§ 2. - Zasady finansowania inwestycji organizacji spółdzielczych.

Monitor Polski

M.P.1966.62.299 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 9 listopada 1966 r.

§  2.

1. Banki podejmują finansowanie inwestycji po stwierdzeniu:

1) posiadania przez spółdzielnię limitu nakładów,

2) celowości i efektywności podejmowanych zamierzeń,

3) należytego przygotowania inwestycji do realizacji,

4) możliwości wykonania inwestycji w zaplanowanych terminach zgodnie z cyklami ustalonymi w dokumentacji projektowo-kosztorysowej,

5) zapewnienia odpowiednich środków finansowych.

2. Poza nakładami określonymi dyrektywnie w narodowym planie gospodarczym organizacje spółdzielcze mogą podejmować inwestycje:

1) szybko rentujące się, związane przede wszystkim z realizacją postępu technicznego i ekonomicznego oraz rozwojem produkcji eksportowej lub zastępującej import, jak też inwestycje zmierzające do zwiększenia poszukiwanej produkcji rynkowej i usług dla ludności, których efekt gospodarczy, obliczony zgodnie z instrukcją Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w sprawie efektywności mniejszych inwestycji oraz przedsięwzięć techniczno-organizacyjnych, zapewnia zwrot nakładów w okresie do lat 3 od daty oddania inwestycji do użytku,

2) polegające na odpłatnym nabyciu środków trwałych od poprzednich ich użytkowników oraz nabyciu maszyn i urządzeń zakupionych ze środków inwestycyjnych przez innych inwestorów, lecz przez nich nie zagospodarowanych; dotyczy to również kosztów montażu nabytych w ten sposób maszyn i urządzeń,

3) polegające na budowie i wyposażeniu punktów skupu mleka w jednostkach zrzeszonych w Związku Spółdzielni Mleczarskich, wykonywane systemem gospodarczym przy udziale opłat ludności wiejskiej, jak również wyposażeniu punktów inseminacyjnych przy zlewniach mleka oraz zakupie sprzętu i urządzeń potrzebnych do prac poradnictwa budowlano-żywieniowego ze środków własnych,

4) związane z rehabilitacją zawodową i leczniczą inwalidów, prowadzone przez Związek Spółdzielni Inwalidów i jednostki w nim zrzeszone w ramach środków pochodzących z dotacji budżetu Państwa, określonej w § 5 uchwały nr 349 Rady Ministrów z dnia 29 lipca 1959 r. w sprawie rozwoju spółdzielczości inwalidzkiej.

3. Inwestycje wymienione w ust. 2 pkt 1 mogą być realizowane jedynie w razie uzyskania na ten cel kredytu bankowego. Bank może wyrazić zgodę na zużycie zamiast kredytu bankowego środków na inwestycje posiadanych przez spółdzielnie.

4. Na inwestycje wymienione w ust. 2 pkt 1 bank może udzielać kredytów w granicach określonych przez Ministra Finansów, pod warunkiem że:

1) wartość kosztorysowa inwestycji nie przekroczy 1 mln zł,

2) realizacja inwestycji polega głównie na nabyciu maszyn i urządzeń oraz ich montażu, a wartość robót budowlanych nie przekracza 15% kosztu inwestycji,

3) cykl realizacji nie przekracza 12 miesięcy.

Spłata kredytu bankowego powinna nastąpić najpóźniej w okresie 3 lat. Prezes Narodowego Banku Polskiego (dyrektorzy naczelni Banku Inwestycyjnego i Banku Rolnego) lub działający z jego upoważnienia dyrektor oddziału wojewódzkiego może wyrazić zgodę na sfinansowanie inwestycji o koszcie przekraczającym 1 mln zł oraz na wyższy udział w koszcie inwestycji robót budowlanych, nie przekraczający jednak 30% kosztu inwestycji. Inwestycje związane z produkcją eksportową lub zastępującą import banki mogą przejąć do finansowania, jeśli okres zwrotu nakładów przekracza 3 lata, lecz nie przekracza 5 lat, pod warunkiem, że celowość inwestycji oraz jej efektywność dewizowa zostały potwierdzone przez właściwą centralę handlu zagranicznego.

5. Inwestycje rozpoczęte przed 1 stycznia 1964 r. na podstawie uchwały nr 53 Rady Ministrów z dnia 13 lutego 1962 r. w sprawie zasad realizacji inwestycji szybko rentujących się, związanych z postępem technicznym lub rozwojem produkcji eksportowej albo zastępującej import, oraz innych drobnych inwestycji nie objętych narodowym planem gospodarczym, a także niektórych kapitalnych remontów (Monitor Polski Nr 19, poz. 79), mogą być kontynuowane aż do ich zakończenia ze środków przewidzianych przy przyjmowaniu tych inwestycji do finansowania.

6. Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów może w toku realizacji rocznych planów, zależnie od możliwości wykonawczych i postępu realizacji planu inwestycyjnego, rozszerzyć rodzaje inwestycji podejmowanych na podstawie ust. 2.

7. Stwierdzenie przez bank celowości i efektywności podejmowanych zamierzeń w zakresie inwestycji koordynowanych przez właściwe zjednoczenie wiodące następuje po zapoznaniu się z opinią zjednoczenia wiodącego, przedstawioną bankowi przez spółdzielnię wraz z planem rzeczowo-finansowym.

8. W razie różnicy zdań między spółdzielnią a bankiem co do celowości lub efektywności realizowanej inwestycji decyzję wydaje prezes (dyrektor) jednostki bezpośrednio nadrzędnej, po porozumieniu się z dyrektorem oddziału wojewódzkiego banku finansującego inwestycje.

9. Warunkiem podjęcia przez bank finansowania inwestycji polegających na budownictwie jest ponadto posiadanie przez inwestora dokumentacji projektowo-kosztorysowej w zakresie określonym odrębnymi przepisami.