Powołanie opiekunów społecznych.

Monitor Polski

M.P.1959.32.145

Akt utracił moc

Wersja od: 16 kwietnia 1959 r.

UCHWAŁA Nr 92

RADY MINISTRÓW

z dnia 5 marca 1959 r.

w sprawie powołania opiekunów społecznych.

Na podstawie art. 67 pkt 2 ustawy z dnia 25 stycznia 1958 r. o radach narodowych (Dz. U. Nr 5, poz. 16) w celu zorganizowania skuteczniejszego zaspokojenia potrzeb w zakresie pomocy społecznej Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§ 1. W organach właściwych do spraw pomocy społecznej prezydiów powiatowych (miejskich w miastach stanowiących powiaty miejskie i dzielnicowych w miastach wyłączonych z województw) rad narodowych należy powołać odpowiednio powiatowych (miejskich, dzielnicowych) opiekunów społecznych przewidzianych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 maja 1958 r. w sprawie ustalenia stanowisk, kwalifikacji i uposażenia pracowników prezydiów rad narodowych (Dz. U. Nr 33, poz. 149).

§ 2. Powiatowi (miejscy, dzielnicowi) opiekunowie społeczni działają w oparciu o sieć terenowych opiekunów społecznych, których działalność organizują i koordynują.

§  3.

1. Terenowych opiekunów społecznych powołują - za ich zgodą - prezydia właściwych rad narodowych na wniosek organizacji społecznych, zaopiniowany przez właściwy do spraw pomocy społecznej organ prezydium rady narodowej.

2. Terenowi opiekunowie społeczni, o których mowa w ust. 1, mogą być odwoływani ze swego stanowiska na wniosek właściwej organizacji społecznej, kierownika właściwego do spraw pomocy społecznej organu prezydium właściwej rady narodowej lub na własną prośbę.

3. Terenowi opiekunowie społeczni działają na terenie najbliższym swego zamieszkania (w bloku, osiedlu, wsi) wyznaczonym przez właściwego powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) opiekuna społecznego.

4. Stanowisko terenowego opiekuna społecznego jest honorowe. Terenowi opiekunowie społeczni otrzymują z kredytów przeznaczonych na pomoc społeczną zwrot wydatków poniesionych w związku z wykonywaniem czynności opiekuńczych.

§  4.

1. Do zakresu działania opiekunów społecznych, o których mowa w § 1, oraz terenowych opiekunów społecznych, o których mowa w § 3, należy bezpośrednie organizowanie i prowadzenie w ramach obowiązujących przepisów, na terenie objętym ich zakresem działania, akcji pomocy społecznej, a w szczególności w zakresie:

a) poprawy warunków materialnych, socjalnych i wychowawczych,

b) pomocy dla młodzieży i dzieci pozbawionych właściwej opieki rodziny,

c) pomocy dla rodzin po utracie żywiciela lub w razie jego ciężkiej choroby bądź kalectwa,

d) pomocy w walce z alkoholizmem i prostytucją oraz

e) zapewnienia opieki starcom.

2. W celu wykonania zadań określonych w ust. 1 opiekunowie społeczni powinni utrzymywać łączność oraz współpracować z właściwymi organami władzy i administracji państwowej, sądami i prokuraturą, zakładami pracy, szkołami i innymi zakładami wychowawczymi oraz organizacjami społecznymi prowadzącymi działalność opiekuńczą.

§ 5. Właściwe organy władzy i administracji państwowej zobowiązane są w granicach swego działania do udzielania opiekunom społecznym (§ 1) oraz terenowym opiekunom społecznym (§ 3) wszechstronnej pomocy w ich działalności oraz do współdziałania z nimi przy wykonywaniu czynności opiekuńczych.

§ 6. Opiekunowie społeczni, o których mowa w § 1, nie mogą być delegowani do prac nie związanych bezpośrednio z zakresem ich działania.

§ 7. Szczegółowy zakres i tryb działania oraz zasady współpracy opiekunów społecznych (§ 1) oraz terenowych opiekunów społecznych (§ 3) z właściwymi organami władzy i administracji państwowej, sądami i prokuraturą oraz szkołami i innymi zakładami wychowawczymi określi Minister Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.

§ 8. Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej, Ministrowi Finansów oraz prezydiom wojewódzkich (miejskich) rad narodowych.

§ 9. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.