Wykonanie dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla wdów i sierot po ofiarach wrogów demokratycznego ustroju Polski.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.7.61

Akt utracił moc
Wersja od: 13 marca 1946 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 17 stycznia 1946 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami: Administracji Publicznej, Bezpieczeństwa Publicznego, Skarbu, Zdrowia, Oświaty, Przemysłu oraz Aprowizacji i Handlu w sprawie wykonania dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla wdów i sierot po ofiarach wrogów demokratycznego ustroju Polski.

Na podstawie art. 9 dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla wdów i sierot po ofiarach wrogów demokratycznego ustroju Polski (Dz. U. R. P. Nr 51, poz. 294) zarządza się, co następuje:
Powołane w rozporządzeniu niniejszym artykuły bez bliższego określenia oznaczają artykuły dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla wdów i sierot po ofiarach wrogów demokratycznego ustroju Polski.

Do art. 4.

1.
Zasiłki pieniężne wypłacają urzędy skarbowe na podstawie dowodów uprawnienia, wydanych przez komisję kwalifikacyjną przy powiatowej (miejskiej) radzie narodowej.
2.
Zasiłki wypłaca się pierwszego dnia każdego miesiąca z góry za ten miesiąc.
3.
Zasiłki wypłaca się od pierwszego dnia miesiąca, w którym zgłoszono roszczenie.

Do art. 5.

1.
Komisja kwalifikacyjna przy powiatowej (miejskiej) radzie narodowej czuwa nad wykonaniem przepisu art. 5.
2.
O zawieszeniu prawa do zasiłków i o zwrocie kwot nienależnie pobranych orzeka komisja kwalifikacyjna przy wojewódzkiej radzie narodowej.

Do art. 7.

Dokumentem stwierdzającym prawo do uzyskania zasiłków i pomocy lub tylko pomocy jest dowód uprawnienia, wydany przez komisję kwalifikacyjną przy powiatowej (miejskiej) radzie narodowej.
Ubezpieczalnie społeczne udzielają osobom uprawnionym (art. 1) pomocy w tym zakresie, co ubezpieczonym, lecz bez ograniczenia co do czasu.
W razie zbiegu uprawnień do pomocy leczniczej na podstawie art. 7 pkt c z uprawnieniami z tytułu ubezpieczenia na wypadek choroby ubezpieczalnia udziela świadczeń na własny rachunek przez czas przewidziany w ustawie o ubezpieczeniu społecznym, po wyczerpaniu zaś tego okresu - na rachunek Skarbu Państwa.
1.
Rozrachunki ze Skarbem Państwa z tytułu udzielonej przez ubezpieczalnie społeczne pomocy leczniczej odbywają się na zasadach i w trybie określonym dla rozrachunków za leczenie inwalidów wojennych.
2.
Rozrachunki ze Skarbem Państwa za leczenie w państwowych i samorządowych zakładach leczniczych prowadzić będą te zakłady z władzami administracji ogólnej II instancji (wydział opieki społecznej).

Do art. 8.

