ustalone w narodowym planie gospodarczym na rok 1959 wskaźniki procentowego podziału amortyzacji mogą być przez jednostki nadrzędne w stosunku do jednostek podległych różnicowane w zależności od potrzeb w zakresie remontów kapitalnych pod warunkiem, że część amortyzacji podlegająca odprowadzeniu na rachunki amortyzacji scentralizowanej nie ulegnie zmniejszeniu.

3. W odniesieniu do amortyzacji przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym nie podlegającej odprowadzeniu na rachunki amortyzacji scentralizowanej ministrowie są uprawnieni:

1) do ustalania za zgodą Ministra Finansów, że nadwyżki amortyzacji przedsiębiorstw ponad ich potrzeby w zakresie remontów kapitalnych podlegają przekazaniu na wyrównanie niedoborów w środkach na kapitalne remonty innych przedsiębiorstw,

2) do scentralizowania części amortyzacji z przeznaczeniem na dotacje dla przedsiębiorstw na sfinansowanie ich remontów awaryjnych.

4. W odniesieniu do przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi procentowy podział amortyzacji na część przeznaczoną na finansowanie remontów kapitalnych i na część podlegającą odprowadzeniu na bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstw ustalają prezydia właściwych rad narodowych.

5. Przepisy ust. 1-4 nie dotyczą amortyzacji zakładowych budynków mieszkalnych. Amortyzacja zakładowych budynków mieszkalnych podlega odprowadzeniu na bankowy rachunek finansowania remontów kapitalnych w wysokości niezbędnej na sfinansowanie kapitalnych remontów tych budynków, a w pozostałej części - na zakładowy fundusz mieszkaniowy, z wyłącznym przeznaczeniem na budowę zakładowych budynków mieszkalnych.

6. Przedsiębiorstwa, które zgodnie z obowiązującymi przepisami finansują wszystkie swe remonty ze środków obrotowych, odprowadzają swą amortyzację na rachunek amortyzacji scentralizowanej (przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetem centralnym) lub na bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej (przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetami terenowymi). Amortyzacja natomiast zakładowych budynków mieszkalnych tych przedsiębiorstw podlega odprowadzeniu na zakładowy fundusz mieszkaniowy z przeznaczeniem na budowę zakładowych budynków mieszkalnych. Przepisy ust. 1-5 nie mają w tym przypadku zastosowania.

§  19.

1. Inwestycje zdecentralizowane przedsiębiorstw finansowane są z ich funduszu inwestycyjnego. Banki mogą na sfinansowanie inwestycji zdecentralizowanych udzielać kredytów na warunkach ustalonych w części III zarządzenia.

2. Fundusz inwestycyjny przedsiębiorstw tworzy się z następujących środków:

1) z wydzielonej na finansowanie inwestycji części zysku,

2) z dochodów ze sprzedaży lub likwidacji środków trwałych po potrąceniu kosztów sprzedaży lub likwidacji,

3) ze świadczeń przyszłych użytkowników realizowanych inwestycji,

4) z dobrowolnych świadczeń załogi,

5) ze środków uzyskanych w związku z realizacją inwestycji zdecentralizowanych (§ 5 ust. 2),

6) ze środków uzyskanych z innych źródeł, których przeznaczenie na inwestycje dopuszczone jest odrębnymi przepisami,

7) z oprocentowania środków gromadzonych na bankowym rachunku funduszu inwestycyjnego.

3. Przedsiębiorstwa planowo deficytowe przelewają na fundusz inwestycyjny ponadto środki w wysokości i na zasadach ustalonych w § 7 ust. 5.

4. Fundusz inwestycyjny przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi może być nadto zasilany dotacjami ze środków budżetowych.

5. Organy samorządu robotniczego mogą przelewać na fundusz inwestycyjny przedsiębiorstwa środki funduszu zakładowego w części nie podlegającej odprowadzeniu na zakładowy fundusz mieszkaniowy. Organy te określają równocześnie cele, na które przelane kwoty mają być zużyte.

