Rozdział 1 - ZAOPATRZENIE PIENIĘŻNE. - Wykonanie ustawy o zaopatrzeniu inwalidzkim z dnia 17 marca 1932 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.5.32

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1951 r.

ROZDZIAŁ  I.

ZAOPATRZENIE PIENIĘŻNE.

Oddział  1.

Przepisy ogólne.

§  87.

1. Przyznawanie, wymiar i przekazywanie zaopatrzenia pieniężnego uskutecznia:

1) osobom zamieszkałym na obszarze województw: warszawskiego, łódzkiego, lubelskiego, białostockiego, kieleckiego, wileńskiego, nowogródzkiego, poleskiego i wołyńskiego, na obszarze miasta stołecznego Warszawy, oraz osobom przebywającym poza granicami Państwa - Izba Skarbowa Grodzka w Warszawie;

2) osobom zamieszkałym na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego - Izba Skarbowa w Krakowie;

3) osobom zamieszkałym na obszarze województw: poznańskiego i pomorskiego - Izba Skarbowa w Poznaniu;

4) osobom zaś zamieszkałym na obszarze województwa śląskiego - Urząd Wojewódzki Śląski (Wydział Skarbowy) w Katowicach.

(2) Władze te orzekają również o zgaśnięciu i o zawieszeniu prawa do pobierania zaopatrzenia pieniężnego, jako też o administracyjnem zajęciu tego zaopatrzenia, oraz o potrąceniu i zwrocie nieprawnie pobranych rent i dodatków. W razie niemożności dokonywania potrąceń z zaopatrzenia pieniężnego, ściągnięcie należności Skarbu Państwa następuje w myśl obowiązujących przepisów o postępowaniu egzekucyjnem władz skarbowych.

(3) Władze wymienione w ust. 1 zarządzają również wypłatę dodatków na pielęgnację oraz na psa - przewodnika.

Oddział  2.

Renta zasadnicza inwalidów i dodatki: ciężkoposzkodowanych i rodzinny.

§  88.

(1) W celu uzyskania zaopatrzenia pieniężnego inwalida jest obowiązany wypełnić i złożyć właściwej władzy skarbowej deklarację potwierdzoną przez odpowiednie urzędy.

(2) Inwalida obowiązany jest również do złożenia takiej deklaracji na każde żądanie władzy skarbowej, zarządzającej przekazywanie zaopatrzenia pieniężnego;

(3) Niedopełnienie tego obowiązku w ciągu 6 tygodni od daty doręczenia inwalidzie lub jego prawnemu zastępcy odpowiedniego wezwania może pociągnąć za sobą wstrzymanie wypłaty zaopatrzenia pieniężnego do chwili złożenia deklaracji.

§ 89. Rentę zasadniczą oraz dodatek ciężkoposzkodowanych przyznaje i wymierza właściwa władza skarbowa na podstawie odpisu orzeczenia inwalidzkiej komisji rewizyjno - lekarskiej (odwoławczej). Przy wymiarze zaopatrzenia pieniężnego nie uwzględnia się ułamków w procentowem określeniu stopnia utraty zdolności zarobkowej.

§ 90. Wymiar dodatku ciężkoposzkodowanych następuje w stosunku do stopnia utraty (ogólnej utraty) zdolności zarobkowej (art. 5a) przy uwzględnieniu klasy miejscowości, do której jest zaliczone ostatnie miejsce zamieszkania inwalidy w kraju przed rozpoczęciem pełnienia służby wojskowej, w czasie której nastąpiło uszkodzenie zdrowia, uzasadniające prawo do zaopatrzenia.

§ 91. Przesiedlenie się inwalidy uważa się za uzasadnione (art. 17 ust. 6), jeżeli nastąpiło wskutek objęcia stanowiska w zawodzie, otrzymania pracy zarobkowej, przeprowadzania kuracji przez inwalidę lub członka jego rodziny, uczęszczania dziecka do szkoły, której brak w poprzedniem miejscu zamieszkania uniemożliwiał kształcenie się w obranym kierunku, jak również wskutek uzyskania przez inwalidę bezpłatnego utrzymania od krewnych lub powinowatych. W poszczególnych przypadkach władza wymierzająca zaopatrzenie pieniężne może uznać także inne powody za uzasadniające przesiedlenie.

§ 92. Zmiany w podziale miejscowości na klasy, jakie wynikną z przyłączenia przez właściwe władze po dniu 31 marca 1932 r. poszczególnych miejscowości lub ich części do innych gmin lub miast, obowiązują dla wymiaru zaopatrzenia pieniężnego od pierwszego dnia miesiąca następującego po przyłączeniu.

§ 93. Dodatek rodzinny przyznaje i wymierza właściwa władza skarbowa na wniosek inwalidy poparty odpowiedniemi dowodami.

§  94.

(1) Inwalida, ubiegający się o przyznanie dodatku rodzinnego na żonę, powinien złożyć wyciąg z aktu ślubu i zaświadczenie właściwej władzy administracji ogólnej o tem, że żona nie pobiera uposażenia z instytucji państwowej, ani zaopatrzenia ze Skarbu Państwa lub z funduszów samorządowych, oraz że małżeństwo nie zostało prawomocnym wyrokiem rozwiązane lub rozłączone bez obowiązku inwalidy do utrzymywania żony; w tym ostatnim przypadku starosta opiera zaświadczenie na danych dostarczonych przez właściwego urzędnika stanu cywilnego lub przez gminę zamieszkania inwalidy.

(2) Inwalida, otrzymujący zaopatrzenie z tytułu służby państwowej (art. 34), powinien ponadto złożyć zaświadczenie właściwego urzędu, że nie otrzymuje dodatku ekonomicznego na żonę.

§ 95. Do przyznania dodatku rodzinnego na dzieci ślubne lub uprawnione i na pasierby (art. 16) wymagane są:

1) wyciąg z akt urodzenia tych osób i dowody uprawnienia dzieci uprawnionych;

2) w przypadkach przewidzianych w art. 34 - zaświadczenie właściwego urzędu, że inwalida, pobierający zaopatrzenie z tytułu służby państwowej, nie otrzymuje dodatku ekonomicznego na dzieci;

3) zaświadczenie właściwej powiatowej władzy administracji ogólnej:

a) że dziecko (pasierb) nie posiada własnego zaopatrzenia pieniężnego, ani środków utrzymania wystarczających na pokrycie koniecznych potrzeb życiowych jednej osoby w danej miejscowości;

b) że córki (pasierbice) poniżej lat 18, znajdujące się w wieku, w którym dopuszczalne jest zawarcie związku małżeńskiego, są stanu wolnego.

§ 96. Prawo do pobierania dodatku rodzinnego na dzieci (pasierby) w wieku powyżej lat 18 może być przedłużone do ukończenia przez nie 24 roku życia, jeżeli dzieci (pasierby) uczęszczają do szkół państwowych publicznych lub prywatnych, a okoliczność ta będzie stwierdzona z początkiem i w połowie roku szkolnego zaświadczeniem szkoły, lub jeżeli lekarz urzędowy stwierdzi, że z powodu kalectwa, choroby umysłowej albo innej choroby nieuleczalnej, nie mogą zarabiać na swe utrzymanie.

§  97.

(1) Inwalidom, którzy zgłosili roszczenia do zaopatrzenia w terminie przewidzianym w art. 29, przysługuje prawo do renty zasadniczej i dodatku ciężkoposzkodowanych od pierwszego dnia miesiąca następującego po zgłoszeniu roszczenia.

(2) Dodatek rodzinny do renty przysługuje osobom uprawnionym do zaopatrzenia pieniężnego od pierwszego dnia miesiąca następującego po zawarciu związku małżeńskiego, urodzeniu się dziecka lub po powstaniu innych okoliczności wskazanych w § 96.

(3) Uprawnienia z tytułu inwalidztwa ustają z dniem zgaśnięcia ważności orzeczenia inwalidzkiej komisji rewizyjno - lekarskiej (odwoławczej).

§  98.

(1) W razie pogorszenia się stanu zdrowia stwierdzonego na wniosek inwalidy orzeczeniem inwalidzkiej komisji rewizyjno - lekarskiej (odwoławczej), prawo do zaopatrzenia pieniężnego w wymiarze wyższym służy od pierwszego dnia miesiąca następującego po złożeniu przez inwalidę właściwemu staroście odpowiedniego wniosku.

(2) Termin określony w ust. 1 ma zastosowanie również przy obniżeniu zaopatrzenia pieniężnego w przypadkach, gdy inwalidzka komisja rewizyjno - lekarska (odwoławcza), w związku ze zgłoszeniem przez inwalidę pogorszenia się stanu zdrowia, stwierdzi u niego polepszenie stanu zdrowia.

