Ustawa dewizowa.
Dz.U.1952.21.133
Akt utracił mocUSTAWA DEWIZOWA
z dnia 28 marca 1952 r.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Obrót wartościami dewizowymi w kraju i z zagranicą podlega przepisom niniejszej ustawy i rozporządzeń wydanych na jej podstawie.
Wartościami dewizowymi w rozumieniu niniejszej ustawy są:
Wartościami dewizowymi są ponadto:
- jeżeli stanowią przedmiot lub środek obrotów z cudzoziemcami dewizowymi bądź przedmiot wywozu za granicę, przywozu do kraju lub przewozu przez polski obszar dewizowy.
Przez obrót wartościami dewizowymi rozumie się:
W razie wątpliwości, czy dana osoba, organizacja lub instytucja jest cudzoziemcem dewizowym, rozstrzyga Minister Finansów z urzędu lub na wniosek zainteresowanych.
Władze i organy dewizowe.
Władze i organy dewizowe.
W zakresie obrotu wartościami dewizowymi Narodowy Bank Polski jest uprawniony do:
Obrót wartościami dewizowymi wykonawców narodowych planów gospodarczych.
Obrót wartościami dewizowymi wykonawców narodowych planów gospodarczych.
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do obrotu wartościami dewizowymi Skarbu Państwa, jednostek gospodarki uspołecznionej, organizacyj politycznych, zawodowych i społecznych oraz innych wykonawców narodowych planów gospodarczych.
- jeżeli zatwierdzanie tych umów nie jest zastrzeżone najwyższym organom Rzeczypospolitej Polskiej.
Jednostki, wymienione w art. 14, mogą dokonywać przekazów, przelewów, wpłat i wypłat wartości dewizowych w stosunkach z zagranicą tylko za pośrednictwem Narodowego Banku Polskiego lub banków, uprawnionych na podstawie art. 13.
Poza przypadkami przewidzianymi w art. 15-17 do posiadania wartości dewizowych i obrotu tymi wartościami przez jednostki gospodarki uspołecznionej, organizacje polityczne, zawodowe i społeczne oraz innych wykonawców narodowych planów gospodarczych stosuje się przepisy rozdziału 4.
Ograniczenia i obowiązki.
Ograniczenia i obowiązki.
Posiadanie w kraju zagranicznych środków płatniczych oraz złota i platyny w postaci innej, niż w postaci wyrobów użytkowych, jest bez zezwolenia zabronione, jeżeli przepisy ustawy lub rozporządzeń, wydanych na jej podstawie, nie stanowią inaczej.
Krajowcy dewizowi obowiązani są realizować należności i płatności w stosunkach z zagranicą według zasad ustalonych:
Krajowcy dewizowi są obowiązani - w zakresie i trybie, ustalonym przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia - zgłosić instytucjom, wskazanym w tym rozporządzeniu, posiadane w kraju a należące do cudzoziemców dewizowych: papiery wartościowe, książeczki wkładkowe i oszczędnościowe, mienie ruchome i nieruchome, przysługujące cudzoziemcom prawa do mienia, znajdującego się w kraju, oraz zobowiązania pieniężne wobec zagranicy z wszelkich tytułów, jak również utratę posiadania i wygaśnięcie zobowiązań.
Dysponowanie w kraju przez cudzoziemców dewizowych walutą polską, uzyskaną przez nich z zachowaniem przepisów niniejszej ustawy oraz przepisów, wydanych na jej podstawie, nie wymaga zezwolenia.
Warunki otwierania i prowadzenia rachunków dla cudzoziemców dewizowych oraz rodzaje tych rachunków ustali Minister Finansów w drodze rozporządzenia.
Bez zezwolenia zabronione jest:
Stosowanie i ogłaszanie kursów innych, niż ustalone przez Narodowy Bank Polski zgodnie z postanowieniami art. 12, jest zabronione.
Wywóz za granicę i przywóz do kraju złota i platyny w postaci wyrobów użytkowych, jak również innych metali szlachetnych, kamieni szlachetnych i klejnotów - w zakresie ustalonym przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia - są bez zezwolenia zabronione.
Kontrola dewizowa.
Kontrola dewizowa.
Tryb postępowania z wartościami dewizowymi, zdeponowanymi przy przekraczaniu granicy, oraz termin ich podjęcia określi Minister Finansów w drodze rozporządzenia. Wartości dewizowe, nie podjęte w terminie, przechodzą na własność Państwa bez odszkodowania.
Przesyłki listowe, listy z podaną wartością i paczki pocztowe nadsyłane z zagranicy lub wysyłane za granicę mogą być poddane kontroli dewizowej. Rada Ministrów zarządza kontrolę i ustala tryb jej wykonywania.
Osoby fizyczne i prawne, jak również organizacje i instytucje nie będące osobami prawnymi, obowiązane są na żądanie uprawnionych organów kontroli dewizowej udzielić wyjaśnień w sprawach podlegających tej kontroli oraz udostępnić dotyczące tych spraw księgi, dokumenty i korespondencję.
Przepisy przejściowe i końcowe.
Przepisy przejściowe i końcowe.
Jeżeli w postępowaniu karnym lub cywilnym, administracyjnym, zabezpieczającym bądź egzekucyjnym, wszczętym przed dniem wejścia w życie ustawy, zapadło prawomocne orzeczenie wydania stronie wartości dewizowych, podlegających zgłoszeniu, władza - w której dyspozycji pozostają te wartości - przekaże je instytucji, uprawnionej do przyjmowania zgłoszeń, z równoczesnym zawiadomieniem o tym strony zainteresowanej.
Z dniem wejścia w życie ustawy tracą moc:
Rozporządzenia, wydane na podstawie przepisów dotychczasowych - jeżeli nie są sprzeczne z postanowieniami niniejszej ustawy - zachowują moc do chwili zastąpienia ich nowymi rozporządzeniami, opartymi na tej ustawie.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (413)
Akty zmieniane liczba obiektów na liście: (1)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (385)
- Uchylenie zarządzenia w sprawie zezwolenia na niektóre czynności związane z obrotem z zagranicą, dokonywanym przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne.
- Zezwolenie dewizowe dla przedsiębiorstw zagranicznych i przedsiębiorstw z udziałem zagranicznym.
- Zm.: zarządzenie w sprawie zezwolenia na niektóre czynności obrotu wartościami dewizowymi oraz granicznej kontroli dewizowej.