6. Na fundusz inwestycyjny wpływają nadto kary umowne otrzymywane przez przedsiębiorstwo za niedotrzymanie przez kontrahentów terminów wykonania dostaw, robót i usług zamówionych na inwestycje (scentralizowane i zdecentralizowane).

§  20.

1. Wysokość przeznaczonej na fundusz inwestycyjny części zysku określają:

1) w zakresie przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym:

a) w odniesieniu do ministerstw - resortowe bilanse dochodów i wydatków,

b) w odniesieniu do podległych ministerstwom jednostek - dyrektywne wskaźniki do planów rocznych tych jednostek,

2) w zakresie przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi - prezydia właściwych rad narodowych.

2. Część zysku pozostawiona przedsiębiorstwom na inwestycje zdecentralizowane nie może być niższa od sumy przypadających do spłaty w danym roku rat i odsetek od kredytów inwestycyjnych.

3. Część zysku przeznaczona na fundusz inwestycyjny przelewana jest na bankowy rachunek tego funduszu na postawie okresowych i rocznych sprawozdań finansowych w terminach wyznaczonych dla rozliczeń wynikowych z budżetem.

§  21.

1. Przedsiębiorstwa są uprawnione do pokrywania ze środków na kapitalne remonty kosztów zakupu i montażu maszyn i urządzeń, przeznaczonych na zastąpienie maszyn i urządzeń ekonomicznie zużytych.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorstwa przelewają na swój fundusz inwestycyjny środki przeznaczone na remonty kapitalne w wysokości różnicy między kosztami zakupu i montażu nowych maszyn i urządzeń a wpływami z likwidacji maszyn i urządzeń podlegających wymianie.

Rozdział  5.

Źródła finansowania inwestycji zdecentralizowanych i kapitalnych remontów jednostek budżetowych oraz jednostek utrzymywanych z funduszu postępu technicznego.

§  22.

1. Inwestycje zdecentralizowane i remonty kapitalne jednostek i zakładów budżetowych finansowane są:

1) ze środków określonych we właściwych budżetach,

2) ze środków otrzymanych z funduszów, których przeznaczenie na inwestycje i remonty kapitalne przewidują odpowiednie przepisy,

3) ze środków funduszów gromadzkich na niektóre cele miejscowe w zakresie przewidzianym w przepisach o tych funduszach,

4) ze świadczeń dobrowolnych ludności (czyny społeczne),

5) z określonych odrębnymi przepisami części nadwyżek z tytułu opłat za prace naukowo-badawcze i naukowo-usługowe wykonywane przez szkoły wyższe,

6) z innych środków, których przeznaczenie na inwestycje i kapitalne remonty dopuszczają przepisy wydane na podstawie ustawy z dnia 1 lipca 1958 r. o prawie budżetowym (Dz. U. Nr 45, poz. 221).

2. Jednostki budżetowe posiadające gospodarstwa pomocnicze mogą przeznaczać na inwestycje i kapitalne remonty tych gospodarstw poza środkami przewidzianymi w ust. 1 również środki tych gospodarstw w granicach określonych w odrębnych przepisach.

3. Inwestycje zdecentralizowane oraz remonty kapitalne jednostek utrzymywanych z funduszu postępu technicznego finansowane są ze środków objętych ich preliminarzem.

Rozdział  6.

Źródła finansowania inwestycji i remontów kapitalnych jednostek utrzymywanych z narzutów na koszty podległych przedsiębiorstw.

§  23.

1. Inwestycje związane z działalnością administracyjną jednostek utrzymywanych z narzutów na koszty podległych przedsiębiorstw realizowane są jako inwestycje zdecentralizowane i finansowane są ze środków objętych preliminarzem dochodów i wydatków tych jednostek. Ze środków objętych preliminarzem finansowane są również remonty kapitalne tych jednostek.

