Rozdział 2 - PRZEPISY O KONTROLI SKARBOWEJ. - Wykonanie ustawy z dnia 12 czerwca 1924 r. o opodatkowaniu piwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.90.850

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1925 r.

II.

PRZEPISY O KONTROLI SKARBOWEJ.

(do art. 14 ustawy).

Mianowanie zastępcy przedsiębiorcy.

§  26.

1) Mianowanie zastępcy konieczne jest wówczas, gdy przedsiębiorstwo podlegające kontroli skarbowej należy do nieumiejącej prowadzić go osoby fizycznej lub prawnej, towarzystwa, spółki lub związku, albo też gdy przedsiębiorca często jest nieobecny, lub z innych powodów nie może wypełniać ciążących na sobie obowiązków.

2) Jeżeli władza skarbowa I instancji uzna mianowanie zastępcy za konieczne, zawiadomi o tem pisemnie przedsiębiorca i wyznaczy mu termin do podania nazwiska ukwalifikowanej do tego osoby. Jeżeliby także i powtórne wezwanie miało pozostać bez skutku, postąpi władza skarbowa według art. 14 ust. 4 ustawy.

3) Także i o dobrowolnem mianowaniu zastępcy należy donieść władzy skarbowej I instancji i przedłożyć jego dowody uzdolnienia. Jeżeli zastępca ma objąć tylko niektóre czynności np. prowadzenie książki warek, należy podać to w doniesieniu.

4) Doniesienie o mianowaniu zastępcy (ust. 2 i 3) winien podpisać także i zastępca na dowód, że zastępstwo przyjmuje.

5) O dopuszczeniu zgłoszonej osoby do zastępstwa orzeka urząd skarbowy.

6) Mianowanie zastępcy winien urząd skarbowy uwidocznić w wykazie browarów (§ 31).

(do art. 15 ustawy).

Zgłoszenie przedsiębiorstwa.

§ 27. Przepisane w art. 15 ust. 1 ustawy zgłoszenie przedsiębiorstwa należy wnieść pisemnie w dwóch okazach do władzy skarbowej I instancji.

(do art. 15 ustawy).

Zgłoszenie pomieszczeń i urządzenia browaru.

§  28.

1) Za należące do przedsiębiorstwa pomieszczenia, do których odnosi się obowiązek zgłoszenia, uważa się w szczególności pomieszczenia, gdzie się piwo warzy, dalej piwnice fermentacyjne i składowe, rozlewnie tudzież wszystkie te zamknięte pomieszczenia, otwarte hale i podwórza, gdzie przechowuje się surowce browarniane, brzeczkę lub piwo, gdzie się je trzyma na składzie, przelewa, lub w jakikolwiek bądź inny sposób przygotowuje do dalszego przerobu, sprzedaży lub spożycia, wreszcie pomieszczenia, gdzie znajdują się zwykle naczynia i przyrządy, co do których istnieje obowiązek zgłoszenia.

2) Nie wolno utrzymywać na terytorjum browaru młynów nie przeznaczonych do wyłącznego obsługiwania browaru.

§  29.

1) Zgłoszenie pomieszczeń i urządzenia browaru należy wnieść również do urzędu skarbowego W dwóch egzemplarzach według wzoru Na 5.

2) Dołączyć należy do niego plan sytuacyjny pomieszczeń browarnianych, w którym winny być oznaczone miejsca, gdzie stoją przyrządy browaru, a w szczególności także i przyrząd do śrutowania słodu, jakoteż urządzenie służące do przenoszenia śrutowanego słodu do warzelni.

§ 30. Urząd skarbowy zarządza sprawdzenie zgłoszonych danych, tudzież przemierzenie naczyń browarnianych przez inspektora kontroli skarbowej! który po uwidocznieniu wyniku sprawdzenia w zgłoszeniach przedkłada je napowrót temuż urzędowi, ten zaś po ewentualnem uzupełnieniu zatwierdza je i zachowuje jeden egzemplarz w swojej kancelarji, drugi zaś zwraca inspektorowi w celu doręczenia przedsiębiorcy browaru.

Wykaz browarów.

§ 31. Urząd skarbowy winien prowadzić wykaz browarów według wzoru Na 6 i uwidocznić w nim wszystkie browary swego okręgu. Załączniki wykazu należy przechowywać w jednym zeszycie. Te, które utraciły już swą ważność, należy przekreślić.

§  32.

1) Przedsiębiorca browaru winien otrzymywane pisma, odpisy i kwity kasowe, przechowywać w osobnej okładce w browarze w miejscu wskazanem przez inspektora.