Oddział  3.

Dodatek kwalifikacyjny dla inwalidów.

§ 99. Dodatek kwalifikacyjny przyznaje i wymierza właściwa władza skarbowa na wniosek inwalidy, poparty odpowiedniemi dowodami.

§ 100. Za średnie wykształcenie ogólne lub zawodowe uważa się:

a) wykształcenie określone w §§ 2, 3 i 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 listopada 1929 r. o zakładach naukowych i egzaminach szkolnych, wystarczających do osiągnięcia stanowiska urzędniczego w państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. Nr. 88, poz. 663) wraz z późniejszemi zmianami;

b) złożenie egzaminu przed państwową komisją egzaminacyjną z kursu szkół wymienionych w §§ 2 i 3 przytoczonego w punkcie a) rozporządzenia;

c) ukończenie państwowego lub prywatnego z prawami szkół państwowych: gimnazjum, liceum ogólnokształcącego lub pedagogicznego, pedagogium, seminarjum lub liceum dla wychowawczyń przedszkoli przewidzianych w art. 20, 37 i 40 ustawy z dnia 11 marca 1932 r. o ustroju szkolnictwa (Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 389), a także złożenie egzaminu przed państwową komisją egzaminacyjną z kursu tych szkół, tudzież ukończenie rzymsko - katolickiego seminarjum duchownego lub prawosławnego liceum teologicznego;

d) ukończenie państwowej lub prywatnej z prawami szkół państwowych: szkoły zawodowej stopnia gimnazjalnego lub licealnego przewidzianej w art. 29 i 31 ustawy z dnia 11 marca 1932 r. o ustroju szkolnictwa (Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 389), a także złożenie egzaminu przed państwową komisją egzaminacyjną z kursu tych szkół.

§ 101. Przez posiadanie wykształcenia wyższego ogólnego lub zawodowego rozumieć należy wykształcenie określone w §§ 1, 4 i 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 listopada 1929 r. o zakładach naukowych i egzaminach, wystarczających do osiągnięcia stanowiska urzędniczego w państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. Nr. 88, poz. 663) wraz z późniejszemi zmianami.

§ 102. Dowodem ukończenia średnich lub wyższych studjów zarówno ogólnych jak i zawodowych jest właściwy dokument wydany przez odpowiednią uczelnię lub państwową komisję egzaminacyjną, albo notarjalnie uwierzytelniony odpis takiego dokumentu.

§ 103. Za rangę oficerską w rozumieniu art. 15 uważa się również rangi: chorążego w b. formacjach Legjonów Polskich, "praporszczyka" w b. armji rosyjskiej, "feldwebelleutnanta" w b. armji niemieckiej i "accessisty" w b. armji austrjackiej.

§ 104. Ukończenie średnich lub wyższych studjów uprawnia do dodatku kwalifikacyjnego lub do podwyższenia już przyznanego bez względu na czas ukończenia tych studjów.

§ 105. Dodatek kwalifikacyjny służy od pierwszego dnia miesiąca następującego po zgłoszeniu na podstawie art. 61 roszczenia do tego dodatku, jeżeli roszczenie jest poparte dowodami uprawnienia; w przypadku dostarczenia dowodów po zgłoszeniu roszczenia, dodatek kwalifikacyjny służy od pierwszego dnia miesiąca następującego po dostarczeniu dowodów.

Oddział  4.

Kapitalizacja renty i zaliczki na renty inwalidów.

§  106.

(1) Z prawa do kapitalizacji renty mogą korzystać tylko ci inwalidzi, którzy mają prawo do renty na stałe, są pełnoletni, nie przekroczyli 55 lat życia, wykazują stan zdrowia zadowalający w stosunku do Stanu fizycznego i wieku, tudzież dają rękojmię celowego użycia skapitalizowanej renty.

(2) Renta nie może ulec kapitalizacji, gdy istnieją warunki, uzasadniające zawieszenie prawa do pobierania zaopatrzenia pieniężnego.

§ 107. Z otrzymania zaliczki na rentę w wysokości od 6 miesięcznego do 24 miesięcznego zaopatrzenia pieniężnego mogą korzystać inwalidzi, którzy wykażą potrzebę uzyskania zaliczki i uzasadniony cel, na jaki ma być użyta.

§  108.

(1) Podanie o kapitalizację renty lub otrzymanie zaliczki na rentę wnosi się do właściwego starosty.

(2) Podanie w szczególności powinno zawierać:

1) określenie celu, na jaki ma być użyta skapitalizowana renta lub zaliczka (gospodarstwo rolne lub inny warsztat pracy, sklep, studia i t. p.) oraz uzasadnienie potrzeby kapitalizacji renty lub udzielenia zaliczki;

2) uwierzytelnione dane o stosunkach rodzinnych i majątkowych inwalidy;

3) plan i kosztorys gospodarstwa rolnego lub innego warsztatu pracy i t. p.

§  109.

(1) Właściwy starosta przeprowadza dochodzenie, czy inwalida odpowiada warunkom przewidzianym w § 106, poczem, po zbadaniu stanu i go zdrowia przez inwalidzką komisję rewizyjno - lekarską, przesyła wojewódzkiej władzy administracji ogólnej podanie o kapitalizację renty wraz z opinią inwalidzkiej komisji rewizyjno - lekarskiej i z wnioskiem.

(2) Podanie o zaliczkę na rentę właściwy starosta przekazuje wojewódzkiej władzy administracji ogólnej wraz ze swoją opinją co do potrzeby udzielenia zaliczki i celu na jaki ma być użyta (§ 107).

§  110.

(1) Wojewódzka władza administracji ogólnej, w porozumieniu z właściwą władzą skarbową, decyduje o skapitalizowaniu renty lub o udzieleniu zaliczki na rentę, oraz określa sposób wypłaty kwoty i jej zabezpieczenie.

(2) W razie nieosiągnięcia porozumienia wojewódzkiej władzy administracji ogólnej z właściwą władzą skarbową, sprawę rozstrzyga Minister Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

§  111.

(1) Podstawę obliczenia skapitalizowanej renty stanowi sześciokrotna stawka renty zasadniczej wraz z dodatkiem rodzinnym i kwalifikacyjnym, jakie przysługiwałyby inwalidzie w pierwszym dniu miesiąca, następującego po zarządzeniu wypłaty skapitalizowanej renty (mnożna), pomnożona przez mnożnik zależny od wieku (art. 36), jaki inwalida będzie miał w tym dniu.

(2) Podstawę ustalenia wysokości zaliczki na rentę stanowi miesięczna stawka renty zasadniczej wraz z dodatkiem rodzinnym i kwalifikacyjnym, jakie przysługiwałyby inwalidzie w pierwszym dniu miesiąca, następującego po zarządzeniu wypłaty zaliczki.

§ 112. Rentę skapitalizowaną, użytą na kupno nieruchomości, można zabezpieczyć hipotecznie przez zastrzeżenie niezbywalności majątku nieruchomego bez zezwolenia wojewódzkiej władzy administracji ogólnej przez liczbę lat równą, w zależności od wieku inwalidy, mnożnikowi przewidzianemu w art. 36 bez części ułamkowych.

§ 113. Zabezpieczenie użycia skapitalizowanej renty może nastąpić także przez zastrzeżenie w orzeczeniu o kapitalizacji, że suma zostanie wypłacona temu, wobec kogo inwalida zaciągnął zobowiązanie, którego przedmiot stanowi podstawę skapitalizowanej renty.

Oddział  5.

Renty pozostałych.

§  114.

(1) Pozostałym (art. 3) po poległych, zmarłych w związku przyczynowym ze służbą wojskową, zaginionych i inwalidach, którzy w dniu śmierci (zaginięcia) posiadali obywatelstwo polskie lub warunki do nabycia go z samego prawa, służy prawo do zaopatrzenia pieniężnego, jeżeli pozostali posiadają obywatelstwo polskie, chyba że ustawa o zaopatrzeniu inwalidzkiem nie wymaca obywatelstwa polskiego od osób, po których pozostali zgłosili roszczenia (art. 2 ust. 1 lit. a, b, d i e).

(2) Pozostałym po osobach wymienionych w art. 2 ust. 1 lit. e, nie posiadającym obywatelstwa polskiego, służy prawo do zaopatrzenia pieniężnego tylko wtedy, gdy na mocy uzyskanego zezwolenia przebywają na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, a nie mogą uzyskać zaopatrzenia od władz, które powołały do życia odpowiednie formacje.

