Dział 1 - PODATEK OBROTOWY. - Wykonanie dekretów o podatku obrotowym i o podatku dochodowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.1.1

Akt utracił moc

Wersja od: 18 lipca 1970 r.

Dział  I.

PODATEK OBROTOWY.

Rozdział  1.

Obowiązek podatkowy w podatku obrotowym.

§ 1. Świadczenie uważa się za odpłatne nie tylko wówczas, gdy świadczący osiąga za nie ekwiwalent w pieniądzach lub w jakiejkolwiek innej postaci, lecz także wówczas, gdy służy mu roszczenie o uiszczenie ekwiwalentu.

§  2.

1. Świadczenie jest zawodowe, gdy wykonywane jest w okolicznościach, które wskazują, że zamiarem świadczącego jest wykonywanie tego rodzaju świadczenia w sposób częstotliwy, aby mieć stąd główne lub uboczne źródło przychodu, chociażby nawet świadczenie było wykonane jednorazowo.

2. Za zawodowe uważać należy w szczególności wszelkie świadczenia wykonywane w zakresie przedsiębiorstw handlowych, przemysłowych, usługowych albo innych przedsiębiorstw lub zajęć zarobkowych - chociażby świadczenia te zostały wykonane w drodze egzekucji.

3. Za zawodowe uważa się również świadczenia polegające na sprzedaży przedmiotów nabytych z zamiarem ich dalszej sprzedaży.

4. Wydanie dzieła własnym nakładem uważa się zawsze za działalność zawodową w rozumieniu przepisu ust. 1, chociażby nakład był dokonany jednorazowo i bez zamiaru osiągnięcia zarobku.

5. Nie uważa się za świadczenie zawodowe:

1) sprzedaży całego przedsiębiorstwa, nie mającej charakteru likwidacji (§ 18), ani sprzedaży należących do przedsiębiorstwa rzeczy nieruchomych i ruchomych, przeznaczonych do trwałego używania w tym przedsiębiorstwie,

2) wydzierżawienia nieruchomości, ruchomości lub praw majątkowych,

3) wynajęcia nieruchomości albo ich części (lokali), jeżeli nie następuje to w ramach przedsiębiorstwa usługowego (hotele, pensjonaty, zajazdy itp.).

§  3.

1. Nie uważa się za wykonane na obszarze Polski świadczenia, polegającego na przesłaniu z zagranicy do Polski towaru lub udzieleniu kredytu osobie, mającej w Polsce miejsce zamieszkania lub pobytu albo siedzibę.

2. Podlega jednak podatkowi świadczenie osoby fizycznej lub prawnej, mającej miejsce zamieszkania lub pobytu albo siedzibę za granicą, gdy:

1) świadczenie wykonane jest przy pomocy utrzymywanego w Polsce zakładu, biura, składu, wytwórni, pracowni lub innego stałego urządzenia bądź też tylko przez znajdującego się w Polsce pełnomocnika lub pracownika albo też

2) inne towarzyszące świadczeniu okoliczności wskazują, że zamieszkała (mająca siedzibę) za granicą osoba dysponuje znajdującą się na obszarze Polski rzeczą przed dostarczeniem jej nabywcy.

§  4.

1. Obowiązkowi podatkowemu podlega prowadzenie przedsiębiorstwa, wykonywanie zawodu lub zajęcia nawet w sposób niezgodny z przepisami prawa, jeżeli zawierane umowy są mimo to prawnie skuteczne (np. czynności wykonywane bez posiadania uprawnienia).

2. Nie podlegają podatkowi czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy (np. paserstwo, nierząd).

§  5.

1. Za przerób wytworów własnego lub dzierżawionego gospodarstwa rolnego sposobem przemysłowym uważa się przerób dokonywany przy użyciu maszyn oraz napędu mechanicznego, wodnego lub powietrznego w przeznaczonych na ten cel otwartych lub zamkniętych pomieszczeniach, z wyjątkiem czyszczenia, sortowania, wietrzenia i rozdzielania na części.

2. 1 Przez stałe miejsce sprzedaży wytworów gospodarstwa rolnego (ust. 1) rozumie się sklep, budkę lub stale zajmowany stragan, znajdujące się poza obrębem gospodarstwa rolnego.

