Przyznanie dodatku przejściowego pracownikom Ministerstwa Spraw Zagranicznych, którzy zostali odwołani z placówek za granicą do Centrali, nie otrzymawszy mieszkań w Warszawie.

Monitor Polski

M.P.1949.A-83.1016

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1953 r.

UCHWAŁA

RADY MINISTRÓW

z dnia 24 października 1949 r.

w sprawie przyznania dodatku przejściowego pracownikom Ministerstwa Spraw Zagranicznych, którzy zostali odwołani z placówek za granicą do Centrali, nie otrzymawszy mieszkań w Warszawie. ^*

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych i samorządowych oraz przewodniczących organów wykonawczych gmin miejskich i wiejskich (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 39) uchwala się, co następuje:

1. Minister Spraw Zagranicznych może przyznawać tytułem zwrotu wydatków, związanych z pełnieniem urzędu, przejściowy dodatek do uposażenia w wysokości zł. 600 (sześćset) za każdy dzień tym pracownikom Ministerstwa Spraw Zagranicznych, którzy zostali odwołani z placówek za granicą do Centrali, a nie otrzymali mieszkań w Warszawie.

2. Dodatek wypłaca się z budżetu Ministerstwa Spraw Zagranicznych i stanowi zwrot kosztów służbowych w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt. 18 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 41).

3. Prawo do otrzymania dodatku przejściowego wygasa z chwilą przydzielenia danemu pracownikowi mieszkania w Warszawie, a okres wypłacania tego dodatku nie może przenosić 6-ciu miesięcy od dnia rozpoczęcia pracy w Centrali.

W stosunku do pracowników, którzy rozpoczęli pracę w Centrali przed dniem wejścia w życie niniejszej uchwały, sześciomiesięczny okres wypłacania dodatku rozpoczyna się z dniem wejścia w życie tej uchwały.

4. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 listopada 1949 r.

^* Z dniem 1 stycznia 1953 r. wysokość dodatku przejściowego za brak mieszkań ustala się na 22 złote, zgodnie z § 1 uchwały nr 55 z dnia 10 stycznia 1953 r. zmieniająca stawki dodatku przejściowego za brak mieszkań (M.P.53.A-15.209).