Rozdział 7 - Rewizje domowe i osobiste. - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.34.355

Akt utracił moc
Wersja od: 15 stycznia 1936 r.

Rozdział  VII.

Rewizje domowe i osobiste.

Organa skarbowe uprawnione są do przeprowadzania rewizyj domowych, t. j. rewizyj mieszkań i innych lokalów, a w razie koniecznej potrzeby, również rewizji osobistej, jeśli zachodzą poszlaki, że doprowadzić to może do przytrzymania przestępcy lub ujęcia przedmiotu przestępstwa, albo też zebrania dowodów winy. Rewizje osobiste kobiet mogą być dokonywane tylko przez kobiety w nieobecności mężczyzn.

§1.
Rewizji dokonywa się w trybie przepisów art. 4 lit. b ustawy z dnia 14 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. z 1924 r. Nr. 5, poz. 37) na podstawie pisemnego upoważnienia władzy skarbowej pierwszej instancji.
§  2.
Jeśli jednak zwłoka w uzyskaniu upoważnienia grozi niebezpieczeństwem zatarcia śladów przestępstwa, udzielić może pisemnego upoważnienia do przeprowadzenia rewizji inspektor kontroli skarbowej, względnie, jeśli chodzi o przemytnictwo, a rewizji dokonać się ma w okręgu granicznym, inspektor straży granicznej.
§  3.
Z powodu wyjątkowych stosunków w okręgach granicznych władza skarbowa drugiej instancji dla wypadków, nie cierpiących zwłoki, może udzielać komisarzom kontroli skarbowej i komisarzom straży granicznej upoważnienia do przeprowadzenia rewizyj domowych nawet bez specjalnego pisma, o którem mówi § 2 pod warunkiem donoszenia przełożonej władzy o każdorazowej rewizji, dokonanej na podstawie tego upoważnienia.

W razie ujęcia przestępcy na gorącym uczynku, albo w bezpośrednim pościgu, dokonać można rewizji bez pisemnego upoważnienia.

§1.
W lokalach, zajmowanych przez przedstawicieli dyplomatycznych państw zagranicznych, rewizja może być zarządzona jedynie za zgodą właściwego przedstawiciela państwa zagranicznego, uzyskaną za pośrednictwem Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
§  2.
W kościołach, domach modlitwy, domach klasztornych, w pomieszczeniach, zajmowanych przez władze państwowe i samorządowe, lub instytucje o charakterze publicznym, wreszcie w koszarach i innych pomieszczeniach wojskowych dokonywa się rewizji po uprzedniem zawiadomieniu władz, względnie osób, zarządzających zabudowaniami i z udziałem osoby, przez nich wskazanej.

Rewizji dokonywa się w porze dziennej, w porze zaś nocnej tylko wtedy, gdy tego wymagają okoliczności wyjątkowe i to na podstawie osobnego zezwolenia właściwej władzy (art. 160).

§1.
Ze znalezionych przy rewizji korespondencji i zapisków zabierać wolno tylko to, co jest istotnie dla dochodzenia niezbędne lub może stanowić dowód rzeczowy w sprawie. Jeśli materjał jest tak znaczny, iż zbadanie go wymaga dłuższego czasu, należy go opieczętować i wręczyć władzy, prowadzącej dochodzenie.
§  2.
Dokumenty, nie stanowiące dowodów rzeczowych, mogą być zwrócone po złożeniu uwierzytelnionych odpisów lub wyciągów.
§  3.
Treść korespondencji i zapisków ma być zachowana w najściślejszej tajemnicy. Korzystać z niej można o tyle, o ile to jest konieczne dla celów postępowania karnego.