Rozdział 2 - Przywileje konsularne. - Włochy-Polska. Konwencja Konsularna. Rzym.1935.07.10.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1936.43.317
Akt utracił moc Wersja od: 5 czerwca 1936 r.
Rozdział II.
Przywileje konsularne.
Przywileje konsularne.
1.
Konsulowie i Agenci Konsularni będą mogli umieszczać w widocznem miejscu, nazewnątrz domu, w którym mieszczą się biura Konsulatu lub Agencji Konsularnej, herb Państwa, które reprezentują, z odpowiednim napisem w języku urzędowym ich Państwa, a w dnie uroczystości oficjalnych i w innych przypadkach, przewidzianych przez zwyczaj, wywieszać flagę Państwa wysyłającego na budynku, w którym znajduje się Konsulat lub Agencja Konsularna. Rozumie się, że te oznaki zewnętrzne nie mogą być w żadnym razie uważane jako ustanawiające prawo azylu.2.
Mogą oni również, z uwzględnieniem powyższego zastrzeżenia co do prawa azylu, umieszczać herb i wywieszać flagę Państwa wysyłającego na pojazdach i statkach, któremi będą się posługiwali przy wykonywaniu swych czynności urzędowych.1.
Archiwa konsularne oraz wszelkie akty i przedmioty użytku urzędowego, będą zawsze nietykalne, i władze miejscowe nie będą mogły pod żadnym pozorem przeglądać lub zatrzymywać tych akt lub przedmiotów ani też należących do archiwów aktów, papierów i innych przedmiotów. Wymienione akta, papiery i przedmioty winny zawsze być oddzielone od dokumentów prywatnych oraz ksiąg i papierów dotyczących handlu i przemysłu, któremi mogliby się trudnić odnośni funkcjonarjusze konsularni.2.
Jeżeli Konsul, Agent Konsularny lub inny funkcjonariusz konsularny jednej z Wysokich Układających się Stron, wezwany przez miejscową władzę do wydania lub okazania akt, papierów lub innych przedmiotów, należących do archiwów, odmówi uczynienia tego, władza wymieniona nie będzie mogła użyć w stosunku do niego żadnych środków przymusowych; wszelkie trudności wynikające z takich faktów powinny być załatwiane w drodze dyplomatycznej.3.
Korespondencja urzędowa Konsulatu lub Agencji Konsularnej oraz korespondencja do nich adresowana są zawsze nietykalne i władze nie mają prawa ani zatrzymywania ani przeglądania jej.4.
Konsulowie zawodowi mogą posługiwać się szyfrem w korespondencji swej z władzami swego Państwa, wliczając w to przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne, i mogą przyjmować i wysyłać kurjerów, zaopatrzonych w dokumenty, stwierdzające ich charakter.1.
Ogół pomieszczeń biur urzędowych Konsulatu oraz lokale przeznaczone specjalnie dla przechowywania archiwów konsularnych - są zawsze nietykalne, i władze miejscowe nie mogą do nich wkraczać, z wyjątkiem przypadków, gdy chodzi o ujęcie osoby spowodu przestępstwa', które w myśl miejscowego ustawodawstwa karane jest, zależnie od przypadku, pozbawieniem wolności powyżej jednego roku. Jednakowoż w żadnym razie władze te nie będą mogły przeglądać lub zatrzymywać papierów i przedmiotów, które się tam znajdują, ani przedsiębrać rewizji.2.
Pomieszczenia i lokale Konsulatu przeznaczone do urzędowania oraz lokale przeznaczone do przechowywania archiwów konsularnych powinny być oddzielone od pomieszczeń, służących za prywatne mieszkanie funkcjonarjusza konsularnego i nie mogą być przeznaczone do innych celów.3.
Lokale urzędowe Konsulatu i lokale przeznaczone do przechowywania archiwów nie mogą w żadnym razie służyć jako miejsce azylu.1.
Konsulowie i inni zawodowi funkcjonariusze konsularni każdej z Wysokich Układających się Stron będą korzystali na terytorjum drugiej Wysokiej Układającej się Strony ze zwolnień od wszelkich rekwizycyj, świadczeń i kwater dla wojska. Przywilej ten nie będzie się rozciągał na nieruchomości do nich należące, o ile nie są przeznaczone do celów urzędowych Konsulatu lub nie służą jako lokale mieszkalne wspomnianych funkcjonariuszy. Konsulowie honorowi są zwolnieni od rekwizycyj i kwaterunku wojskowego tylko co do lokali zajętych przez kancelarje i archiwa konsularne.2.
Konsulowie oraz inni zawodowi funkcjonariusze konsularni będą zwolnieni od wszelkich podatków bezpośrednich o charakterze obciążenia osobistego, pobieranych na rzecz Państwa lub na rzecz niepaństwowych związków prawa publicznego.W każdym razie osoby te będą podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych, o ile w Państwie przyjmującem posiadają lub dzierżawią nieruchomości, wykonywują przedsiębiorstwa handlowe lub przemysłowe, lub są wspólnikami takich przedsiębiorstw, albo wykonywują zajęcie zarobkowe lub osiągają dochody z kapitałów lub praw majątkowych.
