Rozdział 4 - Rewizja gospodarki materiałowej i inwentarzowej. - Tryb przeprowadzania rewizji finansowo-księgowej w jednostkach i zakładach budżetowych oraz organach finansowych prezydiów rad narodowych.

Monitor Polski

M.P.1961.16.86

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1962 r.

Rozdział  4.

Rewizja gospodarki materiałowej i inwentarzowej.

§  42.

1. W zakresie gospodarki materiałowej rewizja ma za zadanie zbadać prawidłowość i racjonalność tej gospodarki, prawidłowość ewidencji i wyceny zapasów oraz zabezpieczenie przed marnotrawstwem i nadużyciami. W szczególności w czasie rewizji bada się:

1) zgodność stanu rzeczywistego zapasów ze stanem ewidencyjnym,

2) organizację magazynów i składów, stan ogólny i przygotowanie pomieszczeń magazynowych oraz ich zabezpieczenie,

3) prawidłowość udokumentowania przychodu i rozchodu materiałów,

4) prawidłowość udokumentowania i księgowania niedoborów lub nadwyżek stwierdzonych przy odbiorze i składowaniu materiałów,

5) prawidłowość ewidencji stanu i ruchu zapasów oraz wzajemną zgodność ewidencji ilościowej z ilościowo-wartościową, a tej ostatniej z kontami syntetycznymi,

6) częstotliwość i formy kontroli zgodności stanu rzeczywistego materiałów ze stanem księgowym,

7) terminowość i prawidłowość przeprowadzanych spisów z natury, tryb postępowania ze stwierdzonymi różnicami inwentaryzacyjnymi oraz zasadność decyzji w sprawie zatwierdzenia wyników weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych,

8) prawidłowość stosowania ustalonych norm ubytków naturalnych,

9) przestrzeganie ustalonych norm zapasów, a w razie braku takich norm - celowość gromadzenia materiałów w posiadanej ilości,

10) konieczność nabycia materiałów i ich zgodność zarówno pod względem rodzajowym, jak i ilościowym z zatwierdzonymi planami finansowymi,

11) przestrzeganie przez jednostkę przy zakupie obowiązujących cenników,

12) prawidłowość udokumentowania i celowość przekazywania materiałów do przerobu, jak również prawidłowość ewidencji materiałów w przerobie i kosztów przerobu,

13) prawidłowość ewidencji oraz organizację zbytu produktów w przypadku, gdy jednostka wykonuje działalność produkcyjną.

2. Faktury (rachunki) dostawców powinny być sprawdzane ze szczególną starannością co do całkowitego zaprzychodowania przez księgowość uwidocznionych w rachunkach materiałów.

3. W zakresie materiałów remontowo-budowlanych bada się, czy jednostka przy protokolarnym odbiorze zakończonych robót remontowo-budowlanych dokonała sprawdzenia zgodności wyrozchodowanych materiałów z wykonanymi robotami oraz czy ewentualne pozostałości złożono do magazynu i ujęto w księgowości.

4. Wydawanie artykułów żywnościowych porównuje się z jadłospisem i obowiązującymi normami.

5. W zakresie przedmiotów nietrwałych w użytkowaniu sprawdza się, czy analityczna księgowość prowadzona jest ilościowo i wartościowo co do każdej komórki organizacyjnej lub osoby odpowiedzialnej za przechowywanie oraz czy spisanie zużytych przedmiotów jest należycie udokumentowane.

§  43.

1. Rewizja gospodarki środkami podstawowymi ma na celu zbadanie:

1) zgodności stanu rzeczywistego z danymi księgowości,

2) właściwego wyposażenia w środki podstawowe zgodnie z faktycznymi potrzebami,

3) właściwego wykorzystania posiadanych środków podstawowych (środki podstawowe nieczynne i zbędne),

4) prawidłowości i częstotliwości przeprowadzania inwentaryzacji oraz wyjaśnienia ewentualnych różnic inwentaryzacyjnych,

5) prawidłowości udokumentowania obrotu i ewidencji środków podstawowych,

6) zasadności decyzji co do likwidacji środków podstawowych oraz prawidłowości dokumentacji i przeksięgowań wyników likwidacji,

7) prawidłowości ocechowania (oznaczenia) poszczególnych przedmiotów.

2. Rewident zwraca szczególną uwagę na przedmioty nadające się do prywatnego użytku pracowników (np. rowery, motocykle, auta, aparaty radiowe i telewizyjne, teczki, dywany, odzież i inne), badając zasadność ich zakupu, prawidłowość ewidencjonowania i użytkowania.

3. Faktury (rachunki) dostawców powinny być sprawdzane ze szczególną starannością co do całkowitego zaprzychodowania przez księgowość zakupionych środków podstawowych na właściwych kontach syntetycznych i w księdze inwentarzowej.

4. Rewident zwraca ponadto uwagę na to, czy środki podstawowe są należycie przechowywane i zabezpieczone przed zniszczeniem, zepsuciem, uszkodzeniem, kradzieżą, zamianą itp.