2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, mogą realizować jako zdecentralizowane inwestycje zmierzające do powstania urządzeń przeznaczonych na zaspokojenie ogólnych potrzeb gospodarczych i socjalno-kulturalnych podporządkowanych przedsiębiorstw ze środków przelanych na ten cel przez przedsiębiorstwa z ich funduszów inwestycyjno-remontowych (inwestycyjnych) na podstawie uchwały kolegium działającego przy danej jednostce.

3. Inwestycje polegające na budowie budynków przeznaczonych na pomieszczenie administracji jednostek utrzymywanych z narzutów są realizowane i finansowane jako inwestycje scentralizowane.

Rozdział  7.

Źródła finansowania inwestycji zdecentralizowanych i remontów kapitalnych w zakresie budynków mieszkalnych.

§  24.

1. Inwestycje zdecentralizowane zakładów pracy w zakresie budynków mieszkalnych finansowane są ze środków zakładowych funduszów mieszkaniowych, których źródła ustala uchwała nr 60 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1958 r. w sprawie zakładowych funduszów mieszkaniowych (Monitor Polski Nr 26, poz. 153).

2. Na rachunki zakładowych funduszów mieszkaniowych podlega nadto odprowadzeniu część lub całość amortyzacji zakładowych budynków mieszkalnych według zasad podanych w § 8 ust. 5, w § 11 ust. 2, w § 14 ust. 3 i w § 18 ust. 5 i 6.

3. Remonty kapitalne zakładowych budynków mieszkalnych zakłady pracy finansują z tych samych rachunków, z których finansują remonty kapitalne pozostałych środków trwałych (środków podstawowych).

§  25.

1. Budownictwo mieszkaniowe realizowane przez prezydia rad narodowych finansowane jest z miejskich i powiatowych funduszów mieszkaniowych. Źródła tych funduszów określa uchwała nr 139 Rady Ministrów z dnia 6 maja 1958 r. w sprawie funduszów mieszkaniowych tworzonych przez prezydia miejskich i powiatowych rad narodowych (Monitor Polski Nr 38, poz. 218).

2. Remonty kapitalne budynków mieszkalnych zarządzanych przez przedsiębiorstwa administracji domów mieszkalnych podległe prezydiom rad narodowych finansowane są na zasadach podanych w § 17, a ich amortyzacja podlega przeznaczeniu zgodnie z przepisami § 18 ust. 1.

3. Remonty kapitalne budynków mieszkalnych będących w administracji jednostek budżetowych finansowane są ze środków budżetowych.

Rozdział  8.

Przepisy wspólne.

§ 26. Remonty kapitalne obiektów obcych, w razie gdy na przedsiębiorstwach ciąży obowiązek pokrywania nakładów remontowych, finansowane są w ciężar kosztów własnych przedsiębiorstw przy ewentualnym rozłożeniu ich w czasie.

§  27.

1. Rachunki amortyzacji scentralizowanej otwierane są dla poszczególnych ministerstw w bankach finansujących inwestycje scentralizowane.

2. Ministerstwa mogą upoważnić zjednoczenia do otwarcia w banku finansującym inwestycje scentralizowane własnego rachunku amortyzacji scentralizowanej. Jeżeli amortyzacja przedsiębiorstw przeznaczona do odprowadzenia na rachunek amortyzacji scentralizowanej zjednoczenia przekracza zapotrzebowanie przedsiębiorstw na środki finansowe w zakresie inwestycji scentralizowanych, nadwyżka podlega odprowadzeniu na rachunek amortyzacji scentralizowanej ministerstwa w terminach ustalonych przez ministerstwo. Rachunki amortyzacji scentralizowanej zjednoczeń mogą być zasilane przelewami środków z rachunków amortyzacji scentralizowanej ministerstw.