2) Pisma, które straciły już swoją ważność winien Inspektor ze zbioru usuwać.

(do art. 17 ustawy).

Przemiar naczyń.

§  33.

1) Naczynia, w których ma się oznaczać ilość brzeczki bezpośrednio po ugotowaniu jej z chmielem wymierza się nalewem wody.

2) Wszystkie inne naczynia wymierza się sposobem geometrycznym, urząd skarbowy może jednak także i co do tych naczyń zarządzić przemiar za pomocą wody, albo też zezwolić na zaniechanie przemiaru wogóle, jeżeli ten okaże się zbyteczny i jeżeli niema powodu wątpić o prawdziwości zgłoszonych przez przedsiębiorcę browaru danych o pojemności pewnych naczyń.

3) Przemiaru wodą można za zezwoleniem urzędu skarbowego zaniechać, jeżeliby przeprowadzenie go było połączone ze szczególniejszemi trudnościami, lub kosztami, a kontrola browaru nic by przez zaniechanie go nie ucierpiała.

Sposób przeprowadzenia przemiaru.

§  34.

1) Przemiar przeprowadza inspektor kontroli skarbowej przy współudziale drugiego organu skarbowego. Przedsiębiorca browaru lub kierownik ruchu winien być przy przemiarze obecny i na znak uznania jago ścisłości podpisać protokół przemiaru.

2) Przemiar geometryczny przeprowadza się według wydanej osobno instrukcji urzędowej (dod. D).

3) Przy przemiarze wodą należy uważać na to żeby naczynie było całkiem szczelne i próżne i spoczywało na stałej podstawie.

4) Jeżeli podstawa naczynia jest ruchoma, np. przy chłodnikach, które dla łatwiejszego spuszczania piwa mogą być z jednej strony podniesione, winien przedsiębiorca browaru postarać się o urządzenie, za pomocą którego możnaby położenie, w jakiem naczynie znajdowało się w czasie przemiaru wodą, dokładnie oznaczyć i do tego położenia każdej chwili z łatwością przywrócić.

§ 35. Naczynie, które ma służyć do oznaczania ilości brzeczki piwnej bezpośrednio po ugotowaniu jej z chmielem, przemierza się w ten sposób, że się je napełnia do wysokości, do jakiej ma się je przemierzyć, albo też do pełności, dokładnie pod względem ilości odmierzoną zimną wodą o ciepłocie nie wyższej, niż + 12° R. + 15° C, a następnie spuszczając tą wodę z naczynia oznacza się jej wagę. Ilość i wagę wody porównuje się potem ze sobą. Na jeden hektolitr płynu powinno przypaść 10 kg. wagi. Władza skarbowa może zamiast podanego powyżej sposobu kontroli przemiaru zezwolić na dwukrotne przemierzenie ilości wody użytej do oznaczenia pojemności naczynia. Gdyby przy tej lub tamtej próbie okazała się między obu wynikami przemiaru różnica większa, niż 3%, wówczas musi się przeprowadzić trzeci przemiar, którego wynik w granicach obu poprzednich przemiarów należy uważać za ostateczny.

§  36.

1) Przemiar wodą innych naczyń, niż naczynia wymienione w § 33 ust. 1 można przeprowadzić także i w ten sposób, że napełnia się naczynie zimną wodą aż do wysokości, dokąd ma siej je odmierzyć, i przemierza się tę wodę dopiero wówczas, gdy się ją z naczynia wypuszcza.

2) Organa skarbowe winny posługiwać się przy przemiarach urzędownie cechowanemi naczyniami mierniczemi. Wolno im używać także i naczyń pomocniczych, wymierzonych przedtem dokładnie przy pomocy cechowanych naczyń mierniczych, jak również posługiwać się urzędownie sprawdzonemi aparatami do cechowania.

3) W ostatecznym wyniku przemiana naczyń o pojemności ponad 50 hektolitrów odrzuca się ułamki pół hektolitra zresztą zaś opuszcza się tylko ułamki litra.

