Podatek od operacji nietowarowych jednostek gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1951.A-12.177

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1951 r.

UCHWAŁA NR 80

RADY MINISTRÓW

z dnia 3 lutego 1951 r.

w sprawie podatku od operacji nietowarowych jednostek gospodarki uspołecznionej.

Na podstawie art. 2 i 3 dekretu z dnia 21 września 1950 r. o opodatkowaniu przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej (Dz. U. R. P. Nr 44, poz. 399) Rada Ministrów uchwala, co następuje:

DZIAŁ  I.

Przepisy wstępne.

§ 1. Przepisy niniejszej uchwały stosuje się do jednostek gospodarki uspołecznionej, wymienionych w art. 1 dekretu z dnia 21 września 1950 r. o opodatkowaniu przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej (Dz. U. R. P. Nr 44, poz. 399), z wyłączeniem organizacji politycznych, społecznych bądź zawodowych w zakresie ich działalności gospodarczej.

§ 2. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą rozpoczęcia przez jednostkę gospodarczą działalności, podlegającej podatkowi, a kończy się z chwilą zaprzestania tej działalności.

§ 3. Rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, w którym powstaje obowiązek podatkowy.

DZIAŁ  II.

Ogólne zasady opodatkowania.

Rozdział  1.

Podmiot opodatkowania.

§ 4. Podatnikiem jest jednostka gospodarcza dokonująca obrotów nietowarowych, tj. świadcząca usługi (§ 7), bez względu na to, czy świadczenia te stanowią główny, czy uboczny przedmiot jej działalności.

§ 5. Jednostka gospodarcza jest jednocześnie podatnikiem i płatnikiem podatku; jednakże płatnikiem podatku należnego od jednostki gospodarczej działającej na zasadzie wewnętrznego ograniczonego rozrachunku gospodarczego jest jednostka, w skład której wchodzi podatnik.

§ 6. Minister Finansów w porozumieniu z właściwym ministrem może w przypadkach gospodarczo uzasadnionych określić jako płatnika inną jednostkę, aniżeli wymieniona w § 5.

Rozdział  2.

Przedmiot opodatkowania.

§  7.

1. Podatkowi podlega wynikający z działalności gospodarczej obrót nietowarowy, osiągnięty ze świadczenia wszelkiego rodzaju usług.

2. Za świadczenie usług uważa się w szczególności:

1) wykonanie pracy i temu podobne usługi,

2) przewóz osób lub rzeczy,

3) remont i naprawę rzeczy, niezależnie od tego, w jakim stosunku w każdym poszczególnym przypadku pozostaje wartość naprawianych rzeczy do wartości materiałów zużytych do naprawy,

4) remont i naprawę rzeczy, przy których zleceniodawca w zamian swojej rzeczy, oddanej do remontu lub naprawy, otrzymuje rzecz tego samego rodzaju i gatunku, po opłaceniu kosztów remontu lub naprawy,

5) świadczenie usług połączone ze świadczeniem nabytych lub wytworzonych w tym celu towarów pod warunkiem, że podstawowy materiał stanowi własność zamawiającego z wyjątkiem przewidzianym w pkt 6,

6) świadczenie usług połączone z prowadzeniem zakładu gastronomicznego, w przypadku gdy obrót ze świadczonych usług jest wyższy od obrotów osiągniętych z zakładu gastronomicznego (np. hotele, bary okrętowe itp.),

7) sprzedaż komisowa (w stosunku do komisanta) oraz wszelkiego rodzaju pośrednictwo.

§  8.

1. Obrotem jest przypadająca należność (odpłata) w gotówce lub w naturze za usługi świadczone po cenie usług, ustalonej zgodnie z przepisami obowiązującymi w zakresie systemu cen.

2. Za obrót uważa się nie tylko należność (odpłatę) za same usługi, lecz także należność (odpłatę) z tytułu pokrycia wydatków za materiały zużyte przy wykonaniu zlecenia.

3. U komisanta, przy czynnościach komisowej sprzedaży oraz u pośrednika za obrót uważa się sumę należnej prowizji oraz innych wynagrodzeń za wykonane usługi.

§ 9. Przy odpłacie w naturze (§ 8 ust. 1) obrotem jest wartość sprzedażna odpłaty, obliczona według ceny zbytu danego produktu.

§ 10. Jeżeli według umowy świadczenie usług i zapłata ceny następuje okresowo lub częściami, za obrót uważa się tylko kwoty należne w okresie płatności podatku.

Rozdział  3.

Data dokonania obrotu.

§ 11. Za datę dokonania obrotu uważa się datę faktury lub innego dokumentu zastępującego fakturę.

Rozdział  4.

Wyłączenia z obrotu i zwolnienia podatkowe.

§ 12. Wyłącza się z obrotu:

1) kwoty bonifikat i skont udzielonych przez jednostką gospodarczą. W razie zmiany stawki podatkowej zwrotowi podlega podatek przypadający od tych bonifikat bądź skont według stawki obowiązującej w chwili powstania zobowiązania podatkowego;

2) kwoty stanowiące zwrot wydatków i kosztów rzeczywiście poniesionych w imieniu i na rachunek zleceniodawcy według zasad określonych w pkt 1, o ile zostaną wydzielone w rachunku w oddzielną pozycję;

3) podatki i opłaty, pobierane przez podatnika (płatnika) wyłącznie w charakterze inkasenta;

4) wartość kaucjonowanego opakowania zwrotnego.

§  13.

1. Wolne są od podatku obroty:

1) przedsiębiorstw budżetowych;

2) jednostek wykonawstwa inwestycyjnego;

3) jednostek gospodarczych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, dokonywane na rzecz wojska;

4) jednostek gospodarczych podległych Ministrowi Bezpieczeństwa Publicznego, dokonywane na rzecz służby bezpieczeństwa;

5) przedsiębiorstwa "Polska Agencja Prasowa";

6) przedsiębiorstwa "Polskie Radio" w zakresie przychodów z opłat abonamentowych i opłat za usługi informacyjno-nadawcze;

7) przedsiębiorstwa "Państwowe Przedsiębiorstwo Radiofonizacji Kraju" w zakresie przychodów z opłat abonamentowych i opłat za instalacje głośnikowe;

8) Polskiego Monopolu Loteryjnego;

9) Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych;

10) Mennicy Państwowej;

11) Państwowych Wytwórni Protez;

12) Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;

13) Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych;

14) przedsiębiorstwa "Polskie Uzdrowiska" w zakresie usług leczniczo-uzdrowiskowych;

15) zakładów społecznych służby zdrowia, jak szpitali, sanatoriów, ośrodków zdrowia, lekarskich stacji pogotowia ratunkowego, stacji krwiodawstwa itd., aptek oraz zakładów leczniczych dla zwierząt;

16) Centrali Deratyzacji w zakresie usług dezynsekcyjnych i deratyzacyjnych;

17) Zarządów Nieruchomości Miejskich;

18) komunalnych przedsiębiorstw ogrodniczych (terenów zielonych) w zakresie utrzymywania zieleni w parkach, na ulicach i placach;

19) komunalnych przedsiębiorstw rozbiórkowo-porządkowych oraz remontowo-budowlanych;

20) banków państwowych;

21) spółdzielni kredytowych;

22) spółdzielni, osiągnięte z usług wykonywanych wyłącznie przez członków (kandydatów) spółdzielni, a polegających na pracy fizycznej, której celem nie jest wytwarzanie lub przerób;

23) państwowych instytutów naukowo-badawczych i ich placówek, z wyłączeniem jednostek prowadzonych według zasad rozrachunku gospodarczego;

24) bibliotek, czytelni, świetlic, muzeów, galerii sztuki, przedsięwzięć wystawowych itp.;

25) wydawnictw i laboratoriów prowadzonych przez zakłady naukowe oraz warsztatów prowadzonych przez te zakłady na potrzeby własne;

