Wykonanie ustawy z dnia 12 czerwca 1924 r. o opodatkowaniu piwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.90.850

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 25 sierpnia 1924 r.

w przedmiocie wykonania ustawy z dnia 12 czerwca 1924 r. o opodatkowaniu piwa.

Na zasadzie § 34 ustawy z dnia 12 czerwca 1924 r. o opodatkowaniu piwa (Dz. U. R. P. № 65, poz. 635) zarządza się co następuje:

I.

POSTANOWIENIA OGÓLNE.

(do art. 3 ustawy)

§ 1. Opłatę zasadniczą podatku od wyrobu za pierwsze 1.500 hl. brzeczki gorącej należy wnieść przed rozpoczęciem rucha w roku obrachunkowym, a opłatę dodatkowa, przed rozpoczęciem warek każdych następnych 1.500 hl. brzeczki gorącej.

Można też wnosić tę opłatę zgóry za 3.000, 4.500 i t. d. hl. brzeczki.

Urzędnik zatwierdzający oznajmienie na warkę powinien przed tem stwierdzić, że podatek od wyrobu uiszczono.

Przed uiszczeniem tego podatku wykonywanie warek należy wstrzymać. Dowód uiszczenia tej opłaty należy przechowywać przy aktach odnoszących się do zapisów w księdze warek.

(do art. 4 ustawy).

Wywóz piwa za granicę.

§ 2. Przepisy, odnoszące się do uwolnienia od podatku piwa, które pod kontrolą skarbową wywozi się za granicę Państwa, zawiera dodatek A.

(do art. 5 ust. 1 ustawy).

Wyrób piwa w roku obrachunkowym.

§  3.

1) Za piwo wyrobione w browarze w ciągu roku obrachunkowego uważa się piwo: a) co do którego w ciągu roku obrachunkowego powstał obowiązek zapłaty podatku (art. 9), b) piwo wywiezione bez podatku za granicę Państwa, c) piwo wydane pracownikom browaru bez podatku.

2) Za rok obrachunkowy uważa się czas od 1 stycznia do 31 grudnia.

(do art. 5 ust. 2 ustawy).

Piwo pełne, dubeltowe i mocne.

§ 4. 1

1) Podstawą do odróżnienia piwa pełnego, piwa dubeltowego i piwa mocnego stanowi zawartość w piwie ciał stałych, rozpuszczalnych, pochodzących z użycia słodu i cukru (zawartość ekstraktu) odniesiona do odpowiadającej temu piwu brzeczki podstawowej niesfermentowanej (po wychłodzeniu) i wyrażona w stopniach cukromierza przy ciepłocie normalnej + 20° C. = + 16° R. Przepisy o używaniu cukromierzy zawarte są w załączniku E do § 72.

2) Do 31 grudnia 1929 r. zezwala się na używanie cukromierzy używanych dotychczas a legalizowanych przy ciepłocie normalnej + 17¹/₂°C. = + 14° R.

(do art. 7 ustawy).

Piwo jako napój domowy w browarze.

§  5.

1) Uwolnienie od podatku przysługuje piwu, które browary na podstawie stosunku służbowego wydają bezpłatnie swoim pracownikom dla ich własnego użytku, lub dla użytku ich rodzin, w ilości odpowiadającej wymogom miejscowym.

2) Właściciele browarów obowiązani są prowadzić książkę, według wzoru Na 3 o swoich pracownikach ze wskazaniem któremu z nich na podstawie stosunku służbowego, lub roboczego przysługuje prawo bezpłatnego poboru piwa, jako napoju domowego. Tę książkę należy na każde żądanie okazywać organom skarbowym rewidującym browar.

§  6.

1) Piwo przeznaczone dla pracowników i robotników browaru jako napój domowy z uwolnieniem od opłaty podatku, wolno wydawać tylko z pomieszczeń, które według art. 23 ustawy wyznaczono do przechowywania piwa nieopodatkowanego i gotowego do użytku i tylko w naczyniach, dopuszczonych w art. 24 ustawy. Piwo wolno rozdawać jedynie w lokalu przeznaczonym przez władzę skarbową i tylko tym pracownikom, których wpisano do książki przepisanej w § 5 ust. 2.

2) Natychmiast po wydaniu piwa z pomieszczeń wspomnianych w ustąpię 1 należy je odpisać w książce na podatek od piwa.

Powstanie obowiązku płacenia podatku.

§ 7. Za piwo opuszczające browar uważa się piwo z chwilą, gdy się je usuwa z pomieszczeń zatwierdzonych przez władzę skarbową, jako pomieszczenia, przeznaczone do przechowywania gotowego piwa (art. 16 ust. 2 ustawy i § 28 rozporządzenia).

§ 8. Obowiązek płacenia podatku od piwa, mimo to że je zużyto w browarze, nie powstaje wówczas, gdy się je wypija lub w inny sposób zużywa jedynie w celu wypróbowania.

§ 9. Przepisy co do wysyłania z browaru piwa barwiącego zawiera dodatek B.

(do art. 8 ustawy).

Zwrot podatku.

§  10.

1) Piwo, co do którego powstał już obowiązek uiszczenia podatku, można przyjąć napowrót do browaru i uważać je znowu za nieopodatkowane. Piwo takie zapisuje się do książki na zwrócone piwo, prowadzonej według wzoru Na 4.

2) Jeżeli zwróconego piwa nie można zużytkować jako piwa, ani też przerobić na piwo, nadające się do użytku, można na prośbę strony zniszczyć je pod dozorem skarbowym albo w inny sposób uczynić niezdatnem do użycia.

Prośbę o to należy wnieść ustnie albo pisemnie do organu skarbowego dozorującego browar w ciągu trzech dni po zwróceniu tego piwa browarowi. Zniszczenie zwróconego piwa, lub uczynienie go bezużytecznem, może za pozwoleniem urzędu skarbowego nastąpić także i poza obrębem browaru.

W każdym wypadku winien je organ skarbowy zaznaczyć w książce na zwrócone piwo.

3) Co do piwa zwróconego, którego pod dozorem skarbowym nie zniszczono, ani nie uczyniono nieprzydatnem do użycia, może urząd skarbowy wydać dalsze jeszcze zarządzenia kontrolne.

4) Łączną ilość piwa, zapisanego w ciągu całego miesiąca do książki na zwrócone piwo, potrąca się z końcem tego miesiąca we właściwej rubryce książki podatku od piwa (§ 57) z sumy piwa, co do którego powstał obowiązek zapłacenia podatku.

Jeżeliby w książce podatku od piwa nie było zapisanej odpowiedniej ilości piwa tego samego gatunku, co piwo zwrócone, wówczas należy odpisać piwo innego gatunku w ilości przedstawiającej równą wartość podatkową (art. 5 ust. 2 ustawy) tamtego piwa. W wykazie wydanego piwa i uiszczonego podatku należy w takim wypadku zaznaczyć w rubryce "uwaga" tę ilość piwa, którą w wykazie rzeczywiście na przychód zapisano. W ten sam sposób należy uwidoczniać w wykazie łączną ilość zwróconego piwa, zapisaną do książki na zwrócone piwo, jako urzędownie zniszczoną lub uczynioną nieprzydatną do użycia.

Piwo wypite w browarze.

§ 11. Do użytku w browarze, uzasadniającego obowiązek zapłaty podatku, wolno brać piwo tylko w dopuszczanych do tego naczyniach (art. 24 ustawy) i tylko z pomieszczeń zatwierdzonych przez władzę skarbową jako pomieszczenia przeznaczone do przechowywania gotowego piwa (art. 23 ust. 1 ustawy). Każde wydanie piwa do takiego użytku należy zapisać natychmiast do książki podatku od piwa. Władza skarbowa może co do takiego piwa wydać dalsze jeszcze przepisy kontrolne.

(do art. 10 ust. 1 ustawy).

Uiszczenie podatku.

§ 12. Kwotę podatku obliczoną na podstawie wpisów do książki podatku (§ 59) winien przedsiębiorca browaru uiścić w kasie skarbowej najpóźniej siódmego dnia następnego miesiąca przy odpowiedniej deklaracji.

Kwit na wpłaconą kwotę podatku załącza się do księgi podatku.

(do art. 10 ust. 2 i 4 ustawy).

Kredyt podatku.

§  13.

1) Izba skarbowa może zezwolić na kredytowanie podatku od piwa pod przepisanymi warunkami.

2) Sposób zabezpieczenia kredytu stosuje się analogicznie jak w kredycie akcyzy od innych artykułów spożywczych.

