Utworzenie Państwowej Rady Emigracyjnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.64.403

Akt utracił moc
Wersja od: 28 lipca 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 9 czerwca 1921 r.
o utworzeniu Państwowej Rady Emigracyjnej.

Na mocy art. 15 i 29 dekretu z dnia 3 stycznia 1918 r. o tymczasowej organizacji władz naczelnych (Dz. P. № 1 poz. 1) oraz art. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 kwietnia 1920 r. w przedmiocie utworzenia Urzędu Emigracyjnego przy Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej (Dz. Ust. Rz. P. № 39 poz. 232) oraz w myśl rezolucji Sejmu Ustawodawczego z dnia 4 listopada 1920 r. zarządza się co następuje:
Przy Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej tworzy się Państwową Radę Emigracyjną z siedzibą w st. m. Warszawie.
Do zakresu działania Państwowej Rady Emigracyjnej należy:
a)
opinjowanie na wniosek Urzędu Emigracyjnego w sprawach dotyczących polityki emigracyjnej, reemigracyjnej i imigracyjnej;
b)
opinjowanie projektów ustawodawczych w powyższych sprawach;
c)
opinjowanie projektów konwencji międzynarodowych, zawrzeć się mających w sprawach emigracji, reemigracji i imigracji;
d)
opinjowanie podań towarzystw okrętowych o udzielenie zezwoleń na sprzedaż kart okrętowych 111 kl. i międzypokładowych;
e)
przedkładanie Urzędowi Emigracyjnemu wniosków i uwag w przedmiocie ustawodawstwa, polityki i opieki emigracyjnej, imigracyjnej i reemigracyjnej.
Państwowa Rada Emigracyjna składa się:
a)
z 8 członków delegowanych przez Sejm;
b)
z 8 członków wyznaczonych po jednym przez Ministrów: Spraw Wewnętrznych, Spraw Zagranicznych, Spraw Wojskowych, Przemysłu i Handlu, Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Skarbu i Zdrowia Publicznego, oraz Dyrektora Głównego Urzędu Statystycznego;
c)
z 8 osób pracujących teoretycznie lub praktycznie w zakresie emigracji, powołanych na przeciąg 3 lat na wniosek Dyrektora Urzędu Emigracyjnego przez Ministra Pracy i Opieki Społecznej.
Na posiedzeniach Państwowej Rady Emigracyjnej przewodniczy Minister Pracy i Opieki Społecznej, względnie wyznaczony przez niego zastępca.
Posiedzenia Państwowej Rady Emigracyjnej odbywają się w miarę potrzeby nie rzadziej jednak niż raz na trzy miesiące.

Nadto należy zwołać zebranie Rady Emigracyjnej o ile tego zażąda 1/4 jej członków lub Urząd Emigracyjny.

Posiedzenia Państwowej Rady Emigracyjnej są ważne w razie obecności 1/8 jej członków. Opinje Rady zapadają zwykłą większością głosów. W razie równości głosów rozstrzyga przewodniczący.
Członkowie Państwowej Rady Emigracyjnej niebędący przedstawicielami władz oraz Sejmu otrzymują diety i zwrot kosztów podróży na zasadach przysługujących urzędnikom państwowym V stopnia służbowego za każdy dzień czynności w Radzie.
Koszta utrzymania Państwowej Rady Emigracyjnej obciążają budżet Urzędu Emigracyjnego.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia poleca się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.