Oddział 4 - Wywóz zagranicę spirytusu, wyrobów zawierających spirytus i artykułów wyrobionych ze spirytusu. - Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o monopolu spirytusowym, opodatkowaniu kwasu octowego i drożdży oraz sprzedaży napojów alkoholowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.88.746

Akt utracił moc
Wersja od: 29 listopada 1950 r.

4.

Wywóz zagranicę spirytusu, wyrobów zawierających spirytus i artykułów wyrobionych ze spirytusu.

§  254.
1.
Dla uzyskania zwolnienia spirytusu do wywozu zagranicę eksportujący powinien złożyć do Ministra Skarbu podanie ze wskazaniem składu monopolowego, gorzelni, rektyfikacji, wolnego składu, w których znajduje się spirytus, urzędu celnego, przez który ma nastąpić wywóz, gatunku, mocy i ogólnej ilości przeznaczonego do wywozu spirytusu w litrach alkoholu.
2.
Wywóz wyrobów wódczanych i innych artykułów, wyrabianych ze spirytusu obciążonych opłatą monopolową, odbywa się w trybie przewidzianym w § 256.
§  255.
1.
Odprawa spirytusu, zwolnionego do wywozu zagranicę, następuje w trybie przewidzianym w § 234 i 256.
2.
Dla uzyskania zlecenia na odprawę, eksportujący spirytus powinien pisemnie zawiadomić P. M. S., z jakiego składu, jaki gatunek i jakie ilości spirytusu mają być wydane.
§  256.
1.
Przygotowaną do odprawy przesyłkę należy aż do czasu wysłania przechowywać pod wspólnem zamknięciem przedsiębiorcy i urzędnika K. S.
2.
Na świadectwie przewozowem podaje się wyjściowy urząd celny, do którego adresuje się świadectwo przewozowe. Wtórnik świadectwa przewozowego należy przesłać do właściwego urzędu celnego, który po odprawie przesyłki zwraca wtórnik inspektorowi K. S. miejsca wysłania przesyłki.
3.
Jeżeli w ciągu miesiąca, licząc od dnia odprawy przesyłki, nie nadejdzie z urzędu celnego zaświadczone oznajmienie, że przesyłka opuściła granice Państwa, obowiązany jest urzędnik K. S., dozorujący przedsiębiorstwo, donieść o tem przy dołączeniu odpisu dotyczącej pozycji wykazu właściwemu urzędowi skarbowemu, który przeprowadza natychmiast dochodzenia. Gdyby dochodzenia wykazały, że przesyłka istotnie nie wyszła zagranicę (poza obszar monopolowy) urząd skarbowy wystawia przedsiębiorcy orzeczenie wymiarowe z wezwaniem do zapłaty przypadającej należności monopolowej w ciągu dni 7 pod rygorem przymusowego ściągnięcia.
4.
Zgłoszenie przesyłki w urzędzie celnym i odprawa przesyłki następuje zgodnie z przepisami o postępowaniu celnem.
§  257.
W przypadkach, kiedy spirytus nie może być wywieziony przez urząd celny, podany w zezwoleniu i w świadectwie przewozowem, powinien wysyłający względnie jego zastępca lub spedytor zgłosić to najbliższemu urzędnikowi K. S. z wnioskiem o skierowanie przesyłki przez inny urząd celny. Urzędnik K. S., udzieliwszy odnośnego zezwolenia, zaznacza to w świadectwie przewozowem i zawiadamia o tem urząd celny, który był pierwotnie wymieniony w świadectwie przewozowem.
§  258.
Gdyby do urzędu celnego nadeszła część przesyłki, oznaczonej w świadectwie przewozowem, a druga część była jeszcze w drodze, wysyłający zaś życzyłby sobie wysłać dostarczoną część przesyłki niezwłocznie, urząd celny może pozwolić na taką częściową odprawę.
§  259.
Po otrzymaniu wtórnika świadectwa przewozowego inspektor K. S. bada, czy dozwolony zanik drogowy nie został przekroczony, a w razie stwierdzenia nadmiernego ubytku, zawiadamia o tem urząd skarbowy celem wymierzenia i ściągnięcia należności za ten ubytek.
§  260.
1.
Wywóz zagranicę za zwrotem opłaty monopolowej wyrobów zawierających spirytus i artykułów wyrobionych ze spirytusu, obciążonego opłatą monopolową, odbywa się w trybie zgłoszenia, które należy składać inspektorowi K. S.
2.
W zgłoszeniu wysyłający powinien podać:
a)
imię, nazwisko i adres względnie firmę i siedzibę przedsiębiorstwa wysyłającego,
b)
miejsce, skąd nastąpi wysyłka oraz kraj, do którego wyroby zamierza wysłać,
c)
firmę i siedzibę przedsiębiorstwa, w którem wyroby zostały wyprodukowane,
d)
rodzaj, gatunek i moc wyrobów, rodzaj i pojemność poszczególnych naczyń oraz ogólną zawartość alkoholu w przesyłce,
e)
urząd celny, przez który ma nastąpić wywóz.
§  261.
1.
Po otrzymaniu zgłoszenia inspektor K. S. przy udziale drugiego urzędnika skarbowego odprawia przesyłkę.
2.
Dokonywujący odprawę urzędnicy są obowiązani:

