Udzielanie żołnierzom w czynnej służbie wojskowej zezwoleń na wyjazd i pobyt za granicą.

Monitor Polski

M.P.1968.52.362

Akt utracił moc
Wersja od: 13 grudnia 1968 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRÓW OBRONY NARODOWEJ I SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 27 listopada 1968 r.
w sprawie udzielania żołnierzom w czynnej służbie wojskowej zezwoleń na wyjazd i pobyt za granicą.

W związku z art. 32 ustawy zadnia 13 grudnia 1957 r. o służbie wojskowej oficerów Sił Zbrojnych (Dz. U. z 1958 r. Nr 2, poz. 5, z 1963 r. Nr 15, poz. 78 i Nr 50, poz. 277 oraz z 1967 r. Nr 44, poz. 220), art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o służbie wojskowej chorążych Sił Zbrojnych (Dz. U. z 1963 r. Nr 15, poz. 78 oraz z 1967 r. Nr 44, poz. 220), art. 27 ustawy z dnia 6 czerwca 1958 r. o służbie wojskowej szeregowców i podoficerów Sił Zbrojnych (Dz. U. z 1958 r. Nr 36, poz. 164, z 1959 r. Nr 14, poz. 75, z 1961 r. Nr 6, poz. 39, z 1963 r. Nr 22, poz. 114 i Nr 50, poz. 277 oraz z 1967 r. Nr 44, poz. 220), jak również art. 55 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 44, poz. 220) zarządza się, co następuje:
Żołnierze w czynnej służbie wojskowej na wyjazd i pobyt za granicą:
1)
w celach osobistych,
2)
w celach sportowych,
3)
w celach służbowych resortów, instytucji i organizacji cywilnych

- obowiązani są uzyskać zezwolenie Ministra Obrony Narodowej lub organu wojskowego przez niego upoważnionego.

Organy administracji państwowej właściwe do wydawania paszportów i wkładek paszportowych do dowodów osobistych wydają żołnierzom dokumenty uprawniające do wyjazdu za granicę na ogólnych zasadach - po przedstawieniu pisemnego zezwolenia na wyjazd za granicę, wydanego przez właściwy organ wojskowy.
Wydawanie żołnierzom paszportów w sprawach służbowych resortu obrony narodowej następuje w trybie przepisów dotyczących paszportów urzędowych.
Przekroczenie granicy Państwa w małym ruchu granicznym przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej w celach osobistych może nastąpić tylko na podstawie jednorazowej przepustki granicznej, wydanej przez organy Milicji Obywatelskiej w oparciu o zezwolenie komendanta garnizonu właściwego dla miejsca zamierzonego przejścia granicy.
1.
Przepisy zarządzenia nie dotyczą:
1)
wyjazdów żołnierzy za granicę na podstawie paszportów dyplomatycznych,
2)
przekraczania granicy Państwa na podstawie przepustek turystycznych oraz zezwoleń na uprawianie turystyki i sportów żeglarskich na wodach morskich wewnętrznych i terytorialnych,
3)
przekraczania granicy Państwa w sprawach służbowych przez pełnomocników granicznych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, ich zastępców, pomocników, sekretarzy i ekspertów oraz żołnierzy Wojsk Ochrony Pogranicza realizujących zadania określone w umowach między Polską Rzecząpospolitą Ludową a sąsiednimi państwami,
4)
wyjazdów za granicę żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych.
2.
Postępowanie w wypadkach określonych w ust. 1 regulują odrębne przepisy.
Organy wojskowe właściwe do wydawania żołnierzom zezwoleń na wyjazd i pobyt za granicą, na występowanie żołnierzy w czasie pobytu za granicą w umundurowaniu wojskowym, jak również zezwoleń na przewożenie broni oraz szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach objętych niniejszym zarządzeniem określają przepisy wojskowe.
Traci moc zarządzenie Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych z dnia 18 lutego 1957 r. w sprawie udzielania zezwoleń na wyjazd i pobyt za granicą żołnierzy w czynnej służbie wojskowej (Monitor Polski z 1957 r. Nr 17, poz. 126 i z 1959 r. Nr 17, poz. 74).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.