3. Gdy w skali ministerstwa amortyzacja przeznaczona na rachunki amortyzacji scentralizowanej przekracza zapotrzebowanie przedsiębiorstw na środki finansowe w zakresie inwestycji scentralizowanych, nadwyżka podlega odprowadzeniu na rachunek dochodów budżetowych.

4. Przelewy z rachunków amortyzacji scentralizowanej na rzecz inwestorów bezpośrednich dokonywane są w miarę akumulacji środków na tych rachunkach.

5. Banki finansujące inwestycje scentralizowane są upoważnione do udzielania dysponentom rachunków amortyzacji scentralizowanej kredytów antycypacyjnych na poczet wpływów planowanych do zakumulowania na tych rachunkach.

6. Rachunki bankowe amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi prowadzone są we właściwych oddziałach banków finansujących inwestycje scentralizowane.

§  28.

1. Przedsiębiorstwa odprowadzają swą amortyzację zgodnie z jej przeznaczeniem w terminie do dnia 20 każdego miesiąca, a w miesiącu grudniu do dnia 15.

2. Łączną kwotę amortyzacji podlegającą odprowadzeniu w danym miesiącu przedsiębiorstwa ustalają według rzeczywistych odpisów amortyzacji na dany miesiąc lub w wysokości ¹/₃ amortyzacji planowanej na dany kwartał.

3. Łączna kwota amortyzacji miesięcznej podlega podziałowi i przelaniu na właściwe rachunki w stosunku wynikającym z rocznych planów finansowych przedsiębiorstw, opartych na wskaźnikach dyrektywnych do planu rocznego otrzymanych od jednostek nadrzędnych.

§  29.

1. Przedsiębiorstwa w terminach wyznaczonych dla kwartalnych (rocznych) sprawozdań finansowych sporządzają kwartalne (roczne) rozliczenia amortyzacji według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia. Rozliczenia te przesyłają:

1) przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetem centralnym:

a) właściwej dla siebie jednostce nadrzędnej,

b) oddziałowi banku finansującego działalność eksploatacyjną przedsiębiorstwa,

c) innym jednostkom, na których rachunki przedsiębiorstwo odprowadza amortyzację;

2) przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetami terenowymi:

a) właściwej dla siebie jednostce nadrzędnej,

b) oddziałowi banku finansującego działalność eksploatacyjną przedsiębiorstwa,

c) oddziałowi banku prowadzącemu rachunek zablokowanej amortyzacji przedsiębiorstwa.

2. Jeśli z kwartalnego (rocznego) rozliczenia amortyzacji wynika, że kwoty wygospodarowanej amortyzacji przypadające na poszczególne rachunki przekraczają kwoty przelane na te rachunki, przedsiębiorstwo powinno dokonać uzupełniającego przelewu najpóźniej dnia następnego po terminie wyznaczonym dla sporządzenia kwartalnego (rocznego) sprawozdania finansowego. Jeśli natomiast z rozliczenia wynika, że przedsiębiorstwo na poszczególne rachunki przekazało więcej, niż było zobowiązane, nadpłacone kwoty potrąca z następnych kolejno rat miesięcznych.

3. Nie odprowadzona lub nadpłacona amortyzacja za rok ubiegły podlega odprowadzeniu na poszczególne rachunki lub potrąceniu z tych rachunków na zasadach i według klucza podziału funduszu amortyzacyjnego obowiązującego przedsiębiorstwo w roku bieżącym.

4. Dysponenci rachunków amortyzacji scentralizowanej oraz banki prowadzące rachunki amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi ściągają przymusowo nie odprowadzone na te rachunki raty miesięczne lub zaległości wynikające z kwartalnych (rocznych) rozliczeń amortyzacji. Decyzje o przymusowym ściągnięciu mają moc administracyjnych tytułów egzekucyjnych.

