Art. 39. - ZSRR-Polska. Umowa o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej, podpisana wraz z Protokołem końcowym. Moskwa.1948.07.08.
Dz.U.1949.43.323
Akt utracił mocUmowę niniejszą sporządzono w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przy czym oba jej teksty mają jednakową moc.
Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali Umowę niniejszą i wycisnęli na niej swe pieczęcie.
Sporządzono w Moskwie, dnia 8 lipca 1948 roku.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY 2
Przy zawieraniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o stosunkach prawnych na polsko-radzieckiej granicy państwowej niżej podpisani Pełnomocnicy Umawiających się Stron przyjęli następujące postanowienia, stanowiące nierozdzielną część niniejszej Umowy.
Odnośnie art. 1-go Umowy
i Protokoły znaków granicznych ze szkicami topograficznymi na odwrocie, sporządzone przy delimitacji granicy w 1951 roku, dla znaku granicznego Nr 350, znaków granicznych od Nr 351-A do Nr 432-A włącznie i dla znaku granicznego Nr 472; dla znaku granicznego Nr 700, znaków granicznych od Nr 701-B do Nr 859-B włącznie i dla znaku granicznego Nr 860;
oraz odpowiednie załączniki i uzupełnienie do nich.
Odnośnie art. 2-go i 3-go Umowy
Przy delimitacji granicy w 1946-1947 roku na rzece Bug nie wyznaczono odcinka żeglownego; zgodnie z dokumentami delimitacyjnymi podpisanymi dnia 30 kwietnia 1947 roku w Warszawie, na całym granicznym odcinku rzeki Bug, linia granicy została wytyczona środkiem rzeki.
Odnośnie art. 3-go Umowy
Odnośnie art. 4-go Umowy
Oznaczenie linii granicy innym systemem, który nie był przyjęty przy delimitacji, oraz zamiana istniejących słupów granicznych znakami granicznymi nowego typu może mieć miejsce za specjalną zgodą obu Umawiających się Stron.
Odnośnie art. 10-go Umowy
Umawiające się Strony będą troszczyły się o to, żeby urządzenia i budowle zarówno istniejące już, jak i nowowybudowane w bezpośredniej bliskości granicy, odpowiadały wymaganiom przepisów przeciwpożarowych. Przepisy te odpowiednie władze Umawiających się Stron wymieniają między sobą.
Odnośnie art. 11-go Umowy
Rzeki, strumienie i kanały są uważane za graniczne rzeki, strumienie i kanały w obrębie odcinków, wzdłuż których przebiega linia granicy.
Odnośnie art. 12-go, 13-go, 14-go, 15-go, 16-go, 17-go Umowy
Odnośnie spraw dotyczących sposobu użytkowania wód granicznych i ich utrzymania mogą być zawarte specjalne porozumienia.
Odnośnie art. 13-go, 25-go, 32-go Umowy
Jako porę dzienną uważa się czas pomiędzy momentem na pół godziny przed wschodem słońca a momentem na pół godziny po zachodzie słońca.
Odnośnie art. 14-go, 15-go, 16-go, 18-go Umowy
Za graniczne wody bieżące uważa się te odcinki rzek, strumieni i kanałów, wzdłuż których przebiega linia granicy.
Odnośnie art. 14-go, 16-go, 24-go Umowy
Jeśli przy wykonywaniu wspólnych prac powstanie konieczność dostawy materiałów z terytorium jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Strony, to w tym wypadku takie materiały przy przewozie ich przez granicę są wolne od wszelkich opłat i należności.
Odnośnie art. 20-go, 21-go i 22-go Umowy
Odnośnie spraw dotyczących spławu materiałów drzewnych na granicznych wodach bieżących mogą być zawarte między obu Umawiającymi się Stronami specjalne Umowy.
Odnośnie art. 21-go, 27-go Umowy
Robotnicy, którzy przechodzą z terytorium jednej z Umawiających się Stron na terytorium drugiej Strony, poza narzędziami pracy, środkami transportu i żywnością potrzebną na czas pracy nie mogą zabierać ze sobą żadnych przedmiotów.
Odnośnie art. 24-go Umowy
Przy delimitacji granicy w 1946-1947 roku zostało ustalone, że linia granicy dzieli mosty, tamy i śluzy zawsze w połowie budowli niezależnie od przebiegu linii granicy na wodzie.
Odnośnie art. 29-go Umowy
W wypadku, jeśli Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o sposobie regulowania konfliktów granicznych i incydentów z dnia 8 lipca 1948 roku straci moc lub będzie zmieniona, Umawiające się Strony uzgodnią, jakim osobom będzie w przyszłości przekazane wypełnienie funkcji, które Umowa niniejsza zleca Pełnomocnikom Granicznym.
Odnośnie Umowy w ogólności
Sposób rozrachunków wynikających z tytułu niniejszej Umowy będzie ustalony na drodze dyplomatycznej.
Niniejszy Protokół Końcowy sporządzono w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.
Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszy Protokół Końcowy.
Sporządzono w Moskwie, dnia 8 lipca 1948 roku.
Po zaznajomieniu się z powyższymi Aktami uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone, oraz przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 23 grudnia 1948 roku