3) Jeżeli zabezpieczenie kredytu nastąpiło przez porękę instytucji kredytowej, gaśnie kredyt, oprócz wypadków wymienionych w ustawie, także wówczas, gdy ręcząca instytucja wstrzymała lub zawiesiła wypłaty lub co do jej majątku ogłoszono upadłość.

§  14.

1) Urząd skarbowy, prowadzący odnośny rachunek kredytowy, wydaje przedsiębiorstwu poświadczenie (bolety) na sumy skredytowane.

2) Żadne poświadczenie nie może opiewać na mniejszą kwotę, niż 100 złotych.

3) Termin kredytu rozpoczyna się od dnia płatności podatku (art. 10 ust. 1).

4) 2 Kredytowany podatek wraz z odsetkami po 6% w stosunku rocznym należy zapłacić najpóźniej dnia następnego po upływie szóstego tygodnia kredytu (art. 10 ust. 3 ustawy), a gdyby dzień ten przypadł na niedziele lub święto, w następującym dniu powszednim. Sześciotygodniowy kredyt liczy się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek uiszczenia podatku spożywczego (art. 10 ust. 1 ustawy).

(do art. 12 ust. 1 do 4 ustawy).

Wyrób piwa.

§ 15. Wyrażenie "wyrób piwa" należy rozumieć w najszerszem tego słowa znaczeniu. Obejmuje ono wszystkie fazy wyrobu i zabiegi z piwem, zarówno w samym browarze jak i poza jego obrębem, np. u, handlarzy, szynkarzy piwa i t. p., aż do chwili oddania piwa konsumentowi.

Surowce do wyrobu piwa.

§  16.

1) Do wyrobu piwa nie wolno używać żadnych suregatów ani słodu - (wyjątku w tym względzie dopuszcza przepis art. 12 ust. 2 ustawy co do piwa górnej fermentacji), ani chmielu, ani też przypraw, choćby ich nie można było uważać za surogaty słodu, lub chmielu. Zakaz ten nie odnosi się w myśl art. 12 ust. 3 ustawy do używania przy wyrobie piwa piw barwiących, przyrządzonych ze słodu, chmielu, drożdży i wody. Do piwa dolnej fermentacji można dodawać jedynie takie piwo barwiące, które wyrobiono tylko ze słodu jęczmiennego. Przepisy o przyrządzaniu i używaniu piwa barwiącego zawiera dodatek B.

2) Zakaz używania przy wyrobie piwa surogatów i przypraw nie odnosi się do używania środków do klarowania piwa, które działają tylko mechanicznie i mogą być całkowicie z niego wydzielone. Natomiast nie wolno używać przy wyrobie piwa takich środków klarujących, które niezupełnie dają się wydzielić.

3) Także i pod względem jakości muszą być materjały służące do wyrobu piwa takie, aby przysługiwała im nazwa, jakiej do ich oznaczenia ustawa używa.

4) Słodu wolno używać w ziarnach całych w łusce lub bez łuski, albo też rozdrobnionego, suchego zwilżonego, suszonego lub nie suszonego, jakoteż przypalonego. Używanie słodu, z którego łuski w całości lub w części wydzielono, jak również mączki słodowej, dozwala się tylko wówczas, gdy odłuszczono słód lub zmielono go na mączkę w samym browarze. Na wyjątki może zezwolić Minister Skarbu.

5) Do wyrobu piwa górnej fermentacji można używać także i słodu z innego zboża, niż jęczmień. Ryżu, kukurydzy, prosa i t. p. nie uważa się za zboże w znaczeniu § 12 ust. 4 ustawy.

§ 17. Za cukier technicznie czysty uważa' się cukier mający taki stopień czystości jaki osiąga się przy używanych metodach fabrykacji cukru; zawartość popiołu, obliczona na substancję suchą, nie może przenosić 0,75 procent. Cukier inwertowany jest mieszaniną cukru gronowego i owocowego, otrzymaną z cukru trzcinowego i buraczanego przez rozczepienie kwasami, mieszanina ta może jeszcze zawierać resztki nierozłożonego cukru buraczanego, lub trzcinowego. Za cukier skrobiowy uważa się cukier, który wytwarza się przez działanie kwasu na skrobię. Do wyrobu piwa wolno używać także i cukru rozpuszczonego w wodzie.

§ 18. Za wodę w znaczeniu art. 12 ust. 1 ustawy uważa się wszelką wodę, występującą w przyrodzie. Przysposabianie wody piwowarskiej przez wydzielanie z niej żelaza, odkażanie, filtrowanie, gotowanie, odparowania jest wogóle dozwolone. Ma dodawanie do wody piwowarskiej soli mineralnych (np. węglanu, lub siarkanu wapniowego, albo soli kuchennej), może w razie potrzeby zezwolić Minister Skarbu jednak tylko o tyle, o ile przez to woda nie nabiera innego składu chemicznego, niż ten jaki posiadają przydatne dla celów piwowarskich wody naturalne. Dodanie tych soli musi nastąpić jeszcze przed rozpoczęciem waru. Ni a wolno dodawać do wody piwowarskiej kwasów.

§  19.

1) Z zastrzeżeniami, które ze względu na możliwość nadużyć okażą się potrzebne może Minister Skarbu zezwolić na używanie w browarze własnych odpadków powstałych przy wyrobie piwa. Nie wolno jednak używać do wyrobu piwa dolnej fermentacji odpadków, pozostałych przy wyrabianiu piwa górnej fermentacji z cukru lub innego słodu niż jęczmienny.

2) Bezwodnika węglowego, uzyskanego w browarze przy wyrobie piwa, wolno browarowi dodawać do własnego piwa.

3) Wolno też używać bezwodnika węglowego przy ściąganiu i wyszynku piwa jedynie jako środka wytwarzającego ciśnienie.

Piwo górnej i dolnej fermentacji.

§ 20. Za piwo górnej fermentacji uważa się piwo, wyrobione przy pomocy drożdży, które wywołują górną fermentacje, i gromadzą się na powierzchni płynu, za piwo zaś dolnej fermentacji piwo wyrobione za pomocą drożdży dolnej fermentacji osadzających się zawsze na dnie naczynia.

Wyrób piwa z cukru.

§ 21. Użycie cukru dozwolone jest tylko przy wyrobie piwa z brzeczki, zadanej drożdżami wywołującemi fermentacją górną, z wyłączeniem drożdży powodujących fermentację dolną lub mieszaniny obu tych rodzajów drożdży. Minister Skarbu może jednak pozwolić (z możnością odwołania pozwolenia każdej chwili), aby wówczas, gdy do wyrobu piwa górnej fermentacji używa się cukru lub słodu pszennego, dodawano niewielką stosunkowo ilość drożdży dolnej fermentacji lub brzeczki znajdującej się w stanie fermentowania wywołanego drożdżami dolnej fermentacji (krążków) a to w tym celu, aby osiągnąć lepsze wyklarowanie piwa lub silniejsze osadzanie się drożdży. Pozwolenie to można dać tylko pod wyrunkami następującemi:

a) dodatek krążków nie może przekraczać 15 procent ilości brzeczki, zadanej drożdżami górnej fermentacji.

b) drożdży lub krążków dolnej fermentacji nie wolno dodawać do kadzi nastawnych ani fermentacyjnych, lecz aa) jeżeli piwo przechodzi w browarze fermentacją główną i wtórną do beczek fermentacyjnych lub składowych i to dopiero wtedy, gdy drożdże już się wydzielają, a delikatna, biała piana wskazuje na to, że piwo przeszło już zarówno fermentacją główną, jak i pierwsze stadja fermentacji wtórnej, bb) jeżeli piwo odbywa w browarze tylko początek fermentacji głównej - dopiero do beczek transportowych.

(do art. 12 ust. 5 ustawy).

Wyjątki od przepisów zawartych w art. 12 ust. 1 i 2 ustawy.

§ 22. Na wyjątki od przepisów zawartych w art. 12 ust. 1 i 2 ustawy dla wyrobu szczególnych gatunków piwa, jakoteż piwa przeznaczonego na wywóz za granicą, może zezwolić Minister Skarbu pod warunkami, które stanowi się w każdym poszczególnym wypadku z osobna.

(do art. 12 ust. 6 ustawy).

Dodawanie wody do piwa.

§  23.

1) Pod zakaz dolewania wody do piwa z art. 12 art. 6 ustawy nie podpada dodawanie wody do brzeczki piwnej, jeżeli nastąpi nie w zamiarze rozcieńczenia piwa, lecz jako zwykły, z prawidłowym wyrobem piwa połączony zabieg produkcyjny.

