Rozdział 5 - Postanowienia końcowe - ZSRR-Polska. Umowa o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej, podpisana wraz z Protokołem końcowym. Moskwa.1948.07.08.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.43.323

Akt utracił moc

Wersja od: 28 marca 1952 r.

ROZDZIAŁ V

Postanowienia końcowe

Artykuł  37

Umowa niniejsza obowiązywać będzie w przeciągu pięciu lat. O ile żadna z Umawiających się Stron na sześć miesięcy przed wygaśnięciem terminu ważności nie zgłosi wymówienia niniejszej Umowy lub żądania wprowadzenia jakichkolwiek zmian - ważność Umowy automatycznie przedłuża się na przeciąg następnych pięciu lat.

Artykuł  38

Umowa niniejsza podlega ratyfikacji. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych odbędzie się w Warszawie w możliwie krótkim terminie. Umowa wchodzi w życie w chwili jej ratyfikacji przez obie Umawiające się Strony.

Artykuł  39

Umowę niniejszą sporządzono w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przy czym oba jej teksty mają jednakową moc.

Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali Umowę niniejszą i wycisnęli na niej swe pieczęcie.

Sporządzono w Moskwie, dnia 8 lipca 1948 roku.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY ²

Przy zawieraniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej niżej podpisani Pełnomocnicy Umawiających się Stron przyjęli następujące postanowienia, stanowiące nierozdzielną część niniejszej Umowy.

Odnośnie art. 1-go Umowy

1. Dokumentami delimitacyjnymi są:

a) Opis Protokolarny przebiegu linii granicy państwowej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich od znaku granicznego "Krzemieniec", ustawionego na styku granic państwowych Polski, ZSRR i Czechosłowacji, do znaku granicznego Nr 350, od znaku granicznego Nr 472 do znaku granicznego Nr 700 i od znaku granicznego Nr 860 do znaku granicznego Nr 1987, ustawionego na styku granic Rzeczypospolitej Polskiej, Litewskiej SRR i byłych Prus Wschodnich (obecnie kaliningradzkiego obwodu RSFRR), sporządzony przy delimitacji granicy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1946 - 47;

b) i Opis Protokolarny przebiegu linii granicy państwowej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich od znaku granicznego Nr 350, przez znaki graniczne od Nr 351-A do Nr 432-A włącznie, do znaku granicznego Nr 472 i od znaku granicznego Nr 700, przez znaki graniczne od Nr 701-B do Nr 859-B włącznie, do znaku granicznego Nr 860, sporządzony przy delimitacji granicy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w 1951 roku.

c) Mapy granicy państwowej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, sporządzone przy delimitacji granicy państwowej w latach 1946 - 47 oraz 1951 roku.

d) Protokoły znaków granicznych ze szkicami i zdjęciami fotograficznymi znaków granicznych na odwrocie, sporządzone przy delimitacji granicy w latach 1946 - 47, od znaku granicznego "Krzemieniec" do znaku granicznego Nr 350, od znaku granicznego Nr 472 do znaku granicznego Nr 700 i od znaku granicznego Nr 860 do znaku granicznego Nr 1987;

i Protokoły znaków granicznych ze szkicami topograficznymi na odwrocie, sporządzone przy delimitacji granicy w 1951 roku, dla znaku granicznego Nr 350, znaków granicznych od Nr 351-A do Nr 432-A włącznie i dla znaku granicznego Nr 472; dla znaku granicznego Nr 700, znaków granicznych od Nr 701-B do Nr 859-B włącznie i dla znaku granicznego Nr 860;

oraz odpowiednie załączniki i uzupełnienie do nich.

Odnośnie art. 2-go i 3-go Umowy

Przy delimitacji granicy w 1946-1947 roku na rzece Bug nie wyznaczono odcinka żeglownego; zgodnie z dokumentami delimitacyjnymi podpisanymi dnia 30 kwietnia 1947 roku w Warszawie, na całym granicznym odcinku rzeki Bug, linia granicy została wytyczona środkiem rzeki.

Odnośnie art. 3-go Umowy

1. Dokumenty, stwierdzające zmianę położenia środka rzek granicznych, strumieni i kanałów lub środka głównego nurtu rzek żeglownych, nie są dołączane do podstawowych dokumentów delimitacyjnych, lecz przechowywane przez odpowiednie władze Umawiających się Stron, obsługujące dany odcinek granicy.

