Zmiana terytorjum okręgu Zakładu ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie, oraz przekazanie temuż Zakładowi tymczasowo wykonywania ubezpieczenia górników w b. zaborze austrjackim.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.6.41

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 29 grudnia 1919 r.

ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie, oraz w sprawie przekazania temuż Zakładowi tymczasowo wykonywania ubezpieczenia górników w b. zaborze austrjackim.

Na podstawie § 9 ust. 3 austrjackiej ustawy o ubezpieczeniu od wypadków z dn. 28 grudnia 1887 L. 1 Dz. U. P. z r. 1888 oraz § 19 ustawy o ubezpieczeniu od wypadków robotników górniczych z dn. 30 grudnia 1917 L. 523 Dz. U. P. i na zasadzie porozumienia z Rządem Krajowym Księstwa Cieszyńskiego postanawiam co następuje".

Art.  1.

Uchyla się rozporządzenie austrjackiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z dn. 22 stycznia 1889 L. 11 Dz. U. P., którym ustalono okręg terytorjalny Zakładu Ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie i postanawia się, że okręg Zakładu Ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie obejmować ma całą b. Galicję i tę część Śląska austriackiego, która pozostaje pod zwierzchnim zarządem Rady Narodowej w Cieszynie.

Art.  2.

Wszystkie przedsiębiorstwa, podlegające obowiązkowi ubezpieczenia w myśl ustawy z dn. 28 grudnia 1887 Dz. U. P. L. 1 z r. 1888 oraz ustawy z dn. 20 lipca 1894 L. 168 Dz. U. P., działające na terytorjum, oznaczonem w art. 1, mają być ubezpieczone od 1-go stycznia 1919 w Zakładzie ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie.

Art.  3.

Zakładowi ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie przekazuje się tymczasowo wykonywanie na terytorjum, w art. 1 określonem, ubezpieczenia robotników górniczych, podlegających obowiązkowi ubezpieczenia w myśl postanowień § 1 i 2 ustawy z dn. 30 grudnia 1917 L. 523 Dz. U. P. w Zakładzie ubezpieczenia od wypadków robotników górniczych w Wiedniu, za czas od 1-go stycznia 1919 r. począwszy.

Zakładowi ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie przekazuje się również wszelkie dotychczasowe prawa i obowiązki Zakładu ubezpieczenia od wypadków robotników górniczych w Wiedniu wobec przedsiębiorstw w ust. 1 określonych i pracowników w tych przedsiębiorstwach zatrudnionych.

Art.  4. ¹

Zaliczenie przedsiębiorstw do kategorji i klas niebezpieczeństwa, dokonane przez Zakłady, wymienione w art. 2 i 3, pozostają w mocy do dnia 31-go grudnia 1924, względnie do odwołania.

Art.  5.

Właściciele przedsiębiorstw w art. 2 i 3 wymienionych, względnie ich pełnomocnicy, zgłoszą w przeciągu dni 30, licząc od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia, swe przedsiębiorstwa w Zakładzie ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie, dołączając orzeczenie o zaliczeniu wydane przez Zakład ubezpieczenia robotników od wypadków dla Moraw i Śląska w Bernie oraz przez Zakład ubezpieczenia od' wypadków robotników górniczych w Wiedniu. Przedsiębiorstwa nowo otwarte winny być zgłoszone w terminie 14-dniowym w myśl § 18 i 19 ustawy z dnia 28 grudnia 1887, a to pod grozą następstw § 52 tejże ustawy.

Art.  6.

Właściciele przedsiębiorstw, w art. 3 wymienionych, względnie ich pełnomocnicy, obowiązani są przedłożyć Zakładowi ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie obliczenia opłat za ubiegłe okresy płatności i przesłać temu Zakładowi przypadające opłaty, o ile nie uiścili już tych opłat w Zakładzie ubezpieczenia od wypadków robotników górniczych w Wiedniu.

Przedsiębiorcy, którzy uczynili już zadość ciążącemu na nich obowiązkowi przedłożenia obliczeń, względnie uiszczenia opłat za czas od 1-go lipca 1918, winni przedłożyć Zakładowi ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie dowody, że obowiązek ten rzeczywiście wypełnili.

Art.  7.

Doniesienia o wypadkach, zaszłych w czasie od 1-go stycznia 1919 w przedsiębiorstwach, wymienionych w art. 3, które przedsiębiorcy względnie ich zastępcy obowiązani są wnosić po myśli § 29 ustawy z dnia 28 grudnia 1887 do władz politycznych 1-ej instancji, władze te mają po myśli § 30 powołanej ustawy odsyłać bezzwłocznie Zakładowi ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie.

Akta dochodzeń wypadkowych, nieukończonych do dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia, mają być przesłane zakładowi ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie.

Art.  8.

Ubezpieczeni, którzy przed 1-ym stycznia 1919 roku pobierali renty z Zakładu ubezpieczenia robotników od wypadków dla Moraw i Śląska w Bernie oraz Zakładu ubezpieczenia od wypadków robotników górniczych w Wiedniu, przedłożą w przeciągu 3-miesięcy orzeczenia rentowe, wydane przez te Zakłady, Zakładowi ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie.

Art.  9.

Działalność sądów rozjemczych w Krakowie i Drohobyczu, powołanych do życia rozporządzeniem Ministerstwa Sprawiedliwości, Ministerstwa Robót Publicznych i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z d. 26 listopada 1914 Nr 339 Dz. U. P., będzie uregulowana osobnem rozporządzeniem właściwych władz.

Art.  10.

Czynności, wynikłe z postanowień niniejszego rozporządzenia w sprawach ubezpieczenia robotników górniczych od wypadków, sprawuje dotychczasowy Zarząd Zakładu ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie, aż do dalszego rozporządzenia.

Art.  11.

Rachunkowość w zakresie czynności, przekazanych Zakładowi ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie, prowadzona będzie

odrębnie.

Art.  12.

Władze i instytucje, które na mocy polecenia Starostwa Górniczego w Krakowie wypłacały i przyznawały renty uszkodzonym, jakoteż przyjmowały opłaty od przedsiębiorców, przedłożą Zakładowi ubezpieczenia robotników od wypadków we Lwowie w przeciągu miesiąca od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia wykazy rent wypłaconych, wykazy rent przyznanych i wykazy pobranych od przedsiębiorców opłat.

Art.  13.

Rozporządzenie niniejsze obowiązuje od dnia ogłoszenia. Warszawa, dnia 29 grudnia 1919 r.

¹ Art. 4 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 23 czerwca 1921 r. (Dz.U.21.55.350) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 czerwca 1921 r.