2) Jeżeli zaś dodaje się w browarze wody do brzeczki po stwierdzeniu jej ilości w chwili wybicia na przyrząd do chłodzenia, lecz przed stwierdzeniem zawartości ekstraktu w piwnicy fermentacyjnej, wówczas zapisuje się to osobno w rubryce do książki warek, czyniąc odpowiednią uwagą we właściwej rubryce.

(do art. 13 ustawy).

§ 24. Napój, którego fermentacją przerwano za pomocą zagrzania, uważa się jako sfermentowany w znaczeniu ustawy.

§  25.

1) Jeżeli piwo, do którego wyrobu użyto cukru chce się puścić w obieg, należy na naczyniach (beczkach, syfonach, dzbanach, flaszkach i t. d.) umieścić w widocznem miejscu czytelny napis: "Piwo wyrobione przy użyciu cukru".

2) Napisy wymienione w ust. 1 winny być utrzymane na naczyniach w należytym stanie aż do chwili oddania spożywcy całej zawartej w nich ilości piwa; w tensam sposób winno się piwo oznaczać w rachunkach, ogłoszeniach, reklamach i napisach, o ile te umieszczone są w obrąbie pomieszczeń wyszynkowych.

II.

PRZEPISY O KONTROLI SKARBOWEJ.

(do art. 14 ustawy).

Mianowanie zastępcy przedsiębiorcy.

§  26.

1) Mianowanie zastępcy konieczne jest wówczas, gdy przedsiębiorstwo podlegające kontroli skarbowej należy do nieumiejącej prowadzić go osoby fizycznej lub prawnej, towarzystwa, spółki lub związku, albo też gdy przedsiębiorca często jest nieobecny, lub z innych powodów nie może wypełniać ciążących na sobie obowiązków.

2) Jeżeli władza skarbowa I instancji uzna mianowanie zastępcy za konieczne, zawiadomi o tem pisemnie przedsiębiorca i wyznaczy mu termin do podania nazwiska ukwalifikowanej do tego osoby. Jeżeliby także i powtórne wezwanie miało pozostać bez skutku, postąpi władza skarbowa według art. 14 ust. 4 ustawy.

3) Także i o dobrowolnem mianowaniu zastępcy należy donieść władzy skarbowej I instancji i przedłożyć jego dowody uzdolnienia. Jeżeli zastępca ma objąć tylko niektóre czynności np. prowadzenie książki warek, należy podać to w doniesieniu.

4) Doniesienie o mianowaniu zastępcy (ust. 2 i 3) winien podpisać także i zastępca na dowód, że zastępstwo przyjmuje.

5) O dopuszczeniu zgłoszonej osoby do zastępstwa orzeka urząd skarbowy.

6) Mianowanie zastępcy winien urząd skarbowy uwidocznić w wykazie browarów (§ 31).

(do art. 15 ustawy).

Zgłoszenie przedsiębiorstwa.

§ 27. Przepisane w art. 15 ust. 1 ustawy zgłoszenie przedsiębiorstwa należy wnieść pisemnie w dwóch okazach do władzy skarbowej I instancji.

(do art. 15 ustawy).

Zgłoszenie pomieszczeń i urządzenia browaru.

§  28.

1) Za należące do przedsiębiorstwa pomieszczenia, do których odnosi się obowiązek zgłoszenia, uważa się w szczególności pomieszczenia, gdzie się piwo warzy, dalej piwnice fermentacyjne i składowe, rozlewnie tudzież wszystkie te zamknięte pomieszczenia, otwarte hale i podwórza, gdzie przechowuje się surowce browarniane, brzeczkę lub piwo, gdzie się je trzyma na składzie, przelewa, lub w jakikolwiek bądź inny sposób przygotowuje do dalszego przerobu, sprzedaży lub spożycia, wreszcie pomieszczenia, gdzie znajdują się zwykle naczynia i przyrządy, co do których istnieje obowiązek zgłoszenia.

2) Nie wolno utrzymywać na terytorjum browaru młynów nie przeznaczonych do wyłącznego obsługiwania browaru.

§  29.

1) Zgłoszenie pomieszczeń i urządzenia browaru należy wnieść również do urzędu skarbowego W dwóch egzemplarzach według wzoru Na 5.

2) Dołączyć należy do niego plan sytuacyjny pomieszczeń browarnianych, w którym winny być oznaczone miejsca, gdzie stoją przyrządy browaru, a w szczególności także i przyrząd do śrutowania słodu, jakoteż urządzenie służące do przenoszenia śrutowanego słodu do warzelni.

§ 30. Urząd skarbowy zarządza sprawdzenie zgłoszonych danych, tudzież przemierzenie naczyń browarnianych przez inspektora kontroli skarbowej! który po uwidocznieniu wyniku sprawdzenia w zgłoszeniach przedkłada je napowrót temuż urzędowi, ten zaś po ewentualnem uzupełnieniu zatwierdza je i zachowuje jeden egzemplarz w swojej kancelarji, drugi zaś zwraca inspektorowi w celu doręczenia przedsiębiorcy browaru.

Wykaz browarów.

§ 31. Urząd skarbowy winien prowadzić wykaz browarów według wzoru Na 6 i uwidocznić w nim wszystkie browary swego okręgu. Załączniki wykazu należy przechowywać w jednym zeszycie. Te, które utraciły już swą ważność, należy przekreślić.

§  32.

1) Przedsiębiorca browaru winien otrzymywane pisma, odpisy i kwity kasowe, przechowywać w osobnej okładce w browarze w miejscu wskazanem przez inspektora.

2) Pisma, które straciły już swoją ważność winien Inspektor ze zbioru usuwać.

(do art. 17 ustawy).

Przemiar naczyń.

§  33.

1) Naczynia, w których ma się oznaczać ilość brzeczki bezpośrednio po ugotowaniu jej z chmielem wymierza się nalewem wody.

2) Wszystkie inne naczynia wymierza się sposobem geometrycznym, urząd skarbowy może jednak także i co do tych naczyń zarządzić przemiar za pomocą wody, albo też zezwolić na zaniechanie przemiaru wogóle, jeżeli ten okaże się zbyteczny i jeżeli niema powodu wątpić o prawdziwości zgłoszonych przez przedsiębiorcę browaru danych o pojemności pewnych naczyń.

3) Przemiaru wodą można za zezwoleniem urzędu skarbowego zaniechać, jeżeliby przeprowadzenie go było połączone ze szczególniejszemi trudnościami, lub kosztami, a kontrola browaru nic by przez zaniechanie go nie ucierpiała.

Sposób przeprowadzenia przemiaru.

§  34.

1) Przemiar przeprowadza inspektor kontroli skarbowej przy współudziale drugiego organu skarbowego. Przedsiębiorca browaru lub kierownik ruchu winien być przy przemiarze obecny i na znak uznania jago ścisłości podpisać protokół przemiaru.

2) Przemiar geometryczny przeprowadza się według wydanej osobno instrukcji urzędowej (dod. D).

3) Przy przemiarze wodą należy uważać na to żeby naczynie było całkiem szczelne i próżne i spoczywało na stałej podstawie.

4) Jeżeli podstawa naczynia jest ruchoma, np. przy chłodnikach, które dla łatwiejszego spuszczania piwa mogą być z jednej strony podniesione, winien przedsiębiorca browaru postarać się o urządzenie, za pomocą którego możnaby położenie, w jakiem naczynie znajdowało się w czasie przemiaru wodą, dokładnie oznaczyć i do tego położenia każdej chwili z łatwością przywrócić.

§ 35. Naczynie, które ma służyć do oznaczania ilości brzeczki piwnej bezpośrednio po ugotowaniu jej z chmielem, przemierza się w ten sposób, że się je napełnia do wysokości, do jakiej ma się je przemierzyć, albo też do pełności, dokładnie pod względem ilości odmierzoną zimną wodą o ciepłocie nie wyższej, niż + 12° R. + 15° C, a następnie spuszczając tą wodę z naczynia oznacza się jej wagę. Ilość i wagę wody porównuje się potem ze sobą. Na jeden hektolitr płynu powinno przypaść 10 kg. wagi. Władza skarbowa może zamiast podanego powyżej sposobu kontroli przemiaru zezwolić na dwukrotne przemierzenie ilości wody użytej do oznaczenia pojemności naczynia. Gdyby przy tej lub tamtej próbie okazała się między obu wynikami przemiaru różnica większa, niż 3%, wówczas musi się przeprowadzić trzeci przemiar, którego wynik w granicach obu poprzednich przemiarów należy uważać za ostateczny.

§  36.

