ZSRR-Polska. Umowa o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej, podpisana wraz z Protokołem końcowym. Moskwa.1948.07.08.
Dz.U.1949.43.323
Akt utracił mocUMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej, podpisana wraz z Protokołem końcowym w Moskwie dnia 8 lipca 1948 r.
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
BOLESŁAW BIERUT
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 8 lipca 1948 roku podpisana została w Moskwie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej, wraz z Protokołem końcowym, o następującym brzmieniu dosłownym:
UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, pragnąc określić środki sprzyjające podtrzymaniu należytej formy stosunków prawnych na granicy państwowej między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, postanowiły zawrzeć w tym celu niniejszą Umowę i mianowały swych Pełnomocników:
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej - Wiceministra Dr Aleksandra ŻARUK - MICHALSKIEGO
Rząd Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich - Radcę Aleksandra ALEKSANDROWA
którzy po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w należytej formie i całkowitym porządku zgodzili się na następujące postanowienia:
Przebieg linii granicy, znaki graniczne i utrzymanie granicy
Przebieg linii granicy, znaki graniczne i utrzymanie granicy
W Umowie niniejszej linia ta jest oznaczona słowami "granica" lub "linia granicy".
Umawiające się Strony zobowiązują się utrzymywać znaki graniczne, ustawione dla oznaczenia linii granicy, oraz graniczne przesieki w takim porządku, ażeby miejsce ustawienia, wygląd, kształt, wymiary i pomalowanie znaków granicznych, szerokość i czystość przesiek odpowiadały wszystkim wymaganiom, wypływającym z dokumentów delimitacyjnych.
UWAGA: Pod wymienionymi w dalszym ciągu znakami granicznymi należy rozumieć: graniczne słupy drewniane, słupki drewniane, słupki murowane, monolity betonowe i znaki podwójne.
Dla pieczy nad znakami granicznymi, te ostatnie rozdziela się między Umawiającymi się Stronami w sposób następujący:
nad znakami z numeracją nieparzystą - Strona Polska;
nad znakami z numeracją parzystą - Strona Radziecka.
Na lądowych odcinkach granicy, w pasie o szerokości 10 metrów (po 5 metrów w każdą stronę od linii granicy) nie powinny znajdować się żadne budowle. Umawiające się Strony zastosują odpowiednie środki celem stopniowego usuwania z tego pasa istniejących obecnie budowli i zabronią wznoszenia nowych. Odpowiednie władze Umawiających się Stron po wzajemnym porozumieniu mogą czynić wyjątki. Postanowienia te nie rozciągają się na budowle przeznaczone dla ochrony granicy.
Właściwe władze Umawiających się Stron zastosują odpowiednie środki dla utrzymania wód granicznych w należytej czystości, ażeby nie dopuścić do zatrucia lub zanieczyszczenia ich kwasami i odpadkami z fabryk i zakładów przemysłowych, moczenia lnu i konopi, jak również zanieczyszczenia innymi sposobami.
Odpowiednie władze Umawiających się Stron będą wzajemnie podawały sobie wiadomości o poziomie i ilości wody, o stanie lodów na rzekach granicznych, o ile takie wiadomości mogą służyć do zapobieżenia niebezpieczeństwom wytworzonym na skutek wezbrania wód lub pochodu lodów. W razie konieczności, władze te również porozumieją się w sprawie regularnej sygnalizacji w czasie powodzi lub pochodu lodów. Zwłoka w przekazywaniu takich wiadomości lub nieprzesłanie ich nie mogą być podstawą do wniesienia pretensji o odszkodowanie, spowodowane powodzią lub pochodem lodów.
II
II
W takich wypadkach przetransportowanie drzew przez granicę jest wolne od wszelkich opłat i należności.
Odpowiednimi władzami, wymienionymi w Umowie niniejszej, są: Pełnomocnicy Graniczni Rzeczypospolitej Polskiej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, ich Zastępcy i Pomocnicy, wymienieni w Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o sposobie regulowania konfliktów granicznych i incydentów, podpisanej w Moskwie 8 lipca 1948 r.
Odpowiednie władze Umawiających się Stron, którym zlecono wypełnienie postanowień niniejszej Umowy pozostają ze sobą w bezpośrednich stosunkach.
W sprawach organizacji i przeprowadzenia przez odpowiednie władze obu Umawiających się Stron posiedzeń, spotkań, wzajemnej informacji o przyjętych decyzjach, przekazania do decyzji instancji dyplomatycznych nierozstrzygniętych i specjalnie ważnych spraw, ustalania sposobu i punktów przekraczania granicy, przekazywania urzędowej korespondencji, zabezpieczenia nietykalności osobistej przedstawicieli odpowiednich władz i innych osób obu Stron, przekraczających granicę dla wykonania postanowień niniejszej Umowy, jak również w innych sprawach o charakterze organizacyjno-technicznym odpowiednie władze obu Umawiających się Stron będą kierować się artykułami VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV i XVI Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o sposobie regulowania konfliktów granicznych i incydentów z dnia 8 lipca 1948 r.
W wypadku zamknięcia granicy dla ruchu na całej jej długości lub na poszczególnych odcinkach, prawo przekraczania granicy dla wypełnienia postanowień niniejszej Umowy oraz Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o sposobie regulowania konfliktów granicznych i incydentów z dnia 8 lipca 1948 roku - zostaje wstrzymane całkowicie lub częściowo w miarę potrzeby, o czym powinny być uprzednio powiadomione odpowiednie władze drugiej Strony.
Koszty utrzymania personelu, któremu zlecono wykonanie postanowień niniejszej Umowy, ponosi samodzielnie każda Strona.
