Zm.: rozporządzenie w sprawie specyfikacji, kryteriów czystości, wymagań dotyczących pobierania próbek i metod analitycznych stosowanych w trakcie urzędowej kontroli żywności do oznaczania parametrów właściwych dla poszczególnych dozwolonych substancji dodatkowych, poszczególnych substancji pomagających w przetwarzaniu oraz zawartości zanieczyszczeń.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2005.58.511
Akt jednorazowy Wersja od: 7 kwietnia 2005 r.
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA 1
z dnia 30 marca 2005 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie specyfikacji, kryteriów czystości, wymagań dotyczących pobierania próbek i metod analitycznych stosowanych w trakcie urzędowej kontroli żywności do oznaczania parametrów właściwych dla poszczególnych dozwolonych substancji dodatkowych, poszczególnych substancji pomagających w przetwarzaniu oraz zawartości zanieczyszczeń 2
Na podstawie art. 9 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 265) zarządza się, co następuje:
W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie specyfikacji, kryteriów czystości, wymagań dotyczących pobierania próbek i metod analitycznych stosowanych w trakcie urzędowej kontroli żywności do oznaczania parametrów właściwych dla poszczególnych dozwolonych substancji dodatkowych, poszczególnych substancji pomagających w przetwarzaniu oraz zawartości zanieczyszczeń (Dz. U. z 2003 r. Nr 59, poz. 530 oraz z 2004 r. Nr 94, poz. 934) w załączniku nr 1 do rozporządzenia wprowadza się następujące zmiany:
1)
w części I "Specyfikacje, kryteria czystości dla dozwolonych substancji słodzących":a)
po poz. 13 dodaje się poz. 13a w brzmieniu:| "13a. E 955 SUKRALOZA | |
| Nazwy synonimowe | 4,1',6'-Trichlorogalaktosacharoza |
| Definicja | |
| Nazwa chemiczna | 1,6-Dichloro-1,6-dideoksy-β-D-fruktofuranozylo-4-chloro-4-deoksy-α-D-galaktopiranozyd |
| Numer wg Europejskiego Spisu | |
| Substancji Chemicznych | 259-952-2 |
| Wzór chemiczny | C12H19Cl3O8 |
| Masa cząsteczkowa | 397,64 |
| Analiza | Zawiera nie mniej niż 98 % i nie więcej niż 102 % C12H19Cl3O8, w przeliczeniu na bezwodną masę |
| Opis | Praktycznie bezwonny, krystaliczny proszek o barwie białej lub prawie białej |
| Identyfikacja | |
| A. pH 10 % roztworu | Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 7,0 |
| B. Rozpuszczalność | Łatwo rozpuszczalny w wodzie, metanolu i etanolu Słabo rozpuszczalny w octanie etylu |
| C. Absorpcja w podczerwieni | Widmo w podczerwieni próbki zdyspergowanej w bromku potasu wykazuje względne maksimum przy podobnych długościach fali jak w widmie odniesienia otrzymanym przy użyciu sukralozy jako wzorca odniesienia. |
| D. Chromatografia cienkowarstwowa | Główna plama roztworu badanego posiada tę samą wartość Rf co główna plama roztworu standardowego A przywołanego w teście na inne chlorowane disacharydy. Roztwór standardowy A otrzymuje się przez rozpuszczenie 1,0 g wzorca odniesienia sukralozy w 10 ml metanolu. |
| E. Skręcalność właściwa | [α]20D: +84,0° do +87,5° w przeliczeniu na bezwodną masę (10% w/v roztwór) |
| Czystość | |
| Zawartość wody | Nie więcej niż 2,0 % (metoda Karla Fischera) |
| Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,7 % |
| Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg |
| Inne chlorowane disacharydy | Nie więcej niż 0,5 % |
| Chlorowane monosacharydy | Nie więcej niż 0,1 % |
| Tlenek trifenylofosfanu | Nie więcej niż 150 mg/kg |
| Metanol | Nie więcej niż 0,1 %", |
b)
po poz. 15 dodaje się poz. 15a w brzmieniu:| "15a. E 962 SÓL ASPARTAMU I ACESULFAMU | |
| Nazwy synonimowe | Aspartam-acesulfam |
| Definicja | Sól otrzymuje się przez ogrzewanie aspartamu i acesulfamu K, w stosunku około 2:1 (w/w) w roztworze o odczynie kwaśnym, a następnie krystalizację. Potas oraz woda są eliminowane. Produkt jest bardziej stabilny niż sam aspartam. |
| Nazwa chemiczna | Sól 6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4(3H)-on-2,2-ditlenkowa kwasu L-fenyloalanylo-2-metylo-L-α-asparaginowego |
| Wzór chemiczny | C18H23O9N3S |
| Masa cząsteczkowa | 457,46 |
| Analiza | 63,0 % do 66,0 % aspartamu (w suchej masie) i 34,0 % do 37,0 % acesulfamu (forma kwaśna w suchej masie) |
| Opis | Biały, bezwonny, krystaliczny proszek |
| Identyfikacja | |
| A. Rozpuszczalność | Trudno rozpuszczalny w wodzie; słabo rozpuszczalny w etanolu |
| B. Transmitancja | Transmitancja 1 % roztworu w wodzie oznaczona w 1 cm kuwecie przy 430 nm za pomocą odpowiedniego spektrofotometru, stosując wodę jako próbkę odniesienia, wynosi nie mniej niż 0,95, co odpowiada absorbancji nie większej niż około 0,022 |
| C. Skręcalność właściwa | [α]20D: +14,5° do +16,5° Oznaczyć przy stężeniu 6,2 g w 100 ml kwasu mrówkowego (15N) w ciągu 30 minut od przygotowania roztworu. Otrzymaną skręcalność właściwą podzielić przez 0,646 w celu skorygowania o zawartość aspartamu w soli aspartamu i acesulfamu. |
| Czystość | |
| Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 4 godziny) |
| Kwas 5-benzylo-3,6-diokso-2-piperazynooctowy | Nie więcej niż 0,5 % |
| Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg"; |
2)
w części II w pkt II "Szczegółowe kryteria czystości barwników" poz. 30 i 31 otrzymują brzmienie:| "30. E 160a(i) MIESZANINA KAROTENÓW | |
| 1. KAROTENY otrzymywane z roślin | |
| Nazwy synonimowe | Cl Pomarańczowy spożywczy 5 |
| Definicja | Mieszanina karotenów jest otrzymywana w wyniku ekstrakcji rozpuszczalnikami naturalnych odmian roślin jadalnych, marchwi, olejów roślinnych, trawy, lucerny i pokrzywy. Głównym składnikiem barwiącym są karotenoidy, z których większą część stanowi beta-karoten. Mogą być obecne również alfa-, gamma-karoten oraz inne pigmenty. Oprócz pigmentów barwiących, mieszanina karotenów może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w surowcach. Do ekstrakcji mogą być używane tylko następujące rozpuszczalniki: aceton, keton metyloetylowy, metanol, etanol, propan-2-ol, heksan (*), dichlorometan i dwutlenek węgla |
| Klasa | Karotenoidy |
| Numer wg Colour Index | 75130 |
| Numer wg Europejskiego | |
| Spisu Substancji Chemicznych | 230-636-6 |
| Wzór chemiczny | Beta-karoten: C40H56 |
| Masa cząsteczkowa | Beta-karoten: 536,88 |
| Analiza | Zawartość karotenów (w przeliczeniu na beta-karoten) wynosi nie mniej niż 5 %. Dla produktów otrzymanych przez ekstrakcję olejów roślinnych: nie mniej niż 0,2 % w tłuszczach jadalnych |
| E1%1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie | |
| Identyfikacja | |
| A. Spektrometria | Maksimum w cykloheksanie przy 440-457 nm i 470-486 nm |
| Czystość | |
| Pozostałości rozpuszczalników | Aceton } Keton metyloetylowy }Nie więcej niż Metanol }50 mg/kg, Propan-2-ol }pojedynczo lub łącznie Heksan } Etanol } Dichlorometan: Nie więcej niż 10 mg/kg |
| Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
| (*) benzenu nie więcej niż 0,05 % v/v | |
| 2. KAROTENY otrzymywane z alg | |
| Nazwy synonimowe | Cl Pomarańczowy spożywczy 5 |
| Definicja | Mieszanina karotenów może być również otrzymywana z naturalnych odmian alg Dunaliella salina, rosnących w dużych słonych jeziorach w okolicach Whyalla w Południowej Australii. Beta-karoten jest ekstrahowany przy użyciu olejków eterycznych. Preparat jest 20-30 % zawiesiną w oleju spożywczym. Stosunek izomerów trans-cis mieści się w granicach 50/50-71/29. Głównym składnikiem barwiącym są karotenoidy, z których większą część stanowi beta-karoten. Mogą być obecne również alfa-karoten, luteina, zeaksantyna i beta-kryptoksantyna. Oprócz pigmentów barwiących, mieszanina karotenów może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w surowcach. |
| Klasa | Karotenoidy |
| Numer wg Colour Index | 75130 |
| Wzór chemiczny | Beta-karoten: C40H56 |
| Masa cząsteczkowa | Beta-karoten: 536,88 |
| Analiza | Zawartość karotenów (w przeliczeniu na beta-karoten) wynosi nie mniej niż 20 % |
| E1%1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie | |
| Identyfikacja | |
| A. Spektrometria | Maksimum w cykloheksanie przy 440-457 nm i 474-486 nm |
| Czystość | |
| Naturalne tokoferole w oleju jadalnym | Nie więcej niż 0,3 % |
| Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
| 31. E 160a(ii) BETA-KAROTEN | |
| 1. Beta-karoten | |
| Nazwy synonimowe | Cl Pomarańczowy spożywczy 5 |
| Definicja | Niniejsza specyfikacja odnosi się głównie do wszystkich trans izomerów beta-karotenu łącznie z niewielkimi ilościami innych karotenoidów. Rozcieńczone i stabilizowane preparaty mogą mieć różne stosunki izomerów cis/trans |
| Klasa | Karotenoidy |
| Numer wg Colour Index | 40800 |
| Numer wg Europejskiego | |
| Spisu Substancji Chemicznych | 230-636-6 |
| Nazwy chemiczne | Beta-karoten, beta,beta-karoten |
| Wzór chemiczny | C40H56 |
| Masa cząsteczkowa | 536,88 |
| Analiza | Nie mniej niż 96 % substancji barwiących ogółem (w przeliczeniu na beta-karoten) |
| E1%1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie | |
| Opis | Czerwone do brązowawo-czerwonych kryształy lub krystaliczny proszek |
| Identyfikacja | |
| A. Spektrometria | Maksimum w cykloheksanie przy 453-456 nm |
| Czystość | |
| Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,2 % |
| Dodatkowe substancje barwiące | Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % substancji barwiących ogółem |
| Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
| 2. Beta - karoten z Blakeslea trispora | |
| Nazwy synonimowe | Cl Pomarańczowy spożywczy 5 |
| Definicja | Otrzymywany w procesie fermentacji przy użyciu mieszanej kultury fizjologicznie różnych osobników typów (+) i (-) naturalnych szczepów grzyba Blakeslea trispora. Beta-karoten jest ekstrahowany z biomasy octanem etylu lub kolejno: octanem izobutylu i alkoholem izopropylowym, a następnie krystalizowany. Skrystalizowany produkt zawiera głównie trans beta-karoten. W wyniku naturalnego procesu około 3 % produktu zawiera mieszaninę karotenoidów, która jest charakterystyczna dla produktu. |
| Klasa | Karotenoidy |
| Numer wg Colour Index | 40800 |
| Numer wg Europejskiego | |
| Spisu Substancji Chemicznych | 230-636-6 |
| Nazwy chemiczne | Beta-karoten, beta,beta-karoten |
| Wzór chemiczny | C40H56 |
| Masa cząsteczkowa | 536,88 |
| Analiza | Nie mniej niż 96 % substancji barwiących ogółem (w przeliczeniu na beta-karoten) |
| E1%1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie | |
| Opis | Czerwone, brązowawo-czerwone, purpurowo-fioletowe kryształy lub krystaliczny proszek (barwa zależy od użytego rozpuszczalnika ekstrakcyjnego i warunków krystalizacji) |
| Identyfikacja | |
| A. Spektrometria | Maksimum w cykloheksanie przy 453-456 nm |
| Czystość | |
| Pozostałości rozpuszczalników | Octan etylu } Nie więcej niż 0,8 % Etanol } pojedynczo lub łącznie Octan izobutylu: Nie więcej niż 1,0 % Alkohol izopropylowy: Nie więcej niż 0,1 % |
| Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,2 % |
| Dodatkowe substancje barwiące | Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % substancji barwiących ogółem |
| Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
| Mikotoksyny: | |
| Aflatoksyna B1 | Nieobecna |
| Trichoteceny (T2) | Nieobecne |
| Ochratoksyna | Nieobecna |
| Zearalenon | Nieobecny |
| Mikrobiologia: | |
| Pleśnie | Nie więcej niż 100/g |
| Drożdże | Nie więcej niż 100/g |
| Salmonella | Nieobecne w 25 g |
| Escherichia coli | Nieobecne w 5 g"; |
3)
w części III "Specyfikacje, kryteria czystości dla dozwolonych substancji dodatkowych innych niż substancje słodzące i barwniki oraz substancji pomagających w przetwarzaniu":a)
poz. 117 i 118 otrzymują brzmienie:| "117. E 407 KARAGEN | |
| Nazwy synonimowe | Produkt handlowy jest wprowadzany do obrotu pod różnymi nazwami, takimi jak: |
| - mech irlandzki | |
| - eucheuman (z gat. Eucheuma spp.) | |
| - irydofykan (z gat. Iridaea spp.) | |
| - hypnean (z gat. Hypnea spp.) | |
| - furcellaran lub agar duński (z Furcellaria fastigiata) | |
| - karagen (z gat. Chondrus i Gigartina spp.) | |
| Definicja | Karagen otrzymuje się na drodze wodnej ekstrakcji naturalnie występujących odmian wodorostów morskich z rodzin Gigartinaceae, Solieriaceae, Hypneaceae i Furcellariaceae należących do klasy Rhodophyceae (algi czerwone). Nie należy stosować innego organicznego środka strącającego poza metanolem, etanolem i 2-propanolem. Karagen składa się głównie z soli potasowych, sodowych, magnezowych i wapniowych estrów siarczanowych polisacharydów, które po hydrolizie dają galaktozę i 3,6-anhydrogalaktozę. Karagen nie powinien być hydrolizowany ani w jakikolwiek inny sposób rozkładany chemicznie |
| Numer wg Europejskiego Spisu | |
| Substancji Chemicznych | 232-524-2 |
| Opis | Gruboziarnisty lub miałki proszek, barwa żółtawa do bezbarwnej, praktycznie bez zapachu |
| Identyfikacja | |
| A. Dodatni wynik próby na obecność galaktozy, anhydrogalaktozy i siarczanów | |
| Czystość | |
| Zawartość metanolu, etanolu i 2-propanolu | Nie więcej niż 0,1 % pojedynczo lub łącznie |
| Lepkość 1,5 % roztworu w temperaturze 75 °C | Nie mniej niż 5 mPa.s |
| Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 12 % (105 °C, 4 godziny) |
| Siarczany | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę (jako SO4) |
| Popiół | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę, po prażeniu w temperaturze 550 °C |
| Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1 % w przeliczeniu na suchą masę, (popiół nierozpuszczalny w 10 % kwasie solnym) |
| Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 2 % w przeliczeniu na suchą masę (substancje nierozpuszczalne w 1 % v/v kwasie siarkowym) |
| Karagen o niskiej masie cząsteczkowej (frakcja o masie cząsteczkowej poniżej 50 kDa) | Nie więcej niż 5 % |
| Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
| Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
| Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
| Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
| Ogólna liczba drobnoustrojów | Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie |
| Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 300 kolonii w 1 gramie |
| E. coli | Nieobecne w 5 g |
| Salmonella spp. | Nieobecne w 10 g |
| 118. E 407a PRZETWORZONE WODOROSTY MORSKIE Z GATUNKU EUCHEUMA | |
| Nazwy synonimowe | PES (akronim angielskiego odpowiednika terminu "przetworzone wodorosty morskie") |