1) Przemiar wodą innych naczyń, niż naczynia wymienione w § 33 ust. 1 można przeprowadzić także i w ten sposób, że napełnia się naczynie zimną wodą aż do wysokości, dokąd ma siej je odmierzyć, i przemierza się tę wodę dopiero wówczas, gdy się ją z naczynia wypuszcza.

2) Organa skarbowe winny posługiwać się przy przemiarach urzędownie cechowanemi naczyniami mierniczemi. Wolno im używać także i naczyń pomocniczych, wymierzonych przedtem dokładnie przy pomocy cechowanych naczyń mierniczych, jak również posługiwać się urzędownie sprawdzonemi aparatami do cechowania.

3) W ostatecznym wyniku przemiana naczyń o pojemności ponad 50 hektolitrów odrzuca się ułamki pół hektolitra zresztą zaś opuszcza się tylko ułamki litra.

4) Dla każdego naczynia przemierzonego wodą należy sporządzić laskę mierniczą lub inny tego rodzaju przyrząd do oznaczania ilości zawartego w niem płynu. Laska winna mieć podziałkę umożliwiającą jak najdokładniejsze odczytywanie zawartości naczynia i być urzędownie oznaczona tak, oby nie można jej było niepostrzeżenie wymienić lub przerobić. Sporządzona być winna, o ile można, z drzewa dębowego, ma być heblowana, niepoliturowana, przynajmniej 3 cm. szeroka, u dołu okuta, a jeżeli jest dłuższa, niż 1 metr, winna mieć poprzeczne przecięcie w kształcie kwadratu. W razie potrzeby należy ją zaopatrzyć w urządzenie do zaczepienia o górny brzeg naczynia. Laskę mierniczą zanurza się do płynu w naczyniu zawsze w tem samem miejscu i do tej samej głębokości. Miejsce to oznacza się na brzegu naczynia odpowiednim znakiem. W razie potrzeby umieszcza się w naczyniu klamrę celem umożliwienia zawsze jednakowego ustawiania laski mierniczej do tegoż. Jeżeli z powodu kształtu naczynia zastosowanie prostolinijnej laski byłoby niemożliwe, winien przedsiębiorca browaru postarać się o laskę dostosowaną do kształtu naczynia. Przedsiębiorca browaru jest obowiązany zachować laskę i umieszczoną na niej podziałkę, urzędowy znak i t. d. w nienaruszonym stanie. Przechowywać ją należy w browarze w miejscu wskazanem przez inspektora.

5) Przedsiębiorca browaru jest odpowiedzialny za to, aby naczynia, mające wyznaczone sobie w browarze stałe miejsca pozostawały zawsze w tych miejscach w położeniu, w jakiem je przemierzono. Nie odnosi się to do wypadków zmiany położenia naczyń, o której mowa w § 34 ust. 4. O wszelkich innych tego rodzaju zmianach należy donosić w przepisany sposób (§ 41) inspektorowi, o ile nastąpiły przypadkowo, zaraz po ich spostrzeżeniu, o ile zaś spowodowano je umyślnie, to w ciągu trzech dni.

Protokół przemiaru.

§  37.

1) O przemiarze każdego naczynia należy spisać dwa równobrzmiące protokóły wzoru № 7. W razie potrzeby można wzór ten odpowiednio zmienić, lub uzupełnić.

2) Inspektor kontroli skarbowej przedkłada protokóły urzędowi skarbowemu do zatwierdzenia. Urząd zachowuje jeden zatwierdzony egzemplarz przy wykazie browarów, drugi zaś zwraca inspektorowi kontroli skarbowej w celu doręczenia przedsiębiorcy browaru, który przechowuje go w okładce, przeznaczonej do przechowywania otrzymywanych pism urzędowych (§ 32).

Ponowny przemiar.

§ 38. Jeżeliby w pojemności przemierzonych naczyń zaszła zmiana lub zaszło prawdopodobieństwo takiej zmiany, jakoteż w wypadkach, gdy nastąpiła zmiana położenia naczyń mających w browarze swoje stałe miejsca, lub też istnieje prawdopodobieństwo takiej zmiany, należy je przemierzyć na nowo.

§  39.

1) Przedsiębiorca browaru obowiązany jest każde naczynie wymieniona w zgłoszeniu (§ 29) opatrzyć zgodnie z tem zgłoszeniem wyraźnym numerem i cyfrą wskazującą jego pojemność i oznaczenie to utrzymywać w dobrym stanie.

2) Oznaczenie należy uwidocznić za pomocą farby olejnej lub w inny trwały sposób w miejscu widocznem na samych naczyniach. Gdyby to nie było możliwe, wówczas należy je umieścić w pobliżu naczynia w taki sposób, aby każdy mógł z łatwością poznać, że ono do niego należy.

3) Szczegółowe, zarządzenie w tym względzie wyda inspektor.

(do art. 18 ustawy).

Zmiana przedsiębiorcy browaru.

§  40.

1) O każdej zmianie osoby przedsiębiorcy browaru, np. wskutek zmiany własności lub wskutek wydzierżawienia browaru, obowiązany jest nowy przedsiębiorca, a w wypadkach zmiany na podstawie dobrowolnego aktu między żyjącymi także i dotychczasowy przedsiębiorca donieść o tem w ciągu trzech dni urzędowi skarbowemu pisemnie w dwóch egzemplarzach. Nowy przedsiębiorca winien zarazem uznać pisemnie prawdziwość danych zawartych w zgłoszeniu i planie, które przedłożył jego poprzednik (§ 29), jakoteż sprawdzoną pojemność poszczególnych naczyń browarnianych, lub też przedłożyć nowe zgłoszenie z planem.

2) Jeden egzemplarz z powyższego doniesienia i oświadczenia zachowuje władza skarbowa przy wykazie browarów, drugi zaś przesyła inspektorowi dla doręczenia nowemu przedsiębiorcy browaru, który winien je przechowywać w okładce na urzędowe papiery.

Zmiana pomieszczeń i naczyń.

§  41.

1) Przepisane w art. 18 ustawy doniesienia o zmianach pomieszczeń i naczyń browarnianych należy wnosić do władzy skarbowej I instancji na piśmie w dwóch egzemplarzach, według wzoru № 8. Władza skarbowa przesyła je po przejrzeniu właściwemu inspektorowi.

2) Inspektor sprawdza doniesienie, przeprowadza w razie potrzeby przemiar naczyń, zarządza ich oznaczenie, spisuje potrzebne protokóły, uwidacznia zmiany w znajdującym się w browarze zgłoszeniu pomieszczeń i urządzeń, potwierdza przeprowadzenie tych czynności na obu egzemplarzach. doniesienia i przedkłada akt urzędowi skarbowemu, który po przejrzeniu zachowuje po jednym egzemplarzu wszystkich powyższych pism przy wykazie; drugie egzemplarze zwraca inspektorowi dla doręczenia przedsiębiorcy browaru celem dołączenia do okładki na urzędowe pisma.

Pozbywanie naczyń browarnianych.

§  42.

1) Doniesienia o zamierzonem pozbyciu naczyń browarnianych wnosi się pisemnie w dwóch egzemplarzach do inspektora kontroli skarbowej.

2) inspektor przesyła otrzymane doniesienie, dołączając doń ewentualnie protokóły przemiaru po-zbytego naczynia właściwemu dla nabywającego browaru urzędowi skarbowemu, lub inspektorowi celem postąpienia po myśli § 41 ust. 2.

3) Potwierdzenie pozbycia naczynia winien przedsiębiorca browaru przechować w okładce na urzędowe pisma. O wydaniu naczynia należy zawiadomić urząd skarbowy, celem przeprowadzenia zmiany w wykazie.

(do art. 19 ustawy).

Używanie przyrządów browarnianych do innych celów; urzędowe zamknięcie.

§  43.

1) Urządzeń browarnianych wolno używać do innych celów niż zgłoszono, tylko za zezwoleniem urzędu skarbowego.

2) Urzędowe zamknięcie t. j. wyłączenie z użycia naczyń (zaciernych i warzelnych) uskutecznia się zwykle przez umieszczenie na dnie, lub na wewnętrznej ścianie bocznej naczynia urzędownie przypieczętowanego skrawka papieru. Przedsiębiorca browaru odpowiada za całość zamknięcia.

3) O zdjęcie zamknięcia w celu wzięcia naczynia znowu do użytku lub oczyszczenia go należy zwracać się do organu skarbowego, do którego należy bezpośredni dozór browaru, ustnie albo pisemnie, podając dzień i godzinę, kiedy zaniknięcie ma być zdjęte. Jeżeliby do tego czasu organ skarbowy dla zdjęcia zamknięcia w browarze się nie zjawił, winien przedsiębiorca browaru poczekać jeszcze godzinę, poczem wolno mu usunąć zamknięcie samemu w obecności świadka.