2. W wypadku zmiany przynależności terytorialnej wysp oraz nowej delimitacji wodnych odcinków granicy, związanej ze zmianą koryta rzeki granicznej, strumienia lub kanału odnośne dokumenty, sporządzone przez Komisję Mieszaną, dołącza się do podstawowych dokumentów delimitacyjnych.

3. Wyspy na rzekach granicznych zostały przyłączone terytorialnie do jednej lub drugiej Strony w zależności od ich położenia w stosunku do linii granicy i ponumerowane w dokumentach delimitacyjnych numerami porządkowymi na każdej rzece oddzielnie.

Odnośnie art. 4-go Umowy

Oznaczenie linii granicy innym systemem, który nie był przyjęty przy delimitacji, oraz zamiana istniejących słupów granicznych znakami granicznymi nowego typu może mieć miejsce za specjalną zgodą obu Umawiających się Stron.

Odnośnie art. 10-go Umowy

Umawiające się Strony będą troszczyły się o to, żeby urządzenia i budowle zarówno istniejące już, jak i nowowybudowane w bezpośredniej bliskości granicy, odpowiadały wymaganiom przepisów przeciwpożarowych. Przepisy te odpowiednie władze Umawiających się Stron wymieniają między sobą.

Odnośnie art. 11-go Umowy

Rzeki, strumienie i kanały są uważane za graniczne rzeki, strumienie i kanały w obrębie odcinków, wzdłuż których przebiega linia granicy.

Odnośnie art. 12-go, 13-go, 14-go, 15-go, 16-go, 17-go Umowy

Odnośnie spraw dotyczących sposobu użytkowania wód granicznych i ich utrzymania mogą być zawarte specjalne porozumienia.

Odnośnie art. 13-go, 25-go, 32-go Umowy

Jako porę dzienną uważa się czas pomiędzy momentem na pół godziny przed wschodem słońca a momentem na pół godziny po zachodzie słońca.

Odnośnie art. 14-go, 15-go, 16-go, 18-go Umowy

Za graniczne wody bieżące uważa się te odcinki rzek, strumieni i kanałów, wzdłuż których przebiega linia granicy.

Odnośnie art. 14-go, 16-go, 24-go Umowy

Jeśli przy wykonywaniu wspólnych prac powstanie konieczność dostawy materiałów z terytorium jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Strony, to w tym wypadku takie materiały przy przewozie ich przez granicę są wolne od wszelkich opłat i należności.

Odnośnie art. 20-go, 21-go i 22-go Umowy

Odnośnie spraw dotyczących spławu materiałów drzewnych na granicznych wodach bieżących mogą być zawarte między obu Umawiającymi się Stronami specjalne Umowy.

Odnośnie art. 21-go, 27-go Umowy

Robotnicy, którzy przechodzą z terytorium jednej z Umawiających się Stron na terytorium drugiej Strony, poza narzędziami pracy, środkami transportu i żywnością potrzebną na czas pracy nie mogą zabierać ze sobą żadnych przedmiotów.

Odnośnie art. 24-go Umowy

Przy delimitacji granicy w 1946-1947 roku zostało ustalone, że linia granicy dzieli mosty, tamy i śluzy zawsze w połowie budowli niezależnie od przebiegu linii granicy na wodzie.

Odnośnie art. 29-go Umowy

W wypadku, jeśli Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o sposobie regulowania konfliktów granicznych i incydentów z dnia 8 lipca 1948 roku straci moc lub będzie zmieniona, Umawiające się Strony uzgodnią, jakim osobom będzie w przyszłości przekazane wypełnienie funkcji, które Umowa niniejsza zleca Pełnomocnikom Granicznym.

Odnośnie Umowy w ogólności

Sposób rozrachunków wynikających z tytułu niniejszej Umowy będzie ustalony na drodze dyplomatycznej.

Niniejszy Protokół Końcowy sporządzono w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszy Protokół Końcowy.

Sporządzono w Moskwie, dnia 8 lipca 1948 roku.

Po zaznajomieniu się z powyższymi Aktami uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone, oraz przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 23 grudnia 1948 roku

² Protokół końcowy zmieniony przez art. I pkt 2 protokołu z dnia 8 grudnia 1951 r. (Dz.U.52.23.145) z dniem 28 marca 1952 r.