5. Od nie odprowadzonych w terminie kwot na rachunki scentralizowanej amortyzacji lub na rachunki zablokowanej amortyzacji przedsiębiorstwo obowiązane jest opłacać odsetki w wysokości przewidzianej dla odsetek od nie uregulowanych w terminie zobowiązań podatkowych.

6. Zjednoczenia sporządzają w terminach przewidzianych dla sporządzania zbiorczych sprawozdań finansowych zbiorcze rozliczenia amortyzacji na formularzu, o którym mowa w ust. 1. Rozliczenia zbiorcze zjednoczenie przesyła swojej jednostce nadrzędnej, centrali banku finansującego eksploatację oraz centrali banku finansującego inwestycje scentralizowane.

§  30.

1. Przedsiębiorstwa w budowie i zarządy inwestycji odprowadzają swą amortyzację łącznie z amortyzacją swych komórek usługowych i usługowo-produkcyjnych:

1) na własny bankowy rachunek finansowania kapitalnym remontów,

2) na rachunek amortyzacji scentralizowanej (jednostki finansowane z budżetu centralnego) lub na bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej (jednostki finansowane z budżetów terenowych).

2. Podział amortyzacji przedsiębiorstw w budowie i zarządów inwestycji na części wymienione w ust. 1 ustala zatwierdzony plan finansowy tych jednostek.

3. W zakresie odprowadzania i rozliczania amortyzacji stosuje się odpowiednio przepisy §§ 28 i 29.

§  31.

1. Dochody ze sprzedaży lub likwidacji środków trwałych (po potrąceniu kosztów sprzedaży lub likwidacji) przedsiębiorstwa odprowadzają bieżąco na własne rachunki funduszów inwestycyjno-remontowych (inwestycyjnych). Analogiczne dochody w przedsiębiorstwach w budowie i zarządach inwestycji traktowane są jako zwroty środków inwestycyjnych.

2. Ilekroć w zarządzeniu mowa o dochodach z likwidacji środków trwałych, należy przez to rozumieć również wpływy z tytułu odszkodowań ubezpieczeniowych, uzyskane w związku ze szkodą poniesioną w likwidowanym środku trwałym.

§  32.

1. Środki zakumulowane na finansowanie inwestycji zdecentralizowanych mogą być przez inwestujące jednostki zużyte na przyspieszenie realizacji inwestycji scentralizowanych.

2. Środki zużyte w myśl ust. 1 na przyspieszenie realizacji inwestycji scentralizowanych mogą być inwestorom na ich wniosek zwrócone ze środków przydzielonych im następnie na inwestycje scentralizowane, nie później jednak niż do końca następnego roku kalendarzowego. Nie dotyczy to jednostek budżetowych.

3. Środki zakumulowane na finansowanie inwestycji zdecentralizowanych mogą być przekazywane innym inwestorom jako udział w kosztach realizowanych przez nich inwestycji.

§  33.

1. Przelewy części zysku na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) dokonywane na podstawie okresowych sprawozdań finansowych mają charakter zaliczkowy. Ostateczne ustalenie wysokości odpisu zysku na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) następuje na podstawie zatwierdzonych rocznych sprawozdań finansowych.

2. Odpisów z zysku na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) przedsiębiorstwa dokonują w planowanym procencie od faktycznie osiągniętego zysku. Przy ustalaniu ostatecznej wielkości odpisów z zysku przyjmuje się za podstawę roczny zysk zweryfikowany według zasad obowiązujących w przedsiębiorstwach objętych uchwałą o systemie finansowym.

3. Przy ustalaniu rocznej wielkości kwoty przypadającej na rzecz funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego) z tytułu obniżki planowanej straty (§ 7 ust. 5 i § 19 ust. 3) przyjmuje się za podstawę rozliczenia obniżkę planowanej straty po dokonaniu weryfikacji wyników przedsiębiorstwa, dokonanej na zasadach obowiązujących w przedsiębiorstwach objętych uchwałą o systemie finansowym.