Centralny Fundusz Turystyki i Wypoczynku oraz wojewódzkie fundusze turystyki i wypoczynku.

Monitor Polski

M.P.1983.23.129

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lipca 1983 r.

UCHWAŁA Nr 76

RADY MINISTRÓW

z dnia 23 czerwca 1983 r.

w sprawie Centralnego Funduszu Turystyki i Wypoczynku oraz wojewódzkich funduszów turystyki i wypoczynku.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1978 r. o utworzeniu Głównego Komitetu Turystyki (Dz. U. Nr 14, poz. 60) Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§ 1. Uchwała określa zasady tworzenia i dysponowania Centralnym Funduszem Turystyki i Wypoczynku, zwanym dalej "Funduszem Centralnym", oraz wojewódzkimi funduszami turystyki i wypoczynku, zwanymi dalej "funduszami wojewódzkimi", a także cele, na które mogą być przeznaczane dochody Funduszu Centralnego.

§ 2. Fundusz Centralny tworzy się w złotych i środkach dewizowych, a fundusze wojewódzkie - w złotych.

§ 3. Ilekroć w uchwale jest mowa o:

1) dochodach i środkach Funduszu Centralnego i funduszów wojewódzkich bez bliższego określenia - rozumie się przez to dochody i środki w złotych,

2) wpływach, dochodach i środkach dewizowych - rozumie się przez to dochody i środki w walutach wymienialnych oraz innych uznanych za równorzędne.

§ 4. Dochodami Funduszu Centralnego są:

1) opłaty od krajowców dewizowych pobierane od równowartości w złotych przy sprzedaży zagranicznych środków płatniczych na cele prywatne,

2) dobrowolne wpłaty państwowych jednostek organizacyjnych, organizacji spółdzielczych i społecznych oraz spółek,

3) spłaty pożyczek wraz z odsetkami, udzielonych ze środków Funduszu Centralnego,

4) dodatnie różnice cen występujące w turystyce zagranicznej,

5) inne wpłaty.

§  5.

1. Środki Funduszu Centralnego mogą być przeznaczone na:

1) zagospodarowanie turystyczno-wypoczynkowe kraju, a w szczególności na finansowanie inwestycji polegających na budownictwie i zakupie dóbr inwestycyjnych oraz kapitalnych remontów i rewaloryzacji obiektów budowlanych i urządzeń turystycznych,

2) zasilanie dochodów funduszów wojewódzkich na zadania wymienione w pkt 1,

3) finansowanie ujemnych różnic cen występujących w turystyce zagranicznej.

2. Część środków Funduszu Centralnego w wysokości określanej corocznie przez Przewodniczącego Głównego Komitetu Turystyki przeznacza się na dofinansowanie:

1) informacji turystycznej,

2) bieżącej działalności statutowej turystycznych organizacji społecznych,

3) szkolenia zleconego przez Główny Komitet Turystyki,

4) innych celów określonych w odrębnych przepisach.

3. Upoważnia się Ministra Finansów do zasilania Funduszu Centralnego z budżetu centralnego, w razie gdy środki Funduszu Centralnego ze źródeł określonych w § 4 okażą się niewystarczające - na sfinansowanie jego celów.

§  6.

1. Środki Funduszu Centralnego są wykorzystywane na cele wymienione w § 5 ust. 1 pkt 1 w formie pożyczek lub dotacji, a na cele wymienione w § 5 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2 - w formie dotacji.

2. Wysokość oprocentowania pożyczek, o których mowa w ust. 1, a także warunki ich spłaty określa Przewodniczący Głównego Komitetu Turystyki.

§  7.

1. Dochodami dewizowymi Funduszu Centralnego są:

1) 50% wpływów dewizowych uzyskanych przez przedsiębiorstwa państwowe, organizacje spółdzielcze i społeczne z tytułu działalności w turystyce zagranicznej, obliczonych po potrąceniu od globalnej kwoty tych wpływów prowizji i opłat na rzecz kontrahentów zagranicznych z tytułu zagranicznej turystyki przyjazdowej,

2) zyski i wpływy z tytułu innych rozliczeń z zagranicznymi spółkami turystycznymi z udziałem kapitału polskiego,

3) wpływy z realizacji listów kredytowych międzynarodowej pomocy samochodowej,

4) inne wpływy, na podstawie decyzji Przewodniczącego Głównego Komitetu Turystyki, wydanej w porozumieniu z Ministrem Finansów.

