Rozdział 4 - Opodatkowanie obrotu nietowarowego. - Wykonanie dekretów o podatku obrotowym i o podatku dochodowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.1.1

Akt utracił moc

Wersja od: 18 lipca 1970 r.

Rozdział  4.

Opodatkowanie obrotu nietowarowego.

§ 21. U komisanta przy sprzedaży komisowej:

1) nasion drzew i krzewów owocowych i ozdobnych oraz nasion roślin leczniczych, warzyw i traw,

2) ziół leczniczych, drzewek i krzewów owocowych

nie stanowi przeszkody do przyjęcia za obrót sumy należnej prowizji oraz innych wynagrodzeń za wykonane usługi działanie na rachunek osób nie obowiązanych do opłacania od sprzedaży tych artykułów podatku obrotowego.

§  22.

1. W wypadkach, w których spedytor podjął się przesłania za oznaczoną w umowie sumę ryczałtową, tzn. bez obowiązku wyliczenia się wobec klienta (zleceniodawcy) z wysokości rzeczywiście poniesionych wydatków i kosztów, podstawę opodatkowania stanowi całkowita suma ryczałtowego wynagrodzenia bez jakichkolwiek odliczeń.

2. Wynagrodzenie ryczałtowe ma miejsce nie tylko wówczas, gdy umówiono je łącznie za całą przesyłkę, lecz także wtedy, gdy zostało oznaczone jednostkowo, a więc za określony ciężar lub sztukę oraz odległość.

3. Od obrotu przewoźnika nie odlicza się kosztów przewozu także wówczas, gdy przewoźnik dysponuje obcymi środkami przewozowymi.

§ 23. Do obrotów osiągniętych z wynagrodzeń za przerób, za czynności przygotowawcze, za wytwarzanie wyrobów bądź półwyrobów z cudzych materiałów ma zastosowanie stawka przewidziana w art. 13 ust. 1 pkt 7 lit. c) dekretu o podatku obrotowym, a jeżeli chodzi o zakłady rzemieślnicze - stawka przewidziana w § 26 pkt 1; dotyczy to również wypadków, gdy przerabiający lub wytwórca dodaje własne materiały pomocnicze do materiałów zasadniczych dostarczonych przez zamawiającego, a będących przedmiotem przerobu lub służących do wytworzenia wyrobów bądź półwyrobów.

§  24.

1. W młynach obrotem jest:

1) przy przemiale gospodarczym - wynagrodzenia bądź to w pieniądzach, bądź w naturze za przemiał;

2) przy przemiale handlowym - odpłata za świadczenia rzeczy, tj. za sprzedaż lub wymianę produktów przemiału.

2. W razie odpłaty w naturze stosuje się przepis § 7.

3. W razie odpłaty w naturze przemiał jest gospodarczy, gdy przedsiębiorca z przyjętego do przemiału zboża zatrzymuje część zboża tytułem wynagrodzenia, a właściciel pozostałej ilości zboża otrzymuje wszystkie produkty, jakie powstały z przemielenia. Nie stoi na przeszkodzie przyjęciu za obrót wynagrodzenia za przemiał fakt wydania od razu przez przedsiębiorcę z posiadanych zapasów produktu gotowego, jeżeli zapasy te pochodzą z wynagrodzenia za przemiał dokonany poprzednio dla innych osób oraz jeżeli produkt gotowy jest tego samego gatunku i wydawany jest w tym samym stosunku, w jakim by go otrzymał klient po przemieleniu zboża własnego w sposób przez niego żądany.

4. W razie niedotrzymania choćby jednego z warunków wymienionych w ust. 3 ma miejsce przemiał handlowy.

5. Nie uważa się za wynagrodzenie za przemiał ilości zboża odliczanej przez młyny tytułem ubytków naturalnych, odpowiadającej rzeczywistym ubytkom, w związku z dokonywaniem przez nie przemiału zboża obcego.

6. Odpłata uzyskana ze sprzedaży produktów otrzymanych z przemiału zboża pochodzącego z wynagrodzenia za przemiał jest obrotem podlegającym opodatkowaniu jako przemiał handlowy.

7. Przy przemiale gospodarczym mają zastosowanie stawki podatku przewidziane w art. 13 ust. 1 pkt 6a dekretu o podatku obrotowym, natomiast przy przemiale handlowym - stawki podatku przewidziane w art. 8 ust. 1 pkt 5 dekretu o podatku obrotowym.