A. w przypadku wywozu wyrobów, nalanych do butelek:

a)
sprawdzić zawartość opakowań z butelkami,
b)
pobrać próby w celu ustalenia ogólnej zawartości płynu i alkoholu w przesyłce,
c)
nałożyć urzędowe zabezpieczenia w sposób uniemożliwiający otwarcie opakowań w czasie przewozu.

B. w przypadku wywozu wyrobów w cysternach, beczkach, kufach lub innych naczyniach prócz butelek:

a)
sprawdzić tarę i stan naczyń,
b)
dopilnować napełnienia naczyń wyrobami i ustalić zawartość i moc płynu w naczyniach przewozowych oraz ogólną ilość zawartego w nich alkoholu,
c)
nałożyć urzędowe zabezpieczenia w sposób, uniemożliwiający otwarcie naczyń w czasie przewozu bez naruszenia zabezpieczenia.
§  262.
1.
Zwrot opłaty monopolowej (art. 24) od spirytusu monopolowego wywiezionego zagranicę, uskutecznia P. M. S. na podstawie wtórnika świadectwa przewozowego, potwierdzonego przez urząd celny.
2.
Zwrot uiszczonej opłaty monopolowej uskutecznia się w wysokości obowiązującej w dniu wywozu zagranicę i od ilości alkoholu, zawartego w wyrobach faktycznie wywiezionych lub użytego do ich wyrobu, stosownie do obowiązujących norm.
§  263.
Zamiast zwrotu opłaty monopolowej przedsiębiorca, który wywiózł zagranicę spirytus monopolowy względnie artykuły wyrobione ze spirytusu, lecz nie zawierające go, może uzyskać zezwolenie Ministra Skarbu na zakup spirytusu eksportowego w ilości faktycznie wywiezionej, po przedstawieniu dowodów, o których mowa w § 262.
§  264.
Eksporter, mimo złożenia wszystkich wymaganych dowodów, nie ma prawa do zakupu spirytusu eksportowego w następujących przypadkach:
a)
jeżeli stwierdzono, że eksporter popełnił przy wywozie jakiekolwiek nadużycie, które spowodowało straty Skarbu Państwa,
b)
w razie stwierdzenia, że spirytus, pobrany do wytworzenia wyrobów, przeznaczonych na wywóz, został zużyty do innych celów, przyczem Skarb Państwa poniósł straty.
§  265.
1.
Zakup eksportowego spirytusu, przez osoby, które zobowiążą się wywieźć zagranicę wyroby spirytusowe, może nastąpić za zezwoleniem Ministra Skarbu, w którem podaje się termin w jakim ma nastąpić wywóz gotowego artykułu.
2.
Minister Skarbu może zażądać zabezpieczenia należności monopolowych z tytułu przerobu spirytusu eksportowego. Zabezpieczenie będzie zwolnione, o ile wyroby z zakupionego spirytusu eksportowego zostaną wywiezione zagranicę we właściwym czasie z zachowaniem wszelkich przepisów dotyczących wywozu wyrobów spirytusowych.