Wykonanie ustawy z dnia 8/4 1919, Dz. Pr. Nr 31 poz. 261, w przedmiocie objęcia przez Ministerstwo Skarbu administracji skarbowej na ziemiach polskich, które wchodziły w skład b. monarchji austrjacko-węgierskiej.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.39.287

Akt utracił moc

Wersja od: 10 czerwca 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

celem wykonania ustawy z dnia 8/4 1919, Dz. Pr. № 31 poz. 261, w przedmiocie objęcia przez Ministerstwo Skarbu administracji skarbowej na ziemiach polskich, które wchodziły w skład b. monarchji austrjacko-węgierskiej.

Na zasadzie art. 10 ustawy z dnia 8/4 1919 r., Dz. Pr. № 31 poz. 261, w przedmiocie objęcia administracji skarbowej na ziemiach polskich, które wchodziły w skład b. monarchji austrjacko-węgierskiej, przez Ministerstwo Skarbu postanawiam co następuje:

Art.  1.

Dotychczasowe przepisy, dotyczące zakresu działania i toku czynności władz, instytucji i urzędów, utrzymuje się w mocy ze zmianami, wymienionemi w następujących artykułach.

Art.  2.

Pod wyłączną kompetencję Ministerstwa Skarbu podpada:

1) stawianie wniosków do ciała ustawodawczego na wydawanie nowych ustaw lub zmianę istniejących;

2) wydawanie lub zmiana rozporządzeń;

3) interpretacja przepisów ustawowych i postanowień, zawartych w rozporządzeniach, co do stosowania których mają władze podległe bezpośrednio Ministerstwu Skarbu wątpliwości;

4) tworzenie i organizacja władz, instytucji i urzędów w zakresie skarbowości państwowej;

5) nadawanie posad urzędnikom skarbowym od VII kl. rangi w górę;

6) przenoszenie w stan spoczynku urzędników od V kl. rangi w górę;

7) zezwalanie na pobór emerytury i darów z łaski zagranicą;

8) przyjmowanie ponowne do służby państwowej urzędników, oddalonych w drodze karnej lub dyscyplinarnej;

9) załatwianie spraw, dotyczących nominacji funkcjonarjuszy przy ewidencjach katastru podatku gruntowego, przy urzędach probierczych i cechowniczych, tudzież przy urzędzie loteryjnym;

10) rozstrzyganie wszystkich spraw, unormowanych pragmatyką służbową, w których orzecznictwo wedle dotychczasowych przepisów należało do Ministerstwa Skarbu w Wiedniu.

Art.  3.

Kompetencji Ministerstwa Skarbu zastrzega się dalej:

1) 1 (uchylony);

2) zezwalanie na przekroczenia kredytów władz skarbowych;

3) nabywanie lub sprzedaż realności, kapitałów, rent trwałych lub innych terminem nieograniczonych rent;

4) zawieranie ugod i jednostronne zrzekanie się przy spornych lub niepewnych roszczeniach prawnych, w sprawach kupna-sprzedaży lub innych sprawach, należących do orzecznictwa sądów zwyczajnych, jeżeli suma, o którą idzie, przenosi 20.000 kor.

Art.  4.

W zakresie działania Ministerstwa Skarbu pozostaje nadal, prócz naczelnego kierownictwa wymiaru i poboru wszystkich danin państwowych:

a) w dziedzinie podatków bezpośrednich:

1) wydawanie w drodze rozporządzeń przejściowych postanowień co do czasu trwania funkcji wybranych lub mianowanych członków (zastępców) komisji podatkowych dla powszechnego podatku zarobkowego i podatku dochodowego (§ 22 oraz § 189 ust. I. ustawy z dnia 25 października 1896 r., Dz. p. p. № 220);

2) wydawanie zarządzeń co do przestrzegania wzajemności, względnie zarządzeń odwetowych (§ 285 cyt. ust.);

3) wydawanie wyjątkowych zarządzeń przy ustalaniu podstaw wymiaru podatku od zysków wojennych (art. 22, ust. 2 przep., wykonaw. do rozporz. z dnia 16 kwietnia 1916, Dz. p. p. № 103);

4) zmiany powołanego wyżej rozporządzenia o podatku od zysków wojennych (art. 33 ust. I. przep. wykon.);

b) 2 (uchylona);

c) rozstrzyganie wszystkich tych spraw w dziedzinie podatków konsumpcyjnych i monopolów, w których wartość przedmiotu nie da się wyrazić w pieniądzach, o ile rozstrzyganie ich w I. instancji według dotychczasowych postanowień było zastrzeżone Ministerstwu Skarbu w Wiedniu.