4) Nałożenie i zdjęcie zamknięcia winien organ skarbowy, względnie przedsiębiorca browaru zanotować w książce warek (§ 52) podając dzień i godzinę, kiedy to nastąpiło. Notatkę tą winien organ skarbowy, względnie przedsiębiorca browaru wraz z przybranym świadkiem podpisać.

(do art. 20 ustawy).

Przechowywanie surowców.

§  44.

1) Zapasy rozdrobnionego słodu powinno się przechowywać w pomieszczeniach położonych ile możności jak najbliżej wagi i naczyń zaciernych.

2) Miejsce przechowywania cukru powinno się znajdować poza pomieszczeniami służącemi do waru, fermentowania, przechowywania i rozlewania piwa, jakoteż pomieszczeniami, gdzie się je trzyma w naczyniach transportowych aż do chwili wysłania z browaru, i tak być położone, żeby przeniesienie cukru do tamtych pomieszczeń nie mogło ujść uwadze organu skarbowego obecnego w browarze i osób w browarze zatrudnionych.

3) Jako zapas odpowiadający potrzebie własnego gospodarstwa domowego, uważać należy taki zapas, jaki według zwyczaju danej miejscowości miewają zwykle u siebie na własne potrzeby inne podobne gospodarstwa domowe.

Miejsca przechowania (ust. 1 i 2) należy oznaczyć jako takie przez umieszczenie tablic z odpowiedniemi napisami.

Zgłoszenie warki.

§  45.

1) Przepisane w art. 20 ustawy zgłoszenia warek należy wnosić do urzędu skarbowego lub inspektora kontroli skarbowej na drukach według wzoru Na 9. Równobrzmiący egzemplarz każdego zgłoszenia należy przesłać organowi skarbowemu, któremu poruczono bezpośredni dozór browaru.

2) Równocześnie z wniesieniem zgłoszenia należy wypełnić rubryki książki warek (§ 52).

Zmiana zgłoszenia warki.

§  46.

1) Przy warzeniu piwa należy trzymać się ściśle treści zgłoszenia warki.

2) Odstąpić od zgłoszenia wolno tylko wtedy, gdy wskutek nieprzewidzianych przeszkód zacieranie nie może się albo wcale odbyć, albo tylko w sposób inny, niż zgłoszono. O zmianach i ich powodach winien przedsiębiorca browaru zawiadomić natychmiast inspektora kontroli skarbowej za pomocą nowego zgłoszenia warek, podając dzień i godzinę, odkąd nowe zgłoszenie ma działać.

W książce warek należy pierwotny wpis przekreślić i zapisać w jego miejsce nowe zgłoszenie, podając powody zmiany w rubryce przeznaczonej na uwagi.

3). Inspektor winien podczas najbliższej bytności w browarze zbadać, czy zmiany były dopuszczalne i stwierdzić to w książce.

§ 47. Po zgłoszeniu zacieru nie może zapas śrutowanego słodu przewyższać ilości zgłoszonej do zacierania na następny dzień ruchu browaru. Jeżeli równocześnie zgłoszono kilka zacierów, wówczas nie może zapas ten być większy, niż ilość, jaką zgłoszono do zatarcia na dzień powszedni, następujący po pierwszym dniu ruchu browaru. Władza skarbowa I instancji może pod warunkami, wykluczającemi nadużycia, zezwolić na wyjątki w tym względzie.

Czas zacierania.

§ 48. Na wyjątki od przepisu co do czasu zacierania może zezwolić o ile chodzi o poszczególne warki inspektor kontroli skarbowej, na dłuższy zaś przeciąg czasu lub na stałe urząd skarbowy.

(do art. 21 ustawy).

Wyrób piwa z dodatkiem cukru.

§ 49. § 1. Doniesienia o zamierzonem użyciu cukru do wyrobu piwa górnej fermentacji należy wnosić do właściwego inspektora i podać w nich gatunek cukru oraz chwilę, kiedy i jak go się będzie do warki dodawało, w szczególności czy w większych kawałkach czy rozdrobniony, w stanie stałym czy płynnym. W taki sam sposób należy donosić o wszelkich późniejszych stałych zmianach zgłoszonego sposobu użycia cukru.

2) Po sprawdzeniu doniesienia inspektor zwraca jeden egzemplarz przedsiębiorcy browaru do przechowania, drugi zaś egzemplarz przesyła urzędowi skarbowemu do zanotowania w rubryce 12 wykazu browarów i przechowania u siebie.

Książka na cukier do wyrobu piwa.

§  50.

1) Książkę na cukier przeznaczoną do wyrobu piwa prowadzi się według wzoru № 10 stosownie do podanego na nim pouczenia. Do książki dołącza się odnoszące się do tego cukru rachunki kupieckie, faktury i t. p.

2) Użycie do piwa lub brzeczki cukru należy uwidocznić także w rubryce 7 i 25 książki warek.

Badanie zapasów cukru, nadwyżki, braki.

§  51.

1) Inspektor winien przeprowadzać dwa razy do roku, a w razie potrzeby i częściej, przy współudziale przedsiębiorcy browaru badania zapasów cukru, przeznaczonego do wyrobu piwa. Ilość cukru oznacza się przez odważanie. Zapas książkowy oblicza się przez potrącenie z sumy przychodu sumy rozchodu, przyczem należy przekonać się, czy przychód zgadza się z rachunkami i t. p. (§ 50 ust. 1), a rozchód z tem, co zapisano do książki warek.

2) Stwierdzone braki i nadwyżki cukru winien inspektor zapisać do książki na cukier na rozchód lub na przychód i zbadać przyczynę ich powstania. Jeżeliby z dochodzeń miało wynikać podejrzenie, że dopuszczono się karygodnego czynu, a w szczególności przestępstwa przewidzianego art. 28 ustawy, należy spisać o tem protokół i przedłożyć go wraz z załącznikami urzędowi skarbowemu do dalszego zarządzenia.

(do art. 22 ustawy).

Książka warek.

§ 52. Książkę warek należy prowadzić według wzoru Na 1 stosując się do podanego na nim pouczenia.

§  53.

1) Do książki warek zapisuje przedsiębiorca browaru znacząc poszczególne wpisy liczbami bieżącemi:

a) dzień i godzinę każdego zacieru,

b) rodzaj i wagę użytego do każdego zacieru słodu i cukru,

c) ilość i zawartość ekstraktu gorącej brzeczki piwnej bezpośrednio przed wybiciem jej z kotła warzelnego na chłodnię,

d) zawartość ekstraktu brzeczki po wychłodzeniu jej i oddzieleniu chmielu oraz osadów.

2) Jeżeli w browarze używa się przyrządów do śrutowania słodu z wagą automatyczną, wówczas zapisuje się do książki, jako wagę słodu użytego do zacieru, wagą podaną przez ten przyrząd, zresztą zaś wagę stwierdzoną przez przedsiębiorcę browaru przez odważenie śrutowanego słodu na zwykłej wadze. W ten sam sposób winien przedsiębiorca browaru oznaczyć wagę cukru przed użyciem go do zacieru.

3) Ilość i zawartość ekstraktu gorącej brzeczki winien sprawdzić przedsiębiorca browaru bezpośrednio przed wybiciem jej z kotła warzelnego. 'Sprawdzenie zawartości ekstraktu wychłodzonej brzeczki, winno nastąpić w kadzi zlewnej, a gdyby jej nie było, w kadziach fermentacyjnych, najpóźniej w 10 godzin po ich napełnieniu i przed zadaniem drożdży.

4) 3 Zawartość ekstraktu oznacza przedsiębiorca browaru w procentach wagowych brzeczki za pomocą urzędownie ocechowanego cukromierza przy temperaturze + 16°R. = + 20° C. względnie + 14°R. = 17¹/₂°C

5) Ilość piwa podlegającego kontroli obliczyć winien przedsiębiorca browaru na podstawie sprawdzonej ilości gorącej brzeczki (ust. 3) z uwzględnieniem ewentualnego dodatku wody i zaniku ustanowionego dla browaru przez urząd skarbowy na pokrycie strat przy wyrobie.

6) Zapisywanie do książki warek dodawanej wody, wodnego rozczynu cukru, lub piwa barwiącego pochodzącego z obcego browaru normują art. 21 ustawy i § 50 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, względnie § 11 ust. 2 przepisu o piwach barwiących.

§  54.

