Wysokość świadczeń emerytalnych dla górników zatrudnionych pod ziemią.

Monitor Polski

M.P.1953.A-10.142

Akt utracił moc

Wersja od: 4 stycznia 1953 r.

UCHWAŁA NR 75

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 17 stycznia 1953 r.

w sprawie wysokości świadczeń emerytalnych dla górników zatrudnionych pod ziemią.

W związku z uchwałą Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 1953 r. w sprawie zniesienia bonowego zaopatrzenia, regulacji cen, ogólnej podwyżki płac i zniesienia ograniczeń w handlu nadwyżkami produktów rolnych uchwala się, co następuje:

§ 1. Używane w niniejszej uchwale określenie "uchwała nr 15" oznacza uchwałę nr 15 Prezydium Rządu z dnia 10 stycznia 1951 r. w sprawie wysokości świadczeń emerytalnych dla górników zatrudnionych pod ziemią (Monitor Polski z 1951 r. Nr A-5, poz. 64 oraz z 1952 r. Nr A-73, poz. 1164).

§ 2. Wysokość świadczeń emerytalnych dla górników zatrudnionych pod ziemią, ustaloną w uchwale nr 15, podwyższa się według niżej podanych zasad.

§  3.

1. Pracownikom, których prawo do renty, przewidzianej w uchwale nr 15, powstało po dniu 3 stycznia 1953 r., wymierza się rentę według następującej tabeli:

Okres pracy	Grupa zarobkowa według przeciętnego miesięcznego zarobku w zł
	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX
	do 530	ponad 530 do 600	ponad 600 do 770	ponad 770 do 950	ponad 950 do 1100	ponad 1100 do 1300	ponad 1300 do 1400	ponad 1400 do 1620	ponad 1620
120 miesięcy i więcej	235	250	280	305	345	370	385	405	425
180 miesięcy i więcej	250	265	305	355	400	435	470	495	515
240 miesięcy i więcej	275	290	345	420	500	560	620	680	725
300 miesięcy i więcej	320	335	410	515	615	720	810	905	975

2. W stosunku do pracowników, wymienionych w ust. 1, których okres zatrudnienia, stanowiący podstawę do obliczenia przeciętnego miesięcznego zarobku (§ 4 ust. 2 uchwały nr 15), przypada całkowicie lub częściowo przed dniem 4 stycznia 1953 r., nastąpi przeliczenie zarobków z tego okresu przed zaliczeniem tych osób do właściwych grup zarobkowych.

§  4.

1. Pracownikom, których prawo do renty przewidzianej w uchwale nr 15 powstało przed dniem 4 stycznia 1953 r., renty ustalone na podstawie dotychczasowych przepisów podwyższa się do wysokości renty przewidzianej dla tej samej grupy zarobkowej w tabeli podanej w § 3.

2. Wdowom i sierotom po tych pracownikach wymierza się renty od stawek podwyższonych.

§ 5. Dodatek dla bezradnych, przysługujący osobom uprawnionym do renty, przewidzianej w uchwale nr 15, wynosi 150 zł miesięcznie.

§ 6. Zasiłek pogrzebowy wypłaca się w wysokości podwyższonej w myśl niniejszej uchwały tylko w przypadku, jeżeli śmierć nastąpiła po dniu 3 stycznia 1953 r.

§ 7. Jeżeli w wyniku obliczenia świadczenia przypadałaby do wypłaty końcówka w groszach, zaokrągla się ją w górę do pełnego złotego, jeżeli końcówka wynosi powyżej 49 groszy, lub w dół, jeżeli końcówka wynosi 49 groszy lub mniej.

§  8.

1. Wysokość określona w niniejszej uchwale ma zastosowanie do świadczeń, przysługujących od dnia 4 stycznia 1953 r. Za okres od dnia 4 stycznia 1953 r. do dnia najbliższego terminu płatności świadczenia należy wypłacić wyrównanie w wysokości 1/30 podwyżki za każdy dzień.

2. Renty należne za okres przed dniem 4 stycznia 1953 r. wymierza się w wysokości ustalonej w uchwale nr 15.

§ 9. Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Górnictwa i Ministrem Hutnictwa oraz Ministrem Przemysłu Lekkiego bądź - z chwilą utworzenia urzędu Ministra Przemysłu Materiałów Budowlanych - z Ministrem Przemysłu Materiałów Budowlanych.

§ 10. Tracą moc przepisy uchwały nr 15 Prezydium Rządu z dnia 10 stycznia 1951 r. w sprawie wysokości świadczeń emerytalnych dla górników zatrudnionych pod ziemią (Monitor Polski z 1951 r. Nr A-5, poz. 64 i z 1952 r. Nr A-73, poz. 1164) w zakresie unormowanym niniejszą uchwałą.

§ 11. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 4 stycznia 1953 r.