Zaopatrzenie rynku w materiały budowlane.

Monitor Polski

M.P.1973.27.167

Akt utracił moc
Wersja od: 29 czerwca 1973 r.

UCHWAŁA Nr 117
RADY MINISTRÓW
z dnia 25 maja 1973 r.
w sprawie zaopatrzenia rynku w materiały budowlane.

W celu polepszenia warunków zaopatrzenia rynku w materiały budowlane Rada Ministrów uchwala, co następuje:
1.
Uchwała ustala zasady sprzedaży ludności materiałów budowlanych oraz rozdziału tych materiałów.
2.
Materiały budowlane mogą nabywać:
1)
osoby fizyczne na pokrycie swych indywidualnych potrzeb inwestycyjno-remontowych oraz związanych z konserwacją obiektów,
2)
rolnicze spółdzielnie produkcyjne i kółka rolnicze na prace remontowo-budowlane wykonywane systemem gospodarczym,
3)
spółdzielnie usługowo-wytwórcze kółek rolniczych do produkcji prefabrykatów przeznaczonych na potrzeby indywidualnego budownictwa wiejskiego,
4)
zakłady świadczące usługi remontowo-budowlane dla ludności.
3.
Minister Handlu Wewnętrznego i Usług może, po uzgodnieniu z zainteresowanymi ministrami, ustalić innych niż określeni w ust. 2 nabywców oraz zasady zakupu przez nich materiałów budowlanych przeznaczonych na zaopatrzenie rynku.
Minister Rolnictwa w odniesieniu do potrzeb ludności wiejskiej oraz Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska w odniesieniu do potrzeb ludności miast - w porozumieniu z Ministrem Handlu Wewnętrznego i Usług, ministrami bilansującymi produkcję materiałów budowlanych oraz prezydiami wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) - zapewnią prowadzenie badań i dokonywanie analiz kształtowania się zapotrzebowania na materiały budowlane dla budownictwa indywidualnego.
Minister Handlu Wewnętrznego i Usług ustala:
1)
wieloletnie i roczne potrzeby rynku w zakresie materiałów budowlanych,
2)
asortymenty materiałów budowlanych, które mają być rozdzielone (§ 4).
1.
Minister Handlu Wewnętrznego i Usług w porozumieniu z Ministrami Rolnictwa oraz Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska i po uzgodnieniu z Zarządem Głównym Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" dokonuje rozdziału między województwa (miasta wyłączone z województw) materiałów budowlanych o niedostatecznej podaży, z wyodrębnieniem ilości przeznaczonych dla miasta i dla wsi.
2.
Prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) rozdzielają materiały budowlane, o których mowa w ust. 1, między powiaty i miasta stanowiące powiaty, a prezydia powiatowych rad narodowych - między miasta nie stanowiące powiatów, gminy oraz miasta i gminy, w których działa wspólna rada narodowa. Prezydia rad narodowych miast podzielonych na dzielnice mogą rozdzielać materiały budowlane między dzielnice.
3.
Rozdział materiałów budowlanych powinien być dokonywany z uwzględnieniem następujących kryteriów:

1) dla wsi - potrzeb regionów intensyfikujących produkcję rolną i zapewniających wysoką towarowość produkcji rolnej i specjalizację produkcji zwierzęcej, jak również potrzeb inwestorów indywidualnych, posiadających budowlane książeczki spółdzielni oszczędnościowo-pożyczkowych,

2) dla miast - rozmiarów inwestycji i remontów planowanych do realizacji w danym roku przez ludność.

1.
Materiały budowlane o niedostatecznej podaży powinny być przeznaczone przede wszystkim na cele objęte rocznymi planami remontów i budownictwa indywidualnego.
2.
Ministrowie Rolnictwa oraz Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska w uzgodnieniu z Ministrem Handlu Wewnętrznego i Usług wydadzą wytyczne regulujące sposób ustalania zapotrzebowania na materiały budowlane w rocznych planach nowego budownictwa i remontów oraz kryteria przydziału nabywcom materiałów objętych rozdzielnictwem.
3.
Organ prezydium miejskiej (dzielnicowej) rady narodowej, wyznaczony przez przewodniczącego tego prezydium, oraz naczelnik gminy (miasta i gminy) dokonuje przydziału materiałów budowlanych o niedostatecznej podaży nabywcom, o których mowa w § 1.
1.
Minister Handlu Wewnętrznego i Usług oraz Zarząd Główny Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w uzgodnieniu z zainteresowanymi ministrami nadzorującymi jednostki zbytu materiałów budowlanych i prezydiami wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) przeprowadzą w granicach nakładów inwestycyjnych, określonych w planach, rekonstrukcję organizacyjno-techniczną magazynów, składów i innych placówek handlowych sprzedających materiały budowlane.
2.
Rekonstrukcja, o której mowa w ust. 1, powinna zapewnić w szczególności:
1)
specjalizację sieci handlowej,
2)
wprowadzenie do obrotu oraz intensyfikację sprzedaży nowych materiałów i urządzeń technicznych,
3)
prowadzenie w miarę potrzeby poradnictwa w zakresie doboru właściwych materiałów do budownictwa indywidualnego,
4)
organizowanie obrotu materiałami pochodzącymi z produkcji ze źródeł miejscowych,
5)
rozszerzenie kompletowania potrzebnych nabywcom materiałów budowlanych.
1.
Minister Handlu Wewnętrznego i Usług, prezydia rad narodowych i naczelnicy gmin (miast i gmin) zapewnią kontrolę obrotu materiałami budowlanymi przeznaczonymi na zaopatrzenie rynku.
2.
Sprzedaż pozarynkową materiałów budowlanych przez organizacje handlowe regulują odrębne przepisy.
Wykonanie uchwały porucza się Ministrom Handlu Wewnętrznego i Usług, Rolnictwa, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych i innym zainteresowanym ministrom oraz prezydiom wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).
Tracą moc przepisy regulujące zasady rozdziału i sprzedaży materiałów budowlanych przeznaczonych na zaopatrzenie rynku, a w szczególności:
1)
uchwała nr 444 Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1958 r. w sprawie zaopatrzenia rynku w materiały budowlane, zmieniona uchwałą nr 184 z dnia 26 maja 1961 r.,
2)
§ 5 pkt 1 uchwały nr 363 Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1964 r. w sprawie celowego oszczędzania na budowlanych książeczkach oszczędnościowych spółdzielni oszczędnościowo-pożyczkowych (Monitor Polski z 1964 r. Nr 85, poz. 399 i z 1971 r. Nr 44, poz. 279),
3)
§ 3 ust. 1 zdanie drugie i § 11 pkt 6 uchwały nr 10 Rady Ministrów z dnia 9 stycznia 1969 r. w sprawie organizacji i poprawy warunków rozwoju budownictwa indywidualnego na wsi (Monitor Polski Nr 3, poz. 21),
4)
§ 3 pkt 2 uchwały nr 189 Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1970 r. w sprawie remontów budynków na obszarach wiejskich województw zachodnich i północnych,
5)
§ 11 uchwały nr 180 Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 1971 r. w sprawie organizacji i intensyfikacji produkcji drobiarskiej,
6)
§ 22 ust. 1 pkt 2 uchwały m 96 z dnia 7 kwietnia 1972 r. w sprawie organizacji skupu zwierząt rzeźnych i produktów zwierzęcy oraz cen stosowanych w tym skupie (Monitor Polski Nr 25, poz. 138).
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.