| Definicja | Przetworzone wodorosty morskie otrzymuje się przez obróbkę wodnym alkalicznym roztworem (KOH) naturalnie występujących odmian alg morskich ze szczepu Eucheuma cottonii i Eucheuma spinosum należących do klasy Rhodophyceae (algi czerwone) w celu usunięcia zanieczyszczeń, a następnie przemycie czystą wodą i suszenie w celu otrzymania produktu handlowego. Bardziej czysty produkt można uzyskać przez przemywanie metanolem, etanolem lub 2-propanolem i suszenie. Produkt zawiera głównie sole potasowe estrów siarczanowych polisacharydów, które po hydrolizie dają galaktozę i 3,6-anhydrogalaktozę. Sole sodowe, wapniowe i magnezowe estrów siarczanowych polisacharydów występują w mniejszych ilościach. Produkt zawiera również celulozę z alg w ilości do 15 %. Karagen obecny w przetworzonych wodorostach morskich nie powinien być hydrolizowany ani w jakikolwiek inny sposób rozkładany chemicznie |
| Opis | Gruboziarnisty lub miałki proszek, barwa beżowa do żółtawej, praktycznie bez zapachu |
| Identyfikacja | |
| A. Dodatni wynik próby na obecność galaktozy, anhydrogalaktozy i siarczanów | |
| B. Rozpuszczalność | W wodzie tworzy mętne, lepkie zawiesiny. Nierozpuszczalny w etanolu |
| Czystość | |
| Zawartość metanolu, etanolu i 2-propanolu | Nie więcej niż 0,1 % pojedynczo lub łącznie |
| Lepkość 1,5 % roztworu w temperaturze 75 °C | Nie mniej niż 5 mPa.s |
| Ubytek po suszeniu | Nie więcej niż 12 % (105 °C, 4 godziny) |
| Siarczany | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę (jako SO4) |
| Popiół | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę, po prażeniu w temperaturze 550 °C |
| Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1 % w przeliczeniu na suchą masę, (popiół nierozpuszczalny w 10 % kwasie solnym) |
| Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 15 % w przeliczeniu na suchą masę (substancje nierozpuszczalne w 1 % v/v kwasie siarkowym) |
| Karagen o niskiej masie cząsteczkowej (frakcja o masie cząsteczkowej poniżej 50 kDa) | Nie więcej niż 5 % |
| Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
| Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
| Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
| Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
| Ogólna liczba drobnoustrojów | Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie |
| Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 300 kolonii w 1 gramie |
| E. coli | Nieobecne w 5 g |
| Salmonella spp. | Nieobecne w 10 g", |
b)
po poz. 265 dodaje się poz. 265a w brzmieniu:| "265a. E 907 UWODORNIONY POLI-1-DEKEN | |
| Nazwy synonimowe | Uwodorniony polidek-1-en |
| Uwodorniona poli-alfa-olefina | |
| Definicja | |
| Wzór chemiczny | C10nH20n+2 gdzie n = 3-6 |
| Masa cząsteczkowa | 560 (wartość średnia) |
| Analiza | Nie mniej niż 98,5 % uwodornionego poli-1-dekenu posiadającego następujący rozkład oligomerów: |
| C30: 13-37 % | |
| C40: 35-70 % | |
| C50: 9-25 % | |
| C60: 1-7 % | |
| Opis | Bezbarwna, bezwonna, lepka ciecz |
| Identyfikacja | |
| A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie; słabo rozpuszczalny w etanolu; rozpuszczalny w toluenie |
| B. Spalanie | Spala się jasnym płomieniem, wydzielając charakterystyczny zapach podobny do zapachu parafiny |
| Czystość | |
| Lepkość | Pomiędzy 5,7 x 10-6 a 6,1 x 10-6 m2s-1 w 100 °C |
| Związki z liczbą węgli mniejszą niż 30 | Nie więcej niż 1,5 % |
| Substancje łatwo ulegające zwęglaniu | Po 10 minutach wytrząsania w łaźni z wrzącą wodą zawartość probówki z kwasem siarkowym i 5 g próbki uwodornionego poli-1-dekenu nie jest ciemniejsza niż bardzo jasnosłomkowy kolor |
| Nikiel | Nie więcej niż 1 mg/kg |
| Ołów | Nie więcej niż 1 mg/kg", |
c)