4) Dla każdego naczynia przemierzonego wodą należy sporządzić laskę mierniczą lub inny tego rodzaju przyrząd do oznaczania ilości zawartego w niem płynu. Laska winna mieć podziałkę umożliwiającą jak najdokładniejsze odczytywanie zawartości naczynia i być urzędownie oznaczona tak, oby nie można jej było niepostrzeżenie wymienić lub przerobić. Sporządzona być winna, o ile można, z drzewa dębowego, ma być heblowana, niepoliturowana, przynajmniej 3 cm. szeroka, u dołu okuta, a jeżeli jest dłuższa, niż 1 metr, winna mieć poprzeczne przecięcie w kształcie kwadratu. W razie potrzeby należy ją zaopatrzyć w urządzenie do zaczepienia o górny brzeg naczynia. Laskę mierniczą zanurza się do płynu w naczyniu zawsze w tem samem miejscu i do tej samej głębokości. Miejsce to oznacza się na brzegu naczynia odpowiednim znakiem. W razie potrzeby umieszcza się w naczyniu klamrę celem umożliwienia zawsze jednakowego ustawiania laski mierniczej do tegoż. Jeżeli z powodu kształtu naczynia zastosowanie prostolinijnej laski byłoby niemożliwe, winien przedsiębiorca browaru postarać się o laskę dostosowaną do kształtu naczynia. Przedsiębiorca browaru jest obowiązany zachować laskę i umieszczoną na niej podziałkę, urzędowy znak i t. d. w nienaruszonym stanie. Przechowywać ją należy w browarze w miejscu wskazanem przez inspektora.

5) Przedsiębiorca browaru jest odpowiedzialny za to, aby naczynia, mające wyznaczone sobie w browarze stałe miejsca pozostawały zawsze w tych miejscach w położeniu, w jakiem je przemierzono. Nie odnosi się to do wypadków zmiany położenia naczyń, o której mowa w § 34 ust. 4. O wszelkich innych tego rodzaju zmianach należy donosić w przepisany sposób (§ 41) inspektorowi, o ile nastąpiły przypadkowo, zaraz po ich spostrzeżeniu, o ile zaś spowodowano je umyślnie, to w ciągu trzech dni.

Protokół przemiaru.

§  37.

1) O przemiarze każdego naczynia należy spisać dwa równobrzmiące protokóły wzoru № 7. W razie potrzeby można wzór ten odpowiednio zmienić, lub uzupełnić.

2) Inspektor kontroli skarbowej przedkłada protokóły urzędowi skarbowemu do zatwierdzenia. Urząd zachowuje jeden zatwierdzony egzemplarz przy wykazie browarów, drugi zaś zwraca inspektorowi kontroli skarbowej w celu doręczenia przedsiębiorcy browaru, który przechowuje go w okładce, przeznaczonej do przechowywania otrzymywanych pism urzędowych (§ 32).

Ponowny przemiar.

§ 38. Jeżeliby w pojemności przemierzonych naczyń zaszła zmiana lub zaszło prawdopodobieństwo takiej zmiany, jakoteż w wypadkach, gdy nastąpiła zmiana położenia naczyń mających w browarze swoje stałe miejsca, lub też istnieje prawdopodobieństwo takiej zmiany, należy je przemierzyć na nowo.

§  39.

1) Przedsiębiorca browaru obowiązany jest każde naczynie wymieniona w zgłoszeniu (§ 29) opatrzyć zgodnie z tem zgłoszeniem wyraźnym numerem i cyfrą wskazującą jego pojemność i oznaczenie to utrzymywać w dobrym stanie.

2) Oznaczenie należy uwidocznić za pomocą farby olejnej lub w inny trwały sposób w miejscu widocznem na samych naczyniach. Gdyby to nie było możliwe, wówczas należy je umieścić w pobliżu naczynia w taki sposób, aby każdy mógł z łatwością poznać, że ono do niego należy.

3) Szczegółowe, zarządzenie w tym względzie wyda inspektor.

(do art. 18 ustawy).

Zmiana przedsiębiorcy browaru.

§  40.

1) O każdej zmianie osoby przedsiębiorcy browaru, np. wskutek zmiany własności lub wskutek wydzierżawienia browaru, obowiązany jest nowy przedsiębiorca, a w wypadkach zmiany na podstawie dobrowolnego aktu między żyjącymi także i dotychczasowy przedsiębiorca donieść o tem w ciągu trzech dni urzędowi skarbowemu pisemnie w dwóch egzemplarzach. Nowy przedsiębiorca winien zarazem uznać pisemnie prawdziwość danych zawartych w zgłoszeniu i planie, które przedłożył jego poprzednik (§ 29), jakoteż sprawdzoną pojemność poszczególnych naczyń browarnianych, lub też przedłożyć nowe zgłoszenie z planem.

