Oddział 3 - Oczyszczanie i odwadnianie spirytusu. - Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o monopolu spirytusowym, opodatkowaniu kwasu octowego i drożdży oraz sprzedaży napojów alkoholowych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1932.88.746
Akt utracił moc Wersja od: 29 listopada 1950 r.
3.
Oczyszczanie i odwadnianie spirytusu.
Oczyszczanie i odwadnianie spirytusu.
§ 140.
Księgowość i rachunkowość spirytusu monopolowego i niemonopolowego należy prowadzić w rektyfikacjach zupełnie niezależnie jedna od drugiej.§ 141.
Rektyfikacja nie może mieć żadnego połączenia oraz wspólnego podwórza z jakimkolwiek bądź innym zakładem wyrobu lub przerobu spirytusu. Na wyjątki od tego przepisu mogą uzyskać pozwolenie Ministra Skarbu tylko te rektyfikacje, które przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia posiadały połączenie z gorzelniami.§ 142.
1.
Sala aparatowa ma być oddzielona od innych pomieszczeń rektyfikacji i ma odpowiadać warunkom załącznika C punkt 2. W sali aparatowej mogą być ustawione tylko te aparaty i naczynia, które były zgłoszone do sprawdzenia oraz te, na których ustawienie po sprawdzeniu otrzymano zezwolenie izby skarbowej.2.
Każda rektyfikacja ma posiadać oddzielny magazyn, a w nim niezbędną ilość zbiorników do magazynowania surówki oraz wszelkich gatunków rektyfikatu.§ 143.
1.
Rektyfikacja ma posiadać specjalne naczynia do zbierania i mierzenia fuzli, otrzymywanych w czasie oczyszczania spirytusu (fuzlowniki).2.
Fuzlownik jest to zamknięty zbiornik metalowy, którego dna mają być przynitowane do ścian bocznych, albo też łączone na krezach, nadających się do urzędowego zabezpieczenia.3.
Pojemność fuzlownika ma być taka, aby mógł pomieścić fuzle, otrzymane w danej rektyfikacji co najmniej w ciągu jednego miesiąca.4.
Fuzlownik ma posiadać:a)
w bocznej ścianie przez całą swą wysokość szkła wzierne, przez które możnaby dokładnie widzieć oddzielne warstwy fuzli,b)
skalę, zapomocą której można odczytywać ilość płynu w każdej warstwie,c)
kurki w bocznej ścianie obok szkieł wziernych w odległości od 15 do 25 cm jeden od drugiego, służące do brania prób z każdej warstwy fuzli id)
właz w górnem dnie z pokrywą, nadającą się do urzędowego zabezpieczenia, a także sztucer w dolnem dnie z kranem do opróżnienia fuzlownika.§ 144.
W aparacie rektyfikacyjnym mają być zabezpieczone urzędowo połączenia rurowe zbiorników surówki oraz rektyfikatu II i III gatunku z kubem i sam kub z jego włazami i sztucerami od pary wodnej, wody i spirytusu, oraz fuzlownik i rura, odprowadzająca fuzle z aparatu do fuzlownika.§ 145.
Pojemniki pomocnicze do surówki i rektyfikatu, oddawanych na aparat oraz odbieralniki, służące do mierzenia i przyjmowania różnych gatunków rektyfikatu, nie wymagają stałego zabezpieczenia, mają być jednak do tego przystosowane na przypadek, gdyby zabezpieczenie ich okazało się niezbędne. Odnośne zarządzenie może wydać urząd skarbowy.§ 146.
Do księgi magazynowej na przychód zapisuje się spirytus dostarczony do rektyfikacji z zewnątrz, bądź w postaci surówki z gorzelni, bądź w postaci źle oczyszczonego lub zanieczyszczonego spirytusu (wypary z państwowych wytwórni wódek, konfiskaty i t. p.). Rozchód stanowią wszelkie obroty tak wewnętrzne, czyli ilości, wydane na aparat do oczyszczania, jako też ilości surówki wydane na zewnątrz na specjalne zlecenie P. M. S. Na rozchód wpisuje się również wszelkie nadwyżki, stwierdzone przy wysyłkach spirytusu z rektyfikacji.§ 147.
1.
Do księgi rektyfikacyjnej należy zapisywać wyłącznie codzienne obroty wewnętrzne, zatem na przychód zapisuje się ilości surówki wziętej do oczyszczania i zapisanej na rozchód podług rubryk księgi magazynu z surówką, jak również ilości rektyfikatu niższych gatunków, wzięte do powtórnego oczyszczania i zapisane na rozchód w rubrykach księgi magazynu z rektyfikatem.2.
Rozchód w tej księdze stanowią ilości wszelkich gatunków rektyfikatu, otrzymywane z aparatu rektyfikacyjnego, które codziennie przenosi się do księgi magazynu z rektyfikatem.3.
Różnic pomiędzy przychodem i rozchodem księgi rektyfikacyjnej, stanowiących część strat aparatowych, nie zapisuje się w tej księdze codziennie, a dopiero po przeprowadzeniu miesięcznej obrachunkowej rewizji i po ustaleniu ilości odpadków (wody fuzlowej). Straty aparatowe ostatecznie ustalone zapisuje się w rubryce 18 na rozchód.§ 148.
