Zasady inwentaryzacji produkcji budowlano-montażowej w toku.

Monitor Polski

M.P.1966.12.79

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1966 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 16 marca 1966 r.

w sprawie zasad inwentaryzacji produkcji budowlano-montażowej w toku.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 8 i 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. z 1950 r. Nr 22, poz. 188 i z 1951 r. Nr 25, poz. 185) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy niniejszego zarządzenia dotyczą:

1) państwowych i spółdzielczych przedsiębiorstw budowlano-montażowych oraz samodzielnych oddziałów wykonawstwa inwestycyjnego;

2) przedsiębiorstw budowlano-montażowych mających formę spółek prawa handlowego, w których Państwo, przedsiębiorstwa państwowe lub spółdzielnie posiadają udziały wynoszące ponad 50% kapitału zakładowego, oraz wykonujących roboty budowlano-montażowe przedsiębiorstw i zakładów prowadzonych przez organizacje społeczne;

3) innych niż budowlano-montażowe przedsiębiorstw państwowych, spółdzielczych lub mających formę spółek prawa handlowego, w których Państwo, przedsiębiorstwa państwowe lub spółdzielcze posiadają udziały wynoszące ponad 50% kapitału zakładowego, które wykonują roboty budowlano-montażowe na potrzeby własne lub na rzecz obcych jednostek.

§ 2. Ilekroć w niniejszym zarządzeniu użyto określenia:

1) "przedsiębiorstwo" - należy przez to rozumieć jednostki wymienione w § 1;

2) "dyrektor przedsiębiorstwa" - oznacza ono w odniesieniu do jednostki organizacyjnej spółdzielczości zarząd organizacji spółdzielczej, a w odniesieniu do organizacji społecznej, która prowadzi działalność gospodarczą - zarząd główny organizacji społecznej;

3) "minister" - oznacza ono także kierownika urzędu centralnego oraz zarząd centralnego związku spółdzielczego;

4) "roboty w toku" - należy przez to rozumieć roboty budowlano-montażowe w toku;

5) "budowa" - należy przez to rozumieć obiekt, plac budowy, obejmujący kilka obiektów, jak też odcinek robót;

6) "zarządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 1959 r." - oznacza ono zarządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 1959 r. w sprawie podstawowych zasad prowadzenia księgowości, inwentaryzacji, sporządzania sprawozdań finansowych oraz przechowywania dowodów księgowych przez jednostki gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski z 1959 r. Nr 102, poz. 546 oraz z 1961 r. Nr 26, poz. 128 i Nr 72, poz. 304).

§ 3. Przedsiębiorstwa obowiązane są ustalać w drodze inwentaryzacji stan robót w toku co najmniej cztery razy do roku według stanu na ostatni dzień każdego kwartału.

§ 4. Do robót w toku, o których mowa w § 3, zalicza się roboty wykonane, które nie mogą być zafakturowane w obowiązującym trybie. W szczególności do robót w toku zalicza się:

1) przy rozliczaniu obiektów fakturami częściowymi:

a) rozpoczęte elementy (etapy) robót, które nie mogą być zamawiającemu przekazane do odbioru,

b) zakończone elementy (etapy) robót znajdujące się w toku odbioru,

c) elementy robót lub roboty zakończone i odebrane przez zamawiającego, lecz przekraczające 90% wartości kosztorysowej obiektu - do czasu odbioru całości robót w obiekcie;

2) przy rozliczaniu obiektów fakturami jednorazowymi - całość wykonanych w obiekcie robót do czasu ich odbioru przez zamawiającego.

§  5.

1. Inwentaryzację robót w toku przeprowadza komisja inwentaryzacyjna, której zakres działania regulują §§ 30 i 31 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 1959 r.

2. W skład komisji inwentaryzacyjnej wchodzą zespoły spisowe i zespół kontrolujący. Zadaniem zespołów spisowych jest przeprowadzenie spisów z natury robót w toku; w ich skład wchodzą pracownicy budów, a w miarę potrzeby także zarządu przedsiębiorstwa. Zadaniem zespołu kontrolującego jest badanie podczas spisu lub najpóźniej w następnym dniu po terminie spisu prawidłowości spisu z natury robót w toku. Badaniem takim powinna być objęta każda budowa co najmniej raz na półrocze. W skład zespołu kontrolującego wchodzą pracownicy zarządu przedsiębiorstwa oraz ewentualnie pracownicy budów. Pracownicy budów nie mogą jednak przeprowadzać kontroli spisów na budowie, na której są stale zatrudnieni.

§  6.

1. Spis z natury robót w toku, wykonywanych przez generalnego wykonawcę, podwykonawcę lub wykonawcę częściowego, przeprowadza się w obecności kierownika budowy (robót) lub osoby przez niego upoważnionej. W spisie z natury robót w toku na koniec poszczególnych kwartałów i na koniec roku uczestniczy przedstawiciel zamawiającego (generalnego wykonawcy w zakresie robót prowadzonych przez podwykonawcę). Jeżeli spis z natury robót w toku dotyczy robót rozliczanych jednorazowo za cały obiekt lub za zakończone etapy robót, przedstawiciel zamawiającego (generalnego wykonawcy w zakresie robót prowadzonych przez podwykonawcę) uczestniczy tylko przy spisie na koniec roku.

