Oddział 4 - Kapitalizacja renty i zaliczki na renty inwalidów. - Wykonanie ustawy o zaopatrzeniu inwalidzkim z dnia 17 marca 1932 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.5.32

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1951 r.

Oddział  4.

Kapitalizacja renty i zaliczki na renty inwalidów.

§  106.

(1) Z prawa do kapitalizacji renty mogą korzystać tylko ci inwalidzi, którzy mają prawo do renty na stałe, są pełnoletni, nie przekroczyli 55 lat życia, wykazują stan zdrowia zadowalający w stosunku do Stanu fizycznego i wieku, tudzież dają rękojmię celowego użycia skapitalizowanej renty.

(2) Renta nie może ulec kapitalizacji, gdy istnieją warunki, uzasadniające zawieszenie prawa do pobierania zaopatrzenia pieniężnego.

§ 107. Z otrzymania zaliczki na rentę w wysokości od 6 miesięcznego do 24 miesięcznego zaopatrzenia pieniężnego mogą korzystać inwalidzi, którzy wykażą potrzebę uzyskania zaliczki i uzasadniony cel, na jaki ma być użyta.

§  108.

(1) Podanie o kapitalizację renty lub otrzymanie zaliczki na rentę wnosi się do właściwego starosty.

(2) Podanie w szczególności powinno zawierać:

1) określenie celu, na jaki ma być użyta skapitalizowana renta lub zaliczka (gospodarstwo rolne lub inny warsztat pracy, sklep, studia i t. p.) oraz uzasadnienie potrzeby kapitalizacji renty lub udzielenia zaliczki;

2) uwierzytelnione dane o stosunkach rodzinnych i majątkowych inwalidy;

3) plan i kosztorys gospodarstwa rolnego lub innego warsztatu pracy i t. p.

§  109.

(1) Właściwy starosta przeprowadza dochodzenie, czy inwalida odpowiada warunkom przewidzianym w § 106, poczem, po zbadaniu stanu i go zdrowia przez inwalidzką komisję rewizyjno - lekarską, przesyła wojewódzkiej władzy administracji ogólnej podanie o kapitalizację renty wraz z opinią inwalidzkiej komisji rewizyjno - lekarskiej i z wnioskiem.

(2) Podanie o zaliczkę na rentę właściwy starosta przekazuje wojewódzkiej władzy administracji ogólnej wraz ze swoją opinją co do potrzeby udzielenia zaliczki i celu na jaki ma być użyta (§ 107).

§  110.

(1) Wojewódzka władza administracji ogólnej, w porozumieniu z właściwą władzą skarbową, decyduje o skapitalizowaniu renty lub o udzieleniu zaliczki na rentę, oraz określa sposób wypłaty kwoty i jej zabezpieczenie.

(2) W razie nieosiągnięcia porozumienia wojewódzkiej władzy administracji ogólnej z właściwą władzą skarbową, sprawę rozstrzyga Minister Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

§  111.

(1) Podstawę obliczenia skapitalizowanej renty stanowi sześciokrotna stawka renty zasadniczej wraz z dodatkiem rodzinnym i kwalifikacyjnym, jakie przysługiwałyby inwalidzie w pierwszym dniu miesiąca, następującego po zarządzeniu wypłaty skapitalizowanej renty (mnożna), pomnożona przez mnożnik zależny od wieku (art. 36), jaki inwalida będzie miał w tym dniu.

(2) Podstawę ustalenia wysokości zaliczki na rentę stanowi miesięczna stawka renty zasadniczej wraz z dodatkiem rodzinnym i kwalifikacyjnym, jakie przysługiwałyby inwalidzie w pierwszym dniu miesiąca, następującego po zarządzeniu wypłaty zaliczki.

§ 112. Rentę skapitalizowaną, użytą na kupno nieruchomości, można zabezpieczyć hipotecznie przez zastrzeżenie niezbywalności majątku nieruchomego bez zezwolenia wojewódzkiej władzy administracji ogólnej przez liczbę lat równą, w zależności od wieku inwalidy, mnożnikowi przewidzianemu w art. 36 bez części ułamkowych.

§ 113. Zabezpieczenie użycia skapitalizowanej renty może nastąpić także przez zastrzeżenie w orzeczeniu o kapitalizacji, że suma zostanie wypłacona temu, wobec kogo inwalida zaciągnął zobowiązanie, którego przedmiot stanowi podstawę skapitalizowanej renty.