Postanowienia końcowe
Postanowienia końcowe
Umowa niniejsza obowiązywać będzie w przeciągu pięciu lat. O ile żadna z Umawiających się Stron na sześć miesięcy przed wygaśnięciem terminu ważności nie zgłosi wymówienia niniejszej Umowy lub żądania wprowadzenia jakichkolwiek zmian - ważność Umowy automatycznie przedłuża się na przeciąg następnych pięciu lat.
Umowa niniejsza podlega ratyfikacji. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych odbędzie się w Warszawie w możliwie krótkim terminie. Umowa wchodzi w życie w chwili jej ratyfikacji przez obie Umawiające się Strony.
Umowę niniejszą sporządzono w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przy czym oba jej teksty mają jednakową moc.
Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali Umowę niniejszą i wycisnęli na niej swe pieczęcie.
Sporządzono w Moskwie, dnia 8 lipca 1948 roku.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY 2
Przy zawieraniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej niżej podpisani Pełnomocnicy Umawiających się Stron przyjęli następujące postanowienia, stanowiące nierozdzielną część niniejszej Umowy.
Odnośnie art. 1-go Umowy
i Protokoły znaków granicznych ze szkicami topograficznymi na odwrocie, sporządzone przy delimitacji granicy w 1951 roku, dla znaku granicznego Nr 350, znaków granicznych od Nr 351-A do Nr 432-A włącznie i dla znaku granicznego Nr 472; dla znaku granicznego Nr 700, znaków granicznych od Nr 701-B do Nr 859-B włącznie i dla znaku granicznego Nr 860;
oraz odpowiednie załączniki i uzupełnienie do nich.
Odnośnie art. 2-go i 3-go Umowy
Przy delimitacji granicy w 1946-1947 roku na rzece Bug nie wyznaczono odcinka żeglownego; zgodnie z dokumentami delimitacyjnymi podpisanymi dnia 30 kwietnia 1947 roku w Warszawie, na całym granicznym odcinku rzeki Bug, linia granicy została wytyczona środkiem rzeki.
Odnośnie art. 3-go Umowy
Odnośnie art. 4-go Umowy
Oznaczenie linii granicy innym systemem, który nie był przyjęty przy delimitacji, oraz zamiana istniejących słupów granicznych znakami granicznymi nowego typu może mieć miejsce za specjalną zgodą obu Umawiających się Stron.
Odnośnie art. 10-go Umowy
Umawiające się Strony będą troszczyły się o to, żeby urządzenia i budowle zarówno istniejące już, jak i nowowybudowane w bezpośredniej bliskości granicy, odpowiadały wymaganiom przepisów przeciwpożarowych. Przepisy te odpowiednie władze Umawiających się Stron wymieniają między sobą.
Odnośnie art. 11-go Umowy
Rzeki, strumienie i kanały są uważane za graniczne rzeki, strumienie i kanały w obrębie odcinków, wzdłuż których przebiega linia granicy.
Odnośnie art. 12-go, 13-go, 14-go, 15-go, 16-go, 17-go Umowy
Odnośnie spraw dotyczących sposobu użytkowania wód granicznych i ich utrzymania mogą być zawarte specjalne porozumienia.
Odnośnie art. 13-go, 25-go, 32-go Umowy
Jako porę dzienną uważa się czas pomiędzy momentem na pół godziny przed wschodem słońca a momentem na pół godziny po zachodzie słońca.
Odnośnie art. 14-go, 15-go, 16-go, 18-go Umowy
Za graniczne wody bieżące uważa się te odcinki rzek, strumieni i kanałów, wzdłuż których przebiega linia granicy.
Odnośnie art. 14-go, 16-go, 24-go Umowy
Jeśli przy wykonywaniu wspólnych prac powstanie konieczność dostawy materiałów z terytorium jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Strony, to w tym wypadku takie materiały przy przewozie ich przez granicę są wolne od wszelkich opłat i należności.
Odnośnie art. 20-go, 21-go i 22-go Umowy
Odnośnie spraw dotyczących spławu materiałów drzewnych na granicznych wodach bieżących mogą być zawarte między obu Umawiającymi się Stronami specjalne Umowy.
Odnośnie art. 21-go, 27-go Umowy
Robotnicy, którzy przechodzą z terytorium jednej z Umawiających się Stron na terytorium drugiej Strony, poza narzędziami pracy, środkami transportu i żywnością potrzebną na czas pracy nie mogą zabierać ze sobą żadnych przedmiotów.
Odnośnie art. 24-go Umowy
Przy delimitacji granicy w 1946-1947 roku zostało ustalone, że linia granicy dzieli mosty, tamy i śluzy zawsze w połowie budowli niezależnie od przebiegu linii granicy na wodzie.
Odnośnie art. 29-go Umowy
W wypadku, jeśli Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o sposobie regulowania konfliktów granicznych i incydentów z dnia 8 lipca 1948 roku straci moc lub będzie zmieniona, Umawiające się Strony uzgodnią, jakim osobom będzie w przyszłości przekazane wypełnienie funkcji, które Umowa niniejsza zleca Pełnomocnikom Granicznym.
Odnośnie Umowy w ogólności
Sposób rozrachunków wynikających z tytułu niniejszej Umowy będzie ustalony na drodze dyplomatycznej.
Niniejszy Protokół Końcowy sporządzono w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.
Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszy Protokół Końcowy.
Sporządzono w Moskwie, dnia 8 lipca 1948 roku.
Po zaznajomieniu się z powyższymi Aktami uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone, oraz przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 23 grudnia 1948 roku
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (4)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (1)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (2)
- Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej, podpisanej w Moskwie dnia 8 lipca 1948 r.
- Ratyfikacja umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich z dnia 8 lipca 1948 r. o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej.