Weryfikacja wyniku bilansowego niektórych przedsiębiorstw państwowych.

Monitor Polski

M.P.1965.65.371

Akt utracił moc

Wersja od: 7 grudnia 1965 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 26 listopada 1965 r.

w sprawie weryfikacji wyniku bilansowego niektórych przedsiębiorstw państwowych.

Na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 22, poz. 188 z późniejszymi zmianami) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządzenie dotyczy przedsiębiorstw państwowych, dla których przepisy określające zasady gospodarki finansowej wprowadzają obowiązek weryfikacji wyników bilansowych przed dokonaniem ich ostatecznego rozliczenia.

§ 2. Użyte w zarządzeniu określenie "sprawozdanie finansowe" oznacza bilans, rachunek strat i zysków oraz sprawozdania w zakresie kosztów, sprzedaży itp., sporządzane przez przedsiębiorstwa zgodnie z instrukcjami Ministerstwa Finansów i Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie finansowej sprawozdawczości statystycznej.

§ 3. Weryfikacji podlega wynik bilansowy przedsiębiorstwa, wykazany w sprawozdaniu finansowym sporządzonym na koniec roku (kalendarzowego lub gospodarczego), którego prawidłowość została stwierdzona zgodnie z wymaganiami określonymi w § 3 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1960 r. w sprawie badania i zatwierdzania sprawozdań finansowych przedsiębiorstw państwowych i udziału przedstawicieli organów finansowych i banków w tych czynnościach (Monitor Polski Nr 3, poz.. 13).

§  4.

1. Weryfikację wyniku bilansowego przedsiębiorstwa dla dokonania ostatecznego rozliczenia tego wyniku przeprowadza się zgodnie z przepisami określającymi zasady gospodarki finansowej przedsiębiorstw.

2. Weryfikacja wyniku bilansowego przedsiębiorstwa polega na ustaleniu i eliminacji z wyniku, o którym mowa w § 3:

1) zysku niezależnego od działalności przedsiębiorstwa, osiągniętego w szczególności wskutek:

a) urzędowych zmian cen, taryf i płac,

b) zmian stawek amortyzacji, ubezpieczeń i podatków,

c) zmian metodologicznych i organizacyjnych;

2) zysku nieprawidłowego osiągniętego w sposób naruszający obowiązujące przepisy lub w sposób naruszający interes społeczny; za zysk nieprawidłowy uważa się w szczególności zysk osiągnięty wskutek:

a) stosowania niewłaściwych cen i taryf,

b) pogorszenia jakości produkcji w stosunku do obowiązujących norm, standardów lub receptur,

c) niewykonania remontów bieżących środków trwałych,

d) nieuzasadnionego obniżenia planowanych nakładów na bezpieczeństwo i higienę pracy,

e) naruszenia obowiązujących przedsiębiorstwo zadań asortymentowych.

3. Wysokość zysku niezależnego od działalności przedsiębiorstwa (ust. 2 pkt 1) oraz zysku nieprawidłowego (ust. 2 pkt 2) należy uzasadnić odpowiednio szczegółowym obliczeniem, opartym na dokumentach lub zapisach ewidencji księgowej.

4. Jeżeli szczegółowe obliczenie wymaga nakładu pracy niewspółmiernie dużego w stosunku do wysokości zysku niezależnego lub nieprawidłowego, obliczenie tych zysków może być dokonane szacunkowo. Metodę zastosowaną do szacunkowego ustalenia zysku niezależnego lub nieprawidłowego należy omówić w protokole.

5. Zmiany cen, taryf, stawek i innych czynników powodujące powstanie zysku niezależnego od działalności przedsiębiorstwa (ust. 2 pkt 1) ustala się przez porównanie ich wysokości rzeczywistej w okresie objętym sprawozdaniem finansowym z wysokością obowiązującą dla sporządzania planu na ten okres.

§  5.

1. W celu ustalenia prawidłowej wysokości odpisów na fundusze specjalne (fundusz rozwoju przedsiębiorstw, fundusz rezerwowy i inne fundusze określone przepisami ustalającymi zasady gospodarki finansowej przedsiębiorstw) oraz wysokości wpłat z zysku lub należnych dotacji - przedsiębiorstwa obowiązane są sporządzać szczegółowe obliczenie korekty wyniku bilansowego określonego w § 3.

2. Wyniki korekty należy zamieścić w zestawieniu, w którym wykazuje się:

1) wynik bilansowy,

2) zyski niezależne,

3) zyski nieprawidłowe,

4) wynik do rozliczenia obliczony przez odjęcie od sprawdzonego zysku bilansowego lub dodanie do sprawdzonej straty bilansowej (§ 3) zysków niezależnych oraz zysków nieprawidłowych.

3. Zestawienie wymienione w ust. 2 przedsiębiorstwa przesyłają wraz ze sprawozdaniami finansowymi w terminach ustalonych właściwymi przepisami dla sprawozdań rocznych:

1) jednostkom organizacyjnym sprawującym bezpośredni nadzór nad przedsiębiorstwami,

2) właściwym dla danego przedsiębiorstwa wydziałom (oddziałom) finansowym prezydiów rad narodowych,

3) oddziałom banków finansujących działalność eksploatacyjną.

§  6.

1. Weryfikację przeprowadzonych korekt wyniku bilansowego przedsiębiorstwa przeprowadza komisja weryfikacyjna, powołana w trybie określonym w § 34 uchwały nr 187 Rady Ministrów z dnia 12 maja 1959 r. w sprawie rewizji finansowo-księgowej państwowych jednostek organizacyjnych (Monitor Polski z 1959 r. Nr 58, poz. 278, z 1961 r. Nr 87, poz. 370 i z 1962 r. Nr 61, poz. 290). Jeżeli stosownie do § 33 ust. 3 pkt 2 tej uchwały nie powołuje się biegłych i komisji weryfikacyjnej, weryfikację przeprowadzonych korekt wyniku bilansowego przedsiębiorstwa przeprowadza jednostka lub organ sprawujący bezpośredni nadzór nad przedsiębiorstwem.

2. Do weryfikacji wyniku bilansowego mają odpowiednio zastosowanie przepisy §§ 13 i 29 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1960 r. wymienionego w § 3.

§ 7. Zarządzenie nie normuje weryfikacji wyniku bilansowego dla dokonania odpisów na fundusz, zakładowy i inne fundusze o podobnym przeznaczeniu.

§ 8. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 25 lutego 1961 r. w sprawie weryfikacji zysków i strat niektórych przedsiębiorstw państwowych (Monitor Polski Nr 24, poz. 116), z tym że ma ono zastosowanie przy weryfikacji wyniku bilansowego za rok 1965.

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1966 r.