1) O ile pouczenie Umieszczone na wzorze książki warek nie zawiera innych wskazówek w tym względzie, uskuteczniać należy wpisy do tej książki ile możności natychmiast, bądź co bądź zaś nie później, niż w dniu, w którym stwierdzono dany szczegół.

2) Poprawki należy stwierdzać zawsze w rubryce przeznaczonej na uwagi i w ten sposób je uskuteczniać, aby pierwotny wpis pozostał zawsze czytelny.

§ 55. Książkę warek należy przechowywać starannie w miejscu, które wskaże inspektor, okazywać ją na każde żądanie organom skarbowym, kontrolującym browar, zamykać z końcem każdego miesiąca, podając datę zamknięcia i przedkładać urzędom skarbowym najpóźniej w 5 dniu powszednim następnego miesiąca odpis z tej książki za miesiąc ubiegły zgodnie z rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 1 grudnia 1923 o rachunkowości (Dz. Urz. M. Skarbu z r. 1924, № 1 poz. 22).

Zepsucie się, surowców brzeczki lub piwa.

§  56.

1) Jeżeliby zatarty słód, cukier lub brzeczka, albo też piwo, co do którego nie powstał jeszcze obowiązek płacenia podatku, uległy w browarze zupełnemu lub częściowemu zepsuciu, tak, że zużytkowanie ich do wyrobu piwa, względnie pozbycia, jako piwa, stało się niemożliwe, wówczas winien przedsiębiorca browaru donieść o tem w ciągu 24 godzin pisemnie inspektorowi, podając przyczynę zniszczenia lub zepsucia.

2) Inspektor stwierdza na podstawie otrzymanego doniesienia w obecności przedsiębiorcy browaru jaknajrychlej istotny stan rzeczy.

3) Zepsuty zacier, brzeczkę lub piwo niszczy się pod urzędowym dozorem, lub czyni niezdatnym do wyrobu piwa, przyczem zarządza się, co potrzeba, aby nie dopuścić do nadużyć.

4) Przy przeprowadzaniu powyższych czynności spisuje się protokół, do którego dołącza się wyciąg z książki warek, i przedkłada urzędowi skarbowemu.

Książka podatku od piwa.

§ 57. Książkę podatku prowadzi się według wzoru № 2 stosownie do podanego na nim pouczenia.

§ 58. Do książki podatku zapisuje przedsiębiorca browaru, z książki pomocniczej wzoru № 2a, dzienne obroty piwa, co do którego powstał obowiązek uiszczenia podatku (art. 7 ust. 2 ustawy), jakoteż piwa zgłoszone do wolnego od podatku wywozu zagranicę (art. 4 ustawy), wreszcie piwa wydanego bezpłatnie pracownikom (§ 5). Piwo to zapisywać należy do książki po wydaniu z pomieszczenia, dopuszczonego w myśl art. 23 ustawy przez władzę skarbową do przechowywania gotowego piwa nieopodatkowanego.

§  59.

1) Książkę podatku winien przedsiębiorca browaru zamknąć z końcem każdego miesiąca i złożyć odpis miesięczny w urzędzie skarbowym najpóźniej w 5 dniu powszednim następnego miesiąca zgodnie z rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 1 grudnia 1923 r. (Dz. Urz. M. Sk. z r. 1924 № 1, poz. 22).

2) Przy obrachunku miesięcznym odpisuje się przedewszystkiem po myśli § 10 ust. 4 na podstawie książki na zwrócone piwo łączną ilość opodatkowanego piwa zwróconą w danym miesiącu browarowi, a następnie oblicza się podatek wedle rubryk, zawartych w książce podatku.

3) Wysokość podatku od piwa zależy:

a) od ilości piwa, wyrobionego w browarze w roku obrachunkowym (art. 5 ust. 1 ustawy) t. j. ilości piwa, co do której w roku obrachunkowym powstał obowiązek uiszczenia podatku łącznie z ilością, którą wywieziono bez podatku (art. 4 ustawy i § 5 rozp.).

b) od rodzaju piwa (art. 5 ust. 2 ustawy).

4) 4 Do oznaczenia stopy podatku, jaką przy obliczeniu przypadającej kwoty podatkowej ma się zastosować, należy policzyć z rozchodu miesiąca obrachunkowego tylko tę część piwa, co do której powstał obowiązek uiszczenia podatku, przyczem kwoty podatkowe oblicza się najpierw od piwa pełnego, potem od piwa dubeltowego, a na ostatku od piwa mocnego.

5) 5 Następnie oblicza się wyrób piwa do końca miesiąca (§ 3). Ilość piwa wyrobionego otrzymuje się przez zesumowanie piwa wyrobionego w miesiącu poprzednim z piwem co do którego w ostatnim miesiącu zaszedł obowiązek zapłacenia podatku, z piwem wywiezionem po myśli artykułu 4 ustawy bez uiszczenia podatku, tudzież z piwem wydanem pracownikom browaru. Ustalone w ten sposób ilości piwa stanowią podstawą do obliczenia podatku od dalszego rozchodu przy następnym rozrachunku.

(do art. 23 ust. 1 ustawy).

Przechowywanie i rozlewanie gotowego piwa.

§  60.

1) Pomieszczenia, gdzie się gotowe, nieopodatkowane piwo przechowuje i rozlewa, jakateż pomieszczenia, gdzie trzyma się je w naczyniach przygotowanych do wydania z browaru, winny Być we właściwem zgłoszeniu (§ 27), jakoteż w planie browaru wyraźnie wymienione z zaznaczeniem swego przeznaczenia.

2). Dopuszczenie powyższych pomieszczeń przez urząd skarbowy do celu, na jaki są przeznaczone, winno być zaznaczone na zgłoszeniu i planie.

(do art. 23 ust. 2 ustawy).

Wydawanie piwa z browaru.

§ 61. Przez wyraz "browar" rozumieć należy wszystkie pomieszczenia, służące do prowadzenia przedsiębiorstwa browarnianego, choćby nie stanowiły jednej zwartej ze sobą całości.

§ 62. Urząd skarbowy może w razie potrzeby pozwolić na wydanie z browaru brzeczki lub piwa mimo, że nie przeszło jeszcze w zupełności fermentacji. W tym wypadku uważa się brzeczkę lub nie-gotowe piwo za podlegające podatkowi narówni z gotowem piwem.

§ 63. Jeżeliby brzeczka, względnie niegotowe piwo było przeznaczone do dalszego przerobu w innym browarze, wówczas należy postąpić z niemi w tym ostatnim w sposób wskazany w § 65.

(do art. 23 ust. 3 ustawy).

Przyjmowanie obcego piwa do browaru.

§ 64. Obce piwo wolno przyjąć do browaru tylko za zezwoleniem władzy skarbowej 1 instancji.

§ 65. Do obcego piwa przyjętego do browaru stosuje się przepisy, odnoszące się do zwróconego browarowi własnego piwa (§ 10). W rubryce książki na zwrócone piwo należy podać browar, z którego piwo pochodzi.

(do art. 24 ustawy).

Naczynia transportowe.

§ 66. Przepisane znaki i napisy umieszcza się na beczkach przez wypalenie ich lub uwidocznienie trwałą farbą. Inne naczynia (art. 24 ust. 3 ustawy) można oznaczyć także przez umieszczenie na nich trwale przyklejonych winjet.

§ 67. 6 Inne naczynia, przeznaczone do wywozu piwa, których wzory winien przedsiębiorca przedłożyć, należy zgłaszać inspektorowi za pomocą wykazu sporządzonego w sposób wskazany we wzorze № 11. Inspektor sprawdzi je i zaznaczy wynik sprawdzenia w wykazie.

W składach hurtowych wolno spuszczać piwo z beczek otrzymanych z browaru do mniejszych naczyń tylko za piśmiennem upoważnieniem przedsiębiorcy browaru. W takich wypadkach należy zaznaczać na naczyniach napełnionych w składzie firmę i adres składu. Nie zabrania się przytern oznaczać na etykietach lub w inny sposób również firmę browaru, z którego spuszczone piwo pochodzi

W miejscach wyszynku wolno podawać piwo tylko w takich naczyniach, na których uwidoczniono pojemność w litrach i jego częściach dziesiętnych. Na szklankach pojemność ma być zaznaczona kreską trawioną, do której musi sięgać piwo podawane z większego naczynia (beczki, syfonu i t. p.) bez piany.

(do art. 25 ustawy).

Sprawdzanie zapasów.

§  68.