2) Jeden egzemplarz z powyższego doniesienia i oświadczenia zachowuje władza skarbowa przy wykazie browarów, drugi zaś przesyła inspektorowi dla doręczenia nowemu przedsiębiorcy browaru, który winien je przechowywać w okładce na urzędowe papiery.

Zmiana pomieszczeń i naczyń.

§  41.

1) Przepisane w art. 18 ustawy doniesienia o zmianach pomieszczeń i naczyń browarnianych należy wnosić do władzy skarbowej I instancji na piśmie w dwóch egzemplarzach, według wzoru № 8. Władza skarbowa przesyła je po przejrzeniu właściwemu inspektorowi.

2) Inspektor sprawdza doniesienie, przeprowadza w razie potrzeby przemiar naczyń, zarządza ich oznaczenie, spisuje potrzebne protokóły, uwidacznia zmiany w znajdującym się w browarze zgłoszeniu pomieszczeń i urządzeń, potwierdza przeprowadzenie tych czynności na obu egzemplarzach. doniesienia i przedkłada akt urzędowi skarbowemu, który po przejrzeniu zachowuje po jednym egzemplarzu wszystkich powyższych pism przy wykazie; drugie egzemplarze zwraca inspektorowi dla doręczenia przedsiębiorcy browaru celem dołączenia do okładki na urzędowe pisma.

Pozbywanie naczyń browarnianych.

§  42.

1) Doniesienia o zamierzonem pozbyciu naczyń browarnianych wnosi się pisemnie w dwóch egzemplarzach do inspektora kontroli skarbowej.

2) inspektor przesyła otrzymane doniesienie, dołączając doń ewentualnie protokóły przemiaru po-zbytego naczynia właściwemu dla nabywającego browaru urzędowi skarbowemu, lub inspektorowi celem postąpienia po myśli § 41 ust. 2.

3) Potwierdzenie pozbycia naczynia winien przedsiębiorca browaru przechować w okładce na urzędowe pisma. O wydaniu naczynia należy zawiadomić urząd skarbowy, celem przeprowadzenia zmiany w wykazie.

(do art. 19 ustawy).

Używanie przyrządów browarnianych do innych celów; urzędowe zamknięcie.

§  43.

1) Urządzeń browarnianych wolno używać do innych celów niż zgłoszono, tylko za zezwoleniem urzędu skarbowego.

2) Urzędowe zamknięcie t. j. wyłączenie z użycia naczyń (zaciernych i warzelnych) uskutecznia się zwykle przez umieszczenie na dnie, lub na wewnętrznej ścianie bocznej naczynia urzędownie przypieczętowanego skrawka papieru. Przedsiębiorca browaru odpowiada za całość zamknięcia.

3) O zdjęcie zamknięcia w celu wzięcia naczynia znowu do użytku lub oczyszczenia go należy zwracać się do organu skarbowego, do którego należy bezpośredni dozór browaru, ustnie albo pisemnie, podając dzień i godzinę, kiedy zaniknięcie ma być zdjęte. Jeżeliby do tego czasu organ skarbowy dla zdjęcia zamknięcia w browarze się nie zjawił, winien przedsiębiorca browaru poczekać jeszcze godzinę, poczem wolno mu usunąć zamknięcie samemu w obecności świadka.

4) Nałożenie i zdjęcie zamknięcia winien organ skarbowy, względnie przedsiębiorca browaru zanotować w książce warek (§ 52) podając dzień i godzinę, kiedy to nastąpiło. Notatkę tą winien organ skarbowy, względnie przedsiębiorca browaru wraz z przybranym świadkiem podpisać.

(do art. 20 ustawy).

Przechowywanie surowców.

§  44.

1) Zapasy rozdrobnionego słodu powinno się przechowywać w pomieszczeniach położonych ile możności jak najbliżej wagi i naczyń zaciernych.

2) Miejsce przechowywania cukru powinno się znajdować poza pomieszczeniami służącemi do waru, fermentowania, przechowywania i rozlewania piwa, jakoteż pomieszczeniami, gdzie się je trzyma w naczyniach transportowych aż do chwili wysłania z browaru, i tak być położone, żeby przeniesienie cukru do tamtych pomieszczeń nie mogło ujść uwadze organu skarbowego obecnego w browarze i osób w browarze zatrudnionych.

3) Jako zapas odpowiadający potrzebie własnego gospodarstwa domowego, uważać należy taki zapas, jaki według zwyczaju danej miejscowości miewają zwykle u siebie na własne potrzeby inne podobne gospodarstwa domowe.

Miejsca przechowania (ust. 1 i 2) należy oznaczyć jako takie przez umieszczenie tablic z odpowiedniemi napisami.

Zgłoszenie warki.

§  45.

1) Przepisane w art. 20 ustawy zgłoszenia warek należy wnosić do urzędu skarbowego lub inspektora kontroli skarbowej na drukach według wzoru Na 9. Równobrzmiący egzemplarz każdego zgłoszenia należy przesłać organowi skarbowemu, któremu poruczono bezpośredni dozór browaru.

2) Równocześnie z wniesieniem zgłoszenia należy wypełnić rubryki książki warek (§ 52).

Zmiana zgłoszenia warki.

§  46.

1) Przy warzeniu piwa należy trzymać się ściśle treści zgłoszenia warki.

2) Odstąpić od zgłoszenia wolno tylko wtedy, gdy wskutek nieprzewidzianych przeszkód zacieranie nie może się albo wcale odbyć, albo tylko w sposób inny, niż zgłoszono. O zmianach i ich powodach winien przedsiębiorca browaru zawiadomić natychmiast inspektora kontroli skarbowej za pomocą nowego zgłoszenia warek, podając dzień i godzinę, odkąd nowe zgłoszenie ma działać.

W książce warek należy pierwotny wpis przekreślić i zapisać w jego miejsce nowe zgłoszenie, podając powody zmiany w rubryce przeznaczonej na uwagi.

3). Inspektor winien podczas najbliższej bytności w browarze zbadać, czy zmiany były dopuszczalne i stwierdzić to w książce.

§ 47. Po zgłoszeniu zacieru nie może zapas śrutowanego słodu przewyższać ilości zgłoszonej do zacierania na następny dzień ruchu browaru. Jeżeli równocześnie zgłoszono kilka zacierów, wówczas nie może zapas ten być większy, niż ilość, jaką zgłoszono do zatarcia na dzień powszedni, następujący po pierwszym dniu ruchu browaru. Władza skarbowa I instancji może pod warunkami, wykluczającemi nadużycia, zezwolić na wyjątki w tym względzie.

Czas zacierania.

§ 48. Na wyjątki od przepisu co do czasu zacierania może zezwolić o ile chodzi o poszczególne warki inspektor kontroli skarbowej, na dłuższy zaś przeciąg czasu lub na stałe urząd skarbowy.

(do art. 21 ustawy).

Wyrób piwa z dodatkiem cukru.

§ 49. § 1. Doniesienia o zamierzonem użyciu cukru do wyrobu piwa górnej fermentacji należy wnosić do właściwego inspektora i podać w nich gatunek cukru oraz chwilę, kiedy i jak go się będzie do warki dodawało, w szczególności czy w większych kawałkach czy rozdrobniony, w stanie stałym czy płynnym. W taki sam sposób należy donosić o wszelkich późniejszych stałych zmianach zgłoszonego sposobu użycia cukru.

2) Po sprawdzeniu doniesienia inspektor zwraca jeden egzemplarz przedsiębiorcy browaru do przechowania, drugi zaś egzemplarz przesyła urzędowi skarbowemu do zanotowania w rubryce 12 wykazu browarów i przechowania u siebie.

Książka na cukier do wyrobu piwa.

§  50.

1) Książkę na cukier przeznaczoną do wyrobu piwa prowadzi się według wzoru № 10 stosownie do podanego na nim pouczenia. Do książki dołącza się odnoszące się do tego cukru rachunki kupieckie, faktury i t. p.

2) Użycie do piwa lub brzeczki cukru należy uwidocznić także w rubryce 7 i 25 książki warek.

Badanie zapasów cukru, nadwyżki, braki.

§  51.

1) Inspektor winien przeprowadzać dwa razy do roku, a w razie potrzeby i częściej, przy współudziale przedsiębiorcy browaru badania zapasów cukru, przeznaczonego do wyrobu piwa. Ilość cukru oznacza się przez odważanie. Zapas książkowy oblicza się przez potrącenie z sumy przychodu sumy rozchodu, przyczem należy przekonać się, czy przychód zgadza się z rachunkami i t. p. (§ 50 ust. 1), a rozchód z tem, co zapisano do książki warek.

2) Stwierdzone braki i nadwyżki cukru winien inspektor zapisać do książki na cukier na rozchód lub na przychód i zbadać przyczynę ich powstania. Jeżeliby z dochodzeń miało wynikać podejrzenie, że dopuszczono się karygodnego czynu, a w szczególności przestępstwa przewidzianego art. 28 ustawy, należy spisać o tem protokół i przedłożyć go wraz z załącznikami urzędowi skarbowemu do dalszego zarządzenia.

(do art. 22 ustawy).

Książka warek.

§ 52. Książkę warek należy prowadzić według wzoru Na 1 stosując się do podanego na nim pouczenia.

§  53.

1) Do książki warek zapisuje przedsiębiorca browaru znacząc poszczególne wpisy liczbami bieżącemi:

a) dzień i godzinę każdego zacieru,

b) rodzaj i wagę użytego do każdego zacieru słodu i cukru,

c) ilość i zawartość ekstraktu gorącej brzeczki piwnej bezpośrednio przed wybiciem jej z kotła warzelnego na chłodnię,

d) zawartość ekstraktu brzeczki po wychłodzeniu jej i oddzieleniu chmielu oraz osadów.

2) Jeżeli w browarze używa się przyrządów do śrutowania słodu z wagą automatyczną, wówczas zapisuje się do książki, jako wagę słodu użytego do zacieru, wagą podaną przez ten przyrząd, zresztą zaś wagę stwierdzoną przez przedsiębiorcę browaru przez odważenie śrutowanego słodu na zwykłej wadze. W ten sam sposób winien przedsiębiorca browaru oznaczyć wagę cukru przed użyciem go do zacieru.

3) Ilość i zawartość ekstraktu gorącej brzeczki winien sprawdzić przedsiębiorca browaru bezpośrednio przed wybiciem jej z kotła warzelnego. 'Sprawdzenie zawartości ekstraktu wychłodzonej brzeczki, winno nastąpić w kadzi zlewnej, a gdyby jej nie było, w kadziach fermentacyjnych, najpóźniej w 10 godzin po ich napełnieniu i przed zadaniem drożdży.

4) 3 Zawartość ekstraktu oznacza przedsiębiorca browaru w procentach wagowych brzeczki za pomocą urzędownie ocechowanego cukromierza przy temperaturze + 16°R. = + 20° C. względnie + 14°R. = 17¹/₂°C

5) Ilość piwa podlegającego kontroli obliczyć winien przedsiębiorca browaru na podstawie sprawdzonej ilości gorącej brzeczki (ust. 3) z uwzględnieniem ewentualnego dodatku wody i zaniku ustanowionego dla browaru przez urząd skarbowy na pokrycie strat przy wyrobie.

6) Zapisywanie do książki warek dodawanej wody, wodnego rozczynu cukru, lub piwa barwiącego pochodzącego z obcego browaru normują art. 21 ustawy i § 50 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, względnie § 11 ust. 2 przepisu o piwach barwiących.

§  54.

1) O ile pouczenie Umieszczone na wzorze książki warek nie zawiera innych wskazówek w tym względzie, uskuteczniać należy wpisy do tej książki ile możności natychmiast, bądź co bądź zaś nie później, niż w dniu, w którym stwierdzono dany szczegół.

2) Poprawki należy stwierdzać zawsze w rubryce przeznaczonej na uwagi i w ten sposób je uskuteczniać, aby pierwotny wpis pozostał zawsze czytelny.

§ 55. Książkę warek należy przechowywać starannie w miejscu, które wskaże inspektor, okazywać ją na każde żądanie organom skarbowym, kontrolującym browar, zamykać z końcem każdego miesiąca, podając datę zamknięcia i przedkładać urzędom skarbowym najpóźniej w 5 dniu powszednim następnego miesiąca odpis z tej książki za miesiąc ubiegły zgodnie z rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 1 grudnia 1923 o rachunkowości (Dz. Urz. M. Skarbu z r. 1924, № 1 poz. 22).

Zepsucie się, surowców brzeczki lub piwa.

§  56.

1) Jeżeliby zatarty słód, cukier lub brzeczka, albo też piwo, co do którego nie powstał jeszcze obowiązek płacenia podatku, uległy w browarze zupełnemu lub częściowemu zepsuciu, tak, że zużytkowanie ich do wyrobu piwa, względnie pozbycia, jako piwa, stało się niemożliwe, wówczas winien przedsiębiorca browaru donieść o tem w ciągu 24 godzin pisemnie inspektorowi, podając przyczynę zniszczenia lub zepsucia.

2) Inspektor stwierdza na podstawie otrzymanego doniesienia w obecności przedsiębiorcy browaru jaknajrychlej istotny stan rzeczy.

3) Zepsuty zacier, brzeczkę lub piwo niszczy się pod urzędowym dozorem, lub czyni niezdatnym do wyrobu piwa, przyczem zarządza się, co potrzeba, aby nie dopuścić do nadużyć.

4) Przy przeprowadzaniu powyższych czynności spisuje się protokół, do którego dołącza się wyciąg z książki warek, i przedkłada urzędowi skarbowemu.

Książka podatku od piwa.

§ 57. Książkę podatku prowadzi się według wzoru № 2 stosownie do podanego na nim pouczenia.

§ 58. Do książki podatku zapisuje przedsiębiorca browaru, z książki pomocniczej wzoru № 2a, dzienne obroty piwa, co do którego powstał obowiązek uiszczenia podatku (art. 7 ust. 2 ustawy), jakoteż piwa zgłoszone do wolnego od podatku wywozu zagranicę (art. 4 ustawy), wreszcie piwa wydanego bezpłatnie pracownikom (§ 5). Piwo to zapisywać należy do książki po wydaniu z pomieszczenia, dopuszczonego w myśl art. 23 ustawy przez władzę skarbową do przechowywania gotowego piwa nieopodatkowanego.

§  59.

1) Książkę podatku winien przedsiębiorca browaru zamknąć z końcem każdego miesiąca i złożyć odpis miesięczny w urzędzie skarbowym najpóźniej w 5 dniu powszednim następnego miesiąca zgodnie z rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 1 grudnia 1923 r. (Dz. Urz. M. Sk. z r. 1924 № 1, poz. 22).

2) Przy obrachunku miesięcznym odpisuje się przedewszystkiem po myśli § 10 ust. 4 na podstawie książki na zwrócone piwo łączną ilość opodatkowanego piwa zwróconą w danym miesiącu browarowi, a następnie oblicza się podatek wedle rubryk, zawartych w książce podatku.

3) Wysokość podatku od piwa zależy:

a) od ilości piwa, wyrobionego w browarze w roku obrachunkowym (art. 5 ust. 1 ustawy) t. j. ilości piwa, co do której w roku obrachunkowym powstał obowiązek uiszczenia podatku łącznie z ilością, którą wywieziono bez podatku (art. 4 ustawy i § 5 rozp.).

b) od rodzaju piwa (art. 5 ust. 2 ustawy).

4) 4 Do oznaczenia stopy podatku, jaką przy obliczeniu przypadającej kwoty podatkowej ma się zastosować, należy policzyć z rozchodu miesiąca obrachunkowego tylko tę część piwa, co do której powstał obowiązek uiszczenia podatku, przyczem kwoty podatkowe oblicza się najpierw od piwa pełnego, potem od piwa dubeltowego, a na ostatku od piwa mocnego.

5) 5 Następnie oblicza się wyrób piwa do końca miesiąca (§ 3). Ilość piwa wyrobionego otrzymuje się przez zesumowanie piwa wyrobionego w miesiącu poprzednim z piwem co do którego w ostatnim miesiącu zaszedł obowiązek zapłacenia podatku, z piwem wywiezionem po myśli artykułu 4 ustawy bez uiszczenia podatku, tudzież z piwem wydanem pracownikom browaru. Ustalone w ten sposób ilości piwa stanowią podstawą do obliczenia podatku od dalszego rozchodu przy następnym rozrachunku.

(do art. 23 ust. 1 ustawy).

Przechowywanie i rozlewanie gotowego piwa.

§  60.

1) Pomieszczenia, gdzie się gotowe, nieopodatkowane piwo przechowuje i rozlewa, jakateż pomieszczenia, gdzie trzyma się je w naczyniach przygotowanych do wydania z browaru, winny Być we właściwem zgłoszeniu (§ 27), jakoteż w planie browaru wyraźnie wymienione z zaznaczeniem swego przeznaczenia.

2). Dopuszczenie powyższych pomieszczeń przez urząd skarbowy do celu, na jaki są przeznaczone, winno być zaznaczone na zgłoszeniu i planie.

(do art. 23 ust. 2 ustawy).

Wydawanie piwa z browaru.

§ 61. Przez wyraz "browar" rozumieć należy wszystkie pomieszczenia, służące do prowadzenia przedsiębiorstwa browarnianego, choćby nie stanowiły jednej zwartej ze sobą całości.

§ 62. Urząd skarbowy może w razie potrzeby pozwolić na wydanie z browaru brzeczki lub piwa mimo, że nie przeszło jeszcze w zupełności fermentacji. W tym wypadku uważa się brzeczkę lub nie-gotowe piwo za podlegające podatkowi narówni z gotowem piwem.