1.
Komisje kwalifikacyjne przy powiatowych radach narodowych składają się z przewodniczącego, którym jest referent opieki społecznej w starostwie jako przedstawiciel starosty, oraz z dwóch członków wybranych przez powiatową radę narodową.
2.
Komisje kwalifikacyjne przy miejskich radach narodowych miast wydzielonych z powiatów składają się z przewodniczącego, którym jest referent opieki społecznej w zarządzie miejskim jako przedstawiciel prezydenta miasta, oraz 2 członków wybranych przez miejską radę narodową.
Komisje kwalifikacyjne przy wojewódzkich radach narodowych składają się z przewodniczącego, którym jest naczelnik wydziału opieki społecznej w urzędzie wojewódzkim (w Warszawie i w Łodzi w zarządzie miejskim) jako przedstawiciel wojewody (w Warszawie i w Łodzi - prezydenta miasta), oraz z 4 członków wybranych przez wojewódzką radę narodową (w Warszawie i w Łodzi - przez miejską radę narodową).
1.
Postępowanie przed komisjami kwalifikacyjnymi toczy się według przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym (Dz. U. R. P. Nr 36, poz. 341) - ze zmianami wynikającymi z dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. (Dz. U. R. P. Nr 51, poz. 294) oraz niniejszego rozporządzenia.
2.
Czynności kancelaryjne komisji kwalifikacyjnych wykonują biura właściwych rad narodowych.
Przewodniczący komisji kwalifikacyjnej zwołuje posiedzenia, kieruje tokiem prac komisji i czuwa nad wykonaniem jej postanowień.
Roszczenia o zasiłki i pomoc dla osób uprawnionych (art. 2) zgłasza się do komisji kwalifikacyjnej przy właściwej powiatowej (miejskiej) radzie narodowej.
1.
Podanie o zasiłki i pomoc z powołaniem się na odpowiednie dowody winno zawierać wskazanie, kiedy i w jakich okolicznościach osoba, po której przysługuje prawo do zasiłków i pomocy, poniosła śmierć oraz w jakim stosunku do zmarłego znajduje się zgłaszający roszczenie.
2.
Stosunek do zmarłego osoba zgłaszająca roszczenie powinna udowodnić:
1)
żona - wyciągiem z aktu ślubu albo zeznaniem co najmniej 2 świadków stwierdzającym, że pozostawała ona ze zmarłym w trwałym związku, który z uwagi na towarzyszące okoliczności uzasadnia uznanie jej za uprawnioną na podstawie art. 2 pkt a,
2)
dziecko ślubne - wyciągiem z aktu urodzenia,
3)
dziecko nieślubne - wyciągiem z aktu urodzenia, orzeczeniem sądu lub dokumentem publicznym, stwierdzającym ojcostwo zmarłego albo obowiązek utrzymania dziecka,
4)
dziecko uprawnione, uznane lub przysposobione - wyciągiem z aktu stanu cywilnego, stwierdzającego uprawnienie, uznanie lub przysposobienie, albo prawomocnym orzeczeniem sądowym,
5)
pasierb - wyciągiem z aktu urodzenia i wyciągiem z metryki ślubu, zawartego między matką lub ojcem a osobą, która następnie poniosła śmierć z rąk wrogów demokratycznego ustroju Polski.
3.
W razie niemożności dostarczenia właściwych dokumentów (ust. 2 pkt 1) w chwili składania podania, postępowanie ulega zawieszeniu, o czym należy powiadomić stronę z odpowiednim pouczeniem.
Komisja kwalifikacyjna przy powiatowej (miejskiej) radzie narodowej przeprowadza dochodzenia w przedmiocie wniesionego podania i przesyła jego wyniki wraz z aktami komisji kwalifikacyjnej przy wojewódzkiej radzie narodowej ze swoim wnioskiem o przyznanie albo odrzucenie roszczenia.
Komisja kwalifikacyjna przy wojewódzkiej radzie narodowej rozpoznaje sprawę na rozprawie, na którą wzywa się wnoszącego roszczenie. Nieprzybycie jego na posiedzenie nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.
Jeżeli w czasie orzekania osoba uprawniona ma środki zapewniające jej egzystencję, należy przyznać jej prawo do zasiłków i pomocy z równoczesnym zawieszeniem prawa do pobierania zasiłków.
1.
Orzeczenie komisji kwalifikacyjnej przy wojewódzkiej radzie narodowej doręcza się stronie w odpisie za pokwitowaniem z pouczeniem co do trybu zaskarżenia i miejsca odbioru dowodu uprawnienia.
2.
Jeżeli na podstawie takiego orzeczenia służy prawo do zasiłków, przesyła się niezwłocznie odpis orzeczenia także właściwej władzy skarbowej.
Odwołanie od orzeczenia komisji kwalifikacyjnej przy wojewódzkiej radzie narodowej wnosi się na ręce przewodniczącego komisji kwalifikacyjnej przy wojewódzkiej radzie narodowej, który przesyła je niezwłocznie Głównej Komisji Kwalifikacyjnej wraz z aktami sprawy.
1.
Komisja kwalifikacyjna przy wojewódzkiej radzie narodowej przesyła komisji kwalifikacyjnej przy powiatowej radzie narodowej odpisy swych orzeczeń po ich uprawomocnieniu się.
2.
Komisja kwalifikacyjna przy powiatowej radzie narodowej prowadzi ewidencję osób, które uzyskały prawo do zasiłków i pomocy oraz wydaje im dowody uprawnienia według wzoru zawartego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.