Rozdział 2 - Ogólna analiza działalności gospodarczej i finansowej rewidowanej jednostki. - Tryb przeprowadzania rewizji finansowo-księgowej w jednostkach i zakładach budżetowych oraz organach finansowych prezydiów rad narodowych.

Monitor Polski

M.P.1961.16.86

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1962 r.

Rozdział  2.

Ogólna analiza działalności gospodarczej i finansowej rewidowanej jednostki.

§  30.

1. Ogólną analizę stanu gospodarki finansowej przeprowadza rewident w celu wyrobienia sobie poglądu na stan dyscypliny budżetowej i gospodarki finansowej rewidowanej jednostki na poszczególnych jej odcinkach.

2. Analizę przeprowadza się na podstawie kont księgowości syntetycznej i analitycznej biorąc pod uwagę okresowe stany tych kont i ogólne sumy obrotów oraz na podstawie danych sprawozdawczości finansowej i rzeczowej.

3. Analizą powinny być objęte:

1) środki pieniężne,

2) rozrachunki,

3) zapasy środków rzeczowych,

4) wykonanie planów dochodów budżetowych,

5) wykonanie planów wydatków budżetowych,

6) wykonanie planów finansowych środków pozabudżetowych,

7) działalność inwestycyjna i remontowa.

4. W wyniku dokonanej analizy rewident powinien uzyskać orientację co do tego, które odcinki działalności wymagają bardziej szczegółowego zbadania w ramach rewizji dokumentalnej.

§ 31. Na podstawie analizy kont środków pieniężnych rewident dokonuje wstępnej oceny stanu dyscypliny kasowej w rewidowanej jednostce. W toku analizy rewident bada wysokość obrotów i sald na tych kontach, oceniając ich zasadność z punktu widzenia potrzeb rewidowanej jednostki oraz z punktu widzenia przepisów kasowych. W szczególności rewident bada przestrzeganie normy pogotowia kasowego, terminowość odprowadzania wpływów na rachunki bankowe, zasadność i okresy przechowywania w kasie sum podjętych z rachunków bankowych itp.

§ 32. Na podstawie analizy kont rozrachunków rewident dokonuje wstępnej oceny stanu dyscypliny rozrachunkowej. W toku analizy rewident dokonuje oceny stanu zmian należności i zobowiązań w ogólności oraz w odniesieniu do poszczególnych dłużników i wierzycieli w szczególności.

§ 33. Analizując obroty i stany kont zapasów środków rzeczowych rewident dokonuje oceny zasadności stanu zmian zapasów poszczególnych rodzajów środków z punktu widzenia potrzeb jednostki rewidowanej i przestrzegania ustalonych normatywów zapasów.

§ 34. W toku analizy wykonania planu dochodów rewident bada stosunek wpływów uzyskanych do planowanych i do należności (zaległości i przypisów) oraz stosunek zaległości końcowych do początkowych, ponadto przy wszelkiego rodzaju odpłatności za świadczenia i usługi bada, czy obciążenie dłużników (przypisy) odpowiada wykonanym świadczeniom.

§  35.

1. Analizę wykonania planów wydatków przeprowadza się na podstawie kont finansowania, wydatków i kosztów. W toku analizy rewident bada, czy jednostka rewidowana posiada zatwierdzony w przepisanym trybie plan wydatków, ponadto bada stopień wykonania planu zadań rzeczowych w powiązaniu z poniesionymi wydatkami i kosztami, w szczególności przebieg finansowania jednostki rewidowanej przez jednostkę nadrzędną, stosunek wydatków do kredytów, stosunek kosztów do wydatków kasowych i do sum planowanych, wykonanie norm budżetowych.

2. Przez porównanie stanu wykonania planu rzeczowego z zatwierdzonym planem wydatków jednostki oraz otrzymanymi środkami ustala się, czy finansowanie jednostki było dokonywane zgodnie z przebiegiem wykonania planu rzeczowego, czy też środki były przydzielane niezależnie od wyników realizacji planu; w tym ostatnim przypadku określa się rozmiar nadmiernego finansowania lub niedostatecznego finansowania. Jednocześnie wyjaśnia się, w jakim stopniu rozmiar i terminowość finansowania podziałały na przebieg wykonania planu prac jednostki. Ponadto bada się, czy jednostka posiada poza środkami budżetowymi inne źródła finansowania (np. nie wydzielona działalność gospodarcza) i czy przychody z tych źródeł są należycie wycenione i księgowo ujęte.

3. Analizując stosunek wydatków do kredytów należy ustalić przekroczenia kredytów oraz wyjaśnić przyczyny tych przekroczeń, ponadto ustalić przypadki i przyczyny znaczniejszego niewykorzystania kredytów.

4. Analizując stosunek kosztów do wydatków należy ustalić i wyjaśnić przyczyny znaczniejszych rozbieżności między kosztami a wydatkami kasowymi, biorąc pod uwagę zmiany należności i zobowiązań oraz zapasów materiałowych.

5. Analizując stosunek kosztów do sum planowanych należy ustalić i wyjaśnić przyczyny znaczniejszych odchyleń wykonania od planu, biorąc pod uwagę stopień wykonania zadań planowanych oraz przestrzegania norm budżetowych.

§ 36. Wytyczne zawarte w §§ 34 i 35 stosuje się odpowiednio przy analizie wykonania planu finansowego zakładu budżetowego.

§  37.

1. W ramach analizy środków specjalnych i gospodarstw pomocniczych, rewident powinien zbadać legalność wyodrębnienia tych środków, w szczególności:

1) zgodność rzeczywiście prowadzonych środków specjalnych i gospodarstw pomocniczych z obowiązującym wykazem typów środków specjalnych i gospodarstw,

2) celowość wyodrębnienia gospodarstwa pomocniczego i czy wyodrębnione środki majątkowe odpowiadają zadaniom gospodarstwa,

3) czy jednostka posiada w przepisanym trybie zatwierdzone plany finansowe środków specjalnych i gospodarstw pomocniczych,

4) czy na dochody środków specjalnych i gospodarstw nie zalicza się sum stanowiących dochody budżetowe i czy nie finansuje się ze środków specjalnych i środków gospodarstw pomocniczych działalności, która powinna być finansowana z kredytów budżetowych.

2. Analizując wykonanie planów finansowych środków specjalnych rewident bada, czy dokonane wydatki mieszczą się w granicach zatwierdzonych planów, jak również ustala i wyjaśnia przyczyny znaczniejszych różnic między wydatkami a kosztami oraz między wpływami a dochodami.

3. W ramach analizy sytuacji finansowej gospodarstwa pomocniczego rewident dokonuje oceny wykonania planu produkcji, kosztów jednostkowych produkcji, odchyleń kosztów rzeczywistych od planowanych, sprzedaży produkcji, strat i zysków nadzwyczajnych, rozliczeń z budżetem, zaopatrzenia gospodarstwa w środki obrotowe itp.

4. Wytyczne dotyczące środków specjalnych stosuje się odpowiednio do funduszów celowych.

§  38.

1. Analizując działalność inwestycyjną i remontową należy zbadać legalność tej działalności, w szczególności czy jednostka posiada zatwierdzone w przepisanym trybie dokumenty i plany finansowe uprawniające ją do wykonywania tej działalności, czy wykonywana działalność jest zgodna z zatwierdzonymi planami, czy akumulacja środków finansowych jest zgodna z obowiązującymi przepisami i planami.

2. Ponadto należy zbadać wysokość kosztów inwestycji i finansowania oraz ustalić i wyjaśnić przyczyny znaczniejszych rozbieżności między kosztami a finansowaniem.