Zastosowanie złotego do kosztów i opłat sądowych w województwach: poznańskiem i pomorskiem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.19.187

Akt utracił moc

Wersja od: 29 lutego 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 25 lutego 1924 r.

o zastosowaniu złotego do kosztów i opłat sądowych w województwach: poznańskiem i pomorskiem.

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 24 marca 1923 r. w przedmiocie kosztów sądowych i opłat w województwach: poznańskiem i pomorskiem (Dz. U. R. P. № 43, poz. 292) oraz art. 5, 6 i 7 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do Obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe (Dz. U. R. P. № 127, poz. 1044) zarządza się co następuje;

§ 1. Uchyla się rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1923 r. w przedmiocie kosztów sądowych i opłat w województwach: poznańskiem i pomorskiem (Dz. U. R. P. № 137, poz. 1135).

§ 2. Wszelkie kwoty w markach polskich wymienione:

1) w niemieckiej ustawie o kosztach sądowych z dnia 18 czerwca 1878 r.,

2) w niemieckiej ustawie o opłatach komorników sądowych z dnia 24 czerwca 1878 r.,

3) w niemieckiej ordynacji o opłatach adwokatów z dnia 7 lipca 1879 r.,

4) w niemieckiej ustawie o opłatach świadków i znawców z dnia 30 czerwca 1879 r.,

5) w pruskiej ustawie o kosztach sądowych z dnia 25 lipca 1910 r.,

6) w pruskiej ordynacji o opłatach notarjuszy z dnia 25 lipca 1910 r.,

7) w pruskiej ustawie o opłatach adwokatów i komorników sądowych z dnia 21 marca 1910 r.,

w wysokości ustalonej ustawą z dnia 24 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 43, poz. 292) przelicza się na złote równe frankowi złotemu w ten sposób, że w miejsce kwot w markach polskich wstępuje taka kwota złotych, jaka wypadnie z podzielenia tych kwot marek polskich, przez tysiąc, o ile w następnych paragrafach inaczej nie postanowiono.

Niezmienione zostają stawki oznaczone w stopie procentowej (stawki procentowe).

§ 3. § 7 niemieckiej ustawy o kosztach sądowych otrzymuje brzmienie następujące:

"Najniższa kwota opłaty wynosi, nie naruszając przepisu § 59 ust. 2 - czterdzieści groszy.

Kwoty groszy niepodzielne przez dziesięć zaokrągla się wzwyż do kwoty podzielnej przez dziesięć".

§ 4. § 8 niemieckiej ordynacji o opłatach adwokatów otrzymuje brzmienie następujące:

"Najniższa kwota wszelkiej opłaty, która się ma obliczyć wedle przepisów rozdziałów drugiego do czwartego wynosi 2 złote.

Kwoty groszy niepodzielne przez dziesięć zaokrągla się wzwyż do kwoty podzielnej przez dziesięć".

§ 5. Pruska ustawa o kosztach sądowych ulega następującym zmianom:

1) § 32 otrzymuje brzmienie następujące:

"Najniższa kwota opłaty wynosi 1 złoty, o ile w tej ustawie nie postanowiono innej najniższej kwoty opłaty.

Kwoty niepodzielne przez dziesięć zaokrągla się wzwyż do kwoty groszy podzielnej przez dziesięć.

Opłaty, które są wyznaczone dla kwot 800, 1.000, 2.000 i 4.000 złotych (§92, 96) oblicza się w pełnej kwocie także za nadwyżki powyższych kwot.

W przedmiocie zaokrąglania wymiarów stemplowych mają zastosowanie przepisy ustawy stemplowej".

2) w § 72 ustępy 1 ą), 2 a), 3 a) i 4 otrzymują brzmienie następujące:

1) przy firmach handlowych pojedynczych:

a) za wciągnięcie firmy (pierwszy wpis)

I	kategorja	handlowa	złotych	60
II	"	"	"	20
III	"	"	"	10
I	kategorja	przemysłowa	złotych	75
II	"	"	"	60
III	"	"	"	45
IV	"	"	"	30
V	"	"	"	18
VI	"	"	"	12
VII	"	"	"	5

2) przy spółkach jawnych handlowych, spółkach komandytowych, spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, oraz osobach, prawniczych podlegających obowiązkowi zarejestrowania ze wzglądu na przedmiot lub rodzaj przedsiębiorstwa oraz jego rozmiar:

a) za pierwszy wpis przy kapitale zakładowym do 50.000 złotych włącznie - podwójną opłatę określoną w ustąpię 1 a) stosownie do kategorji handlowej' lub przemysłowej, przy kapitale zaś powyżej 50.000 złotych po 10 złotych od każdych następnych 10.000 złotych, przyczem. niepełne 10.000 złotych uważa się z& pełne;

3) przy towarzystwach akcyjnych i akcyjno-komandytowych:'

a) za pierwszy wpis przy kapitale zakładowym do 50.000 złotych-potrójny opłatę określoną w ustąpię 1 a) dla 1 kategorji handlowej lub przemysłowej stosownie do charakteru przedsiębiorstwa-; przy kapitale zakładowym powyżej 50.000 zł. po 25 złotych od każdych następnych 20.000 złotych, licząc niepełne 20.000 złotych za pełne;

