Wprowadzenie planowania kasowego we władzach i urzędach administracji państwowej oraz w instytucjach i zakładach państwowych.

Monitor Polski

M.P.1950.A-33.381

Akt utracił moc

Wersja od: 31 marca 1950 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 28 marca 1950 r.

w sprawie wprowadzenia planowania kasowego we władzach i urzędach administracji państwowej oraz w instytucjach i zakładach państwowych.

Na podstawie § 11 ust. 3 uchwały Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1949 r. w sprawie planowania kasowego (Monitor Polski Nr A-51, poz. 710) zarządza się, co następuje:

Zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1949 r. (Monitor Polski Nr A-51, poz. 710) władze i urzędy administracji państwowej oraz instytucje i zakłady państwowe, których gospodarka finansowa jest w całości objęta budżetem państwowym, podlegają obowiązkowi planowania kasowego w ramach instrukcji, wydanej przez Narodowy Bank Polski "Plan Kasowy", zatwierdzonej przez Ministra Finansów i Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego zarządzeniem z dnia 17 lutego 1950 r. oraz wydanych przez Narodowy Bank Polski uzupełnień i wyjaśnień do tej instrukcji.

Wymienione jednostki biorą udział w planowaniu kasowym w charakterze uczestników planowania kasowego, tj. opracowują wniosek kasowy, składają go do właściwego banku oraz sporządzają sprawozdania z wykonania planu, jeżeli posiadają w Narodowym Banku Polskim lub w innym banku (P.K.O.) rachunki, na których jest obrót gotówkowy i nie są zwolnione od obowiązku planowania. Natomiast jednostki, nie posiadające takich rachunków w banku, stosują się do wytycznych otrzymywanych od jednostek, przez które są zasilane w gotówkę bezpośrednio bądź w drodze czeku kasowego na bank.

W tym stanie rzeczy np. obroty gotówkowe władz i urzędów państwowych, obsługiwanych czasowo przez Ministerstwo Finansów (Centralna Księgowość), przez Izby Skarbowe i Urzędy Skarbowe podlegają planowaniu kasowemu przez skarbowe organa kasowe.

Władze i urzędy administracji państwowej występują w charakterze uczestnika planowania kasowego, jeżeli posiadają rachunki w banku, otwarte im za zgodą Ministerstwa Finansów.

Obroty Urzędów Celnych, nie posiadających rachunków w banku, podlegają planowaniu przez Dyrekcje Ceł.

Uczestnicy planowania kasowego otrzymają instrukcje Narodowego Banku Polskiego wraz z niezbędnymi formularzami od właściwych banków bezpośrednio po wydrukowaniu zatwierdzonego tekstu.

Przepisy instrukcji Narodowego Banku Polskiego będą wprowadzone w życie w 2 etapach, mianowicie:

a) od 1 kwietnia 1950 r. obowiązywać będą jedynie czynności związane ze sprawozdawczością (dekadową i miesięczną);

b) o terminie drugiego etapu, który obejmie również planowanie kasowe (sporządzanie wniosków kasowych), skarbowe organa kasowe zostaną powiadomione oddzielnym zarządzeniem.

We wszelkich sprawach, związanych z wykonywaniem obowiązków, wynikających z uchwały Rady Ministrów i instrukcji Narodowego Banku Polskiego, uczestnicy planowania kasowego powinni się zwracać bezpośrednio do właściwych banków (oddziałów), w których posiadają swe rachunki.

Izby Skarbowe i Dyrekcje Ceł włączą do zadań inspekcyjnych obowiązek czuwania i nadzorowania nad czynnościami planowania kasowego w podległych organach kasowych.

Spostrzeżenia i uwagi, poczynione i zebrane w wyniku praktycznego stosowania przepisów instrukcji Narodowego Banku Polskiego, Izby Skarbowe zgłoszą Ministerstwu Finansów do dnia 1 października 1950 r.