§ 6. Obrót uzyskany ze sprzedaży nabytych na pniu ziemiopłodów, owoców na drzewach i krzewach lub ryb znajdujących się w wodach zamkniętych albo otwartych nie korzysta ze zwolnienia od podatku w myśl art. 3 ust. 1 pkt 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o podatku obrotowym (Dz. U. Nr 49, poz. 449 z późniejszymi zmianami), zwanego dalej "dekretem o podatku obrotowym".

Rozdział  2.

Podstawa opodatkowania podatkiem obrotowym.

§ 7. W razie odpłaty w naturze wartość odpłaty oblicza się według ceny sprzedażnej z dnia transakcji.

§ 8. W razie zamiany opodatkowaniu podlega świadczenie tej strony lub tych stron, dla których jest ono zawodowe.

§  9.

1. W skład obrotu podlegającego opodatkowaniu wchodzą odsetki należne z tytułu zapłaty w postaci weksli, jak również z tytułu transakcji na kredyt bez przyjmowania weksli oraz dodatki pobierane przy rachunku z tytułu świadczenia rzeczy i usług (np. w zakładach gastronomicznych, hotelach, pensjonatach itp.).

2. Nie wyłącza się z obrotu kwot strat spowodowanych nieściągnięciem wierzytelności, jak również własnych kosztów podatnika, poniesionych przezeń w związku z wykonywaniem świadczeń (np. prowizja komisowa, wynagrodzenie za pośrednictwo, koszty transportu, należności celne, koszty przewozu poniesione przez przewoźnika itp.).

§ 10. Nie stanowią obrotu podlegającego opodatkowaniu kwoty z tytułu zwrotu wydatków i kosztów, poniesionych w imieniu i na rachunek kontrahenta, jak również kwoty z tytułu ujętego w rachunku za wykonane świadczenie narzutu na rzecz rzemieślniczej spółdzielni zaopatrzenia i zbytu lub na rzecz centrali zaopatrzenia i zbytu przemysłu prywatnego.

§ 11. U podatników, którzy wytwarzają lub sprowadzają z zagranicy towary, o których mowa w art. 9 i w art. 7 ust. 4 dekretu o podatku obrotowym, wartość ubytków i braków, nie podlegających zwolnieniu od podatku, oraz wartość towarów pobranych do konsumpcji własnej staje się obrotem podlegającym opodatkowaniu z chwilą zaistnienia obowiązku ujawnienia tych faktów w księgowości, a jeżeli chodzi o ubytki lub braki, powstałe w czasie transportu - z chwilą ich powstania, w razie zaś niemożności ustalenia tej okoliczności - z chwilą ich stwierdzenia.

§  12.

1. Przy świadczeniach polegających na wykonywaniu robót budowlanych nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 4 ust. 3 dekretu o podatku obrotowym kwoty otrzymane w roku podatkowym tytułem zaliczki na poczet odpłaty za świadczenia, jeżeli w tym roku nie wykonano nawet częściowo umówionych świadczeń. Podstawa opodatkowania w następnym roku podatkowym z tytułu całkowitego bądź tylko częściowego wykonania umówionych świadczeń obejmuje wszystkie uprzednio otrzymane zaliczki na poczet odpłaty za te świadczenia.

2. Jeżeli rachunek, wystawiony po całkowitym wykonaniu umowy o świadczenie, nie został przez odbiorcę przyjęty, obrót stanowią tylko kwoty otrzymane w roku podatkowym na poczet odpłaty, a w razie wystawienia rachunków zaliczkowych (przejściowych) - suma wynikająca z tych rachunków.

3. Po wystawieniu rachunku za całość świadczenia i przyjęciu go przez zleceniodawcę za obrót uważa się kwotę wystawionego rachunku, zmniejszoną o kwoty otrzymane uprzednio na poczet odpłaty za świadczenie, a w razie wystawienia rachunków zaliczkowych (przejściowych) - kwotę rachunku wystawionego za całość wykonanego świadczenia, zmniejszaną o sumę rachunków zaliczkowych (przejściowych).

§ 13. Przy świadczeniach polegających na wykonywaniu robót remontowo-budowlanych dla jednostek gospodarki uspołecznionej nie wchodzi w skład obrotu ujęta w rachunku za roboty wartość materiałów powierzonych przez te jednostki, jeżeli wykonawca robót przedstawi organowi finansowemu dowód, stwierdzający całkowite rozliczenie się z tych materiałów.