2. O terminie dokonania spisu z natury robót w toku, w którym powinien uczestniczyć przedstawiciel zamawiającego (generalnego wykonawcy w zakresie robót prowadzonych przez podwykonawcę), powiadamia się go pisemnie lub telefonicznie, nie później niż na 5 dni przed tym terminem. Na dowód zawiadomienia zamawiającego (generalnego wykonawcy w zakresie robót prowadzonych przez podwykonawcę) należy dokonać stosownego wpisu do dziennika budowy co najmniej na 5 dni przed terminem spisu z natury robót w toku.

3. Jeśli przedstawiciel zamawiającego (generalnego wykonawcy) nie zgłosi się w wyznaczonym dniu w celu uczestniczenia w spisie z natury robót w toku, spis przeprowadza się bez jego udziału, dokonując odpowiedniej wzmianki w arkuszu spisowym i dzienniku budowy.

4. Przepisy ust. 1 i 2 dotyczą także robót w toku, wykonywanych na potrzeby własne, z tym że zamiast przedstawiciela zamawiającego w ustalaniu robót w toku uczestniczy przedstawiciel właściwej komórki przedsiębiorstwa, wyznaczony przez dyrektora przedsiębiorstwa.

§  7.

1. Stan ilościowy robót w toku ustala się w drodze spisu z natury, określającego ilości wykonanych robót w technicznych jednostkach obmiaru lub innych jednostkach właściwych dla danego rodzaju robót.

2. Spisem należy objąć całość robót wykonanych na budowie, w tym także roboty nie objęte umową lub dodatkowymi porozumieniami z zamawiającym.

3. Dane do spisu z natury tzw. robót zanikających przyjmuje się w wysokości ustalonej w czasie poprzedniego spisu lub według danych książki obmiaru robót.

4. Jeżeli przedmiotem spisu z natury są roboty czasowo wstrzymane lub zakończone fragmenty robót, a zespół spisowy stwierdzi, że od ostatniego spisu nie wykonywano w danym obiekcie dalszych robót tego rodzaju, jak również że roboty te zabezpieczone są przed wpływami atmosferycznymi, kradzieżą itp. w sposób należyty, stan robót w toku przyjmuje się w wysokości ustalonej w czasie poprzedniego spisu.

§  8.

1. Stan ilościowy robót w toku wycenia kierownik budowy (robót) lub upoważniona przez niego osoba według wartości kosztorysowej, po porównaniu danych z odpowiednimi zapisami, ujętymi książką obmiaru robót. W razie stwierdzenia różnic należy dokonać odpowiednich poprawek w książce obmiaru robót.

2. Wartość kosztorysową ustala się jako sumę iloczynów ilości robót i ich cen kosztorysowych, skorygowaną o:

a) odrębnie ustaloną kwotę dodatków przysługujących wykonawcy (np. z tytułu robót wykonywanych w okresie zimowym, zatrudnienia ponadnormatywnej liczby pracowników zamiejscowych), o ile dodatki te nie są objęte wartością kosztorysową robót, a dotyczą robót w toku,

b) przewidziane umową, lecz nie ujęte kosztorysami zmiany cen materiałów, usług i innych składników kosztów.

3. Wyodrębnieniu podlega wartość robót, które nie mogą stanowić przedmiotu sprzedaży, a w szczególności roboty nie objęte zawartą w obowiązującym trybie umową lub dodatkowymi porozumieniami z zamawiającym.

4. Nie mogą figurować w stanie robót w toku roboty budowlano-montażowe wykonywane na rzecz tymczasowego urządzenia placów budów. Stan tych robót, ustalony przy udziale przedstawiciela właściwej komórki, wyznaczonego przez dyrektora przedsiębiorstwa, podlega zafakturowaniu pod datą spisu.

§  9.

1. Stan ilościowy robót w toku, o którym mowa w § 7, oraz ich wartość według cen kosztorysowych, o których mowa w § 8, ujmuje się protokołem inwentaryzacji robót w toku według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia. W protokole tym wykazuje się odrębnie stan ilościowy robót w toku nie objętych umową lub dodatkowymi porozumieniami z zamawiającym.

2. Na znak zgodności danych ilościowych spisu z natury robót ze stanem faktycznym robót na dzień inwentaryzacji członkowie zespołu spisującego składają na protokołach inwentaryzacji robót w toku swoje podpisy. Kierownik budowy jest ponadto odpowiedzialny za terminowość spisu oraz prawidłowość wyceny robót w toku.

