Dopuszczenie do realizacji drobnych inwestycji.

Monitor Polski

M.P.1968.2.9

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1968 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 2 stycznia 1968 r.
w sprawie dopuszczenia do realizacji drobnych inwestycji.

Na podstawie § 56 uchwały nr 278 Rady Ministrów z dnia 28 października 1965 r. w sprawie zasad finansowania inwestycji i kapitalnych remontów jednostek państwowych (Monitor Polski Nr 61, poz. 318) oraz § 2 ust. 6 uchwały nr 162 Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 1963 r. w sprawie zasad finansowania inwestycji i kapitalnych remontów organizacji spółdzielczych (Monitor Polski z 1966 r. Nr 62, poz. 299) zarządza się, co następuje:
1.
Jednostki gospodarki uspołecznionej poza inwestycjami objętymi planami rocznymi mogą podejmować inwestycje:
1)
polegające na nabyciu:
a)
środków transportu dla potrzeb związanych z organizowaniem produkcji systemem nakładczym oraz samochodów dostawczych dla potrzeb piekarnictwa,
b)
aparatury i innych urządzeń dla celów naukowo-badawczych szkół wyższych, placówek Polskiej Akademii Nauk oraz innych placówek zaplecza naukowo-technicznego, o ile jednostkowy koszt nie przekracza 200 tys. zł,
c)
innych przedmiotów, zaliczanych do środków trwałych, których jednostkowe koszty nabycia wraz z montażem nie przekraczają 50 tys. zł;
2)
polegające na wykonaniu robót budowlanych o koszcie nie przekraczającym 50 tys. zł;
3)
polegające na budowie wraz z pierwszym wyposażeniem lub na modernizacji obiektów o wartości kosztorysowej do 350 tys. zł, związanych z obsługą rolnictwa i ogrodnictwa, a w szczególności punktów skupu, czyszczalni nasion, zbiorników wody amoniakalnej, wiat dla maszyn rolniczych i opakowań itp., a w odniesieniu do budowy magazynów zbożowych i nawozowych - o wartości robót budowlano-montażowych do 500 tys. zł;
4)
polegające na budowie sklepów wiejskich do obsługi pracowników państwowych gospodarstw rolnych o wartości kosztorysowej do 200 tys. zł;
5)
polegające na budowie według projektów typowych i powtarzalnych:
a)
małych pawilonów gastronomicznych, w których wartość kosztorysowa robót budowlano-montażowych nie przekracza 500 tys. zł, a w razie wykonywania z prefabrykatów - 800 tys. zł;
b)
pawilonów handlowych i lekkich magazynów, których wartość kosztorysowa nie przekracza 500 tys. zł, a w razie wykonywania z prefabrykatów – 750 tys. zł;
c)
zbiornic i punktów skupu surowców wtórnych o wartości kosztorysowej do 600 tys. zł;
6)
polegające na adaptacji rewindykowanych lokali handlowych oraz na budowie lub adaptacji pawilonów usługowych i pomieszczeń w celu rozwoju usług dla ludności i produkcji prowadzonej systemem nakładczym, w których wartość kosztorysowa robót nie przekracza 200 tys. zł;
7)
polegające na budowie nowych lub modernizacji istniejących piekarń o wartości kosztorysowej robót budowlano-montażowych do 950 tys. zł;
8)
polegające na budowie lub adaptacji obiektów związanych z rozwojem usług pralniczo-farbiarskich o wartości kosztorysowej do 500 tys. zł;
9)
związane z poprawą usług dla ludności świadczonych przez zarządy budynków mieszkalnych, jak również z urządzeniami zaplecza przy tych zarządach, a polegające na budowie warsztatów i magazynów o wartości kosztorysowej do 500 tys. zł;
10)
związane z urządzaniem przez spółdzielczość inwalidzką parkingów samochodowych o wartości kosztorysowej do 200 tys. zł;
11)
związane z rozszerzeniem areału upraw wikliniarsko-trzciniarskich o koszcie do 300 tys. zł na jedną plantację, jeżeli średni koszt jednego hektara uprawy nie przekracza 25 tys. zł;
12)
związane z rozwojem sieci Przedsiębiorstwa Upowszechnienia Prasy i Książki "Ruch", a polegające na budowie lub adaptacji pawilonów i kiosków o wartości kosztorysowej do 200 tys. zł;
13)
realizowane ze środków Totalizatora Sportowego urządzenia sportowe o wartości kosztorysowej do 500 tys. zł, a w zakresie pływalni otwartych, boisk ogólnych i sal przyszkolnych – o wartości kosztorysowej do 950 tys. zł; kwoty te mogą być przekroczone o wartość czynów społecznych;
14)
realizowane ze środków własnych gospodarstw pomocniczych działających przy zakładach karnych oraz zakładach i schroniskach dla nieletnich;
15)
drobne inwestycje związane z telefonizacją wsi.
2.
Prezydia gromadzkich rad narodowych mogą realizować inwestycje polegające na budowie lub adaptacji własnych pomieszczeń oraz pomieszczeń dla personelu nauczycielskiego, służby zdrowia i milicji obywatelskiej, o wartości kosztorysowej do 350 tys. zł.
Inwestycje, o których mowa w § 1, mogą być podejmowane pod warunkiem:
1)
posiadania na ich realizację środków finansowych, w tym również ponadplanowych, których przeznaczenie na cele inwestycyjne dopuszczają obowiązujące przepisy; w szczególnie uzasadnionych wypadkach banki uprawnione są do udzielania kredytu na inwestycje produkcyjne i usługowe, uzupełniającego środki własne;
2)
zapewnienia realizacji robót budowlano-montażowych sposobem gospodarczym; w uzasadnionych wypadkach Narodowy Bank Polski może wyrazić zgodę na realizację robót sposobem zleceniowym;
3)
przyjęcia przez bank inwestycji do finansowania.
Upoważnia się Narodowy Bank Polski do dopuszczenia do realizacji inwestycji o wartości przekraczającej kwoty określone w § 1, jeśli przekroczenie to uzasadnione jest zmianą dokumentacji typowej i zwiększeniem efektywności inwestycji lub gdy wynika z lokalnych warunków budowy. Prezes Narodowego Banku Polskiego może okresowo ograniczyć wartości kosztorysowe dla niektórych rodzajów inwestycji wymienionych w § 1.
Inwestycje, o których mowa w § 1, mogą być łączone i realizowane jako inwestycje wspólne (według projektów typowych obiektów lub segmentów) pod warunkiem, że globalny koszt scalanej inwestycji będzie niższy niż w razie oddzielnego wykonywania poszczególnych obiektów.
Zobowiązuje się centrale spółdzielcze do uzgodnienia z Narodowym Bankiem Polskim na każdy rok kalendarzowy ramowego programu w zakresie inwestycji, o których mowa w zarządzeniu, oraz rozmiarów i źródeł środków finansowych przeznaczonych na finansowanie tego programu.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1968 r.