§ 14. U podatników, którzy z tytułu wykonanych robót budowlanych z materiałów własnych na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej rozliczają się z zużytych materiałów po cenach kosztorysowych, niższych od faktycznie zapłaconych cen detalicznych, i na różnice między tymi cenami wystawiają rachunki, różnice te nie wchodzą w skład obrotu.

§  15.

1. Obrót uzyskany w ramach przedsiębiorstwa produkcyjnego z tytułu nabytych przez to przedsiębiorstwo i sprzedanych lub wymienionych w stanie nie przerobionym wyrobów gotowych, półgotowych, surowców i materiałów pomocniczych podlega opodatkowaniu według stawek przewidzianych w art. 8 ust. 1 pkt 2 dekretu o podatku obrotowym lub według stawki podwyższonej do 13,5%, przewidzianej w § 29 ust. 1.

2. Obrót uzyskany ze sprzedaży w ramach przedsiębiorstwa produkcyjnego lub usługowego odpadków i produktów ubocznych, powstałych w wyniku produkcji lub świadczenia usług, podlega stawkom przewidzianym w art. 8 ust. 1 pkt 3, 4 lub 5 dekretu o podatku obrotowym.

§ 16. Za pobranie towaru do konsumpcji własnej podatnika, który wytwarza lub sprowadza z zagranicy towary określone w art. 9 dekretu o podatku obrotowym, uważa się również pobranie wytworzonego lub przywiezionego z zagranicy towaru w celach konsumpcyjnych członków rodziny podatnika lub jego pracowników albo w celu czynienia darowizn.

Rozdział  3.

Opodatkowanie przedsiębiorstw w razie ich likwidacji.

§ 17. Za likwidację przedsiębiorstwa uważa się faktyczne zaprzestanie jego działalności w zakresie wykonywania cywilnoprawnych zawodowych i odpłatnych świadczeń bez względu na formę prawną przedsiębiorstwa; datą likwidacji przedsiębiorstwa jest data faktycznego zaprzestania tej działalności.

§ 18. Nie uważa się za likwidację przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 10 ust. 1 dekretu o podatku obrotowym sprzedaży całego przedsiębiorstwa, jeżeli nabywca prowadzi nadal nabyte przedsiębiorstwo, oraz przekształcenia formy prawnej przedsiębiorstwa lub połączenia dwóch lub więcej przedsiębiorstw.

§ 19. Przy opodatkowaniu likwidowanego przedsiębiorstwa do wartości sprzedażnej towarów (półwyrobów) obliczonej na zasadach przewidzianych w art. 10 dekretu o podatku obrotowym stosuje się stawki podatku, jakie były właściwe dla obrotów osiągniętych ze świadczeń rzeczy, w zależności od tego, czy pozostały w dniu likwidacji towar został przez podatnika wytworzony na rachunek własny, czy też nabyty w celu sprzedaży i nie przerobiony, przy czym przepisy § 15 mają odpowiednie zastosowanie.

§  20.

1. Sprzedaż polikwidacyjna nie podlega oddzielnemu opodatkowaniu podatkiem obrotowym, jeżeli:

1) został sporządzony na dzień likwidacji dokładny spis w dwóch egzemplarzach remanentu towarów określonych w art. 10 ust. 1 dekretu o podatku obrotowym,

2) sprzedawca wystawia z zachowaniem kopii kolejno numerowane rachunki na sprzedaż towarów pochodzących z likwidowanego przedsiębiorstwa, z zaznaczeniem pozycji spisu remanentu, której transakcja sprzedaży dotyczy; przy sprzedaży towarów konsumentowi nie jest konieczne podawanie w wystawianym rachunku nazwiska, imienia i adresu nabywcy towaru,

3) sprzedaż polikwidacyjna nie przekracza trzech miesięcy, licząc od dnia likwidacji przedsiębiorstwa.

2. Upoważnia się kierowników wydziałów finansowych prezydiów powiatowych (miejskich miast stanowiących powiaty, dzielnicowych w miastach wyłączonych z województw) rad narodowych do przesuwania w uzasadnionych wypadkach na prośby podatników terminu określonego w ust. 1 pkt 3 do sześciu miesięcy od dnia likwidacji przedsiębiorstwa. Do dalszego przesuwania wymienionego terminu upoważnia się kierowników wydziałów finansowych prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).

