Ze znalezionych przy rewizji korespondencji i zapisków zabierać wolno tylko to, co jest istotnie dla dochodzenia niezbędne lub może stanowić dowód rzeczowy w sprawie. Jeśli materjał jest tak znaczny, iż zbadanie go wymaga dłuższego czasu, należy go opieczętować i wręczyć władzy, prowadzącej dochodzenie.
§ 2.
Dokumenty, nie stanowiące dowodów rzeczowych, mogą być zwrócone po złożeniu uwierzytelnionych odpisów lub wyciągów.
§ 3.
Treść korespondencji i zapisków ma być zachowana w najściślejszej tajemnicy. Korzystać z niej można o tyle, o ile to jest konieczne dla celów postępowania karnego.
Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .