Rozdział 9 - Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. 240 - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.22.103 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 12 stycznia 1999 r.

Rozdział  9.

Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. 240

§  1. 
W postępowaniu przygotowawczym, a w postępowaniu przed finansowym organem orzekającym przed wydaniem orzeczenia karnego, oskarżony może złożyć na piśmie lub do protokołu wniosek o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Składając taki wniosek, oskarżony obowiązany jest uiścić jednocześnie kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej grzywnie (karze pieniężnej) grożącej za dany czyn, a jeżeli czyn jest zagrożony przepadkiem przedmiotów - wyrazić zgodę na ich przepadek lub uiścić równowartość pieniężną tych przedmiotów.
§  2. 
Jeżeli stosownie do przepisów niniejszej ustawy orzeczenie przepadku przedmiotów nie jest obowiązkowe, oskarżony może ograniczyć wyrażenie zgody na przepadek lub uiścić równowartość pieniężną tylko niektórych przedmiotów zagrożonych tym przepadkiem albo złożyć wniosek o całkowite zaniechanie przepadku lub uiszczenia równowartości pieniężnej; przepisu tego nie stosuje się, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotu, który może ułatwić ponowne popełnienie czynu zabronionego.
§  3. 
Nie jest dopuszczalne dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w sprawach o przestępstwa skarbowe zagrożone karą pozbawienia wolności albo karą ograniczenia wolności, jak również gdy zgłoszono interwencję co do przedmiotów zagrożonych przepadkiem.
§  4. 
Oskarżony może cofnąć wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności nie wcześniej niż po upływie 4 miesięcy od jego złożenia. Niedopuszczalne jest cofnięcie takiego wniosku po doręczeniu postanowienia zezwalającego na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.
§  1. 
O uwzględnieniu wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności rozstrzyga postanowieniem finansowy organ orzekający pierwszej instancji. W sprawach o przestępstwa skarbowe należące stosownie do art. 123 § 2 lub art. 124 § 1 do właściwości sądów uwzględnienie wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności wymaga zgody prokuratora. Jeżeli wniosek został złożony po zakończeniu dochodzenia, wydanie orzeczenia karnego uważa się za równoznaczne z odmową uwzględnienia wniosku.
§  2. 
Przed rozstrzygnięciem wniosku finansowy organ orzekający może zażądać od oskarżonego podwyższenia złożonej kwoty, uiszczenia kosztów postępowania, a w wypadku określonym w art. 196 § 2 - także wyrażenia zgody na przepadek przedmiotów nie objętych wnioskiem lub uiszczenia ich równowartości, wyznaczając jednocześnie odpowiedni termin w celu dokonania tych czynności. Niezachowanie tego terminu uważa się za równoznaczne z cofnięciem wniosku.
§  3. 
Minister Finansów może w drodze rozporządzenia upoważnić do rozstrzygania wniosków o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności również urzędy celne inne niż wyznaczone na podstawie art. 129 pkt 1.
§  1. 
W postanowieniu zezwalającym na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności należy podać imię i nazwisko oskarżonego oraz inne dane o jego osobie, jak również określić czyn popełniony przez oskarżonego i kwalifikację prawną tego czynu oraz wymienić wysokość kwot uiszczonych przez oskarżonego tytułem grzywny (kary pieniężnej), kosztów postępowania i równowartości przedmiotów podlegających przepadkowi, a gdy oskarżony wyraził zgodę na przepadek przedmiotów - określić przedmioty objęte przepadkiem.
§  2. 
Postanowienie zezwalające na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności staje się prawomocne z chwilą doręczenia oskarżonemu.
§  3. 
Prawomocne postanowienie zezwalające na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności powoduje te same skutki co prawomocne rozstrzygnięcie kończące postępowanie w sprawie; postanowienie to nie podlega wpisowi do rejestru karnego.
§  4. 
Uiszczenie grzywny za przestępstwo skarbowe w drodze dobrowolnego poddania się odpowiedzialności nie stanowi przesłanki powrotu do przestępstwa skarbowego określonego w art. 25 § 1 pkt 4.

 W razie nieuwzględnienia wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności lub cofnięcia takiego wniosku, uiszczone przez oskarżonego kwoty zatrzymuje się do zakończenia postępowania jako zabezpieczenie grożących oskarżonemu majątkowych kar i środków karnych oraz kosztów postępowania, a jeżeli czyn polega na uszczupleniu należności państwowej - również jako zabezpieczenie tych należności.

240 W części II w dziale II tytuł rozdziału 9 zmieniony przez art. 1 pkt 95 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.
241 Art. 196 zmieniony przez art. 1 pkt 96 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.
242 Art. 197 zmieniony przez art. 1 pkt 97 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.
243 Art. 198 zmieniony przez art. 1 pkt 98 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.
244 Art. 199 zmieniony przez art. 1 pkt 99 ustawy z dnia 3 lipca 1998 r. (Dz.U.98.108.682) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 1998 r.