4) przy spółdzielniach:

a) za pierwszy wpis zlot 4

b) za wpis o zmianie statutu lub wykreślenie firmy " 2

c) za każdy inny wpis " 1

§ 6. § 3 pruskiej ordynacji o opłatach notarjuszy otrzymuje brzmienie następujące:

"Najniższa kwota opłaty wynosi 3 złote, o ile w tej ustawie co do opłat inaczej nie postanowiono. Przy przetargach opłaty za udokumentowanie przybicia podwyższa się do tej najniższej kwoty tylko wtedy, gdy suma tych opłat w postępowaniu przetargowem nie dosięga 3 złotych.

Kwoty groszy niepodzielne przez dziesięć zaokrągla się wzwyż do kwoty podzielnej przez dziesięć".

§ 7. Aż do czasu wprowadzenia złotych jako środka płatniczego, opłaty obliczone w złotych, uiszczane będą w markach polskich według kursu franka złotego obowiązującego w okresie uiszczenia należności.

W okresie od dnia 1 do dnia 15 każdego miesiąca obowiązywać będzie dla złotego w zakresie opłat i kosztów sądowych, kurs franka złotego z dnia 28 poprzedniego miesiąca w okresie od dnia 16 do końca miesiąca kurs z dnia 13 tegoż miesiąca ogłaszany przez Ministra Skarbu na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 127 poz. 1044).

Jeśli z przeliczenia należnej sumy złotych, na marki polskie dokonanego przy wpłacie należności, wyniknie suma marek polskich niepodzielna przez dziesięć tysięcy a zarazem cztery ostatnie cyfry tworzą liczbę 5.000 lub więcej, to zaokrągla się je wzwyż do kwoty podzielną przez dziesięć tysięcy; jeśli ostatnie cztery cyfry tworzą liczbą niższą niż 5.000 to cyfry te zastępuje się zerami.

§ 8. Jeżeli wartość przedmiotu służąca za podstawę wymiaru opłaty, oznaczona jest w markach polskich, to wartość ta dla uzyskania podstawy wymiaru w złotych będzie przerachowana na złote według kursu wskazanego w § 7 niniejszego rozporządzenia.

Przerachowanie nastąpi według następujących zasad:

1) w cywilnych sprawach spornych:

a) gdy przedmiotem są roszczenia pieniężne - według kursu okresu, w którym opłata stała się wymagalna.

b) gdy przedmiotem są Inne roszczenia majątkowe według kursu okresie, w którym wniesiono skargę. lub podano wniosek rozpoczynający postępowanie sądowe.

2) we wszystkich innych rodzajach postępowania według kursu okresu, w którym opłata stała się wymagalna,

§ 9. Kwoty marek polskich uiszczone tytułem zaliczki będą przy ostatecznym wymiarze kosztów uwzględnione po zwaloryzowaniu według kursu okresu:

1) w cywilnych sprawach spornych, gdy przedmiotem są roszczenia pieniężne opiewające w markach polskich, według kursu okresu, w którym opłata ostatecznie ustalona, stała się wymagalna,

2) we wszystkich innych wypadkach-według kursu okresu, w którym zaliczka stała się wymagalna.

§ 10. Jeśli przy przeliczeniu kwoty marek polskich na złote (§ 8 i 9) wyniknie kwota groszy niepodzielna przez dziesięć, to zaokrągla się ją wzwyż do kwoty podzielnej przez dziesięć.

§ 11. Wynikające z obrachunku kwoty złotych, która tytułem nadpłaconej zaliczki mają być stronie zwrócone, będą przeliczone na marki polskie według tego samego kursu, który służył za podstawą przeliczenia kwoty marek polskich złożonych tytułem zaliczki na złote przy uwzględnieniu jej przy ostatecznym obrachunku opłaty.

§ 12. Rozporządzenie niniejsze ma zastosowanie do wszystkich dawniejszych czynności, spraw sądowych i wydatków, o ile wymiar według dotychczasowych przepisów nie został do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dokonany.

W tych wypadkach, gdy według § 8 i 9 niniejszego rozporządzenia ma być uwzględniona wartość złotego w okresie przed dniem 1 stycznia 1924 r. należy uwzględnić ją według wartości franka złotego oznaczonej w § 7 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 10 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 134, poz. 1114).

§ 13. Jeśli wymiar opłaty sądowej został już przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia dokonany, a opłata do tego czasu nie została całkowicie zapłacona, należy niewpłaconą sumę marek polskich przeliczyć na złote, dzieląc ją przez liczbą wyrażającą kurs franka złotego w dniu zapadłości opłaty, nie wcześniejszy jednakże niż z dnia 1 stycznia 1924 r.

§ 14. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 marca 1924 r.

§ 15. Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Sprawiedliwości i Skarbu.