po poz. 305 dodaje się poz. 305a w brzmieniu:| "305a. E 1517 DIOCTAN GLICEROLU | |
| Nazwy synonimowe | Diacetyna |
| Definicja | Dioctan glicerolu najczęściej składa się z mieszaniny 1,2- i 1,3-dioctanów glicerolu z mniejszą ilością mono- i tri-estrów. |
| Nazwy chemiczne | Dioctan glicerolu Dioctan 1,2,3-propanotriolu |
| Wzór chemiczny | C7H12O5 |
| Masa cząsteczkowa | 176,17 |
| Analiza | Nie mniej niż 94,0 % |
| Opis | Klarowna, bezbarwna, higroskopijna, nieco oleista ciecz o słabym tłuszczowym zapachu |
| Identyfikacja | |
| A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Mieszający się z etanolem |
| B. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu i octanu | |
| C. Ciężar właściwy | d2020: 1,175-1,195 |
| D. Zakres temperatur wrzenia | Pomiędzy 259 °C a 261 °C |
| Czystość | |
| Popiół całkowity | Nie więcej niż 0,02 % |
| Kwasowość | Nie więcej niż 0,4 % (jako kwas octowy) |
| Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
| Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg", |
d)
po poz. 306 dodaje się poz. 306a w brzmieniu:| "306a. E 1519 ALKOHOL BENZYLOWY | |
| Nazwy synonimowe | Fenylokarbinol |
| Alkohol fenylometylowy | |
| Benzenometanol | |
| Alfa-hydroksytoluen | |
| Definicja | |
| Nazwy chemiczne | Alkohol benzylowy |
| Fenylometanol | |
| Wzór chemiczny | C7H8O |
| Masa cząsteczkowa | 108,14 |
| Analiza | Nie mniej niż 98,0 % |
| Opis | Bezbarwna, klarowna ciecz o słabym, aromatycznym zapachu |
| Identyfikacja | |
| A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu i eterze |
| B. Współczynnik załamania światła | [n]20D: 1,538-1,541 |
| C. Ciężar właściwy | d2525: 1,042-1,047 |
| D. Dodatni wynik próby na obecność nadtlenków | |
| Czystość | |
| Zakres destylacji | Nie mniej niż 95 % v/v destylując pomiędzy 202 a 208 °C |
| Liczba kwasowa | Nie więcej niż 0,5 |
| Aldehydy | Nie więcej niż 0,2 % v/v (jako benzaldehyd) |
| Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg". |
Substancje, o których mowa w § 1, wprowadzone do obrotu lub znakowane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, które nie spełniają wymagań określonych w rozporządzeniu wymienionym w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, mogą znajdować się w obrocie do wyczerpania zapasów.
1 Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 134, poz. 1439).
2 Niniejszym rozporządzeniem wdraża się postanowienia:
a) dyrektywy Komisji 2004/45/WE z dnia 16 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 96/77/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz. Urz. WE L 113 z 20.04.2004, str. 19),
b) dyrektywy Komisji 2004/46/WE z dnia 16 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 95/31/WE w odniesieniu do E 955 sukralozy i soli aspartamu-acesulfamu E 962 (Dz. Urz. WE L 114 z 21.04.2004, str. 15),
c) dyrektywy Komisji 2004/47/WE z dnia 16 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 95/45/WE w odniesieniu do mieszanych karotenów (E 160 a (i)) i beta-karotenu (E 160 a (ii)) (Dz. Urz. WE L 113 z 20.04.2004, str. 24).
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (5)
Akty zmieniane liczba obiektów na liście: (1)
Podstawa prawna liczba obiektów na liście: (1)
Akty implementowane liczba obiektów na liście: (3)
- Dyrektywa 2004/47/WE zmieniająca dyrektywę 95/45/WE w odniesieniu do mieszanych karotenów (E 160 a i)) i beta-karotenu (E 160 a ii))
- Dyrektywa 2004/45/WE zmieniająca dyrektywę 96/77/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące
- Dyrektywa 2004/46/WE zmieniająca dyrektywę 95/31/WE w odniesieniu do E 955 sukralozy i soli aspartamu-acesulfamu E 962