Zm.: ustawa z dnia 31 lipca 1919 r. (Dz. Pr. Nr 65 poz. 392) o przyznaniu dla cywilnych emerytowanych funkcjonarjuszów państwowych, kolejowych, dla nauczycieli szkół powszechnych, średnich i wyższych, jak też dla wdów i sierot po nich, oraz księży emerytów nadzwyczajnego dodatku drożyźnianego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.4.18

Akt utracił moc

Wersja od: 21 stycznia 1920 r.

USTAWA

z dnia 8 stycznia 1920 r.

w sprawie zmiany ustawy z dnia 3 lipca 1919 r. (Dz. Pr. № 65 poz. 392) o przyznaniu dla cywilnych emerytowanych funkcjonarjuszów państwowych, kolejowych, dla nauczycieli szkół powszechnych, średnich i wyższych, jak też dla wdów i sierot po nich, oraz księży emerytów nadzwyczajnego dodatku drożyźnianego.

Art.  1.

Art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1919 r. (Dz. Pr. № 65 poz. 392) ma na przyszłość opiewać jak następuje.

Nadzwyczajny dodatek drożyźniany będzie wypłacany miesięcznie i wynosi od dotychczas pobieranych emerytur, pensji wdowich i sierocych, jakoteż darów z łaski, bez dodatków drożyźnianych i kwartalnych w rocznej kwocie:

a) dla emerytów, wdów i sierot, przebywających na obszarze Państwa, gdzie dodatki drożyźniane były już przyznawane:

do	włącznie	400	koron					200%
"	"	600	"					100%
"	"	1000	"					75%
"	"	2000	"					50%
	wyżej	2000	"					20%

b) dla emerytów, wdów i sierot, przebywających na obszarze Państwa, gdzie dodatki drożyźniane nie były dotąd przyznawane:

do	włącznie	200	marek					250%
"	"	300	"					200%
"	"	600	"					150%
"	"	1000	"					100%
"	"	2000	"					70%
	wyżej	2000	"					30%

Art.  2.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Skarbu.