Rozdział  4.

Opodatkowanie obrotu nietowarowego.

§ 21. U komisanta przy sprzedaży komisowej:

1) nasion drzew i krzewów owocowych i ozdobnych oraz nasion roślin leczniczych, warzyw i traw,

2) ziół leczniczych, drzewek i krzewów owocowych

nie stanowi przeszkody do przyjęcia za obrót sumy należnej prowizji oraz innych wynagrodzeń za wykonane usługi działanie na rachunek osób nie obowiązanych do opłacania od sprzedaży tych artykułów podatku obrotowego.

§  22.

1. W wypadkach, w których spedytor podjął się przesłania za oznaczoną w umowie sumę ryczałtową, tzn. bez obowiązku wyliczenia się wobec klienta (zleceniodawcy) z wysokości rzeczywiście poniesionych wydatków i kosztów, podstawę opodatkowania stanowi całkowita suma ryczałtowego wynagrodzenia bez jakichkolwiek odliczeń.

2. Wynagrodzenie ryczałtowe ma miejsce nie tylko wówczas, gdy umówiono je łącznie za całą przesyłkę, lecz także wtedy, gdy zostało oznaczone jednostkowo, a więc za określony ciężar lub sztukę oraz odległość.

3. Od obrotu przewoźnika nie odlicza się kosztów przewozu także wówczas, gdy przewoźnik dysponuje obcymi środkami przewozowymi.

§ 23. Do obrotów osiągniętych z wynagrodzeń za przerób, za czynności przygotowawcze, za wytwarzanie wyrobów bądź półwyrobów z cudzych materiałów ma zastosowanie stawka przewidziana w art. 13 ust. 1 pkt 7 lit. c) dekretu o podatku obrotowym, a jeżeli chodzi o zakłady rzemieślnicze - stawka przewidziana w § 26 pkt 1; dotyczy to również wypadków, gdy przerabiający lub wytwórca dodaje własne materiały pomocnicze do materiałów zasadniczych dostarczonych przez zamawiającego, a będących przedmiotem przerobu lub służących do wytworzenia wyrobów bądź półwyrobów.

§  24.

1. W młynach obrotem jest:

1) przy przemiale gospodarczym - wynagrodzenia bądź to w pieniądzach, bądź w naturze za przemiał;

2) przy przemiale handlowym - odpłata za świadczenia rzeczy, tj. za sprzedaż lub wymianę produktów przemiału.

2. W razie odpłaty w naturze stosuje się przepis § 7.

3. W razie odpłaty w naturze przemiał jest gospodarczy, gdy przedsiębiorca z przyjętego do przemiału zboża zatrzymuje część zboża tytułem wynagrodzenia, a właściciel pozostałej ilości zboża otrzymuje wszystkie produkty, jakie powstały z przemielenia. Nie stoi na przeszkodzie przyjęciu za obrót wynagrodzenia za przemiał fakt wydania od razu przez przedsiębiorcę z posiadanych zapasów produktu gotowego, jeżeli zapasy te pochodzą z wynagrodzenia za przemiał dokonany poprzednio dla innych osób oraz jeżeli produkt gotowy jest tego samego gatunku i wydawany jest w tym samym stosunku, w jakim by go otrzymał klient po przemieleniu zboża własnego w sposób przez niego żądany.

4. W razie niedotrzymania choćby jednego z warunków wymienionych w ust. 3 ma miejsce przemiał handlowy.

5. Nie uważa się za wynagrodzenie za przemiał ilości zboża odliczanej przez młyny tytułem ubytków naturalnych, odpowiadającej rzeczywistym ubytkom, w związku z dokonywaniem przez nie przemiału zboża obcego.

6. Odpłata uzyskana ze sprzedaży produktów otrzymanych z przemiału zboża pochodzącego z wynagrodzenia za przemiał jest obrotem podlegającym opodatkowaniu jako przemiał handlowy.

7. Przy przemiale gospodarczym mają zastosowanie stawki podatku przewidziane w art. 13 ust. 1 pkt 6a dekretu o podatku obrotowym, natomiast przy przemiale handlowym - stawki podatku przewidziane w art. 8 ust. 1 pkt 5 dekretu o podatku obrotowym.

Rozdział  5.

