Zezwolenie na pokrywanie przez osoby krajowe w walucie polskiej niektórych świadczeń na rzecz cudzoziemców przebywających w Polsce w związku z zawieraniem lub realizacją kontraktów handlu zagranicznego.

Monitor Polski

M.P.1988.25.222

Akt utracił moc

Wersja od: 14 września 1988 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ Z ZAGRANICĄ

z dnia 13 sierpnia 1988 r.

w sprawie zezwolenia na pokrywanie przez osoby krajowe w walucie polskiej kosztów niektórych świadczeń na rzecz cudzoziemców przebywających w Polsce w związku z zawieraniem lub realizacją kontraktów handlu zagranicznego.

Na podstawie art. 34 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 22 listopada 1983 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 63, poz. 288) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zezwala się krajowym osobom prawnym i fizycznym uprawnionym do prowadzenia działalności w zakresie handlu zagranicznego, zwanym dalej "jednostkami przyjmującymi", na pokrywanie w walucie polskiej kosztów następujących świadczeń na rzecz cudzoziemców przebywających w Polsce w związku z zawieraniem lub realizacją kontraktów handlu zagranicznego:

1) wyżywienia - do wysokości poniesionych kosztów, nie więcej jednak niż 3.500 zł dziennie na osobę,

2) kieszonkowego na drobne wydatki - do wysokości 1.200 zł dziennie na osobę,

3) zakwaterowania oraz związanych z nim przejazdów miejscowych (także dworcowych) - do wysokości poniesionych kosztów,

4) opłat bagażowych - do wysokości 500 zł na osobę,

5) opłat za usługi przewodników turystycznych,

6) opłat za wstęp na imprezy kulturalne - do wysokości 1.100 zł na osobę za cały okres pobytu w Polsce, a jeżeli przedmiotem zawieranego kontraktu ma być eksport z Polski dzieł sztuki, filmów, spektakli estradowych itp. - do wysokości 8.000 zł,

7) przejazdów do innych miejscowości niż miejscowość docelowa pobytu w Polsce, jeżeli przewiduje to program pobytu, przede wszystkim środkami komunikacji publicznej,

8) pomocy leczniczej w nagłych wypadkach oraz w razie konieczności opieki lekarskiej w państwowych placówkach leczniczych - do wysokości rzeczywistych kosztów, jeżeli cudzoziemcowi nie przysługuje uprawnienie do korzystania z bezpłatnych świadczeń społecznej służby zdrowia w Polsce,

9) zakupu, w zwyczajowo przyjętych przypadkach, drobnego upominku, którego koszt nie powinien przekraczać kwoty 5.000 zł na osobę,

10) jednorazowego przyjęcia lub poczęstunku, którego koszty nie powinny przekraczać kwoty 5.000 zł na osobę uczestniczącą w przyjęciu lub poczęstunku, z jednoczesnym zastrzeżeniem, że liczba osób uczestniczących w przyjęciu ze strony jednostki przyjmującej musi być dostosowania do liczebnego składu podejmowanej delegacji i nie przekroczy jednej, a w uzasadnionych wypadkach dwóch osób na jednego członka podejmowanej delegacji.

2. Upoważnia się kierownika jednostki przyjmującej do podwyższania w szczególnie uzasadnionych przypadkach wysokości świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 6 i 10, dla poszczególnych cudzoziemców o kwotę nie przekraczającą 50% stawki podstawowej.

§ 2. Zezwala się jednostkom przyjmującym, o których mowa w § 1 ust. 1, na wypłacanie waluty polskiej cudzoziemcom z tytułu świadczeń określonych w § 1 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz z tytułu zaliczek na koszty świadczeń określonych w § 1 ust. 1 pkt 3 i 5-7, jeżeli jest to uzasadnione realizacją programu pobytu cudzoziemca w Polsce.

§ 3. Cudzoziemcami w rozumieniu zarządzenia są osoby zagraniczne, o których mowa w art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 22 listopada 1983 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 63, poz. 288).

§ 4. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.