Przekazywanie niektórych depozytów do Narodowego Banku Polskiego.

Monitor Polski

M.P.1951.A-43.552

Akt utracił moc

Wersja od: 26 maja 1951 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 5 maja 1951 r.

w sprawie przekazywania niektórych depozytów do Narodowego Banku Polskiego.

W związku z art. 1 i 2 ustawy z dnia 28 października 1950 r. o zakazie posiadania walut obcych, monet złotych, złota i platyny oraz zaostrzeniu kar za niektóre przestępstwa dewizowe (Dz. U. R. P. Nr 50, poz. 460) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Ilekroć w niniejszym zarządzeniu jest mowa o ustawie bez bliższego określenia, należy rozumieć ustawę z dnia 28 października 1950 r. o zakazie posiadania walut obcych, monet złotych, złota i platyny oraz zaostrzeniu kar za niektóre przestępstwa dewizowe (Dz. U. R. P. Nr 50, poz. 460).

2. Powołane w niniejszym zarządzeniu artykuły bez bliższego określenia oznaczają artykuły tejże ustawy.

§ 2. Władze, w których przechowaniu znajdują się depozyty, zawierające waluty obce, monety złote, złoto i platynę, których posiadanie zabronione jest z mocy art. 1 ustawy, z wyjątkiem wyrobów użytkowych (art. 2), mogą je wydać tylko w trybie przewidzianym w niniejszym zarządzeniu.

§  3.

1. Wymienione w § 2 wartości, stanowiące zawartość depozytu, co do którego zapadło prawomocne orzeczenie władz wydania właścicielowi, powinny być przekazane przez władze wykonujące prawomocne orzeczenie - Narodowemu Bankowi Polskiemu z podaniem tytułu przekazania.

2. Władza wykonująca prawomocne orzeczenie (ust. 1) zawiadomi jednocześnie właściciela przekazanych Narodowemu Bankowi Polskiemu wartości, iż obowiązany on jest w ciągu 7 dni, licząc od dnia następnego po doręczeniu mu zawiadomienia, odprzedać wymienione w zawiadomieniu przedmioty temu Bankowi lub oświadczyć, że składa je do depozytu.

3. Polecenie przekazania depozytu powinno być dokonane zgodnie z § 6 ust. 1 instrukcji Ministra Finansów normującej tryb postępowania banków oraz władz, urzędów i instytucji państwowych z depozytami rzeczowymi, stanowiącej załącznik do zarządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lipca 1950 r. w sprawie postępowania z depozytami rzeczowymi (Monitor Polski Nr A-79, poz. 925).

4. W przypadku, gdy depozyt, który ma być wydany właścicielowi, znajduje się już w Narodowym Banku Polskim, władza wykonująca prawomocne orzeczenie powiadomi o tym właściciela depozytu i pouczy go o obowiązku wynikającym z ust. 2 niniejszego paragrafu.

5. Przepisy niniejszego zarządzenia nie ograniczają prawa występowania z wnioskiem do Komisji Dewizowej o zwolnienie depozytu w całości lub części.

§ 4. Jeżeli w przypadku przewidzianym w § 3 niniejszego zarządzenia obok wartości, których posiadanie zabronione jest z mocy art. 1 ustawy, znajdują się inne wartości, których posiadanie jest dozwolone, depozyt może być wydany właścicielowi tylko w części, której posiadanie jest dozwolone (art. 2). Część pozostała powinna być przekazana Narodowemu Bankowi Polskiemu zgodnie z niniejszym zarządzeniem.

§ 5. Władza przekazująca wartości Narodowemu Bankowi Polskiemu w myśl niniejszego zarządzenia powinna przesłać Bankowi szczegółową specyfikację z podaniem dokładnego adresu oraz nazwiska i imienia właściciela.

§ 6. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.