Art.  5.

W sprawach kasowych i rachunkowych zastrzeżona jest Ministerstwu Skarbu naczelna kontrola zamknięć rachunkowych oraz wykazów, dotyczących administracji skarbowej.

Art.  6.

W dziedzinie spraw celnych nie następuje na razie żadna zmiana w dotychczasowym zakresie działania władz i urzędów skarbowych.

Art.  7.

We wszystkich nie wymienionych wyżej sprawach, w których na podstawie obowiązujących przepisów orzekało dotąd Ministerstwo Skarbu w Wiedniu, bądźto w toku instancji, jako najwyższa instancja, bądź też jako władza administracyjna lub nadzorcza, należy orzecznictwo i wydawanie zarządzeń do władzy skarbowej II. instancji, jako instancji ostatniej.

W sprawach tego rodzaju, co do których w chwili wejścia tego rozporządzenia w życie orzeczenie lub zarządzenie już wydano, a wniesiony przeciw temu środek prawny nie został jeszcze przez Ministerstwo Skarbu w Wiedniu załatwiony, należy sprawę na nowo rozpatrzyć i wydać ponowne załatwienie w instancji ostatniej.

Art.  8. ³

Sprawy karno-skarbowe, przekazane § 518 ustawy karnej o przekroczeniach skarbowych orzecznictwu sądów wyższych dla spraw skarbowych, mają odtąd rozstrzygać sądy okręgowe dla spraw skarbowych.

Kompetencję Sądu Najwyższego dla spraw skarbowych w myśl § 519 ust. 1 § 173 przepisów wykonawczych przekazuje się równocześnie sądowi wyższemu dla spraw skarbowych; przy przepisanem dla łagodzenia kar porozumieniu, wstępuje w miejsce Ministerstwa Skarbu Dyrekcja Skarbu we Lwowie.

Przeciw rozstrzygnięciu w myśl § 885 ustawy nie przysługuje żaden dalszy środek prawny.

Władze skarbowe okręgowe, a w dalszym toku instancji i władze wyższe, rozstrzygają w myśl § 516 austrjackiej ustawy karnej skarbowej wszystkie przypadki, choćby nie należące do mniej karygodnych, jeśli kara, którą ta władze orzekają przeciw jednemu przestępcy, nie przenosi kwoty 1.500.000) (jeden miljon pięćset tysięcy) marek, przyczem nie zalicza się razem kar, orzeczonych przeciw dwu lub kilku winnym, albo uczestnikom.

Rozszerzona w ten sposób kompetencja władz okręgowych dotyczy również zastanawiania dalszego postępowania karnego w myśl §§ 595 i 791 rzeczonej austr. ustawy karnej skarbowej.

Art.  9.

Rozporządzenie niniejsze nabiera mocy obowiązującej z dniem ogłoszenia.

Warszawa, dnia 12 kwietnia 1919 r.

¹ Art. 3 pkt 1 uchylony przez § 2 rozporządzenia z dnia 20 marca 1923 r. w sprawie Kompetencje izb skarbowych do zarządzania odpisów i zwrotów, oraz zniżania i umarzania kar pieniężnych (grzywien) lub podwyżek w sprawach, tyczących się opłat stemplowych (należytości stemplowych i bezpośrednich) i podatków giełdowego oraz spadkowego i od darowizn (Dz.U.23.49.341) z dniem 11 maja 1923 r.

² Art. 4 lit. b) uchylona przez § 2 rozporządzenia z dnia 20 marca 1923 r. w sprawie Kompetencje izb skarbowych do zarządzania odpisów i zwrotów, oraz zniżania i umarzania kar pieniężnych (grzywien) lub podwyżek w sprawach, tyczących się opłat stemplowych (należytości stemplowych i bezpośrednich) i podatków giełdowego oraz spadkowego i od darowizn (Dz.U.23.49.341) z dniem 11 maja 1923 r.

³ Art. 8 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 19 maja 1923 r. Uzupełnienie art. 8 rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 1919 r. oraz zmiana art. 2 rozporządzenia z dnia 26 maja 1920 r., co do kompetencji władz skarbowych b. zaboru austrjackiego w zakresie rozstrzygania spraw karnych skarbowych. (Dz.U.23.54.382) z dniem 10 czerwca 1923 r.