Wygaśnięcie niektórych umów ubezpieczenia zawartych przez uspołecznione zakłady pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.32.218

Akt utracił moc

Wersja od: 24 sierpnia 1968 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 20 sierpnia 1968 r.

w sprawie wygaśnięcia niektórych umów ubezpieczenia zawartych przez uspołecznione zakłady pracy.

Na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 8) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Z dniem 1 września 1968 r. wygasają zawarte na koszt uspołecznionych zakładów pracy w Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń lub w Towarzystwie Ubezpieczeń i Reasekuracji "WARTA" S. A., zwanych dalej "zakładem ubezpieczeń", umowy ubezpieczenia:

1) odpowiedzialności cywilnej uspołecznionych zakładów pracy w zakresie szkód wyrządzonych wypadkami przy pracy osobom pozostającym z tymi zakładami w stosunku pracy,

2) następstw nieszczęśliwych wypadków – w zakresie odnoszącym się do osób pozostających z tymi zakładami w stosunku pracy.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy umów ubezpieczenia wymienionych w § 3 ust. 1 i w § 4.

§ 2. Rozliczenie składek za nie wykorzystany okres ubezpieczenia z umów określonych w § 1 przeprowadza się, biorąc za podstawę stosunek okresu, przez który zakład ubezpieczeń ponosił odpowiedzialność, do całego okresu ubezpieczenia.

§  3.

1. Uspołecznione zakłady pracy obowiązane są zawierać z zakładem ubezpieczeń na swój koszt umowy ubezpieczenia:

1) następstw nieszczęśliwych wypadków członków Korpusu Technicznego Pożarnictwa, członków straży pożarnych oraz słuchaczy szkół i kursów pożarniczych na podstawie przepisów o ochronie przeciwpożarowej,

2) następstw nieszczęśliwych wypadków obywateli państw obcych zatrudnionych w uspołecznionych zakładach pracy i obywateli polskich delegowanych za granicę – jeżeli obowiązek zawarcia takich umów wynika ze stosunku prawnego z kontrahentem zagranicznym.

2. Mogą być zawierane na koszt uspołecznionych zakładów pracy umowy ubezpieczenia:

1) następstw nieszczęśliwych wypadków osób dorywczo wykonujących prace na innej podstawie niż stosunek pracy,

2) następstw nieszczęśliwych wypadków osób przebywających w zakładach karnych i w zakładach dla nieletnich, wykonujących prace w tych zakładach albo poza nimi,

3) odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przez uspołecznione zakłady pracy osobom, którym nie przysługują świadczenia od zakładu pracy na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 8).

3. Zawieranie umów ubezpieczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 3, przez uspołecznione zakłady pracy będące jednostkami budżetowymi lub zakładami budżetowymi regulują odrębne przepisy.

§  4.

1. Mogą być również zawierane na koszt uspołecznionych zakładów pracy umowy ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków w odniesieniu do grup pracowników związanych z gospodarką morską, lotnictwem, handlem zagranicznym i służbą zagraniczną, zatrudnionych na stanowiskach, które określą właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Finansów, Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac oraz z Centralną Radą Związków Zawodowych.

2. Jednorazowe świadczenia pieniężne przysługujące uprawnionym z umów ubezpieczenia, określonych w ust. 1, podlegają zmniejszeniu o kwoty jednorazowych odszkodowań przewidzianych w art. 11 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy.

§  5.

1. Uspołecznione zakłady pracy obowiązane są zawierać na swój koszt umowy ubezpieczenia w zakresie następstw nieszczęśliwych wypadków, jakie mogą się wydarzyć w drodze z domu do pracy i z pracy do domu:

1) osobom pozostającym w tych zakładach w stosunku pracy na podstawie umowy o pracę, mianowania lub powołania albo na skutek wyboru,

2) członkom lub kandydatom na członków spółdzielni pracy pozostającym ze spółdzielnią w stosunku pracy,

3) osobom zatrudnionym na podstawie umowy o naukę zawodu, o przyuczenie do określonej pracy lub o odbycie wstępnego stażu pracy.

2. Ubezpieczenie nie obejmuje wypadków, za które poszkodowanemu przysługuje świadczenie z obowiązkowych ubezpieczeń komunikacyjnych.

3. W razie zatrudnienia pracownika w dwóch lub więcej zakładach pracy obowiązek ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, odnosi się do zakładu pracy, który w oświadczeniu podatkowym pracownika wskazany jest jako pierwszy pracodawca. W tym przypadku świadczenie przysługuje również, jeżeli poszkodowany uległ wypadkowi w drodze do pracy do drugiego lub dalszego pracodawcy albo w drodze powrotnej.

4. Jeżeli wskutek nieszczęśliwego wypadku poszkodowany zmarł lub doznał trwałego inwalidztwa przed upływem 2 lat od daty wypadku, zakład ubezpieczeń wypłaca:

1) w razie śmierci 20.000 zł,

2) w razie trwałego 100% inwalidztwa 30.000 zł

a w razie trwałego częściowego inwalidztwa odpowiedni procent tej sumy. Jeżeli zakład ubezpieczeń wypłacił świadczenie za trwałe inwalidztwo, a poszkodowany po otrzymaniu świadczenia w następstwie tego samego wypadku zmarł, potrąca się to świadczenie z sumy przewidzianej na wypadek śmierci; zakład ubezpieczeń nie może jednak żądać zwrotu nadpłaty.

5. W razie zbiegu umowy ubezpieczenia w zakresie następstw nieszczęśliwych wypadków, jakie mogą się wydarzyć w drodze z domu do pracy i z pracy do domu, z umową ubezpieczenia, o której mowa w § 3 ust. 1 i w § 4 ust. 1, zakład ubezpieczeń wypłaca jednorazowe świadczenie na wypadek śmierci lub trwałego inwalidztwa z wyższej sumy ubezpieczenia.

6. Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Ministrem Finansów i Centralną Radą Związków Zawodowych określi szczegółowe zasady, według których nieszczęśliwe wypadki w drodze z domu do pracy i z pracy do domu będą uznawane za podlegające ubezpieczeniu.

§ 6. Wykonanie rozporządzenia porucza się Przewodniczącemu Komitetu Pracy i Płac, Ministrowi Finansów i właściwym ministrom.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.