Rozdział 2 - Zasady wydatkowania. - Ustawa skarbowa na rok 1950.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.16.138

Akt utracił moc
Wersja od: 28 lutego 1951 r.

Rozdział  2.

Zasady wydatkowania.

Wydatki administracji państwowej, o ile ustawa niniejsza nie stanowi inaczej, mogą być czynione tylko na te cele i w tej wysokości, które ustalają odpowiednie paragrafy budżetu.

Wydatki instytucji budżetowych, nie działających na zasadzie rozrachunku gospodarczego, a wchodzących do budżetu sumą netto, o ile ustawa niniejsza nie stanowi inaczej, mogą być czynione tylko na cele i w wysokości przewidzianej ich planami finansowo-gospodarczymi.

Wydatki mogą być czynione tylko do rąk wierzycieli. Minister Skarbu ma prawo w uzasadnionych wypadkach zezwalać na wyjątki od tej zasady.

Wysokość oprocentowania kredytu Skarbu Państwa na rachunku otwartym w Narodowym Banku Polskim, o ile kredyt przekroczy 13 miliardów zł, ustali Rada Ministrów. Do tej wysokości natomiast kredyt Skarbu Państwa będzie bezprocentowy.

Umowy, powodujące wydatki ze Skarbu Państwa, mogą być zawierane tylko wtedy, gdy na dany cel przewidziane są w budżecie odpowiednie kwoty.

Wszelkie świadczenia na rzecz samorządu terytorialnego (część 35) oraz gospodarczego (część 36), tudzież instytucji społecznych, a to zarówno pieniężne, jak i rzeczowe, mogą być dokonywane wyłącznie z kredytów przewidzianych na te cele w budżecie.