Sprzedaż zagranicznych środków płatniczych i dokumentów przewozu przy prywatnych podróżach za granicę.

Monitor Polski

M.P.1973.21.125

Akt utracił moc

Wersja od: 28 maja 1975 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 30 kwietnia 1973 r.

w sprawie sprzedaży zagranicznych środków płatniczych i dokumentów przewozu przy prywatnych podróżach za granicę.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 133) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Sprzedaż krajowcom dewizowym, w celu wywiezienia lub przekazania za granicę, zagranicznych środków płatniczych na pokrycie kosztów prywatnego pobytu za granicą uzależnia się od uiszczenia opłaty w wysokości:

1) 1  - 30% równowartości zakupywanych środków płatniczych: Ludowej Republiki Albanii, Ludowej Republiki Bułgarii, Chińskiej Republiki Ludowej, Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Mongolskiej Republiki Ludowej, Socjalistycznej Republiki Rumunii, Węgierskiej Republiki Ludowej, Demokratycznej Republiki Wietnamu i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich,

- 36% równowartości zakupywanych środków płatniczych Niemieckiej Republiki Demokratycznej,

1a. 2 W razie zmiany kursu waluty któregokolwiek z państw, z którymi Polska rozlicza się na podstawie umów o płatnościach niehandlowych, opłatę uiszcza się w wysokości różnicy między kwotą stanowiącą równowartość w złotych zakupywanych środków płatniczych według dotychczasowego kursu i powiększoną o opłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, a kwotą stanowiącą równowartość zakupywanych środków płatniczych według nowego kursu.

2) 150% równowartości zakupywanych środków płatniczych państw, z którymi Polska nie rozlicza się na podstawie umów o płatnościach niehandlowych.

2. Opłatę pobiera Narodowy Bank Polski lub inna instytucja uprawniona do sprzedaży zagranicznych środków płatniczych.

3. 3 Nie wykorzystane zagraniczne środki płatnicze mogą być odprzedane Narodowemu Bankowi Polskiemu lub innej instytucji uprawnionej do sprzedaży takich środków. Jeżeli nie nastąpił zamierzony wyjazd za granicę, nabyte zagraniczne środki płatnicze państw, z którymi Polska nie rozlicza się na podstawie umów o płatnościach niehandlowych, podlegają odprzedaży najpóźniej w ciągu 7 dni po upływie terminu ważności dokumentu, na podstawie którego miał nastąpić wyjazd za granicę.

§  2.

1. Sprzedaż przez przedsiębiorstwa przewozowe i biura obsługi podróżnych krajowcom dewizowym wyjeżdżającym prywatnie za granicę dokumentów przewozu osób i bagażu w komunikacji międzynarodowej za złote uzależnia się od uiszczenia opłaty w wysokości 66,67% równowartości ceny przewozu, jaka wynika z zastosowania taryf wyrażonych w walutach państw, z którymi Polska nie rozlicza się na podstawie umów o płatnościach niehandlowych.

2. Opłacie, o której mowa w ust. 1, nie podlega sprzedaż dokumentów przewozu za złote pochodzące z odprzedaży przez krajowców dewizowych odpowiedniej kwoty zagranicznych środków płatniczych po obowiązującym kursie specjalnym.

3. Opłatę pobiera przedsiębiorstwo przewozowe lub biuro obsługi podróżnych, uprawnione do sprzedaży dokumentów przewozu za złote nie pochodzące z wymiany zagranicznych środków płatniczych.

§ 3. Pobrane opłaty przekazuje się na Centralny Fundusz Turystyki i Wypoczynku po potrąceniu 2% równowartości sprzedanych zagranicznych środków płatniczych lub pobranej opłaty, o której mowa w § 2 ust. 1. Potrącone kwoty przeznacza się na pokrycie kosztów związanych z pobieraniem opłaty.

§  4.

1. W razie odprzedania nie wykorzystanych zagranicznych środków płatniczych (§ 1 ust. 3) oplata podlega zwrotowi odpowiednio do wysokości odprzedanych środków, z wyjątkiem kwot potrąconych zgodnie z § 3.

2. W razie niewykorzystania dokumentów przewozu nabytych zgodnie z § 2 ust. 1 opłata podlega zwrotowi bez potrąceń, o których mowa w § 3.

§ 5. Państwami, z którymi Polska rozlicza się na podstawie umów o płatnościach niehandlowych, są: Ludowa Republika Albanii, Ludowa Republika Bułgarii, Chińska Republika Ludowa, Czechosłowacka Republika Socjalistyczna, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Mongolska Republika Ludowa, Niemiecka Republika Demokratyczna, Socjalistyczna Republika Rumunii, Węgierska Republika Ludowa, Demokratyczna Republika Wietnamu i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

§ 6. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 1972 r. w sprawie sprzedaży zagranicznych środków płatniczych na cele prywatnego pobytu za granicą (Monitor Polski Nr 25, poz. 144).

§ 7. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 21 maja 1973 r.

¹ § 1 ust. 1 pkt 1:

- zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 25 marca 1974 r. (M.P.74.10.80) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 31 marca 1974 r.

- zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 31 sierpnia 1974 r. (M.P.74.30.183) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 7 września 1974 r.

² § 1 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 14 maja 1975 r. (M.P.75.16.99) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1975 r.

³ § 1 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 14 maja 1975 r. (M.P.75.16.99) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 28 maja 1975 r.