Zasady inwentaryzacji produkcji budowlano-montażowej w toku.

Monitor Polski

M.P.1962.3.9

Akt utracił moc

Wersja od: 11 stycznia 1962 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 19 grudnia 1961 r.

w sprawie zasad inwentaryzacji produkcji budowlano-montażowej w toku.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 8 i 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. z 1950 r. Nr 22, poz. 188 i z 1951 r. Nr 25, poz. 185) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy niniejszego zarządzenia dotyczą:

1) państwowych i spółdzielczych przedsiębiorstw budowlano-montażowych oraz samodzielnych oddziałów wykonawstwa inwestycyjnego;

2) przedsiębiorstw budowlano-montażowych mających formę spółek prawa handlowego, w których Państwo, przedsiębiorstwa państwowe lub spółdzielnie posiadają udziały wynoszące ponad 50% kapitału zakładowego, oraz wykonujących roboty budowlano-montażowe przedsiębiorstw i zakładów prowadzonych przez organizacje społeczne;

3) innych niż budowlano-montażowe przedsiębiorstw państwowych, spółdzielczych lub mających formę spółek prawa handlowego, w których Państwo, przedsiębiorstwa państwowe lub spółdzielcze posiadają udziały wynoszące ponad 50% kapitału zakładowego, które wykonują roboty budowlano-montażowe na potrzeby własne lub na rzecz obcych jednostek.

§ 2. Ilekroć w niniejszym zarządzeniu użyto określenia:

1) "przedsiębiorstwo" – należy przez to rozumieć jednostki wymienione w § 1;

2) "dyrektor przedsiębiorstwa" – oznacza ono w odniesieniu do jednostek organizacyjnych spółdzielczości zarządy organizacji spółdzielczych, a w odniesieniu do organizacji społecznych, które prowadzą działalność gospodarczą – zarząd główny organizacji społecznej;

3) "minister" – oznacza ono także kierownika urzędu centralnego oraz zarząd główny centralnej organizacji spółdzielczej;

4) "roboty w toku" – należy przez to rozumieć roboty budowlano-montażowe w toku;

5) "zarządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 1959 r." – oznacza ono zarządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 1959 r. w sprawie podstawowych zasad prowadzenia księgowości, inwentaryzacji, sporządzania sprawozdań finansowych oraz przechowywania dowodów księgowych przez jednostki gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski z 1959 r. Nr 102, poz. 546 oraz z 1961 r. Nr 26, poz. 128 i Nr 72, poz. 304).

§ 3. Przedsiębiorstwa obowiązane są ustalać w drodze inwentaryzacji stan robót w toku co najmniej cztery razy do roku według stanu na ostatni dzień każdego kwartału.

§  4.

1. Do robót w toku, o których mowa w § 3, zalicza się zlecone przez zamawiającego w obowiązującym trybie:

1) rozpoczęte elementy robót;

2) zakończone, lecz nie odebrane elementy robót;

3) odebrane przez zamawiającego, lecz przekraczające 90% wartości kosztorysowej obiektu elementy robót lub roboty, o ile nie nastąpił jeszcze odbiór końcowy całości robót w obiekcie.

2. Do robót w toku nie zalicza się 10% wartości wykonanych robót, potrącanej od faktur częściowych, wystawianych systemem narastającym na koniec każdego miesiąca. Równowartość tych robót traktuje się jako dochód ze sprzedaży robót, a jednocześnie jako należność od zamawiającego.

3. W przypadku elementu zakończonego, którego wartość po doliczeniu do niej wartości wszystkich uprzednio zakończonych i odebranych elementów obiektu przekracza 90% wartości kosztorysowej obiektu, za robotę w toku uważa się część elementu przekraczającą 90% wartości kosztorysowej obiektu.

§ 5. Inwentaryzację robót w toku przeprowadza komisja inwentaryzacyjna, której zakres działania regulują §§ 30–32 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 1959 r.

§  6.

1. Stan ilościowy robót w toku ustala się w drodze spisu z natury, tj. spisu zawierającego ilości wykonanych robót w technicznych jednostkach obmiaru.

2. Spis z natury robót w toku należy przeprowadzić w obecności kierownika budowy (robót) lub osoby przez niego upoważnionej oraz przedstawiciela zamawiającego (np. inspektora nadzoru).

3. W razie gdy roboty w toku dotyczą robót wykonywanych w charakterze podwykonawcy, przy spisie z natury robót w toku powinien także uczestniczyć – obok przedstawicieli podwykonawcy i zamawiającego – przedstawiciel generalnego wykonawcy.

4. O terminie dokonania spisu z natury robót w toku przedstawiciel zamawiającego (oraz ewentualnie generalnego wykonawcy) powinien być powiadomiony pisemnie lub telefonicznie nie później niż na 5 dni przed tym terminem. Na dowód zawiadomienia zamawiającego (oraz ewentualnie generalnego wykonawcy) należy dokonać stosownego wpisu do dziennika budowy o terminie inwentaryzacji robót w toku co najmniej na pięć dni przed tym terminem.

