Zwolnienie od podatków przychodów osiąganych z nowo założonych drobnych zakładów rzemieślniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1970.31.262

Akt utracił moc

Wersja od: 26 stycznia 1972 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 16 grudnia 1970 r.

w sprawie zwolnienia od podatków przychodów osiąganych z nowo założonych drobnych zakładów rzemieślniczych.

Na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o podatku obrotowym (Dz. U. Nr 49, poz. 449 z późniejszymi zmianami), art. 11 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1957 r. Nr 7, poz. 26 z późniejszymi zmianami) oraz art. 101 ust. 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 11, poz. 60) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zwalnia się od podatków obrotowego i dochodowego na okres dwóch lat, licząc od założenia zakładu, przychody rzemieślników osiągane z nowo założonych usługowych zakładów rzemieślniczych, wykonujących usługi dla ludności lub dla rolnictwa, uruchomionych w okresie do dnia 31 grudnia 1975 r. w miejscowościach liczących do 20 tysięcy mieszkańców.

2. Prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) mogą zwolnienia określone w ust. 1 wprowadzić w stosunku do wszystkich lub niektórych rodzajów rzemiosł we wszystkich lub niektórych miejscowościach liczących ponad 20 tysięcy mieszkańców, z tym że w miastach liczących ponad 100 tysięcy mieszkańców - tylko na terenach peryferyjnych.

3. Zwolnienie określone w ust. 1 nie dotyczy rzemieślników prowadzących zakłady szklarskie wykonujące świadczenia w zakresie szlifowania, zdobienia i barwienia kryształów oraz zakłady wyrobu szkieł laboratoryjnych i ozdobnych wykonujące świadczenia w zakresie wyrobu kryształów.

§ 2. Zwolnienie przysługuje rzemieślnikom, którzy:

1) w okresie po dniu 1 stycznia 1960 r. nie prowadzili zakładu rzemieślniczego,

2) posiadają wymagane uprawnienia do wykonywania rzemiosła i wykonują rzemiosło zgodnie z tymi uprawnieniami,

3) 1 nie zatrudniają w zakładzie rzemieślniczym członków rodziny ani pracowników najemnych, a w stosunku do osób wykonujących rzemiosła: bednarstwo, blacharstwo, chemiczne czyszczenie i farbowanie, ciesielstwo, dekarstwo, instalatorstwo elektryczne, instalatorstwo sanitarne i ogrzewania, kołodziejstwo, kowalstwo, kowalstwo zdobnicze, mechanikę maszyn w zakresie naprawy maszyn gospodarstwa domowego i rolnego, mechanikę pojazdową, murarstwo, powroźnictwo, stolarstwo w zakresie stolarki budowlanej, studniarstwo, ślusarstwo, szklarstwo, wulkanizatorstwo oraz zduństwo - jeżeli zatrudniają nie więcej niż jednego pracownika najemnego lub jednego członka rodziny; do liczby osób zatrudnionych nie wlicza się małżonka oraz uczniów w liczbie nie większej niż trzech zatrudnionych na podstawie umowy o naukę, zarejestrowanej w izbie rzemieślniczej,

4) przy wykonywaniu rzemiosła nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych w zakładzie rzemieślniczym ani z usług innych zakładów rzemieślniczych lub przedsiębiorstw; nie pozbawia jednak ulgi korzystanie z usług:

a) zakładów cholewkarskich przez zakłady szewskie,

b) zakładów kołodziejskich przez zakłady kowalskie i odwrotnie,

c) zakładów stolarskich przez zakłady tapicerskie i odwrotnie,

d) zakładów szklarskich przez zakłady stolarskie,

e) zakładów blacharskich, brązowniczych, galwanizatorskich, elektromechanicznych, odlewniczych, ślusarskich w zakresie spawalnictwa i tokarstwa w metalu oraz zakładów tokarstwa w drewnie przez inne zakłady rzemieślnicze w zakresie wykonywania usług, których rzemieślnik przyjmujący zlecenie nie może wykonać we własnym zakładzie rzemieślniczym,

f) innych zakładów, jeżeli świadczenia z usług tych zakładów nie przekraczają łącznie 5% rocznego obrotu zakładu rzemieślniczego, zlecającego wykonanie usług,

5) nie posiadają poza zakładem rzemieślniczym innych źródeł przychodów, podlegających przepisom o podatku obrotowym; zastrzeżenie to dotyczy również członków rodziny, których dochody podlegają łącznemu opodatkowaniu z dochodem rzemieślnika,

6) w okresie objętym zwolnieniem od podatków i w ciągu trzech lat po tym okresie nie zaprzestaną wykonywania rzemiosła.

§  3.

1. 2 Za zakłady wykonujące usługi dla ludności lub dla rolnictwa w okresie objętym zwolnieniem uważa się zakłady, których łączny obrót z wykonywania tych usług wynosi w roku podatkowym co najmniej 40% w miejscowościach do 15 tysięcy mieszkańców, a w pozostałych miejscowościach - co najmniej 50% ogólnego obrotu.

2. Nabycia, dzierżawy albo uzyskania z innego tytułu prawa użytkowania zakładu rzemieślniczego czynnego po dniu 1 stycznia 1960 r. nie uważa się za założenie nowego zakładu.