1) W browarach, będących w ruchu, przeprowadza inspektor przy współudziale drugiego organu skarbowego najmniej cztery razy na rok niespodziewane sprawdzenia zapasów piwa. Prócz tego może inspektor, jakoteż władza przełożona zarządzić sprawdzenie zapasów, ile razy uzna to za potrzebne.

2) Przy dokonywaniu sprawdzenia zapasów, należy w miarę możności liczyć się ze względami na nieutrudnianie browarowi prawidłowego ruchu.

§  69.

1) Przy sprawdzaniu zapasów winien być obecny także i przedsiębiorca browaru.

2) Sprawdzenie polega na stwierdzeniu znajdującej się w browarze ilości brzeczki i piwa i porównaniu ich z zamknięciem książek.

3) O wyniku sprawdzenia spisuje się protokół. W razie okazania się braków brzeczki lub piwa należy wyjaśnić ich przyczynę i zaznaczyć to w tym protokóle.

4) Protokół przedkłada się urzędowi skarbowemu, który wydaje po myśli art. 25 ustawy orzeczenie co do ewentualnego opodatkowania ubytków. Stosownie do wyniku badania zapasów przeprowadza się sprostowanie książek. Protokół przechowuje się w browarze w okładce na urzędowe papiery.

5) 7 Ostateczny obrachunek sporządza się z końcem roku obrachunkowego. Do tego czasu ubytki stwierdzone przy poprzednich ćwierćrocznych sprawdzaniach zapasów pozostają nieopodatkowane, chyba że stwierdzi się, iż ubytki te powstały wskutek nadużycia w browarach. Stwierdzone zaś nadwyżki zapisuje się każdorazowo na przychód w książce podatkowej od piwa, jako podlegające podatkowi. Okoliczność tę należy w książce uwagowo zaznaczyć.

III.

WYSZYNK I SPRZEDAŻ PIWA.

(do art. 26 ustawy).

Wyszynk piwa w browarze.

§  70.

1) Jeżeli wyszynk piwa prowadzi się przy browarze, t. j. w któremkolwiek z pomieszczeń wymienionych w art. 16 ustawy, wówczas musi być miejsce szynkowania od tych pomieszczeń w zupełności oddzielone. Do pomieszczeń szynkowych wolno wnosić piwo tylko w naczyniach wymienionych w art. 24 ustawy. Przed wniesieniem winno się je zapisać do książki podatku.

2) Urząd skarbowy może w razie potrzeby wydać w tym względzie dalsze jeszcze zarządzenia kontrolne.

Handel obcem piwem.

§ 71. Przedsiębiorcy browarów, chcący zajmować się także i handlem obcego piwa, winni postarać się o pozwolenie urzędu skarbowego, który poda szczegółowe warunki, jakich ze względu na kontrolę skarbową przedsiębiorca browaru dla uzyskania tego pozwolenia dopełnić powinien.

IV.

DOZÓR SKARBOWY I PROWADZENIE KSIĄŻEK.

(do art. 27 ustawy).

Dozór skarbowy.

§  72.

1) Organa skarbowe, kontrolujące browar, winny starać się wytworzyć sobie jaknajdokładniejszy obraz istotnego przebiegu fabrykacji piwa we wszystkich jej okresach, mając przytem na oku wydane w tym względzie przepisy skarbowe.

2) W. szczególności powinny się przekonywać:

a) czy do wyrobu piwa nie używa się niedozwolonych surowców lub niedolewa się wbrew zakazowi wody do piwa;

b) czy surowce przechowuje się tylko w przeznaczonych na to pomieszczeniach i nie w większej ilości niż dozwolono;

c) czy wpisy do książek prowadzonych w browarze uskutecznia się we właściwym czasie i w należyty sposób i czy one zgadzają się z tem, co w browarze zastano, tudzież z oznajmieniem warek;

d) czy piwo przechowuje się i rozlewa tylko w przeznaczonych na to pomieszczeniach i czy wydaje się je z browaru tylko w przepisanych naczyniach;

e) czy piwo wychodzące z browaru zgadza się co do gatunku i ilości z tem, co zapisane do książki podatku od piwa, i czy poszczególne gatunki piwa odpowiadają przepisowi art. 5 ust. 2 ustawy;

f) czy dowody piśmienne i rachunkowe są w należytym porządku;

g) czy podatek za miesiąc ubiegły w swoim czasie w należytej wysokości uiszczono.

3) Jakie badania ma się w browarach przeprowadzać i jak często \ustanawia Minister Skarbu. Jednakowoż organa skarbowe obowiązane są conajmniej raz w miesiącu sprawdzać ilość brzeczki gorącej przed jej wybiciem na chłodnie i zawartość ekstraktu tak brzeczki gorącej, jak i po wystudzeniu i oddzieleniu chmielu i osadu. Sprawdzanie przeprowadzać należy niespodzianie i starać się o to, by przedsiębiorca browaru mógł w niem uczestniczyć.

4) Ilość gorącej brzeczki uzyskanej z zacieru sprawdza się za pomocą urzędowej laski mierniczej bezpośrednio przed spuszczeniem (wybiciem) z kotła warzelnego. Do sprawdzenia przystąpić należy dopiero wówczas, gdy brzeczka w kotle przestanie kłębić się i powierzchnia się uspokoi. Laską wstawiać należy do kotła w miejscu zaopatrzonem w tym celu w znak urzędowy.

5) Zawartość ekstraktu brzeczki sprawdzają organa skarbowe zasadniczo urzędowym cukromierzem (sacharometrem). Potrzebną do tego próbką brzeczki bierze się z kotła warzelnego bezpośrednio przed wybiciem jej. Zaczerpnąć ją należy z kotła za pomocą metalowego naczynia (cylindra) lub zwykłej flaszki poprzednio dobrze wymytej, ogrzanej i wypłukanej brzeczką, którą ma się badać. Naczynie lub flaszkę z brzeczką przykrywa lub zatyka się starannie, a następnie ochładza w zimnej wodzie do temperatury około - 20 stopni C. Zawartość ekstraktu bada się w szklanej baryszówce, o którą postarać się winien przedsiębiorca browaru. Należy ją przedtem starannie oczyścić, wysuszyć i ustawić pionowo, następnie napełnić przecedzoną dokładnie brzeczką prawie po brzeg. W tensam sposób postępuje się także i przy badaniu wychłodzonej brzeczki (§ 53 ust. 1 lit. d). Próbkę jej czerpie się albo z kadzi zlewnej albo z kadzi fermentacyjnej, z tych jednak nie później, niż w dziesięć godzin po napełnieniu I przed zadaniem drożdży. W tym ostatnim wypadku należy baczyć, by jakość próbki odpowiadała w przecięciu jakości całej masy brzeczki, w której zawartość ekstraktu ma być zbadana.

6) izby skarbowe mogą wydać podwładnym organom kontroli skarbowej szczegółowe zarządzenia co do sposobu dozorowania browarów.

7) Cukromierze przeznaczone do czynności urzędowych mają być stale w browarze pod zamknięciem kontroli skarbowej. Rzeczą przedsiębiorstwa jest dbać, aby ocechowany cukromierz był zawsze na miejscu.

§  73.

1) Dla każdego browaru oblicza władza skarbowa i instancji w sposób podany w dodatku lit. C. procent zaniku, t. j. sumę strat, które powstają przy wyrobie piwa w czasie, począwszy od wybicia brzeczki z kotła warzelnego aż do przelania gotowego piwa do naczyń transportowych.

2) Zanik oblicza się w procentach objętościowych gorącej brzeczki (§ 53 ust. 1 lit. c).

3) 8 Obliczanie wysokości zaniku odbywa się stałe co trzy lata, częściej tylko wówczas, gdyby zachodzące szczególne okoliczności tego wymagały. Na podstawie tego obliczenia i wyników sprawdzenia zapasów ustala się corocznie dla każdego browaru normą dopuszczalnych zaników.

4) Obliczony zanik podaje się przedsiębiorcy browaru pisemnie do wiadomości i zawiadamia o tem zarazem właściwą izbę skarbową, tudzież inspektora.

§ 74. Od czasu do czasu należy brać w obecności przedsiębiorcy browaru lub jego zastępcy z piwa przygotowanego do wywozu z browaru próbkę i przedkładać ją urzędowi skarbowemu celem zbadania zawartości ekstraktu brzeczki, z której piwo to wyrobiono. Badania powyższe przeprowadza się w sposób podany w dodatku E. Na życzenie przedsiębiorcy browaru można mu wydać taką samą próbkę.

§ 75. Jeżeli przy browarze prowadzi się wyszynk piwa, należy także przekonywać się czy przestrzega się przytem przepisów/ zawartych w § 70.

