Rozdział 1 - Obowiązek podatkowy w podatku obrotowym. - Wykonanie dekretów o podatku obrotowym i o podatku dochodowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.1.1

Akt utracił moc
Wersja od: 18 lipca 1970 r.

Rozdział  1.

Obowiązek podatkowy w podatku obrotowym.

§  1.
Świadczenie uważa się za odpłatne nie tylko wówczas, gdy świadczący osiąga za nie ekwiwalent w pieniądzach lub w jakiejkolwiek innej postaci, lecz także wówczas, gdy służy mu roszczenie o uiszczenie ekwiwalentu.
§  2.
1.
Świadczenie jest zawodowe, gdy wykonywane jest w okolicznościach, które wskazują, że zamiarem świadczącego jest wykonywanie tego rodzaju świadczenia w sposób częstotliwy, aby mieć stąd główne lub uboczne źródło przychodu, chociażby nawet świadczenie było wykonane jednorazowo.
2.
Za zawodowe uważać należy w szczególności wszelkie świadczenia wykonywane w zakresie przedsiębiorstw handlowych, przemysłowych, usługowych albo innych przedsiębiorstw lub zajęć zarobkowych - chociażby świadczenia te zostały wykonane w drodze egzekucji.
3.
Za zawodowe uważa się również świadczenia polegające na sprzedaży przedmiotów nabytych z zamiarem ich dalszej sprzedaży.
4.
Wydanie dzieła własnym nakładem uważa się zawsze za działalność zawodową w rozumieniu przepisu ust. 1, chociażby nakład był dokonany jednorazowo i bez zamiaru osiągnięcia zarobku.
5.
Nie uważa się za świadczenie zawodowe:
1)
sprzedaży całego przedsiębiorstwa, nie mającej charakteru likwidacji (§ 18), ani sprzedaży należących do przedsiębiorstwa rzeczy nieruchomych i ruchomych, przeznaczonych do trwałego używania w tym przedsiębiorstwie,
2)
wydzierżawienia nieruchomości, ruchomości lub praw majątkowych,
3)
wynajęcia nieruchomości albo ich części (lokali), jeżeli nie następuje to w ramach przedsiębiorstwa usługowego (hotele, pensjonaty, zajazdy itp.).
§  3.
1.
Nie uważa się za wykonane na obszarze Polski świadczenia, polegającego na przesłaniu z zagranicy do Polski towaru lub udzieleniu kredytu osobie, mającej w Polsce miejsce zamieszkania lub pobytu albo siedzibę.
2.
Podlega jednak podatkowi świadczenie osoby fizycznej lub prawnej, mającej miejsce zamieszkania lub pobytu albo siedzibę za granicą, gdy:
1)
świadczenie wykonane jest przy pomocy utrzymywanego w Polsce zakładu, biura, składu, wytwórni, pracowni lub innego stałego urządzenia bądź też tylko przez znajdującego się w Polsce pełnomocnika lub pracownika albo też
2)
inne towarzyszące świadczeniu okoliczności wskazują, że zamieszkała (mająca siedzibę) za granicą osoba dysponuje znajdującą się na obszarze Polski rzeczą przed dostarczeniem jej nabywcy.
§  4.
1.
Obowiązkowi podatkowemu podlega prowadzenie przedsiębiorstwa, wykonywanie zawodu lub zajęcia nawet w sposób niezgodny z przepisami prawa, jeżeli zawierane umowy są mimo to prawnie skuteczne (np. czynności wykonywane bez posiadania uprawnienia).
2.
Nie podlegają podatkowi czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy (np. paserstwo, nierząd).
§  5.
1.
Za przerób wytworów własnego lub dzierżawionego gospodarstwa rolnego sposobem przemysłowym uważa się przerób dokonywany przy użyciu maszyn oraz napędu mechanicznego, wodnego lub powietrznego w przeznaczonych na ten cel otwartych lub zamkniętych pomieszczeniach, z wyjątkiem czyszczenia, sortowania, wietrzenia i rozdzielania na części.
2. 1
Przez stałe miejsce sprzedaży wytworów gospodarstwa rolnego (ust. 1) rozumie się sklep, budkę lub stale zajmowany stragan, znajdujące się poza obrębem gospodarstwa rolnego.
§  6.
Obrót uzyskany ze sprzedaży nabytych na pniu ziemiopłodów, owoców na drzewach i krzewach lub ryb znajdujących się w wodach zamkniętych albo otwartych nie korzysta ze zwolnienia od podatku w myśl art. 3 ust. 1 pkt 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o podatku obrotowym (Dz. U. Nr 49, poz. 449 z późniejszymi zmianami), zwanego dalej "dekretem o podatku obrotowym".
1 § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1970 r. (Dz.U.70.17.148) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 lipca 1970 r.