Stawki podatku obrotowego.

§ 25. Stawki podatku obrotowego od obrotów towarowych osiągniętych przez producentów win, miodów pitnych i moszczów winnych oraz przez osoby otrzymujące lub przywożące te artykuły z zagranicy, ze sprzedaży lub wymiany tych artykułów ustala się w wysokości:

1) wino musujące gronowe 48%,

2) wino gazowane gronowe 46%,

3) wino gronowe 39%,

4) wino owocowe musujące i gazowane 46%,

5) wino owocowe 30%,

6) miód pitny 32%,

7) moszcz winny 20%

podstawy opodatkowania.

§ 26. Stawki podatku obrotowego od następujących obrotów nietowarowych ustala się w wysokości:

1) 2 od obrotów nietowarowych osiąganych przez zakłady rzemieślnicze oraz od obrotów nietowarowych osiąganych przez osoby świadczące nierzemieślnicze usługi dla ludności lub rolnictwa w zakresie naprawy i konserwacji przedmiotów gospodarstwa domowego lub przedmiotów osobistego użytku, prania, prasowania i maglowania bielizny oraz mycia, czyszczenia i smarowania pojazdów mechanicznych 3,5%,

2) od obrotów zespołów adwokackich 4%,

3) od obrotów osiąganych przez zakłady gastronomiczne nie prowadzące sprzedaży napojów zawierających alkohol 2%,

4) od obrotów osiąganych przez pozostałe zakłady gastronomiczne:

a) ze sprzedaży potraw i napojów o zawartości do 18% alkoholu 3%,

b) ze sprzedaży napojów o zawartości powyżej 18% alkoholu 8%,

5) od obrotów osiąganych przez przedsiębiorstwa przemysłu gospodniego 15%,

6) od obrotów osiąganych przez pensjonaty nie prowadzące sprzedaży napojów zawierających powyżej 18% alkoholu 5%

podstawy opodatkowania.

§ 27. Stawki podatku ustalone w art. 8 ust. 1 pkt 3, pkt 4 lit. a) i pkt 5 dekretu o podatku obrotowym oraz w § 26 pkt 1 obniża się o 20% w stosunku do obrotów osiąganych z rzemiosła i przemysłu domowego, jeśli zajęcia te są wykonywane osobiście lub z udziałem członków najbliższej rodziny (§ 63) przez rolników prowadzących gospodarstwo rolne bez zatrudnienia w nim pracowników najemnych, przez członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych bądź przez pracowników rolnych, a podatnicy ci nie są objęci zwolnieniem przewidzianym w § 59 pkt 1.

§  28.

1. W wypadkach, o których mowa w art. 5 ust. 4 dekretu o podatku obrotowym, podwyżkę stawek podatku obrotowego stosuje się:

1) do podatników wykonujących świadczenia w zakresie handlu - w wysokości 50%;

2) do pozostałych podatników:

a) jeżeli w ogóle nie prowadzą oni ksiąg lub prowadzone księgi uznane zostały za nieprawidłowe pod względem materialnym (nierzetelne) - w wysokości 20%, z tym że podwyżka nie może przekroczyć kwoty stanowiącej 5% obrotu,

b) w pozostałych wypadkach - w wysokości 10%.

2. Jeżeli prowadzenie ksiąg rozpoczęto w pierwszym dniu miesiąca, podwyżki stawek przewidzianej w art. 5 ust. 4 dekretu o podatku obrotowym nie stosuje się poczynając od miesiąca, w którym rozpoczęto prowadzenie ksiąg.

3. Podwyżki stawek, o której mowa w art. 5 ust. 4 dekretu o podatku obrotowym, nie stosuje się w wypadkach, w których mają zastosowanie stawki podatku przewidziane w art. 9 ust. 1 dekretu o podatku obrotowym oraz w § 25 i w § 29 ust. 1.

§  29.