26) laboratoriów badawczych, zakładów dezynfekcyjnych, zakładów oczyszczania miast, kanalizacji, łaźni oraz kąpielisk;

27) Funduszu Wczasów Pracowniczych;

28) instytucji i urządzeń akcji socjalnej;

29) osiągnięte z odnajmowania zbiorowych pokojów umeblowanych pracownikom państwowym, przedsiębiorstw państwowych i spółdzielczości;

30) osiągnięte z usług świadczonych jednostkom gospodarki uspołecznionej prowadzonym według zasad rozrachunku gospodarczego, a polegających na wytwarzaniu produktów z materiałów powierzonych albo na przerobie lub innym przekształceniu bądź wykończeniu produktów, przeznaczonych do dalszego obrotu, od którego zleceniodawca obowiązany jest uiścić podatek obrotowy;

31) osiągnięte z usług świadczonych po cenie, do której w myśl obowiązujących przepisów podatek obrotowy nie jest wliczany.

2. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, o ile mają charakter zwolnień podmiotowych, stosuje się tylko do obrotów należących do zakresu działania danej jednostki gospodarczej.

3. Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może zwalniać w całości lub w części od podatku obroty, osiągnięte przez poszczególne jednostki gospodarcze bądź grupy tych jednostek za świadczenia poszczególnych rodzajów usług bądź grup usług.

Rozdział  5.

Stawki podatku.

§ 14. Minister Finansów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego ustali wysokość stawek podatku według następujących zasad:

1) stawki podatku określa się w zasadzie w stosunku procentowym do obrotu;

2) stawki podatku mogą być ustalane w różnej wysokości dla określonego obrotu bądź usługi w zależności od osoby podatnika (płatnika) lub od gospodarczego znaczenia obrotu bądź usługi;

3) jeżeli nie można ustalić stawek w sposób podany w pkt 1, stawki podatku mogą być ustalone:

a) bądź w średnim procencie od łącznego obrotu całej organizacji gospodarczej (centralnego zarządu przemysłu, zjednoczenia, centrali spółdzielni itp.) lub poszczególnych jednostek gospodarczych albo grup tych jednostek,

b) bądź w wysokości różnicy pomiędzy ceną usług a kosztami własnymi usług, zwiększonymi o zysk określony w procencie planowym, z uwzględnieniem ewentualnych potrąceń w wysokości i na cele określone przez Ministra Finansów,

c) bądź kwotowo od określonej usługi.

Rozdział  6.

Płatność podatku.

§ 15. Podatek jest płatny za okresy miesięczne od obrotów dokonanych w danym miesiącu w ciągu 25 dni po upływie miesiąca na rachunek właściwego terytorialnie dla podatnika organu finansowego.

§ 16. Minister Finansów może skrócić okresy oraz terminy płatności podatku, o których mowa w § 15, na wniosek banku finansującego daną jednostkę gospodarczą, w zależności od kształtowania się cyklu inkasowego tej jednostki.

§  17.

1. Płatnik jest obowiązany do obliczania i wpłacania należnego podatku bez wezwania organu finansowego.

2. W przypadku ustalenia stawki podatku w sposób określony w § 14 pkt 3 lit, b) płatnik jest obowiązany do obliczania i wpłacania podatku w wysokości, wynikającej z procentu planowego (tj. stosunku planowej kwoty podatku do planowej kwoty realizacji) w trybie ustalonym w § 15, cześć podatku zaś, wynikająca z ponadplanowej akumulacji - w terminie określonym do złożenia sprawozdania.

§  18.

1. Jednostka gospodarcza, opłacająca podatek od obrotów według różnych stawek podatkowych, powinna prowadzić ewidencję obrotów podlegających poszczególnym stawkom.

2. W przypadku gdy jednostka gospodarcza nie prowadzi ewidencji obrotów w sposób określony w ust. 1, wówczas do nie określonych rodzajowo obrotów stosuje się najwyższą stawkę podatku, uiszczaną przez tę jednostkę.