3. Wycenione protokoły inwentaryzacji robót w toku należy przekazać do zarządu przedsiębiorstwa najpóźniej w ciągu pięciu dni po dacie spisu z natury.

4. Jeden egzemplarz protokołu inwentaryzacji robót w toku - po sprawdzeniu przez właściwe komórki zarządu przedsiębiorstwa (§ 10 ust. 1) - powinien być dostarczony zleceniodawcy nie później niż w ciągu 10 dni od ostatniego dnia każdego kwartału.

§  10.

1. Protokoły inwentaryzacji robót w toku podlegają sprawdzeniu przez właściwe komórki zarządu przedsiębiorstwa. Na podstawie sprawdzonych protokołów inwentaryzacji robót w toku sporządza się według wzoru, stanowiącego załącznik nr 2 do zarządzenia, zestawienie robót w toku oraz ich kosztu.

2. Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, podpisują: dyrektor, główny księgowy, kierownik działu planowania oraz przewodniczący komisji inwentaryzacyjnej przedsiębiorstwa.

§  11.

1. Koszt robót w toku ustala się w wysokości kosztu rzeczywistego lub planowanego.

2. Koszt rzeczywisty oblicza się mnożąc wartość kosztorysową robót w toku, o której mowa w § 8, pomniejszoną o wynagrodzenie wykonawcy (jeśli chodzi o roboty wykonywane w charakterze podwykonawcy) za czynności związane z funkcją generalnego wykonawcy, przez rzeczywisty wskaźnik poziomu kosztów produkcji budowlano-montażowej, wykonywanej siłami własnymi. Rzeczywisty wskaźnik poziomu kosztów wynika z porównania kosztów produkcji budowlano-montażowej wykonywanej siłami własnymi za okres od początku roku do dnia inwentaryzacji do wartości kosztorysowej tejże produkcji z uwzględnieniem kosztu i wartości stanu robót w toku na początek roku. Rzeczywisty wskaźnik poziomu kosztów ustala się dla przedsiębiorstwa jako całości lub też dla poszczególnych budów.

3. W razie rozliczania obiektu za pomocą faktur jednorazowych, koszt rzeczywisty robót w toku można przyjąć w wysokości wynikającej z ksiąg rachunkowych. Zasadę tę można również stosować w razie rozliczania obiektu za pomocą faktur za zakończone etapy robót. Nie zwalnia to od obowiązku wprowadzenia do ksiąg rachunkowych danych dotyczących wartości kosztorysowej stanu robót w toku na dzień spisu.

4. Koszt planowany oblicza się mnożąc wartość kosztorysową robót w toku, o której mowa w § 8, pomniejszoną o wynagrodzenie wykonawcy (w odniesieniu do robót wykonywanych w charakterze podwykonawcy) za czynności związane z funkcją generalnego wykonawcy, przez średnioroczny planowany wskaźnik poziomu kosztów produkcji budowlano-montażowej, wykonywanej siłami własnymi. Planowany średnioroczny wskaźnik poziomu kosztów, ustalany dla przedsiębiorstwa jako całości, wynika z planu rocznego produkcji budowlano-montażowej, wykonywanej siłami własnymi.

5. Właściwi ministrowie - uwzględniając jakość dokumentacji i ewidencji kosztów podległych sobie jednostek - określą, w których jednostkach:

a) stosowany będzie rzeczywisty bądź planowany wskaźnik poziomu kosztów

b) rzeczywisty wskaźnik poziomu kosztów będzie ustalany dla przedsiębiorstwa jako całości bądź dla poszczególnych budów,

c) wycena robót w toku dotyczących obiektów rozliczanych za pomocą faktur jednorazowych lub za zakończone etapy robót nastąpi według zasad określonych w ust. 3.

§  12.

1. Na komisji inwentaryzacyjnej spoczywa obowiązek zgłaszania dyrektorowi przedsiębiorstwa wszelkich wypadków stwierdzenia istotnych nieprawidłowości lub działania w złej woli w zakresie spisów oraz wyceny robót w toku.

2. Dyrektor przedsiębiorstwa powinien wyciągnąć w stosunku do winnych odpowiednie konsekwencje.

§ 13. W sprawach nie unormowanych niniejszym zarządzeniem stosuje się przepisy zarządzenia Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 1959 r.

§ 14. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 1961 r. w sprawie zasad inwentaryzacji produkcji budowlano-montażowej w toku (Monitor Polski z 1962 r. Nr 3, poz. 9).

§ 15. Właściwi ministrowie mogą w wypadkach uzasadnionych organizacją podległych lub nadzorowanych przedsiębiorstw, obowiązującymi dla nich zasadami planowania i sprawozdawczości lub innymi względami wynikającymi ze specyfiki branżowej, ustalić w drodze zarządzeń odmienne zasady w przedmiocie uregulowanym niniejszym zarządzeniem, po uzgodnieniu ich z Ministrem Finansów.

§ 16. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1966 r.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

PROTOKÓŁ NR ...

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

ZESTAWIENIE

grafika