Do księgi magazynu z rektyfikatem należy zapisywać na przychód wszystkie produkty rektyfikowania, nie wyłączając eterów i przemytych już olejów fuzlowych (obrót wewnętrzny) oraz dostarczony do rektyfikacji dla magazynowania i ewentualnego oczyszczania rektyfikat wszelkich gatunków (obrót zewnętrzny). Rozchód w tej księdze stanowią z jednej strony ilości spirytusu zwrócone na aparat do powtórnego oczyszczania (obrót wewnętrzny), z drugiej zaś strony - ilości rektyfikatu wszelkich gatunków i olejów fuzlowych, wydane z przedsiębiorstwa na zewnątrz, oraz nadwyżki stwierdzone przy wysyłkach spirytusu z rektyfikacji.§ 149.
1.
W księdze rewizyjnej urzędnicy K. S. zapisują zapasy spirytusu, ustalone w każdym poszczególnym zbiorniku magazynu rektyfikacji w dniu dokonania obrachunkowej rewizji przedsiębiorstwa.2.
W księdze tej każdy zbiornik ma posiadać oddzielne konto. Ustaloną przy rewizji pozostałość spirytusu w każdym zbiorniku należy zapisać, podając dokładnie ilość i temperaturę płynu oraz moc jego, pogrążenie alkoholomierza i temperaturę płynu w szklance; na podstawie tych danych oblicza się i wpisuje ogólną ilość litrów alkoholu.§ 150.
Rzeczywisty zapas spirytusu ustala się przez dodanie stwierdzonych ilości spirytusu wszelkich gatunków w zbiornikach do ilości olejów fuzlowych, określonych po opróżnieniu fuzlownika, w myśl przepisów § 151.§ 151.
1.
Przystępując do ustalenia ilości fuzli, otrzymanych z aparatu, należy przedewszystkiem stwierdzić na mocy wskazań skali umieszczonej obok szkieł wziernych fuzlownika (§ 143), jakie ilości płynu stanowią poszczególne warstwy fuzli.2.
Po zapisaniu tych ilości należy zmierzyć moc płynu w każdej ze wspomnianych warstw, posiłkując się alkoholomierzem, termometrem i tablicami redukcyjnemi. Próby do mierzenia mocy należy pobierać przez próbne kraniki, starając się nie wstrząsać płynu, aby każda próba odpowiadała danej warstwie fuzli.3.
Na podstawie powyższych danych należy obliczyć zawartość fuzli każdej warstwy w litrach alkoholu, a po zsumowaniu otrzymuje się ogólną ilość fuzli w fuzlowniku.4.
Następnie należy przemyć fuzle w fuzlowniku, aby oddzielić czyste oleje fuzlowe. Otrzymane oleje fuzlowe mają być dokładnie wymierzone i określone w litrach alkoholu i zlane do beczek na przechowanie.5.
Różnica pomiędzy ogólną, określoną w fuzlowniku ilością fuzli, a ilością czystych olejów fuzlowych, stanowi odpadek, czyli t. zw. wodę fuzlową, którą zalicza się do ubytków rektyfikacyjnych.§ 152.
1.
Pozostała po przemyciu fuzli woda fuzlowa może być użyta do rozcieńczania surówki w kubie aparatu rektyfikacyjnego, lub też ma być zniszczona razem z rozczynem soli kuchennej użytym do przemywania fuzli.2.
Zarówno użycie wody fuzlowej do rozcieńczania surówki, jak i jej zniszczenie ma być dokonane w obecności dwóch urzędników K. S. O wynikach przemycia fuzli należy sporządzić protokół podług wzoru Nr. 35.§ 153.
Oleje fuzlowe, otrzymane ze spirytusu niemonopolowego, stanowią własność prywatną i mogą być wyprowadzone do wolnego obrotu bez opłaty monopolowej, o ile odpowiadają warunkom, podanym w załączniku E.§ 154.
1.
Przedsiębiorca powinien przed rozpoczęciem oczyszczania spirytusu złożyć właściwemu inspektorowi K. S. oznajmienie w dwóch egzemplarzach (wzór Nr. 41).2.
W oznajmieniu powinien przedsiębiorca podać czas, przez jaki będzie trwało oczyszczanie, oraz ilość spirytusu wziętego do oczyszczania.3.
Inspektor K. S. zwraca jeden egzemplarz oznajmienia przedsiębiorcy, poświadczając, że nie znajduje przeszkód do rozpoczęcia ruchu, drugi zaś egzemplarz wysyła izbie skarbowej. Bez poświadczenia oznajmienia rektyfikacja nie może być uruchomiona.§ 155.
O nieprzewidzianych przerwach w ruchu rektyfikacji przedsiębiorca powinien niezwłocznie zawiadomić inspektora K. S. i wyjaśnić przyczyny przerwy w pracy oraz podać przypuszczalny termin jej wznowienia. Wszelkie przerwy w pracy inspektor K. S. powinien zaznaczać na oznajmieniu.§ 156.
1.
Spirytus eksportowy, przechowywany w rektyfikacji, do chwili wywozu zagranicę jest obciążony opłatą monopolową w wysokości obowiązującej ceny sprzedażnej spirytusu do wyrobu wódek gatunkowych.2.
Minister Skarbu może zażądać zabezpieczenia opłaty monopolowej, ciążącej na eksportowym spirytusie, przechowywanym w rektyfikacji.3.
Zabezpieczenie ma być złożone w sposób przewidziany w §§ 34 i 35.§ 157.
Postanowienia ujęte w niniejszym dziale mają odpowiednie zastosowanie również do zakładów odwadniających spirytus.