§ 63. Jeżeliby brzeczka, względnie niegotowe piwo było przeznaczone do dalszego przerobu w innym browarze, wówczas należy postąpić z niemi w tym ostatnim w sposób wskazany w § 65.

(do art. 23 ust. 3 ustawy).

Przyjmowanie obcego piwa do browaru.

§ 64. Obce piwo wolno przyjąć do browaru tylko za zezwoleniem władzy skarbowej 1 instancji.

§ 65. Do obcego piwa przyjętego do browaru stosuje się przepisy, odnoszące się do zwróconego browarowi własnego piwa (§ 10). W rubryce książki na zwrócone piwo należy podać browar, z którego piwo pochodzi.

(do art. 24 ustawy).

Naczynia transportowe.

§ 66. Przepisane znaki i napisy umieszcza się na beczkach przez wypalenie ich lub uwidocznienie trwałą farbą. Inne naczynia (art. 24 ust. 3 ustawy) można oznaczyć także przez umieszczenie na nich trwale przyklejonych winjet.

§ 67. 6 Inne naczynia, przeznaczone do wywozu piwa, których wzory winien przedsiębiorca przedłożyć, należy zgłaszać inspektorowi za pomocą wykazu sporządzonego w sposób wskazany we wzorze № 11. Inspektor sprawdzi je i zaznaczy wynik sprawdzenia w wykazie.

W składach hurtowych wolno spuszczać piwo z beczek otrzymanych z browaru do mniejszych naczyń tylko za piśmiennem upoważnieniem przedsiębiorcy browaru. W takich wypadkach należy zaznaczać na naczyniach napełnionych w składzie firmę i adres składu. Nie zabrania się przytern oznaczać na etykietach lub w inny sposób również firmę browaru, z którego spuszczone piwo pochodzi

W miejscach wyszynku wolno podawać piwo tylko w takich naczyniach, na których uwidoczniono pojemność w litrach i jego częściach dziesiętnych. Na szklankach pojemność ma być zaznaczona kreską trawioną, do której musi sięgać piwo podawane z większego naczynia (beczki, syfonu i t. p.) bez piany.

(do art. 25 ustawy).

Sprawdzanie zapasów.

§  68.

1) W browarach, będących w ruchu, przeprowadza inspektor przy współudziale drugiego organu skarbowego najmniej cztery razy na rok niespodziewane sprawdzenia zapasów piwa. Prócz tego może inspektor, jakoteż władza przełożona zarządzić sprawdzenie zapasów, ile razy uzna to za potrzebne.

2) Przy dokonywaniu sprawdzenia zapasów, należy w miarę możności liczyć się ze względami na nieutrudnianie browarowi prawidłowego ruchu.

§  69.

1) Przy sprawdzaniu zapasów winien być obecny także i przedsiębiorca browaru.

2) Sprawdzenie polega na stwierdzeniu znajdującej się w browarze ilości brzeczki i piwa i porównaniu ich z zamknięciem książek.

3) O wyniku sprawdzenia spisuje się protokół. W razie okazania się braków brzeczki lub piwa należy wyjaśnić ich przyczynę i zaznaczyć to w tym protokóle.

4) Protokół przedkłada się urzędowi skarbowemu, który wydaje po myśli art. 25 ustawy orzeczenie co do ewentualnego opodatkowania ubytków. Stosownie do wyniku badania zapasów przeprowadza się sprostowanie książek. Protokół przechowuje się w browarze w okładce na urzędowe papiery.

5) 7 Ostateczny obrachunek sporządza się z końcem roku obrachunkowego. Do tego czasu ubytki stwierdzone przy poprzednich ćwierćrocznych sprawdzaniach zapasów pozostają nieopodatkowane, chyba że stwierdzi się, iż ubytki te powstały wskutek nadużycia w browarach. Stwierdzone zaś nadwyżki zapisuje się każdorazowo na przychód w książce podatkowej od piwa, jako podlegające podatkowi. Okoliczność tę należy w książce uwagowo zaznaczyć.

³ § 53 ust. 4 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.129.926) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1925 r.

⁴ § 59 ust. 4 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1925 r. (Dz.U.25.16.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lutego 1925 r.

⁵ § 59 ust. 5 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1925 r. (Dz.U.25.16.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lutego 1925 r.

⁶ § 67 zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.129.926) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1925 r.

⁷ § 69 ust. 5 zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1925 r. (Dz.U.25.16.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lutego 1925 r.