5. Jeżeli przedstawiciel zamawiającego (oraz ewentualnie generalnego wykonawcy) nie zgłosi się w wyznaczonym dniu w celu uczestniczenia w spisie robót w toku, spis przeprowadza się bez jego udziału, dokonując odpowiedniej wzmianki w arkuszu spisowym, o czym przedsiębiorstwo powinno powiadomić pisemnie zamawiającego (generalnego wykonawcę).

6. Przepisy ust. 1–5 dotyczą także robót w toku wykonywanych na potrzeby własne, z tym że zamiast przedstawiciela zamawiającego przy ustalaniu robót w toku uczestniczy przedstawiciel właściwej komórki przedsiębiorstwa, która zleciła wykonanie tych robót i została upoważniona przez dyrektora przedsiębiorstwa do ich odbioru.

§  7.

1. Po stwierdzeniu stanu ilościowego robót w toku komisja inwentaryzacyjna ustala ich wartość według cen kosztorysowych:

1) brutto, tj. przed potrąceniem dodatkowych opustów,

2) netto, tj. po potrąceniu dodatkowych opustów.

2. Odrębnie ustala się także kwotę dodatków (np. z tytułu robót wykonywanych w okresie zimowym, zatrudnienia ponadnormatywnej liczby pracowników zamiejscowych) przysługujących wykonawcy, o ile dodatki te nie są objęte wartością kosztorysową robót, a dotyczą robót w toku.

3. Przy wycenie robót w toku według cen kosztorysowych uwzględnia się także ewentualne zmiany cen materiałów, usług i innych składników kosztów, nie uwzględnione w wartości kosztorysowej robót.

§ 8. Wyniki ustalenia stanu ilościowego robót w toku, o którym mowa w § 6, oraz ich wyceny, o której mowa w § 7, komisja inwentaryzacyjna powinna ująć w protokole inwentaryzacji robót w toku według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do niniejszego zarządzenia. Jeden egzemplarz protokołu powinien być dostarczony przedstawicielowi zamawiającego nie później niż w ciągu 8 dni od ostatniego dnia każdego kwartału.

§  9.

1. Główny księgowy zarządza sporządzenie zestawienia robót w toku i ustalenie kosztu ich wykonania według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do niniejszego zarządzenia.

2. Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, podpisują: dyrektor, główny księgowy, kierownik działu planowania oraz przewodniczący komisji inwentaryzacyjnej przedsiębiorstwa.

3. Roboty w toku wycenia się według kosztu planowanego przez skorygowanie wartości kosztorysowej robót w toku o obowiązujące opusty, wynagrodzenie generalnego wykonawcy (w przypadku robót wykonywanych w charakterze podwykonawców) oraz marżę rentowności wynikającą z ustalonego w planie rocznym średniego wskaźnika rentowności produkcji budowlano-montażowej wykonywanej siłami własnymi.

4. Zamiast planowanego średniego wskaźnika rentowności, o którym mowa w ust. 3, można przyjąć dla ustalenia kosztu robót w toku – za zezwoleniem właściwego ministra – rzeczywisty wskaźnik rentowności sprzedaży robót budowlano-montażowych, pod warunkiem że nie jest on niższy od średniego wskaźnika rentowności robót, wynikającego z planu rocznego. Koszt własny robót w toku (Rk) wylicza się wówczas według następujących wzorów:

gdzie:

Kj = suma kosztów produkcji przypadająca na złotówkę wartości robót wykonanych siłami własnymi;

Rp = koszty własne robót w toku na początek roku;

K = rzeczywiste koszty produkcji wykonanej siłami własnymi za okres od początku roku do ostatniego dnia kwartału, na którego koniec dokonano inwentaryzacji;

S = wartość sprzedaży robót wykonanych siłami własnymi za okres od początku roku do ostatniego dnia kwartału, na którego koniec dokonano inwentaryzacji, według cen kosztorysowych netto, tj. po potrąceniu opustów, a w przypadku robót wykonywanych w charakterze podwykonawców – także po potrąceniu wynagrodzenia generalnego wykonawcy;

Rks = wartość robót w toku na koniec kwartału według cen kosztorysowych netto, tj. po potrąceniu opustów, a w przypadku robót wykonywanych w charakterze podwykonawców – także po potrąceniu wynagrodzenia generalnego wykonawcy.

§ 10. W sprawach nie unormowanych niniejszym zarządzeniem stosuje się przepisy zarządzenia Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 1959 r.

§ 11. Traci moc przepis § 35 ust. 5 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 1959 r.

§ 12. Właściwi ministrowie mogą w przypadkach uzasadnionych strukturą organizacyjną podległych lub nadzorowanych przedsiębiorstw, obowiązującymi dla nich zasadami planowania i sprawozdawczości lub innymi potrzebami branżowymi ustalić w drodze zarządzeń odmienne zasady w przedmiocie uregulowanym niniejszym zarządzeniem, po uzgodnieniu ich z Ministrem Finansów.

§ 13. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

PROTOKÓŁ Nr …

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

ZESTAWIENIE ROBÓT BUDOWLANO-MONTAŻOWYCH W TOKU

na dzień …….. 196 … r.

grafika