(3) Jeżeli pozostali posiadali obywatelstwo polskie i utracili je po przyznaniu im zaopatrzenia pieniężnego, prawo do pobierania tego zaopatrzenia ulega zawieszeniu (art. 33 ust. 1 lit. b).

§ 115. Bieg i upływ czasokresów przewidzianych w art. 29 ust. 1 pkt. 3 i 4 i ust. 2 oraz w art. 64 dla zgłaszania roszczeń przez pozostałych po poległych, po zmarłych w związku przyczynowym ze służbą wojskową, po zaginionych i po inwalidach następuje bez względu na to, czy przed upływem tych czasokresów pozostali odpowiadali warunkom do uzyskania zaopatrzenia wymaganym przez ustawę o zaopatrzeniu inwalidzkiem.

§ 116. Wdowy po tych inwalidach wojennych i wojskowych, których śmierć pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową, mają prawo do zaopatrzenia pieniężnego bez względu na to, czy małżeństwo zostało zawarte przed, czy po uszkodzeniu zdrowia zmarłego męża.

§  117.

(1) Przez posiadanie środków utrzymania (art. 22 i 25) rozumieć należy dochody poza rentą, które wystarczają na pokrycie koniecznych potrzeb życiowych, t. j. stanowią minimum egzystencji w danej miejscowości.

(2) Przez samodzielne zarobkowanie sieroty, która ukończyła 15 lat życia, rozumieć należy uzyskiwanie dochodów z pracy zarobkowej, wystarczających na pokrycie koniecznych potrzeb życiowych, t. j. stanowiących minimum egzystencji jednej osoby w danej miejscowości.

(3) O posiadaniu środków utrzymania oraz dochodów z pracy zarobkowej, wystarczających na pokrycie koniecznych potrzeb życiowych, decyduje władza powołana do przyznawania i wymierzania zaopatrzenia pieniężnego.

§ 118. Okoliczność kształcenia sieroty w zawodzie u osób uprawnionych do kształcenia w danym zawodzie powinna być stwierdzona zaświadczeniem właściwej powiatowej władzy administracji ogólnej.

§  119.

(1) Rodzice poległych, zmarłych w związku przyczynowym ze służbą wojskową, zaginionych oraz tych inwalidów wojennych i wojskowych, których utrata zdolności zarobkowej uprawniała do zaopatrzenia pieniężnego, mają prawo do renty, o ile są niezdolni do zarobkowania i nie posiadają koniecznych środków utrzymania ani członków rodziny prawnie obowiązanych i będących w stanie dostarczyć im środków utrzymania.

(2) Rodzice adoptujący (przysposabiający) mają prawo do renty rodzicielskiej po poległych i po zmarłych w związku przyczynowym ze służbą wojskową, tudzież po inwalidach wojennych i wojskowych, jeżeli odpowiadają warunkom ust. 1, a adopcja (przysposobienie) nastąpiła przed doznaniem uszkodzenia zdrowia zmarłego, oraz jeżeli poległy lub zmarły był ich jedynym żywicielem.

§  120.

(1) Za poległego uważa się tego, kto poniósł śmierć w walce z nieprzyjacielem.

(2) Za zmarłego w związku przyczynowym ze służbą wojskową należy uważać osobę zmarłą wskutek:

1) ran odniesionych w czasie działań wojennych,

2) nabytych chorób zakaźnych, panujących w wojsku lub w miejscu służbowego pobytu,

3) uszkodzenia zdrowia, będącego następstwem służby wojskowej lub pogorszonego wskutek tej służby.

§ 121. W przypadkach samobójstwa osób, pozostających w czynnej służbie wojskowej lub będących w niewoli, służy pozostałym (art. 3) zaopatrzenie tylko wtedy, gdy samobójstwo było popełnione dla uniknięcia niewoli lub wskutek udręki fizycznej bądź moralnej w niewoli. Pozostałym po osobach zmarłych śmiercią samobójczą służy prawo do zaopatrzenia także wówczas, gdy samobójstwo było następstwem zaburzenia umysłu, pozostającego w związku przyczynowym ze służbą wojskową.

§ 122. Przepisy §§ 88, 91 i 92 mają odpowiednie zastosowanie do pozostałych po inwalidach, po poległych i po zmarłych w związku przyczynowym ze służbą wojskową, oraz po zaginionych bez własnej winy na terenie i w czasie działań wojennych.

Oddział  6.

