Rozdział 4 - Źródła finansowania inwestycji zdecentralizowanych oraz kapitalnych remontów "przedsiębiorstw pozostałych" (§ 2 ust. 3). - Źródła i zasady finansowania inwestycji i remontów kapitalnych w jednostkach państwowych na rok 1959.

Monitor Polski

M.P.1959.16.67

Akt utracił moc

Wersja od: 4 maja 1959 r.

Rozdział  4.

Źródła finansowania inwestycji zdecentralizowanych oraz kapitalnych remontów "przedsiębiorstw pozostałych" (§ 2 ust. 3).

§  17.

1. Remonty kapitalne finansowane są z przeznaczonej na remonty kapitalne części amortyzacji przedsiębiorstw.

2. Ponadto na finansowanie remontów kapitalnych przeznacza się wpływy:

1) z funduszów szkód górniczych uzyskanych w związku ze szkodami wyrządzonymi w środkach trwałych,

2) z odszkodowań ubezpieczeniowych uzyskanych w związku ze szkodami poniesionymi w środkach trwałych poddawanych remontowi kapitalnemu,

3) z oprocentowania środków gromadzonych na bankowych rachunkach finansowania remontów kapitalnych.

3. Przedsiębiorstwom rozliczającym się z budżetami terenowymi prezydia właściwych rad narodowych mogą przydzielać dotacje z budżetu na finansowanie remontów kapitalnych w przypadku, gdy amortyzacja tych przedsiębiorstw okaże się niewystarczająca. Przedsiębiorstwom rozliczającym się z budżetem centralnym mogą być przydzielone dotacje z budżetu na finansowanie remontów kapitalnych w przypadkach określonych w narodowym planie gospodarczym.

4. Na finansowanie remontów kapitalnych banki mogą udzielać przedsiębiorstwom kredytów na zasadach określonych w części III zarządzenia.

§  18.

1. Amortyzacja przedsiębiorstw podlega odprowadzeniu na własny rachunek bankowy finansowania remontów kapitalnych, a w pozostałej części:

1) w przedsiębiorstwach rozliczających się z budżetem centralnym na rachunki amortyzacji scentralizowanej,

2) w przedsiębiorstwach rozliczających się z budżetami terenowymi - na bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstw.

2. Procentowy podział amortyzacji na część przeznaczoną na finansowanie remontów kapitalnych i na część podlegającą odprowadzeniu na rachunki amortyzacji scentralizowanej w odniesieniu do przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym ustalają dyrektywne wskaźniki do rocznych planów przekazywane przedsiębiorstwom przez jednostki nadrzędne zgodnie z ustaleniami zawartymi w narodowym planie gospodarczym. Ustalone w narodowym planie gospodarczym na rok 1959 wskaźniki procentowego podziału amortyzacji mogą być przez jednostki nadrzędne w stosunku do jednostek podległych różnicowane w zależności od potrzeb w zakresie remontów kapitalnych pod warunkiem, że część amortyzacji podlegająca odprowadzeniu na rachunki amortyzacji scentralizowanej nie ulegnie zmniejszeniu.

3. W odniesieniu do amortyzacji przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym nie podlegającej odprowadzeniu na rachunki amortyzacji scentralizowanej ministrowie są uprawnieni:

1) do ustalania za zgodą Ministra Finansów, że nadwyżki amortyzacji przedsiębiorstw ponad ich potrzeby w zakresie remontów kapitalnych podlegają przekazaniu na wyrównanie niedoborów w środkach na kapitalne remonty innych przedsiębiorstw,

2) do scentralizowania części amortyzacji z przeznaczeniem na dotacje dla przedsiębiorstw na sfinansowanie ich remontów awaryjnych.

4. W odniesieniu do przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi procentowy podział amortyzacji na część przeznaczoną na finansowanie remontów kapitalnych i na część podlegającą odprowadzeniu na bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstw ustalają prezydia właściwych rad narodowych.