3.
Wymienieni funkcjonariusze i wogóle wszystkie osoby zatrudnione w Konsulatach, jak również ich służba domowa, będą zwolnione od obowiązku ubezpieczenia socjalnego z tytułu ustawodawstwa drugiej Wysokiej Strony, o ile osoby te są obywatelami Państwa wysyłającego.1.
Konsulowie i wszyscy inni zawodowi funkcjonarjusze konsularni będą uprawnieni przy przesiedlaniu się na terytorjum drugiej Wysokiej Układającej się Strony do przywiezienia w ciągu 6 miesięcy po objęciu urzędowania z uwolnieniem od ceł oraz wszelkich innych opłat przywozowych swych ruchomości, włączając w to jeden samochód oraz przedmioty gospodarstwa domowego, przeznaczone do ich użytku osobistego lub ich rodziny.2.
Będą oni również zwolnieni od ceł wywozowych pobieranych od wspomnianych przedmiotów, gdy opuszczać będą Państwo swej siedziby.3.
Rozumie się, że przywilej ten nie odnosi się do artykułów żywnościowych.4.
Zawsze będą zwolnione od ceł i od. wszelkiej innej opłaty importowej przedmioty przeznaczone do użytku urzędowego Konsulatów lub Agencyj Konsularnych i umeblowanie służące do urządzeń biurowych i apartamentów oficjalnych.Budynki i lokale przeznaczone na siedzibę Konsulatu, które są własnością jednej z Wysokich Układających się Stron, nie podlegają podatkom od nieruchomości i od dochodu z nieruchomości, ustanowionym przez Państwo lub inną krajową korporację prawa publicznego.
Konsulowie, Agenci Konsularni i wszyscy funkcjonarjusze konsularni nie podlegają jurysdykcji władz państwa przyjmującego o ile chodzi o pełnienie przez nich czynności urzędowych. W razie powołania się na to zwolnienie wobec władz Państwa przyjmującego, władza ta powinna powstrzymać się od orzekania; wszelkie tego rodzaju trudności powinny być załatwiane w drodze dyplomatycznej.
1.
Do Konsulów i innych funkcjonarjuszów konsularnych, z wyjątkiem pełniących podrzędne czynności kancelaryjne i z wyjątkiem służby, o ile te osoby nie są funkcjonariuszami honorowymi, nie może być stosowany areszt osobisty ani w charakterze środka zapobiegawczego ani w charakterze środka egzekucyjnego w sprawach cywilnych i handlowych, ani jako kara porządkowa, ani jako kara za przestępstwa ścigane wyłącznie w drodze administracyjnej. Nie mogą oni również być zatrzymywani ani więzieni w drodze prewencyjnej, z wyjątkiem gdy chodzi o przestępstwa karane pozbawieniem wolności powyżej jednego roku.2.
W rasie ścigania sądowego, aresztowania lub postawienia w stan oskarżenia Konsula lub przydzielonych i pomocniczych Konsulów i Wicekonsulów, Attachés konsularnych i zawodowych kanclerzy, Rząd Państwa przyjmującego zawiadomi o tem bezzwłocznie przedstawiciela dyplomatycznego Państwa wysyłającego.1.
Konsulowie, Agenci Konsularni i inni funkcjonarjusze konsularni obowiązani są czynić zadość wezwaniom, skierowanym do nich przez właściwe władze Państwa przyjmującego celem przesłuchania ich w charakterze świadków. Jeżeli nie są obywatelami Państwa przyjmującego, wezwania te powinny posiadać charakter pism urzędowych bez zagrożenia sankcjami karnemi na wypadek niestawienia się.Przesłuchanie powinno odbyć się bez zwłoki, w oznaczonym terminie i o ile możliwe bez dłuższego zatrzymywania.
Personel służbowy nie korzysta z tego przywileju.
2.
Konsulowie zawodowi mogą w każdym poszczególnym przypadku w sposób uzasadniony usprawiedliwić swą nieobecność przeszkodami, wynikającemi z choroby lub ze spraw służbowych niecierpiących zwłoki oraz prosić o odroczenie stawiennictwa na krótki przeciąg czasu. Kierownicy etatowych urzędów konsularnych mogą w wypadku przeszkody wynikłej z niecierpiących zwłoki spraw służbowych zeznawać w siedzibie Konsulatu w terminie oznaczonym przez władzę sądową.3.
Konsulowie, Agenci Konsularni i wszyscy inni funkcjonariusze konsularni, zarówno zawodowi jak honorowi, mogą, powołując się na tajemnicę zawodową lub tajemnicę państwową, odmówić składania zeznań odnoszących się do faktów związanych z ich urzędowaniem oraz składania lub przedstawiania dokumentów, znajdujących się w ich posiadaniu.Gdyby właściwa władza nie chciała tego tłumaczenia uznać za usprawiedliwione, powinna powstrzymać się od wszelkich środków przymusowych w stosunku do nich.