Zawieszenie prawa do pobierania zaopatrzenia pieniężnego i zgaśniecie prawa do tego zaopatrzenia-

§ 123. Przy ustalaniu klas ziemi przewidzianych w art. 33 ust. 1 lit. d stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych wydane na podstawie części 3 art. 27 ustawy z 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P, z 1926 r. Nr. 1, poz. 1).

§ 124. Za stały warsztat pracy na roli w rozumieniu art. 33 ust. 1 lit. d uważa się:

1) gospodarstwa o obszarze co najmniej:

5	ha	ziemi	użytkowej	I	lub II klasy,
6	"	"	"	III	klasy,
8	"	"	"	IV	"
12	"	"	"	V	"
20	"	"	"	VI	";

grunty, należące do dalszych klas, nie będą brane pod uwagę przy kwalifikowaniu gospodarstw jako stałych warsztatów pracy na roli;

2) położone w pobliżu miast gospodarstwa o obszarze ponad 3 ha gruntów, jeżeli gospodarstwa te poświęcone są wytwórczości specjalnej (warzywnictwo, sadownictwo, szkółki drzew owocowych i ozdobnych, kwiaciarstwo i t. p.).

§ 125. W celu ustalenia, czy gospodarstwo złożone z różnych klas ziemi i z różnego rodzaju użytków odpowiada normom podanym w § 124, przyjmuje się, że:

1 ha gruntów ornych III kl. odpowiada 5/6 ha gruntów ornych I i II kl.,

1 ha gruntów ornych IV kl. odpowiada 5/8 ha gruntów ornych I i II kl.,

1 ha gruntów ornych V kl. odpowiada 5/12 ha gruntów ornych I i II kl.,

1 hu gruntów ornych VI kl. odpowiada 5/20 ha gruntów ornych I i II kl.,

1 ha łąk I i II klasy odpowiada 1 ha gruntów ornych I i II kl.,

1 ha łąk III klasy odpowiada 5/7 ha gruntów ornych I i II kl.,

1 ha łąk IV klasy odpowiada 1 ha gruntów ornych V klasy,

1 ha pastwisk I i II kl. odpowiada 1 ha gruntów ornych I i II kl.,

1 ha pastwisk II kl. odpowiada 5/7 ha gruntów ornych I i II kl.,

1 ha pastwisk III kl. odpowiada 1 ha gruntów ornych V klasy.

§ 126. Za położone w pobliżu miast uważa się gospodarstwa, znajdujące się w odległości nie większej niż 15 km szosą lub 10 km inną drogą od miast o zaludnieniu powyżej 100 tysięcy mieszkańców, lub w odległości nie większej niż 20 km szosą lub 15 km inną drogą od miast o zaludnieniu powyżej 500 tysięcy mieszkańców.

§  127.

(1) Przy stosowaniu przepisów art. 33 ust. 1 lit. e) bierze się pod uwagę:

a) przy dochodzie ze źródeł wyszczególnionych w dziale I ustawy o państwowym podatku dochodowym (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr. 76, poz. 715) - przeciętny dochód miesięczny;

b) przy dochodzie ze źródeł wyszczególnionych w dziale II ustawy wymienionej pod lit. a) - faktyczny dochód miesięczny.

(2) Zawieszenie prawa do pobierania zaopatrzenia pieniężnego następuje od pierwszego dnia miesiąca, w którym dochód przewyższał kwoty przewidziane w art. 33 ust. 1 lit. e.

§ 128. Do stwierdzenia wysokości dochodu powołane są właściwe urzędy skarbowe bez względu na fakt, czy dany dochód lub część tego dochodu podlega opodatkowaniu państwowym podatkiem dochodowym.

§ 129. Prawo do pobierania zaopatrzenia pieniężnego w przypadkach przewidzianych w art. 33 lit. a, b i d zawiesza się od pierwszego dnia miesiąca po nastąpieniu faktu, uzasadniającego zawieszenie.

§ 130. Zawieszenie prawa do renty i dodatków w przypadku wymienionym w art. 33 ust. 1 lit c następuje od dnia faktycznego rozpoczęcia wykonania kary.

§ 131. Prawo do świadczeń z ustawy o zaopatrzeniu inwalidzkiem gaśnie z końcem miesiąca, w którym zaszedł fakt, uzasadniający w myśl tej ustawy zgaśniecie prawa do tych świadczeń.