5. Przepisy ust. 1-4 nie dotyczą amortyzacji zakładowych budynków mieszkalnych. Amortyzacja zakładowych budynków mieszkalnych podlega odprowadzeniu na bankowy rachunek finansowania remontów kapitalnych w wysokości niezbędnej na sfinansowanie kapitalnych remontów tych budynków, a w pozostałej części - na zakładowy fundusz mieszkaniowy, z wyłącznym przeznaczeniem na budowę zakładowych budynków mieszkalnych.

6. Przedsiębiorstwa, które zgodnie z obowiązującymi przepisami finansują wszystkie swe remonty ze środków obrotowych, odprowadzają swą amortyzację na rachunek amortyzacji scentralizowanej (przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetem centralnym) lub na bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej (przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetami terenowymi). Amortyzacja natomiast zakładowych budynków mieszkalnych tych przedsiębiorstw podlega odprowadzeniu na zakładowy fundusz mieszkaniowy z przeznaczeniem na budowę zakładowych budynków mieszkalnych. Przepisy ust. 1-5 nie mają w tym przypadku zastosowania.

§  19.

1. Inwestycje zdecentralizowane przedsiębiorstw finansowane są z ich funduszu inwestycyjnego. Banki mogą na sfinansowanie inwestycji zdecentralizowanych udzielać kredytów na warunkach ustalonych w części III zarządzenia.

2. Fundusz inwestycyjny przedsiębiorstw tworzy się z następujących środków:

1) z wydzielonej na finansowanie inwestycji części zysku,

2) z dochodów ze sprzedaży lub likwidacji środków trwałych po potrąceniu kosztów sprzedaży lub likwidacji,

3) ze świadczeń przyszłych użytkowników realizowanych inwestycji,

4) z dobrowolnych świadczeń załogi,

5) ze środków uzyskanych w związku z realizacją inwestycji zdecentralizowanych (§ 5 ust. 2),

6) ze środków uzyskanych z innych źródeł, których przeznaczenie na inwestycje dopuszczone jest odrębnymi przepisami,

7) z oprocentowania środków gromadzonych na bankowym rachunku funduszu inwestycyjnego.

3. Przedsiębiorstwa planowo deficytowe przelewają na fundusz inwestycyjny ponadto środki w wysokości i na zasadach ustalonych w § 7 ust. 5.

4. Fundusz inwestycyjny przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi może być nadto zasilany dotacjami ze środków budżetowych.

5. Organy samorządu robotniczego mogą przelewać na fundusz inwestycyjny przedsiębiorstwa środki funduszu zakładowego w części nie podlegającej odprowadzeniu na zakładowy fundusz mieszkaniowy. Organy te określają równocześnie cele, na które przelane kwoty mają być zużyte.

6. Na fundusz inwestycyjny wpływają nadto kary umowne otrzymywane przez przedsiębiorstwo za niedotrzymanie przez kontrahentów terminów wykonania dostaw, robót i usług zamówionych na inwestycje (scentralizowane i zdecentralizowane).

§  20.

1. Wysokość przeznaczonej na fundusz inwestycyjny części zysku określają:

1) w zakresie przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym:

a) w odniesieniu do ministerstw - resortowe bilanse dochodów i wydatków,

b) w odniesieniu do podległych ministerstwom jednostek - dyrektywne wskaźniki do planów rocznych tych jednostek,

2) w zakresie przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi - prezydia właściwych rad narodowych.

2. Część zysku pozostawiona przedsiębiorstwom na inwestycje zdecentralizowane nie może być niższa od sumy przypadających do spłaty w danym roku rat i odsetek od kredytów inwestycyjnych.

3. Część zysku przeznaczona na fundusz inwestycyjny przelewana jest na bankowy rachunek tego funduszu na postawie okresowych i rocznych sprawozdań finansowych w terminach wyznaczonych dla rozliczeń wynikowych z budżetem.

§  21.

1. Przedsiębiorstwa są uprawnione do pokrywania ze środków na kapitalne remonty kosztów zakupu i montażu maszyn i urządzeń, przeznaczonych na zastąpienie maszyn i urządzeń ekonomicznie zużytych.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorstwa przelewają na swój fundusz inwestycyjny środki przeznaczone na remonty kapitalne w wysokości różnicy między kosztami zakupu i montażu nowych maszyn i urządzeń a wpływami z likwidacji maszyn i urządzeń podlegających wymianie.