3. 3 Nie stanowi przeszkody do uznania zakładu za nowo założony uprzednie wykonywanie rzemiosła przez rolnika-rzemieślnika w warunkach uzasadniających zwolnienie od podatków obrotowego i dochodowego na podstawie przepisów § 59 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1967 r. w sprawie wykonania dekretów o podatku obrotowym i o podatku dochodowym (Dz. U. z 1968 r. Nr 1, poz. 1 z późniejszymi zmianami) lub na podstawie przepisów § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 maja 1965 r. w sprawie ulg podatkowych dla rolników i zespołów wiejskich prowadzących działalność w zakresie pozyskiwania i produkcji materiałów budowlanych z miejscowych surowców (Dz. U. z 1965 r. Nr 19, poz. 126 z późniejszymi zmianami).

§ 4. Rozporządzenie nie zwalnia podatnika od zgłoszenia obowiązku podatkowego na każdy rok podatkowy objęty zwolnieniem i uiszczenia związanej z tym zgłoszeniem opłaty.

§  5.

1. Zwolnienie od podatków ma charakter warunkowy i następuje na podstawie decyzji organu finansowego, wydanej na pisemny wniosek podatnika, zgłoszony równocześnie ze złożeniem po raz pierwszy deklaracji o zgłoszeniu obowiązku podatkowego. We wniosku podatnik powinien złożyć oświadczenie, że odpowiada warunkom zwolnienia, określonym w § 2 pkt 1-5. Decyzja powinna być wydana w terminie dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku.

2. Za każdy rok podatkowy objęty zwolnieniem organ finansowy dokonuje wymiaru podatków obrotowego i dochodowego na zasadach ogólnych, ustalając podatki w wysokości odpowiadającej opłacie za kartę podatkową, jeżeli rzemieślnik spełnia warunki do opodatkowania w tej formie.

3. Organ finansowy zawiesza pobór ustalonych podatków do czasu upływu trzech lat, licząc od końca okresu objętego zwolnieniem. Jeżeli w ciągu tych trzech lat rzemieślnik nie zaprzestanie na stałe wykonywania rzemiosła, organ finansowy umarza (odpisuje) ustalone podatki.

4. Rzemieślnik w okresie zwolnienia od podatków wolny jest od obowiązku prowadzenia ksiąg podatkowych, składania zeznań podatkowych, miesięcznych deklaracji o obrocie i dochodzie oraz opłacania zaliczek miesięcznych na podatki obrotowy i dochodowy.

§  6.

1. Nie stanowi przeszkody do korzystania z przyznanego zwolnienia czasowa przerwa w wykonywaniu rzemiosła, spowodowana sezonowym zatrudnieniem rzemieślnika w uspołecznionym przedsiębiorstwie lub szczególnymi okolicznościami, np. chorobą lub powołaniem na ćwiczenia wojskowe, pod warunkiem że rzemieślnik w terminie siedmiu dni zawiadomi organ finansowy o początku i zakończeniu przerwy w wykonywaniu rzemiosła. Przerwy tej nie odlicza się od okresu przyznanego zwolnienia.

2. Jeżeli rzemieślnik zaprzestanie wykonywania rzemiosła na stałe z przyczyn niezależnych od niego, np. choroby uniemożliwiającej dalsze prowadzenie zakładu lub nabycia praw emerytalnych, nie traci prawa do zwolnienia od podatków.

§  7.

1. O utracie warunków do zwolnienia rzemieślnik obowiązany jest zawiadomić pisemnie organ finansowy najpóźniej w terminie siedmiu dni. Jeżeli jednak utrata warunków ma nastąpić na skutek zatrudnienia dodatkowej osoby, obowiązek zawiadomienia powstaje najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy przez tę osobę.

2. Rzemieślnik, który w wymaganym terminie zawiadomił organ finansowy o utracie warunków do zwolnienia, traci prawo do zwolnienia tylko za czas od początku miesiąca, w którym utracił te warunki.

3. Rzemieślnik, który nie dopełnił obowiązku zawiadomienia organu finansowego o utracie warunków do zwolnienia, traci prawo do zwolnienia, poczynając od roku podatkowego, w którym utracił te warunki.

4. Rzemieślnik, który wprowadził organ finansowy w błąd co do spełnienia warunków, od których jest uzależnione zwolnienie od podatków, oraz rzemieślnik, który w okresie objętym zwolnieniem od podatków lub w ciągu trzech lat po tym okresie zaprzestał wykonywania rzemiosła na stałe z przyczyn innych niż określone w § 6 ust. 2, traci prawo do zwolnienia za cały okres działalności gospodarczej.

5. 4 Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się w razie utraty warunku do zwolnienia, o którym mowa w § 2 pkt 6.

6. 5 O utracie prawa do zwolnienia od podatków orzeka organ finansowy, uchylając w całości lub części dokonane zawieszenie poboru ustalonych podatków. Obowiązek uiszczenia podatków, co do których poboru zawieszenie zostało uchylone, powstaje z upływem 2 tygodni od dnia doręczenia decyzji organu finansowego.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1971 r.

¹ § 2 pkt 3 zmieniony przez § 2 pkt 1 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1971 r. (Dz.U.72.3.16) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1972 r.

² § 3 ust. 1 zmieniony przez § 2 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1971 r. (Dz.U.72.3.16) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1972 r.

³ § 3 ust. 3 zmieniony przez § 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1971 r. (Dz.U.72.3.16) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1972 r.

⁴ § 7 ust. 5 dodany przez § 2 pkt 3 lit. a) rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1971 r. (Dz.U.72.3.16) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1972 r.

⁵ § 7 ust. 6 według numeracji ustalonej przez § 2 pkt 3 lit. b) rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1971 r. (Dz.U.72.3.16) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1972 r.