1. Podwyższa się do:

- 13,5% - od obrotów określonych w art. 8 ust. 1 pkt 2 lit. b) i pkt 3 dekretu o podatku obrotowym,

- 14% - od obrotów określonych w art. 8 ust. 1 pkt 4 lit. a) dekretu o podatku obrotowym,

- 15% - od obrotów określonych w art. 8 ust. 1 pkt 5 dekretu o podatku obrotowym

stawki podatku od obrotów towarowych osiąganych ze sprzedaży lub wymiany, z wyjątkiem sprzedaży do dalszej sprzedaży, wytwarzania lub przerobu, następujących towarów:

1) kamieni szlachetnych i półszlachetnych, kamieni syntetycznych, pereł, korali i bursztynów, wyrobów z kamieni syntetycznych, wszelkich wyrobów z platyny, złota i srebra oraz stopów tych metali, wyrobów pozłacanych, posrebrzanych i platerowanych, wyrobów z kości słoniowej, masy perłowej, szylkretu i bursztynu;

2) wyrobów, do których jako część składowa wchodzą przedmioty wymienione w pkt 1, z wyłączeniem wszelkiego rodzaju zegarów oprawionych w metale nieszlachetne, choćby ich mechanizmy posiadały tzw. kamienie, oraz z wyłączeniem narzędzi tnących, wiertniczych i szlifierskich, których częścią składową są diamenty;

3) wyrobów kryształowych, marmurowych i alabastrowych;

4) obrazów, rzeźb oraz innych dzieł sztuki, z wyjątkiem dzieł żyjących artystów krajowych;

5) antycznych dywanów, kilimów, makat, gobelinów itp. oraz wszelkich innych przedmiotów antycznych, z wyjątkiem książek;

6) futer szlachetnych: bobrów, nutrii (bobry błotne), karakułów, wydr, lisów (srebrnych, niebieskich, platynowych, krzyżaków), nurek, tumaków (kun) i szopów oraz wyrobów z tych futer;

7) obuwia i galanterii wytworzonej ze skóry krokodyla, jaszczurki, węża, ryby, żaby, foki, z naturalnego zamszu: kufrów, waliz, pudełek do kapeluszy i przyborów łowieckich wykonanych ze wszelkiej skóry; tapet skórzanych i inkrustowanych;

8) aparatów i obiektywów fotograficznych o sile światła ponad 1 : 3,5, amatorskich aparatów kinematograficznych i projekcyjnych;

9) kwiatów luksusowych (storczyki, mimozy, kamelie, tuberozy i wszelkie rodzaje palm), a także wszelkiego rodzaju kwiatów cieplarnianych;

10) mebli inkrustowanych metalami, kością, rogiem, perłową masą, pozłacanych i posrebrzanych lub połączonych z cennymi materiałami, jak jedwab, brokat, gobeliny i skóra.

2. Podwyżki, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się do obrotów uzyskanych ze sprzedaży lub wymiany towarów wyprodukowanych przez jednostki gospodarki uspołecznionej i do towarów importowanych, wprowadzonych do obrotu wewnętrznego przez jednostki gospodarki uspołecznionej.

3. W razie sprzedaży komisowej towarów określonych w ust. 1 stawki podatku tam wymienione stosuje się do obrotów osiągniętych przez komitenta; jeżeli komisant dokonuje sprzedaży na rachunek osób nie opłacających z tytułu sprzedaży tych towarów podatku w myśl obowiązujących przepisów o podatku obrotowym, podatek według tych stawek opłaca komisant.

4. W razie niedopełnienia przez komisanta warunków określonych w art. 12 ust. 1 pkt 2-4 dekretu o podatku obrotowym do obrotu komisanta ustalonego w myśl art. 12 ust. 2 tego dekretu nie stosuje się podwyżki, o której mowa w ust. 1.

5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do zleceniodawcy, pośrednika i agenta przy sprzedaży towarów wymienionych w ust. 1.

6. Jeżeli do wyrobu wchodzi jako część składowa jeden z materiałów określonych w ust. 1, stawki podatku wymienione w tym ustępie stosuje się do części obrotu osiągniętego ze sprzedaży odpowiadającego wartości sprzedażnej (rynkowej) tego materiału, stanowiącego część składową wyrobu.

7. Jeżeli podatnik, wykonując świadczenie usług, dodaje własne nabyte lub wytworzone przezeń materiały, o których mowa w ust. 1, stawki podatku wymienione w tym ustępie stosuje się do wartości sprzedażnej (rynkowej) tych materiałów, dodanych przy wykonywaniu świadczenia usług.

¹ § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1970 r. (Dz.U.70.17.148) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 lipca 1970 r.

² § 26 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 31 maja 1969 r. (Dz.U.69.19.146) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1970 r.