Zakres i tryb stosowania uchwały nr 25 z dnia 18 stycznia 1957 r. w sprawie zasad zwalniania, przeszkalania i zatrudniania pracowników w związku z reorganizacją administracji.

Monitor Polski

M.P.1957.27.184

Akt utracił moc

Wersja od: 5 kwietnia 1957 r.

UCHWAŁA NR 127

RADY MINISTRÓW

z dnia 1 kwietnia 1957 r.

o zakresie i trybie stosowania uchwały nr 25 z dnia 18 stycznia 1957 r. w sprawie zasad zwalniania, przeszkalania i zatrudniania pracowników w związku z reorganizacją administracji.

Wobec niejednolitego stosowania przepisów uchwały nr 25 Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 1957 r. w sprawie zasad zwalniania, przeszkalania i zatrudniania pracowników w związku z reorganizacją administracji (Monitor Polski Nr 6, poz. 37), zwanej dalej "uchwałą nr 25", Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. Przepisy uchwały nr 25 Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 1957 r. mają zastosowanie wyłącznie w jednostkach administracji finansowanych z działu 10 budżetu centralnego i terenowego oraz działu 11.

2. Przez użyte w § 2 ust. 1 uchwały nr 25 określenia "administracja gospodarcza" lub "jednostki gospodarcze" rozumieć należy centralne zarządy (zarządy) wchodzące w skład ministerstw lub centralnych urzędów oraz wojewódzkie (powiatowe) zarządy podległe prezydiom właściwych rad narodowych, o ile te centralne zarządy lub zarządy finansowane są z działu 10 budżetu centralnego i terenowego.

§ 2. Uchwała nr 25 nie ma zastosowania w przypadku, gdy:

1) zwolnienie pracownika następuje z innych przyczyn i w innych warunkach niż ustalone w § 2 uchwały nr 25, tj. nie wynika ze zmniejszenia stanu liczebnego pracowników odpowiadającego zmniejszeniu ilości etatów;

2) stosunek pracy lub stosunek służby ustaje z powodu:

a) rozwiązania umowy o pracę zawartej na okres próbny,

b) upływu czasu ustalonego w umowie zawartej na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy,

c) rozwiązania przez zakład pracy umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 2 ust. 1 lub art. 3 ust. 1 dekretu z dnia 18 stycznia 1956 r. o ograniczeniu dopuszczalności rozwiązywania umów o pracę bez wypowiedzenia oraz o zabezpieczeniu ciągłości pracy (Dz. U. Nr 2, poz. 11), jak również wygaśnięcia umowy o pracę na mocy art. 4 ust. 1 tegoż dekretu.

§ 3. Wypłata jednorazowej odprawy przewidzianej w § 5 ust. 1 pkt 1 uchwały nr 25 dopuszczalna jest jedynie w związku z realizowanym w danym zakładzie pracy planem zwolnień pracowników przy zachowaniu następujących warunków:

1) wyrażenia przez pracownika gotowości usamodzielnienia się gospodarczego, powrotu do pracy w rolnictwie lub pozostawania w gospodarstwie domowym i po przedstawieniu oświadczenia w tej mierze zarejestrowanego uprzednio w oddziale (wydziale) zatrudnienia prezydium właściwej rady narodowej;

2) dokonania przez zakład pracy w piśmie zwalniającym adnotacji o wypłaceniu odprawy.

§  4.

1. Pracownik, który pobrał odprawę, może być zatrudniony w administracji państwowej lub w przedsiębiorstwie państwowym pod warunkiem zwrotu zakładowi pracy, z którego został zwolniony otrzymanej odprawy bądź jej części, licząc od dnia przystąpienia do pracy do końca okresu, za który pobrał odprawę.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy pracowników, którzy podjęli pracę w charakterze pracowników fizycznych.

3. Zakład pracy angażujący pracownika pod warunkiem wymienionym w ust. 1 obowiązany jest potrącić pobraną przez pracownika odprawę bądź jej cześć i przekazać ją do zakładu pracy, który odprawę wypłacił.

§ 5. W stosunku do pracowników zwalnianych zakład pracy może zrezygnować z odpracowania ustawowego okresu wypowiedzenia, wypłacając im w tym okresie co miesiąc należne pobory, jednak nie dłużej niż do dnia podjęcia nowej pracy w administracji państwowej lub w przedsiębiorstwie państwowym.

§ 6. Pracownikowi podejmującemu po upływie okresu wypowiedzenia pracę w innym zakładzie pracy nie przysługuje wyrównanie przewidziane w § 5 ust. 1 pkt 1 uchwały nr 25.

§  7.

1. Jednorazową odprawę (§ 5 ust. 1 pkt 1 uchwały nr 25) oblicza się według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za okres urlopu wypoczynkowego. W przypadku wypłacania jednorazowej odprawy stosunek pracy ustaje z dniem, w którym zakład pracy, zwalniając pracownika od pełnienia obowiązków służbowych, wypłaca mu jednorazową odprawę.

2. Pracownik otrzymujący odprawę, o której mowa w ust. 1, zachowuje prawo do zasiłku rodzinnego przez taki okres, za jaki obliczono odprawę. Wypłaty zasiłku rodzinnego dokonuje zakład pracy zwalniający, w terminach przyjętych do wypłaty zasiłków dla ogółu pracowników.

§ 8. Pracownikowi, w stosunku do którego okres wypowiedzenia upłynąłby w roku 1957, a z którym rozwiązano niezwłocznie umowę o pracę za jego zgodą w roku 1956, wypłacając odprawę, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 uchwały nr 25, należy do odprawy włączyć również należność za urlop wypoczynkowy w roku 1957.

§ 9. Przy obliczaniu dodatku wyrównawczego dla pracownika, który został skierowany do pracy niżej wynagradzanej (§ 5 ust. 1 pkt 2 uchwały nr 25), bierze się pod uwagę wysokość netto obu wynagrodzeń (dotychczasowego i nowego), obliczonych według zasad obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za czas urlopu. Dodatek obliczony w ten sposób nie podlega podatkowi od wynagrodzeń.

§ 10. Bezzwrotna zapomoga należna w razie przejścia z pracy wynagradzanej z góry do pracy wynagradzanej z dołu (§ 5 ust. 4 uchwały nr 25) powinna być obliczana i wypłacana w wysokości dotychczasowego jednomiesięcznego wynagrodzenia netto. Nie podlega ona podatkowi od wynagrodzeń.

§  11.

1. Przydział wolnej powierzchni lokalowej, wygospodarowanej przez zakłady pracy dla zwalnianych pracowników w celach użytkowych, należy do właściwości prezydiów rad narodowych.

2. W m.st. Warszawie przydział wolnej powierzchni lokalowej, wygospodarowanej przez zakłady pracy dla zwalnianych pracowników, należy do właściwości Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie po uprzednim zwolnieniu do jego dyspozycji lokalu przez Komisję Partyjno-Rządową, powołaną zarządzeniem nr 70 Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 marca 1957 r. w sprawie właściwego wykorzystania lokali użytkowych (biurowych i innych).

§ 12. Upoważnia się Prezesa Rady Ministrów do:

1) rozstrzygania przypadków, w których przepisy uchwały nr 25 stosowane były w sposób niezgodny z przepisami niniejszej uchwały;

2) rozstrzygania przypadków szczególnych, w których zastosowanie właściwego trybu postępowania przy zwalnianiu pracowników nasuwa istotne wątpliwości.

§ 13. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.