2. Pozostałe 50% dochodów, o których mowa w ust. 1, podlega odprzedaży Narodowemu Bankowi Polskiemu.

§  8.

1. Środki dewizowe Funduszu Centralnego mogą być przeznaczone na:

1) cele inwestycyjne i modernizacyjne, w tym spłatę kredytów dewizowych zaciągniętych na budowę obiektów turystycznych,

2) finansowanie zagranicznej turystyki wyjazdowej,

3) zakupy z importu towarów i usług na potrzeby turystyki zagranicznej,

4) akwizycję, reklamę i rozwój zagranicznej turystyki przyjazdowej,

5) wyjazdy służbowe i szkoleniowe w dziedzinie turystyki,

6) finansowanie kosztów bieżących, remontów i inwestycji polskich przedstawicielstw turystycznych za granicą,

7) udziały w zagranicznych spółkach turystycznych,

8) składki na rzecz międzynarodowych organizacji turystycznych i hotelarskich,

9) realizację listów kredytowych międzynarodowej pomocy samochodowej,

10) odszkodowania w turystyce zagranicznej,

11) zakup wydawnictw fachowych i prenumeratę czasopism,

12) opinie handlowe w turystyce zagranicznej,

13) inne cele, na podstawie decyzji Przewodniczącego Głównego Komitetu Turystyki, wydanej w porozumieniu z Ministrem Finansów.

2. W ramach zgromadzonych środków dewizowych Funduszu Centralnego państwowe jednostki organizacyjne oraz organizacje spółdzielcze i społeczne mogą dysponować odpisami dewizowymi od wpływów w walutach wymienialnych, proporcjonalnie do wartości dewizowej zrealizowanych przez siebie usług opłaconych przez cudzoziemców w walutach wymienialnych lub w złotych pochodzących z udokumentowanej wymiany tych walut.

3. Przewodniczący Głównego Komitetu Turystyki określa dla jednostek i organizacji określonych w ust. 2, stosownie do ich przedmiotu działania i potrzeb w turystyce zagranicznej:

1) wysokość odpisów dewizowych oraz zasady dysponowania nimi,

2) cele, na które mogą być wydatkowane środki dewizowe.

§ 9. Rady narodowe stopnia wojewódzkiego mogą tworzyć fundusze wojewódzkie oraz określać cele, na które mogą być przeznaczane dochody tych funduszów.

§  10.

1. Dochodami funduszów wojewódzkich są:

1) część zysków z terenowych gier liczbowych w wysokości określonej w uchwale rady narodowej stopnia wojewódzkiego,

2) dobrowolne wpłaty państwowych jednostek organizacyjnych, organizacji spółdzielczych i społecznych oraz spółek,

3) wpłaty z tytułu działalności jednostek gospodarki nie uspołecznionej i osób prywatnych w dziedzinie turystyki lub hotelarstwa,

4) inne wpłaty.

2. Fundusze wojewódzkie mogą być zasilane ze środków Funduszu Centralnego w formie dotacji celowej oraz dotacją z budżetu terenowego.

§ 11. Środkami funduszów wojewódzkich dysponują terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego.

§  12.

1. Zasady i tryb finansowania inwestycji ze środków Funduszu Centralnego i funduszów wojewódzkich określają odrębne przepisy.

2. W sprawach udzielania dotacji organizacjom społecznym stosuje się odpowiednie przepisy dotyczące zasad udzielania dotacji budżetowych organizacjom społecznym oraz kontroli wykorzystania tych dotacji.

§ 13. W sprawach nie unormowanych uchwałą stosuje się przepisy o gospodarowaniu funduszami celowymi, wydane na podstawie Prawa budżetowego.

§ 14. Środki dewizowe i zobowiązania w zakresie rozliczeń dewizowych Funduszu Rozwoju Turystyki Centrali Turystycznej "Orbis" przechodzą na Fundusz Centralny.

§ 15. Traci moc uchwała nr 3 Rady Ministrów z dnia 5 stycznia 1979 r. w sprawie Centralnego Funduszu Turystyki i Wypoczynku oraz funduszów wojewódzkich turystyki i wypoczynku (Monitor Polski z 1979 r. Nr 2, poz. 11 i z 1980 r. Nr 13, poz. 55).

§ 16. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.