§  19.

1. Jeżeli w wyniku obrachunku przeprowadzonego w późniejszym okresie sprawozdawczym powstanie różnica pomiędzy kwotą podatku ostatecznie ustaloną za okresy płatności od początku roku podatkowego a kwotą podatku wykazaną w sprawozdaniach za te okresy (§ 20), należy różnicę tę wpłacić w terminie określonym do złożenia najbliższego sprawozdania.

2. Jeżeli w wyniku obrachunku powstanie nadpłata, podlega ona zaliczeniu na podatek należny w przyszłym okresie bądź też podlega zwrotowi.

Rozdział  7.

Sprawozdania podatkowe.

§  20.

1. Płatnik jest obowiązany do składania sprawozdań podatkowych według wzorów, określonych przez Ministra Finansów.

2. Sprawozdania podatkowe składa się za okresy miesięczne i roczne w terminie określonym do składania bilansów we właściwych terytorialnie organach finansowych.

3. Sprawozdanie miesięczne powinno zawierać zestawienie obrotów i należnego podatku od początku roku podatkowego do miesiąca sprawozdawczego i za miesiąc sprawozdawczy, z uwzględnieniem dokonanych sprostowań.

4. Sprawozdanie roczne powinno zawierać ostateczne rozliczenie podatkowe za rok podatkowy.

§ 21. W razie niezłożenia w określonym terminie sprawozdania podatkowego, płatnik jest obowiązany do uiszczenia podatku w wysokości 110% podatku należnego za miesiąc poprzedni.

DZIAŁ  III.

Szczególne zasady opodatkowania.

§ 22. Przepisy działu I i II stosuje się do jednostek gospodarczych, wymienionych w dziale III, ze zmianami przewidzianymi w tym dziale.

§  23.

1. Jednostki usługowe, których działalność polega na równoczesnym prowadzeniu zakładu gastronomicznego (hotele, bary okrętowe itp.), podlegają opodatkowaniu od łącznych obrotów osiągniętych przez te jednostki w przypadku, gdy przeważają obroty osiągnięte ze świadczenia usług (§ 7 ust. 2 pkt 6).

2. W przypadku określonym w ust. 1 obrotem jest zarówno przypadająca należność (odpłata) za świadczone usługi (wynajem pokoju, przewóz okrętem), jak też należność (odpłata) za sprzedane produkty pochodzenia krajowego i zagranicznego, obliczona według ceny sprzedażnej, mieszczącej w sobie zysk brutto, przewidziany dla zakładów gastronomicznych.

3. W przypadku sprzedaży produktów po cenach hurtowych, obrotem jest należność (odpłata) obliczona według tych cen.

§ 24. Wolne są od podatku obroty, osiągnięte przez:

1) zakłady gastronomiczne (żywienia zbiorowego) ze sprzedaży:

a) nabytych i nie przerobionych (nie przyrządzonych) przez nie produktów, po obowiązującej cenie detalicznej,

b) odpadków użytkowych;

2) stołówki pracownicze, prowadzone przy zakładach pracy, oraz stołówki akademickie;

3) bufety przyzakładowe, prowadzone na zasadach samowystarczalności, oraz bufety akademickie;

4) komisantów i pośredników z czynności komisu i pośrednictwa, związanych ze skupem nie podlegającym opodatkowaniu.

DZIAŁ  IV.

Przepisy końcowe.

§ 25. Minister Finansów może w porozumieniu z właściwym ministrem ustalać szczególne zasady opodatkowania odmiennie od zasad określonych w dziale I, II i III.

§ 26. Upoważnia się Ministra Finansów do określania w stosunku do poszczególnych jednostek gospodarczych lub grup tych jednostek gospodarczych terminu wejścia w życie niniejszej uchwały odmiennie od terminu określonego w § 28.

§ 27. Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Finansów.

§ 28. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1951 r.