Rozdział 8 - Przepisy wspólne. - Źródła i zasady finansowania inwestycji i remontów kapitalnych w jednostkach państwowych na rok 1959.

Monitor Polski

M.P.1959.16.67

Akt utracił moc

Wersja od: 4 maja 1959 r.

Rozdział  8.

Przepisy wspólne.

§ 26. Remonty kapitalne obiektów obcych, w razie gdy na przedsiębiorstwach ciąży obowiązek pokrywania nakładów remontowych, finansowane są w ciężar kosztów własnych przedsiębiorstw przy ewentualnym rozłożeniu ich w czasie.

§  27.

1. Rachunki amortyzacji scentralizowanej otwierane są dla poszczególnych ministerstw w bankach finansujących inwestycje scentralizowane.

2. Ministerstwa mogą upoważnić zjednoczenia do otwarcia w banku finansującym inwestycje scentralizowane własnego rachunku amortyzacji scentralizowanej. Jeżeli amortyzacja przedsiębiorstw przeznaczona do odprowadzenia na rachunek amortyzacji scentralizowanej zjednoczenia przekracza zapotrzebowanie przedsiębiorstw na środki finansowe w zakresie inwestycji scentralizowanych, nadwyżka podlega odprowadzeniu na rachunek amortyzacji scentralizowanej ministerstwa w terminach ustalonych przez ministerstwo. Rachunki amortyzacji scentralizowanej zjednoczeń mogą być zasilane przelewami środków z rachunków amortyzacji scentralizowanej ministerstw.

3. Gdy w skali ministerstwa amortyzacja przeznaczona na rachunki amortyzacji scentralizowanej przekracza zapotrzebowanie przedsiębiorstw na środki finansowe w zakresie inwestycji scentralizowanych, nadwyżka podlega odprowadzeniu na rachunek dochodów budżetowych.

4. Przelewy z rachunków amortyzacji scentralizowanej na rzecz inwestorów bezpośrednich dokonywane są w miarę akumulacji środków na tych rachunkach.

5. Banki finansujące inwestycje scentralizowane są upoważnione do udzielania dysponentom rachunków amortyzacji scentralizowanej kredytów antycypacyjnych na poczet wpływów planowanych do zakumulowania na tych rachunkach.

6. Rachunki bankowe amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi prowadzone są we właściwych oddziałach banków finansujących inwestycje scentralizowane.

§  28.

1. Przedsiębiorstwa odprowadzają swą amortyzację zgodnie z jej przeznaczeniem w terminie do dnia 20 każdego miesiąca, a w miesiącu grudniu do dnia 15.

2. Łączną kwotę amortyzacji podlegającą odprowadzeniu w danym miesiącu przedsiębiorstwa ustalają według rzeczywistych odpisów amortyzacji na dany miesiąc lub w wysokości ¹/₃ amortyzacji planowanej na dany kwartał.

3. Łączna kwota amortyzacji miesięcznej podlega podziałowi i przelaniu na właściwe rachunki w stosunku wynikającym z rocznych planów finansowych przedsiębiorstw, opartych na wskaźnikach dyrektywnych do planu rocznego otrzymanych od jednostek nadrzędnych.

§  29.

1. Przedsiębiorstwa w terminach wyznaczonych dla kwartalnych (rocznych) sprawozdań finansowych sporządzają kwartalne (roczne) rozliczenia amortyzacji według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia. Rozliczenia te przesyłają:

1) przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetem centralnym:

a) właściwej dla siebie jednostce nadrzędnej,

b) oddziałowi banku finansującego działalność eksploatacyjną przedsiębiorstwa,

c) innym jednostkom, na których rachunki przedsiębiorstwo odprowadza amortyzację;

2) przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetami terenowymi:

a) właściwej dla siebie jednostce nadrzędnej,

b) oddziałowi banku finansującego działalność eksploatacyjną przedsiębiorstwa,

c) oddziałowi banku prowadzącemu rachunek zablokowanej amortyzacji przedsiębiorstwa.

2. Jeśli z kwartalnego (rocznego) rozliczenia amortyzacji wynika, że kwoty wygospodarowanej amortyzacji przypadające na poszczególne rachunki przekraczają kwoty przelane na te rachunki, przedsiębiorstwo powinno dokonać uzupełniającego przelewu najpóźniej dnia następnego po terminie wyznaczonym dla sporządzenia kwartalnego (rocznego) sprawozdania finansowego. Jeśli natomiast z rozliczenia wynika, że przedsiębiorstwo na poszczególne rachunki przekazało więcej, niż było zobowiązane, nadpłacone kwoty potrąca z następnych kolejno rat miesięcznych.