§ 76. Wyniki każdej kontroli wpisują organa skarbowe do książek №№ 2, 2a, 4 i 10.

§ 77. Wagi browaru przeznaczone do odważania surowców należy w pewnych odstępach czasu sprawdzać. W razie wątpliwości co do rzetelności ich wskazań, można żądać, by poddano je ponownemu ocechowaniu.

§ 78. Ma książki i inne papiery, które prowadzi i przechowuje się w browarze dla celów kontroli skarbowej, winien być urządzony odpowiedni schowek.

§ 79. Dotychczasowe opisy i plany istniejących browarów tudzież przemiary naczyń mogą być uznane za wystarczające, jeżeli odpowiadają wymogom rozporządzenia niniejszego.

§  80.

1) Rachunkowość i statystykę, podatku od piwa prowadzi się w browarach, urzędach i izbach skarbowych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Skarbu z dn. 1 grudnia 1923 r. o rachunkowości podatków pośrednich i dochodów monopolowych (Dz. U. M. S. z r. 1924 № 1, poz. 22).

2) Księgi przewidziane niniejszemi przepisami powinny być w listopadzie przed rozpoczęciem nowego okresu obrachunkowego złożone przez przedsiębiorstwo właściwemu urzędowi skarbowemu do przesznurowania.

§ 81. W miarę zauważonych zmian w dziale browarnictwa winny urzędy skarbowe omówić i wyjaśnić następujące okoliczności:

a) Przyczyny zmniejszenia się lub zwiększenia wyrobu piwa w porównaniu z rokiem poprzednim. Wpływ na konsumpcję piwa stanu pogody, panujących chorób, większych strajków roboczych lub wydaleń robotników, wyniku żniw, cen targowych jęczmienia, pszenicy, chmielu i produktów cukrowych, konkurencji wina, wódki, napojów bezalkoholowych i surogatów i t. p.

b) Wzmożenie lub zmniejszenie się konsumpcji piwa zagranicznego.

c) Poziom fabrykacji piwa w okręgu wogóle; właściwości i dobroć poszczególnych gatunków piwa (piwo pełne, dubeltowe i mocne); ile słodu używa się na hektolitr każdego gatunku; jakie zawartości alkoholu miewa każdy z tych gatunków; wyrób szlachetniejszych i osobliwych gatunków piw znanych pod własną nazwą, ewentualnie opis szczególnego sposobu ich przyrządzania.

ó) Zwiększenie i zmniejszenie liczby browarów, zwłaszcza małych i przyczyna tego zjawiska.

e) Spostrzeżenia, co do zmian w stosunkach zbytu wyrobów browarów małych i średnich z jednej, a browarów wielkich z drugiej strony i przyczyna tych zmian.

f) Przeciętne ceny rozmaitych gatunków piwa sprzedawanego w browarach. Zmiany cen w wyszynku.

g) Wpływ używania przy wyrobie piwa produktów cukrowych na użycie słodu.

§ 82. Przedsiębiorcy browarów, w których według dotychczasowych przepisów pobierano podatek od przerobionego słodu lub też od ilości i zawartości ekstraktu brzeczki piwnej, obowiązani są zgłosić urzędowi skarbowemu pisemnie najpóźniej w 3 dni po wejściu w życie ustawy zgodnie z prowadzonemi urzędowemi książkami znajdujące się w browarze zapasy brzeczki piwnej i piwa, od których podatek uiszczono, względnie do zapłaty przypisano, podając kwotę tego podatku. Co do piwa barwiącego sprowadzonego z innego browaru należy podać tylko ilość w litrach.

§  83.

1) Urząd skarbowy przesyła zgłoszenie wraz z potrzebnemi ewentualnie do ich sprawdzenia urzędowemi książkami inspektorowi kontroli skarbowej. Ten sprawdza na podstawie urzędowych danych prawdziwość szczegółów w nich zawartych i po ewentualnem sprostowaniu zwraca je urzędowi z potwierdzeniem sprawdzenia.

2) Urząd skarbowy oblicza na podstawie sprawdzonych zgłoszeń i urzędowych książek kwotę podatku, który od zgłoszonych i sprawdzonych zapasów słodu, brzeczki, względnie piwa istotnie uiszczono.

§  84.

1) Urząd skarbowy sprawdza obliczenie i postanawia ostatecznie jaką kwotę przyjmuje się jako dawniejszy podatek uiszczony od zapasów słodu, brzeczki i piwa znalezionych w browarze w dniu wejścia w życie ustawy, przyczem należy policzyć za każdy hektolitr sprowadzonego z innego browaru piwa barwnikowego, podatek w wysokości 6 złotych. Obliczoną kwotę podatku uwidocznia się na zgłoszeniu i zawiadamia o wyniku obliczenia przedsiębiorcę browaru.

2) Przy najbliższem miesięcznem obliczeniu bieżącej należytości podatkowej inspektor potrąca w książce podatku od piwa dawny podatek, przypadający według ustępu 1 i wydaje nakaz zapłaty tylko na pozostającą resztę. Potrącenie to przeprowadza się czerwonym atramentem także i w wykazie wydanego piwa i uiszczonego podatku. Do książki na przychód podatku od piwa (§ 59 p. 6) zapisuje się tylko kwotę podatku, którą faktycznie uiszczono.

§ 85. Władze skarbowe mogą zarządzić przed terminem wprowadzenia ustawy z dn. 12 czerwca 1924 r. o opodatkowaniu piwa sporządzenie przemiarów naczyń warzelnych i transportowych.

§ 86. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie równocześnie z ustawą z dnia 12 czerwca 1924 r. o opodatkowaniu piwa (Dz. U. R. P. № 65, poz. 635).

ZAŁĄCZNIK  A.

Przepisy o wywozie piwa zagranicę.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór a

OZNAJMIENIE WYWOZU PIWA ZA GRANICĘ

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  B.

Przepisy o piwie barwnikowem.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 1

KSIĘGA KONTROLI PIWA BARWNIKOWEGO

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  C. ⁹

Pouczenie o określeniu w browarach ubytków fabrykacyjnych.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  D.

Przepisy o przemiarze naczyń w browarach.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  E. ¹⁰

Pouczenie o badaniu piwa dla określenia w jego brzeczce podstawowej zawartości ekstraktu.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 1

KSIĄŻKA WAREK (produkcyjna)

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 2

KSIĄŻKA PODATKU OD PIWA (magazynowa).

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 3

KSIĄŻKA

pracowników browaru .........uprawnionych do otrzymania piwa zwolnionego od podatku.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 4

KSIĘGA

wpisów piwa zwracanego do browaru .........

na miesiąc ..... r. ...

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 5

WYKAZ

pomieszczeń i naczyń browaru .........

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 6

WYKAZ BROWARÓW

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 7

PROTOKÓŁ PRZEMIARU

kotłów warzelnych i t. p. służących do zbadania Ilości brzeczki piwnej po ugotowaniu z chmielem.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 7a

PROTOKÓŁ

przemiaru naczyń, które nie służą do badania ilości brzeczki piwnej po ugotowaniu z chmielem.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 8

Oznajmienie o zmianie naczyń.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 9

Zgłoszenie warki.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 9-a

KSIĄŻKA POMOCNICZA ROZCHODU PIWA

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 10

KSIĄŻKA NA CUKIER

przeznaczony do wyrobu piwa

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Wzór № 11

WYKAZ

wzorów drobnych naczyń do wywozu piwa

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Zmiany załączników, wynikające z obwieszczenia z dnia 27 października 1924 r. w sprawie sprostowania błędów (Dz.U.24.94.883) nie zostały naniesione na tekst. Powyższe zmiany są dostępne za pośrednictwem przywołanego obwieszczenia.

..................................................

¹ § 4 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.129.926) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1925 r.

² § 14 ust. 4 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1925 r. (Dz.U.25.16.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lutego 1925 r.

³ § 53 ust. 4 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.129.926) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1925 r.

⁴ § 59 ust. 4 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1925 r. (Dz.U.25.16.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lutego 1925 r.

⁵ § 59 ust. 5 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1925 r. (Dz.U.25.16.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lutego 1925 r.

⁶ § 67 zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.129.926) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1925 r.

⁷ § 69 ust. 5 zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1925 r. (Dz.U.25.16.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 lutego 1925 r.

⁸ § 73 ust. 3 zmieniony przez § 4 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.129.926) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1925 r.

⁹ Załącznik C zmieniony przez § 5 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.129.926) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1925 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

¹⁰ Załącznik E zmieniony przez § 6 i 7 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.129.926) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1925 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.