3. Nie odprowadzona lub nadpłacona amortyzacja za rok ubiegły podlega odprowadzeniu na poszczególne rachunki lub potrąceniu z tych rachunków na zasadach i według klucza podziału funduszu amortyzacyjnego obowiązującego przedsiębiorstwo w roku bieżącym.

4. Dysponenci rachunków amortyzacji scentralizowanej oraz banki prowadzące rachunki amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi ściągają przymusowo nie odprowadzone na te rachunki raty miesięczne lub zaległości wynikające z kwartalnych (rocznych) rozliczeń amortyzacji. Decyzje o przymusowym ściągnięciu mają moc administracyjnych tytułów egzekucyjnych.

5. Od nie odprowadzonych w terminie kwot na rachunki scentralizowanej amortyzacji lub na rachunki zablokowanej amortyzacji przedsiębiorstwo obowiązane jest opłacać odsetki w wysokości przewidzianej dla odsetek od nie uregulowanych w terminie zobowiązań podatkowych.

6. Zjednoczenia sporządzają w terminach przewidzianych dla sporządzania zbiorczych sprawozdań finansowych zbiorcze rozliczenia amortyzacji na formularzu, o którym mowa w ust. 1. Rozliczenia zbiorcze zjednoczenie przesyła swojej jednostce nadrzędnej, centrali banku finansującego eksploatację oraz centrali banku finansującego inwestycje scentralizowane.

§  30.

1. Przedsiębiorstwa w budowie i zarządy inwestycji odprowadzają swą amortyzację łącznie z amortyzacją swych komórek usługowych i usługowo-produkcyjnych:

1) na własny bankowy rachunek finansowania kapitalnym remontów,

2) na rachunek amortyzacji scentralizowanej (jednostki finansowane z budżetu centralnego) lub na bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej (jednostki finansowane z budżetów terenowych).

2. Podział amortyzacji przedsiębiorstw w budowie i zarządów inwestycji na części wymienione w ust. 1 ustala zatwierdzony plan finansowy tych jednostek.

3. W zakresie odprowadzania i rozliczania amortyzacji stosuje się odpowiednio przepisy §§ 28 i 29.

§  31.

1. Dochody ze sprzedaży lub likwidacji środków trwałych (po potrąceniu kosztów sprzedaży lub likwidacji) przedsiębiorstwa odprowadzają bieżąco na własne rachunki funduszów inwestycyjno-remontowych (inwestycyjnych). Analogiczne dochody w przedsiębiorstwach w budowie i zarządach inwestycji traktowane są jako zwroty środków inwestycyjnych.

2. Ilekroć w zarządzeniu mowa o dochodach z likwidacji środków trwałych, należy przez to rozumieć również wpływy z tytułu odszkodowań ubezpieczeniowych, uzyskane w związku ze szkodą poniesioną w likwidowanym środku trwałym.

§  32.

1. Środki zakumulowane na finansowanie inwestycji zdecentralizowanych mogą być przez inwestujące jednostki zużyte na przyspieszenie realizacji inwestycji scentralizowanych.

2. Środki zużyte w myśl ust. 1 na przyspieszenie realizacji inwestycji scentralizowanych mogą być inwestorom na ich wniosek zwrócone ze środków przydzielonych im następnie na inwestycje scentralizowane, nie później jednak niż do końca następnego roku kalendarzowego. Nie dotyczy to jednostek budżetowych.

3. Środki zakumulowane na finansowanie inwestycji zdecentralizowanych mogą być przekazywane innym inwestorom jako udział w kosztach realizowanych przez nich inwestycji.

§  33.

1. Przelewy części zysku na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) dokonywane na podstawie okresowych sprawozdań finansowych mają charakter zaliczkowy. Ostateczne ustalenie wysokości odpisu zysku na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) następuje na podstawie zatwierdzonych rocznych sprawozdań finansowych.

2. Odpisów z zysku na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) przedsiębiorstwa dokonują w planowanym procencie od faktycznie osiągniętego zysku. Przy ustalaniu ostatecznej wielkości odpisów z zysku przyjmuje się za podstawę roczny zysk zweryfikowany według zasad obowiązujących w przedsiębiorstwach objętych uchwałą o systemie finansowym.

3. Przy ustalaniu rocznej wielkości kwoty przypadającej na rzecz funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego) z tytułu obniżki planowanej straty (§ 7 ust. 5 i § 19 ust. 3) przyjmuje się za podstawę rozliczenia obniżkę planowanej straty po dokonaniu weryfikacji wyników przedsiębiorstwa, dokonanej na zasadach obowiązujących w przedsiębiorstwach objętych uchwałą o systemie finansowym.